nutnmei
1eqenstdlinqm
Weekblad voor Venray en Omstreken
Stöiidiik qecuineeidf dock qeestelijfl
qweide on& wik
slot nummei
Wij herdenken
Inhoud van dit nummer
Tegenstellingen
door Deken Derden
Ons slotnummer
Redactie
Een terugblik in het
illegaal verleden
L. O. district Venray
Het begon in September
door' P. W.
Enkele van onze
vliegtuigen keerden
niet terug door P. W.
De oorlogsbalans
Archief De Zwijger
Uit bet land van den
Peelhaas Peelhaas
Al leit er veel verwoest en wil daarvan
niet ijzen, het zal met groter glans uit
stof en asch herrijzen. (Vondel)
Prijs 30 cent
18 OCTOBER 1945
De rozenkransmaand 1944 is
de donkerste, somberste, meest
vreeselljke maand in de geschie
denis van Venray.
In het openrammeien van de
Peelpoort is de vernietiging van
onze monumentale kerk het
hoogtepunthet is een gebeuren,
ilat ons na een jaar tussenruimte
nog versuft.
Sceeds horen we nog het hel-
sche geloei van de aanstormende
granaten, welke op de eeuwen-
trocseerende muren der peel-
kalhedraal beukcen, de geweldige
contreforten aanvraten^zelfs den
toren aangrepen. Met machtige
dreunende slagen werden de
hoge gebrandschilderde ramen
opengescheurdde glasscherven
en bronzen stangen slingerden
snerpend, schurend en krakend
door het kerkgebouw.
De vliegtuigen komen opzetten;
met hun typhoon-raketbommen
ploffen ze de heerlijke gewelven
donderend in elkaar. Een adem
benemende scof verwekt een
nachtelijke onheilspellende duis
ternis. Onbewogen echter staan
de oude prachtige beelden op
hun hoge standplaats aan wand
en pilaar. We hoopten al. dat
de deskundigen, die meenden
dat de stevige dikke muren en
de reuzenzuilen de veiligste be
waarplaats vormden, gelijk zouden
krijgen.
Dag der kerkwijding. Steeds
nog houdt het machtige kerkge
bouw met zijn metersdikke toren
in het front stand. De duivel
was op deze dag door de wijding
der kerk sinds jaren van hier
verdreven. Vandaag zal hij terug
keren; hij zal God uit deze plaats
verdrijven.
Steeds weeraan huilen de
bijtende granaten, steeds opnieuw
sissen en ploffen de bommen.
De barbaren in den toren houden
het niet ineer uit. Ze vluchten
weg.... Tegen deze orkanen van
oorlogsgeweld zijn ze niet opge
wassen. Straks nog likkebaarden
zij. toen ze hoopten hun destruc
tieve instincten op dit machtige
bouwwerk te kunnen botvieren
Zal de satan het spel verliezen?
Dan is het ergste, het verschrik
kelijkste gekomen....
Een enorme lading springstof....
de reus breekt in zijn onderste
geledingen uit elkaar en valt
met donderend geraas neer.
De grote wegwijzer in het
Noord-Limburgsche land, die het
teeken onzer verlossing sinds
eeuwen hoog omhoog beurde,
was niet meer.... de duivel juich
te.... hij had Gods vesting in
elkaar getrapt.... hij had God
uit zijn huis verdreven.
De mensen schreiden en
weeklaagden.... ze begrepen niet...
handenwringend riepen ze om
hulp. in stomme smart zaten
ze terneder.
De heiligen langs de wand
werden van hun voetstuk gesla
gen en onder het puin begraven.
Slechcs enkelen stonden nog aan
de hoge pilaren te treuren....
Petrus en de Engel, die nog
slechts kort de wacht betrokken
hadden boven He grote toren
poort. vluchtten weg; de soldaat
alleen slaapc verder.... de gruwel
der verwoesting.... trioinpheerc
satan 7
Maar neen.... stoffelijk geruï
neerd, doch geestelijk groeide
ons volk. Behalve enkele jakhal
zen werden onzé mannen en
vrouwen tot heiden,
Er is meer moed en kracht
nodig om zo'n bombardement te
doorstaan dan een soldaat bezit
in het veld. De energie hebben
we gevonden ln ons geloof.
Wat er gebeden is in grote
en kleine kelders De katecom-
ben der eerste christenen konden
geen innigere en hartelijkere
smeekbeden aantonen. Hoe heer
lijk bloeide de christelijke naasten
liefde. Elkeen had alles voor
een ander over. Verdwenen was
het egoisme.... er was een chris
telijke gemeenschapszin.... men
wilde helpen.... men wilde wel
doen.... standsverschil was weg...
we voelden ons echt broeders en
„Pariir c'est tnourir
un peti"
Bü oen vertrek pleegt men terug
te zien op hei,verleden, waarvan men
definitief afscheid neemt. Mon bezint
zicli op dat wal voorbij 'S wooniQO-
clig is men gestemd om zoveel moois
en edels, dat nu tot de voltooid ver
leden tijd behoort.
Ken naam noemon wij voluit:
Kapelaan Knepers. Wat oom Vie
dit was zijn schuilnaam in de L, 0.
niet alleen voor De Zwijger, maar
voor hot geliele verzetswerk heeft
gepresteerd, is ven ousehatbare be
tekenis.
Dli is ons afscheid, een herdenking
van het verleder hot verzat en do
smartelijke strijd om de vrijheid.
Moge dit slotnummer van Do
Zwijgers erin geslaagd zijn iets weer
te govern van de diepe zin, die ligt
in dit tweeledig verleden.
Dan z.il do toekomst duidelijk
zün!
ter gelegenheid van de
verjaardag van de Bevrij
ding van Venray op 18
October 1945, georgani
seerd door de plaatselijke
G.O.LW.N.
9 uur Hoogmis in de kerk van
de Paters Franciscanen
2 uur Plaatsing van een Kruis
beeld voor Frans Michels
ce Leunen-Laagriebroek.
7.30 u. Herdenkingsavond in de
Feestzaal van Huize St.
Servatius (ingang tegen
over garage Gommans)
SprekerPater Dr. W.
Voesten.
Opgeluisterd door zang
van de Derde Orde
PROGRAMMA
Foro
M. riiH-dcinuekers
Wij willen echter niet terugtreden
zonder een persoonlijk woord tol
onze medewerkers. Door hun prach
tige steun ia dit work mogelijk ge
weest. Hun namen willen wij, om
dat zij iedere openbaarheid hunner
verdiensten zullen afwijzen, niet
noemen. Het moet ons echter van
het hart, dank, diepe dank aan C
onze adviseur Es, aan de actieve
medewerker <5g, onze onvorgeteliike
Picard, aan 'lh. van T., vooral ook
aan ouzo oudste medowovker Dr. 0.,
dio thans nog in Bclgiö vortoeft.
En waarom - oigoulijk behoorden
zij het eerst genoemd te zijn go-
zwegen over hot onbaatzuchtige
werk van Tonny en Via, de trouwe
koeriersters, die na de bevrijding
met hetzelfde elan hebben meege
werkt.
Daarnaast danken wij onze ver
spreiders, die niet alleen tijdens de
bezetting, maar ook iu de legale
t;jd dit work met dezelfde vasthou
dendheid hebben verricht.
O, mocht het zo blijven, dan
heeft de duivel ons wel stoffelijk
geruïneerd, maar geestelijk zijn
we gegroeid, dan heeft niet sacan
maar God gecriompheerd.
Uw DEKEN.
In deze tijd als waarin wij nu le
ven, met zijn geweldige dynamiek,
is het goed eens terug te zien, om
dan, gerijpt uuur volo soms bittere
orvaringon, mot nieuwe- frisse mood
de toekomst in te gaan.
Zo willen w\j ons afscheid van
.Do Zwijger" zien, wiens geschiede
nis onverbrekelijk verbonden is met
een der smartelijkste episoden uit
Venray's bestaan. Dat zu de zin van
het slot van ons werk.
Slót
WIJ HERDENKEN....
ZWIJGER
lUSCBit..... -
De St. Petrus Bonden In zijn oude glorie
Zwaar gehavend door voortdurende aanvullen der Typnoorts, maar
nog ongebroken I
Bommen en gra-
nacen trotseerde
bij. her Dufrse
barbarendom
slaagde er/n met
bonderde kilo's
dynamiet dit on
vergankelijke
cultuurmonument
totaal te vernie
tigen.
