Een andere koers
Weekblad voor Venray en Omstreken
ONZE MIJNENRUIMERS NADEREN
DE io.üoo
Internationale Politiek
Ie Jaargang na Je Lcvrijdlug
Zaterdag 30 Juni 19-4S
Al lelt er vêel verwoest
en wil daarvan niet ijzen,
het zal met grooter glans
uit stol en as herrijzen.
(VoniJèl)
Adm. adres:
Henseniusstr. 1, Venray
Uitgever en Verantw.
redactie: A.W.A.
Curieus is het hoofdartikel in
de „Gelderlander Pers" van
Zaterdag 23 Juni j.l. Louis Fre-
quin, die in de laatste tijd zo'n
groot opzien heeft gebaard, schrijft
hierin, dat wij moeten ophouden
met onze afbrekende critieken.
Want dit alles is ecu kolfje naai
de hand van de communisten, zij
slaan munt uit onze onenigheid.
Onze vijanden waken
Maar eenzelfde Louis Frequin
schreef het beroemde artikel „Het
schandaal van Dachau'', dat de
stoot gegeven heeft tot repatri
ëring van de gevangenen. Met
grote vebittering heeft hij de
regering gelaakt wegens hun
traagheid en laksheid. Eenzelfde
Louis Frequin beschreef de toe
stand van de Oost-Betuwe en de
Maaskant in al zijn naaktheid en
ellenden. En hij, die gezien heeft,
dat de mensen bet allernoodzake
lijkste van 't leven ontberen, hij
weet, dat de schrijver niet over
dreven heeft. Maar in diezelfde
stukken is de voosheid van in
stanties en regering duidelijk zicht
baar.
Nu opeens slaat Louis Frequin
een andere weg in. Hij is het
ook beu, om nu nog langer te
vechten tegen de bierkaai, hij is
het wellicht moe, omdat hij weet,
dat het geen nut afwerpt. Inder
daad het is een gegrond motief,
maar moeten wij Nederlanders
dan een afgestompt volk worden,
dat maar ja of neen knikt?
Ik wil niet generaliseren, maar
zijn er niet instanties en bureaux,
die koud blijven onder de hulp
kreten van een geteisterd volk?
Moeten wij niet ageren tegen
hen. die in hun egoisme en eigen
belang er slechts op uit zijn. om
zich zelf en hun vriendjes goed
te doen? Laten zij eens gaan
kijken naar die bovengenoemde
streken en zij zullen met andere
gedachten weer achter hun bureau
kruipen. Men moet WILLEN
BEGRIJPEN. WILLEN MEE
VOELEN en dan komt MEDE
WERKING. Door medewerking
alleen zal ons Vaderland herrijzen.
Medeleven en daardoor mede
werking wordt ook gevraagd van
hen, die de voorraadschuren
hermetisch gesloten laten. Is er
niet overal een gebrek aan voed
sel, kleding, textiel en allerlei
dingen? Moeten wij dat maar
langs onze kant laten gaan Neen,
het was onze plicht te blijven
roepen om medewerking.
Moeten wij ons erin berusten,
dat de zuivering zo traag en laks
gebeurt? Waarom moet het
onderscheid in deze kwestie tussen
arm en aanzienlijk ons volk zo
verbitteren? Waren de rijkeren
in de oorlog niet veel verderf-
lijker door hun grotere ontwikke
ling dan de armeren? Het Neder
landse ',Volk moet eisen, dat al
die onvaderlandse elementen over
dezelfde kam geschoren worden.
Voor hen, die hun leven of goed
aan de vijand verkwanseld hebben
óf geheuld hebben met den lagen
bezetter/,voor hen is geeu plaats
meer in de nieuwe maatschappij.
Zij moeten eruit geworpen wor
den. want zij zijn verderflijker in
vergiftiging dan t.b.c.-bacillen. Zo
ook moet het Nederlandse Volk
eisen, dat de zwarte handelaren,
die uit egoisme en eigenbelang
zich hebben verrijkt ten koste
van anderen, gestraft worden.
Voor deze categorie bestaat geen
consideratie.
Nederland is vrij Ook wij
hebben de oorlog gewonnen met
onze bondgenoten. Nu willen wij
ons land opbouwen. En zoals bij
de wederopbouw oude krotten
worden afgebroken, zo ook moet
Nederland al die onvaderlandse
elementen eruit gooien. De oude
krotten worden echter niet afge
broken met de handschoenen aan.'
maar met houweel en bijl, zó
ook moet de nieuwe maatschappij
met geen slap gedoe of femelarij
worden opgebouwd, maar met
energie en medewerking.
Misschien is er een lichtpunt.
Een nieuw kabinet is opgetreden
een kabinet van herstel en ver
nieuwing. Aan hen is een taak
opgedragen, moeilijk en verant
woordelijk, want van hen hangt
voor eën groot deel herstel en
vernieuwing af. Tot nog toe
heeft de regering achter de feiten
aan gesukkeld en gehuppeld. De
„Londense" regering heeft ons
zoet gehouden met louter propa
ganda, die niet verantwoord was.
Zij hebben bergen met goud
beloofd en in al die tijd hebben
zij b.v. nog geen regeling kunnen
maken voor de weduwen en
wezen van hen, die hun man of
vader zagen sneuvelen voor het
vaderland. Het is daarom niet te
verwonderen, dat het Nederlandse
volk zo weinig vertrouwen in de
regeering heeft, misschien ook
nu nog. Dit ministerie wil een
ministerie zijn van herstel en
vernieuwing. Herstel en vernieu
wing van een land, dat tot nog
toe stuurloos werd „geleid
Moge de daden van dit nieuwe
ministerie ons volk vertrouwen
schenken, opdat wij niet langer
meer zijn de helpers van het
communisme.
ZONDAG a.s. zal door de leden van de
G.O.I.W.N (Gemec-uadiap Oud-Illcgal*
Werkers Nederland) een collecte gehouden
worden ten bate van o.a. de ex-politieke
gevangenen en de nabestaanden van
gesneuvelde illegale werkers.
Naar wij vernemen hoopt binnenkort de mijnenruimersploeg
onder leiding van luitenant Polak in en om Venray de 10.000e
mijn op te graven en op te blazen. Dit opmerkelijke feit willen
wij extra vermelden, als een bewijs van de prachtige offervaar
digheid en onbaatzuchtige vaderlandsliefde, waarmee deze
eenvoudige Nederlandse jongens hun méér dan vaderlandse
taak vervullen.
Wij hopen dat Venray deze stoere kerels niet zal vergeten
en op waardige wijze eens haar dankbaarheid zal tonen, die
onze mijnenruimers boven alles verdienen.
Russen en Geallieerden in Duitschland
Het is goed dat Anglo-Ameri-
kanen en Russen een poging
doeti om tot een gemeenschappe
lijk beleid in de behandeling der
Duitschers te geraken. Gemakke
lijk echter zal dat niet zijn. Want,
beider methoden staan diametraal
tegenover elkaar. En zij spruiten
onmiddellijk uit diametraal ver
schillende nationale eigenaardig
heden voort.
De Russen gaan uitermate
hardhandig te werk tegen echte
nazi's, S.S.-lieden en ook tegen
schuldige bevelhebbers, die in liet
door hen bezette Duitschland in
hun handen zijn gevallen. Wij
vermoeden dat zeer vele lieden
van dat slag het niet zullen na
vertellen, hoe het hun bij de
Russen is vergaan. Maar de
bevolking, die naar Russische
opvatting geen kwaad heeft ge
daan en niet zal doen, wordt met
de grootste vriendelijkheid be
handeld. Men weet dat er te
Berlijn reeds een groot Russisch-
Duitsch sportfeest is gehouden,
met Russische legermuziek.
Bij de Westelijke Geallieerden
is het precies omgekeerd. Zij
maken nog gebruik van vele
ambtenaren, die ijverige nazi's
zijn geweest. Slechts langzaam
zullen die worden verwijderd,
terwille van den goeden gang
van zaken. Het Duitsche publiek
verwondert er zich vaak over,
dat bekende nazi-deugnieten vrij
blijven rondloopen.
Daartegenover staat een streng
en kunstmatig gehandhaafde on-
toeschietelijkheid tegenover de
heele Duitsche bevolking. Er
komt geen greintje ontspanning.
Deze tegenstelling is, gelijk
gezegd, natuurlijk en overeenkom
stig de geaardheid der volken.
Zouden de Westelijke Geallieer
den „summier" met een groote
menigte van oorlogsmisdadigers
omspringen in Russischen stijl,
dan zou dat weldra verzet ont
ketenen in het Amerikaansche en
Britsche volk. De Russen zullen
van dergelijk verzet geen last
krijgen.
De Westelijke bondgenooten
zijn daardoor echter gedwongen,
het Duitsche volk in zijn geheel
terdege te laten voelen, wat het
misdreven heeft. Deden zij dat
niet, dan moest bij de Westelijke
en Zuidelijke Duitschers de
meening ontstaan, dat de indruk
van de vreselijkste wandaden, in
en door den oorlog begaan, snel
vervliegt. De Russen echter
hoeven een dergelijke meening
niet te vreezen. De Duitschers
in hun macht weten reeds, dat
ook in den oorlog loontje geducht
om zijn boontje komt.
Beide systemen hebben hun
voordeelen en nadeelen. Maar
het is moeilijk te zien. hoe men
ze kan verecnigen.
De Russen in Perzië
Waar de Russen eenmaal zitten,
krijgt men ze niet gemakkelijk
weg. Dat weten nu ook weer de
Perzen. De Perzische regeering
had een nota gezonden aan Brit
ten, Russen en Amerikanen,
waarin zij vroeg om ontruiming
van haar land, nu de oorlog ten
einde was. De beide Westelijke
mogendheden hebben gunstig
daarop geantwoord. Zij zijn tot
ontruiming bereid, zoodra alle
transport op weg naar Rusland
zijn bestemming heeft bereikt. Al
te veel haast hoeven zij niet te
maken. Want de overeenkomst,
die de bezetting regelde, bepaalt
dat Perzië ontruimd moet zijn
op zijn laatst een half jaar na het
einde van den oorlog.
Heel anders echter was het
antwoord der Russen. Dit wijst
op die zelfde bepaling, maar
constateert tegelijkertijd, dat het
daarin genoemde tijdstip nog
heelemaal niet vaststaat, daar de
oorlog in het Verre Oosten nog
voortduurt.
Dit antwoord is reeds „gezocht,
omdat Perzië tegenwoordig geheel
buiten de sfeer van den Japan-
schen oorlog lig. Maar het is te
No. 32
DE ZWIJGER