Oorlog en Schooloovoeding
Weekblad voor Venray en Omstreken
41.K.4I. Piiftses Juélatia.
'Nieuwe
verhoudingen.
Ie Jaargang na de bevrijding
No. 23
Zaterdag 28 April 1945
De geestelijkheid, onderwijzers,
politie en last noc lease de ouders
zijn er allen al maanden lang
heilig van overtuigd, dat de school
toch eindelijk eens moest begin
nen. Ze is echter nog steeds
niet begonnen...
Ik wil geen afbreuk doen aan
alles wat door diverse personen
in het werk gesteld is om de
school aan 't draaien te krijgen,
maar toch... 't kan er bij mij niet
in dat er nu werkelijk niets ge
daan kan worden. Zeker de ge
allieerden waren of zijn waar
schijnlijk wat lokalen betreft nog
een haast onoverkomelijke moei
lijkheid. In Olrlo werkt men al
weken in kippenkooicn... Kunnen
al die instanties in Venray. "c is
niet eens noodzakelijk dat wij
hiervoor allen samenwerken an
ders zou dit weer een struikelblok
kunnen zijn, nu niet aan 'n barak
of noodgebouwtje komen l
Onze jeugd verwildert, overal
kan men 't lezen, maar daar houdt
't dan ook mee op. 'k Krijg 't
idee dat mopdhier nazr lijdzaam
toeziet. Ieder schijnt er Van over-
cuigd dac de jeugd géén greintje
eerlijkheidsgevoel meer heeft,
(dank zij 't goede voorbeeld.) dat
de baldadigheid toeneemt, 't zede
lijk peil afzakt, dat er in de kin
derbreinen voor onze woorden
discipline, gezag, gehoorzamen
geen vaag begrip of bewustzijn
van „nog moeten luisteren" aan
wezig is. Maar wat doet men er
tegen, alleen maar constateren en
eens 't hoofd schudden?
Jongens verstoppen een Engelse
windjak, zodra de Tommy ver
dwenen is verdelen zij de buit.
Onder zijn jas 'n H. Hartbeeld
verbergend, zo juist opgediept uit
'n puinhoop loopt ginds een
vriendje naar zijn opvoedkundige
moeder. Terwijl enkele jongens
een Engels driver, weet het bij
behorend groepje zijn wagen leeg
te roven. Heel gewone dingen
zijn dat. Dergelijke feiten zou
men dagelijks kunnen constateren.
Tussen het mijn en 'c dijn. schij
nen ook de ouders geen onder
scheid meer te voelen. Men aan
vaardt het gestolen goed immers
wat gretig.
Telkens als men weer zo iets
hoort, voelt men een heftig
verlangen in je opkomen om voor
de jeugd tt> werken, alles te doen
om ze weer In goede banen te
leiden. Niet alleen echter een
schrijnende pijn maar een opstan
dige woede maakt zich van je
meester als je heel toevallig in
een afgeschermde plaats getuige
wordt van een vreselijk drama,
'n Woede tegenover de ouders
die hun kinderen urenlang van
huis laten, niet denkend aan de
gevaren daaraafci v^bonden. Voor
ze het weten zijn hun onschul
dige kinderen verpest, is de hart
stocht wakker gemaakt, zijn
slechte gewoonten aangeleerd.
Zo'n tafereel is een slag in je
gezicht.
Ouders, kunt gij het verant
woorden om uw kinderen zolang
op een afgelegen plaats, zonder
toezicht te laten spelen 7 Kinderen
voeden elkaar op maar ze nemen
tevens van elkaar makkelijk slechte
dingen over. Zijn die ouders
soms ook vergeten, dat de oor
log hier eens in al zijn verschrik
kelijkheid voorbij trok? Dat daar
nog overal sporen van zijn ach
ter gebleven in de vorm van
projectielen.... Kennen zij hun
kinderen, htm jongens vooral,
dan niet in zoverre, dac zij weten,
dat al die geheimzinnige dingen
een magnetische aantrekkings
kracht voor hen hebben. De ver
leiding is grootVolwassenen
kunnen vaak niet eens aan die
verleiding weerstaan I
U vindt het toch zeker geen
oir schuldige kwnfongwi.mct-h van
uw lief zoontje, als hij vol animo
stenen gooit op een mijnen-
verzainelplaats met de angstige
verlangende hoop, dat er toch
één mag ontploffen. Als hij een
brandend projectiel tussen een
stelletje kinderen gooit. Als bij
so wie so, twee niets vermoe
dende jongens een handgranaat
naar het hoofd slingert, die ont
plofte en wonder boven wonder,
weliswaar geen ongelukken te
weeg brachc. Als hij met zijn
kornuiten een mitrailleur ver
sleept en enkele kogels afvuurt.
Als hij een koffiekan vol buskruit
stopt en dit via een leiding wil
laten ontploffen, of een kruit- en
projeptielen-verzameling aanlegt.
Naar voorbeelden zoeken is niet
nodig: Die zijn er plenty. Als U
daarvan niet overtuigd is, loop
dan even een. ziekenhuis binnen.
Misschien vindt pa lief het dan
niet meer zo interessant om zijn
zijn o-zo-handig zoontje de wer
king van een geweer of een sten-
gun uit te leggen. U verbiedt
uw kinderen al zo vaak verdachte
voorwerpen aan te raken en op
verbóden gebieden te komen.
Maar luisteren ze naar II dan -
ook niet meer 7 Als een politie
agent kinderen verbiedt op een
gevaarlijk terrein te komen, loopt
hij ook de meeste kans vierkant
uitgelachen te worden. Hebt
U in het belang van uw eigen
kind. waar U alles voor over
hebt, dan niet eens de kracht
meer om streng op te treden.
Onverbiddelijk streng. Heerst
hier dan ook een onbegrijpelijke
slapheid 7
Denkende aan de toestand van
de schooljeugd, zie ik geen kans
I Op 30 April hoopt onze Prinses haar 36ste verjaardag te
H vieren. De innigste wens welke wij ter gelegenheid van
deze dag uitspreken is, dat wij Haar, vergezeld van Haar
m Gezin, spoedig mogen terugzien in ons land.
jj Een uitbundig vreugdebetoon is in de gegeven omstandig-
H heden niet getolereerd en een feestartikel in ons blad is
3 eveneens onmogelijk.
g De enige manier waarop wij momenteel onze liefde tot het
g Oranjehuis en in dit geval speciaal tot onze geliefde Prin-
- ses kunnen uiten, bestaat in het uitsteken van onze Ne
S derlandse driekleur. Laren wij, voor zover mogelijk, ook als
g Venrayer daaraan voldoen.
J DusWaar mogelijk wappert op 30 April de Nederlandse
driekleur 1
optimistisch gestemd te zijn, want
ik hoor, misschien ben ik niet
volkomen op de hoogte, nog
steeds geen aanmoedigende ge
luiden over het onderwijs. Eens
per week zou iedere klas nu gods
dienstles hebben in de Paters
kerk. Maar is er in St. Servaas
en St. Jozef ook niet 'n kerk
Kan er niet op drie plaatsen
katechismus gegeven worden. Dit
--heeft toch per|_
priesters gedaan te worden. Al
is het maar een uurtje onderwijs,
laat ze gerust van zo ver komen.
Geleidelijk krijgen de kinderen
weer een idee van regelmaat en
orde, en ondertusschen halen ze
geen kattekwaad uit.
Onderwijzers en onderwijze
ressen, wier eerste taak het toch
is, met alle respect voor uw
prachtig belangeloos werkbij Hark
en Rode Kruis, te zorgen voor
de schoolkinderen, zijn er in
Venray geen prachtige speel
velden 'tS.V.V.-terrein, Servaas-
en St. Jozefveld 1 Zouden onze
kinderen daar nu niet b.v. van
twee tot vier bezig gehouden
kunen worden. Laat het een vrij
willige opkomst zijn desnoods.
Verdere verantwoording is dan
aan de ouders. Kunnen onze kin
deren zich daar nu niet onder
leiding en toezicht amuseren 7
Spelen, wedstrijden houden. Die
wedstrijden zijn toch zeker beter
als een door jongens georgani
seerde wedstrijd wie de meeste
ruiten in kan gooien in een op
dat moment niet bewoond ge
bouwtje. Ik hoorde dezer dagen
een boer klagen over personeel.
Hij moest aardappels poten. Zou
het voorscel eo gek zijn, om met
een scel kinderen zo een boer te
helpen, ('t Land is omgeploegd,
dus mijnej^verwijderd). Zou men
niet eens'"een middag met de
kinderen gaan wandelen, 't Zou
'n pracht natuurkunde les kunnen
zijn O ja, zeker ik denk aan het
mijnengevaar.
Maar schuilt er ook geen op
voedkundige kracht in het feit,
dat alleen door U goedgekeurde
plekken betreden mogen worden,
dat ze geen voorwerpen mogen
oprapen? Die voortdurende waar
schuwing wordt dan iets bewust,
iets dac levend blijft en niet iets
waar men achteloos naar luistert.
'n Onderwijzer is uit hoofde
van zijn beroep vindingrijk. Hij
zal de wegen weten om de jeugd
zolang er geen lokalen zijn toch
bezig te houden. Op de invoe
ring hiervan wachten wij. Zolang
daar, nlcis voor doe'. Sen ik
100 pet. voor de uitzending naar
Engeland, België en andere
streken. Daar komen de kinderen
weer in een regelmatig leven en
zijn ze onder toezicht.
I'ATTENDS.
Venray, Zondag 15 April 1945.
Ondanks de grote moeilijk
heden van het moment, de chaoti
sche toestanden in het bedrijfs
leven en de deprimetende desil-
lussies op veel terrein blijft er
toch nog een stille hoop, een
schuchter verlangen naar een
nieuwe tijd en een betere samen
leving. Wij willen en kunnen ons
niet moedeloos neerleggen bij
schijnbaar onoplosbare problemen
maar klampen ons vast aan ieder
symptoom, dat iets goeds en iets
moois voor de toékomst inhoudt.
Een gebeurtenis van geen belang,
een enkele zinsnede uit een of
ander verslag, dac onopgemerkt
blijft voor een achteloos passant,
rechtvaardigt toch nog een sprank
van optimisme voor n' „uitgevloek-
ten" Idealist. Hij kan op dit mo
ment voorzichtig constateren, dat
heel langzaam in brede lagen
van onze samenleving de op
vatting doorsijpelt, dat den ar
beider een rechtvaardig loon
toekomt. En nog meer verheugt
hem het geluid, dat met een goed
loon de zaak nog niet is afge
daan. Men wil den arbeider niet
alleen betaald zien, maar zijn
positie wil men vanuit een beter
Ai leit er veel ver
woest e/j wil daarvan
nipt ijzen, het zal met
0rooter glans uit as
pri stof herrijzen.
(Vondel)
Administratieadres
Hensentusstraat 1
VENRAY
Uitgever en Verant
woordelijke redactie:
A.W.A.
Prijs per nummer
15 cent
^muiiin t:iii)iiiii!tiiiiii:iiiiii!iiiiiiii9iuia!BKiiiiiiiii.iiiuiiiiiiiiiiuiiiiiiiii!iii[ii'iiiiii)ii:i!iiiiiii!C{uiiBiijln:ai
lïiilllllli lil lri!!llllHl:lll1IJIIIIIIl;lll!l3i1Ulil'IIIJI1lilBIIIll!| MililJ.lrlllilUMlIlllllllilillUllIllJiJïllli.BIIIIII