HET PROBLEEM VAN HET ARBEIDSLOON
Baten 194-5
Ie JAARGANG NA DE BEVRIJDING.
ZATERDAG 31 MAART 1945 No. 19.
PRIJS PER NUMMER 15 GENT.
Voorheen illegaal ver
schenen in Nuord-
Limbury.
Al lcit cr veel verwoest en wil daarvan niet ijzen, het zal met groter glans uit as en stof herrijzen. Vondel
Drukken! -
P.i. L. J. GEERIS-ROXS
Helmond - Telefoon 15
Corr.adres Molenstr. 61
Helmond. Stationsw. 41,
Venraij (voorlopig)
Onze vurige verlangde bevrijding heeft in vele op
zichten niet gebracht wat wij er van verhoopt hadden.
Misschien is het nog niet opporluum om in bijzonder
heden over Venraijs bevrijding te schrijven onze
vrije meningsuiting mocht eens in het gedrang komen
toch zijn er problemen, die wel hplicht kunnen wor
den en het. algemeen belang eist zelfs een scherpe en
schrille belichting.
Er zijn vraagstukken op politiek, godsdienstig-zede-
liik cultureel en economisch gebied, die nauw met el
kaar samenhangen en die om een spoedige oplossing
schreeuwen. Wist u b.v. dat aan de agrarische bedrij
ven in onze gemeente een schade van acht millioen
gulden is toegebracht Dat vele boeren niet alleen
geen menswaardig bestaan meer hebben, maar dat hun
alle bestaansmogelijkheid ontnomen is Dat onze
bloeiende landbouwbevolking, eenmaal de grondpeiler
van ons welvarend Peelcentrum. dreigt al te zakken
naar een peil. dat het allerergste doet vrezen in meer
dere opzichten 1 Als niet alle krachten ingespannen
worden en niet spoedig in natura geholpen wordt zal
een stuk cultuur, een moeizame erlenis van vele noeste,
hard werkende geslachten, kapotgeslagen worden
Naast dit speciale boetenprobleem is er nog dat van
onze landarbeiders, dat door de omstandigheden hier
ter plaatse een zeer bijzonder aspect gekregen heeft.
Behalve deze kwesties hebben wij in Venraij het
iociijjiubitoiii van m beid cis Lij de wederopbouw
1 Se' betreft hier ongeveer zes honderd arbeiders, ge
schoold en ongeschoold, die vanaf begin December
kou getrotseerd hebben en die werkten op plaatsen,
waar de oorlog dood en vernieling gebracht had en de
ellende ben dagelijks tegengrijnsde.
Iedere Venraijer, van welke stand of rang ook, is
van mening en terecht dat deze mensen weke
lijks naar huis gaan met een loon. dat met alle mense
lijkheid spot en waaruit zij onmogelijk de kosten van
levensonderhoud voor een gemiddeld gezin kunnen be
strijden. Het zou al een rasechte liberaal moeten zijn.
die het met deze zienswijze, die gemakkelijk met een
voudige bewijzen gestaafd kan worden, niet eens was.
Er zijn pogingen gedaan en momenteel wordt er nog
hard aangewerkt om aan deze wantoestanden een einde
te maken
De arbeiders moeten echter weten, dat op vele rege
ringsbureau* een mentaliteit heerst, die niet het minste
begrip toont voor ons getroffen Venraij. een mentali
teit, waartegen men eenvoudig te pletter loopt, waar
men niet de minste verantwoording durft nemen en
zich steeds verschuilt, achter officiële voorschriften en
reglementen, kortom waar Sint Bureaucratius koning is
en alle menselijke gevoel met een laag schimmel be
dekt is. die alle vruchtbare initiatieven al bij voorbaat
steriliseert. Ondanks dat wordt doorgezet en er zal ge
klopt en gehamerd werden tot er succes is.
Toch moet men zich geen geweldige dingen gaan
voorstellen, het loon kan niet met een reuze-sprong
omhoog gaan. üm dil te begrijpen moet men even ver
der kijken dan het eigen kleine kringetje en dan zal men
duidelijk inzien, .dat een algemene loonsverhoging op
grote schaal nu eenmaal niet kan,
Om een ideale toestand te krijgen in de maatschappij
moet er evenwicht zijn tussen het minimum-loon in gul
dens en de kosten van levensonderhoud (de levens
standaard). Het loon moeten wij nu zien als koopkracht
en dan is liet voor iedereen duidelijk, dat het loon den
Wij vragen onze ouders, opvoeders en alle
anderen, die zich verantwoordelijk voelen voor
onze jeugd, speciale aandacht te wijten aan de in
dit blad gepubliceerde „Verordening Jeugdbe
scherming".
mens in staat moet stellen om zeker in de kosten van
levensonderhoud te voorzien.
Om dat evenwicht tussen koopkracht en l'evensstan
daard te krijgen zijn er twee middelen, waarvan het
een natuurlijk en het ander een inhei' kunstmatig karak
ter vertoont.
Het eerste is loonsverhoging en de meeste arbeiders,
die dit lezen, zullen direct zeggen geef ons dus meer
loon, dan is de kwestie op de natuurlijkste en korste
manier opgelost en alle gekanker en geestelijke afbraak
bij de wederopbouw is afgelopen. De Rijksbemiddelaar
voor het bevrijde gebied en het College van Commis
sarissen in Tilburg evenwel kiezen het tweede middel,
het kunstmatige, wat bestaat in het drukken van de
levensstandaard. Als de lonen niet omhoog gaan, maar
de. kosten van levensonderhoud gaan omlaag, dan wordt
er eigenlijk hetzelfde bereikt evenwicht tussen koop
kracht en levensstandaard. Zo is reeds ingegrepen in
de prijzen van Engelse zeep. de Engelse biscuits, de
vis. en de chocolade, terwijl vorige week een der Com
missarissen naar Londen geweest is en daar bereikt
heelt, dat ook de prijzen der eerste levensmiddelen,
aardappelen en vlees, binnenkort goedkoper zullen
worden. Natuurlijk gaat dit alles gepaard met millioe-
nen guldens, die bijgeboekt zullen moeten worden door
de Regering uit een z.g. Prijsegalisatiefonds.
Men zal zich terecht afvragen, waarom men iets on
natuurlijks gaat doen om een gezonde toestand te ver
krijgen. Op het eerste gezicht doet dit zeker vreemd
aan. maar bij nadere beschouwing heeft de Regering
toch wel enige reden om het probleem juist zó op te
bouwen. Iedereen weet. dat onze mobilisatie en defen
siewerken. onze fabelachtig hoge bezettingskosten ont
zettend veel kapitaal vroegen. Wij herinneren ons de
gedwongen oorlogsleningen en menigeen ondervond
aan den lijve wat de fiscus aan belastingen eiste Toch
was al dat geld lang niet voldoende en daarom werden
de dekkingsvoorschriften der Nederlandse Bank zó
gewijzigd, dat practisch zoveel bankbiljetten konden
..gedraaid" worden als men maar nodig had. De bank-
biljettencirculatie werd enorm uitgezet en het ging met
ons geld als in 1789 met de Franse „assignaten" en
zoals met de Reichsmark in de na-oogrlogsjaren er
kwam een teveel aan geld. Let men daarbij op het regel-
marig schaarser worden van goederen tengevolge van
het wegvallen van onze geheel import, h|>f opzettelijk
en gedwongen lamleggen van onze industrie en de ge
dwongen afvloeiing van practisch al onze arbeidskracht
naar Duitsland, dan zier men een geweldige wanver
houding tussen geld en beschikbare goederen. Er was
en er is een te-veel aan geld er. dat noemen wij inflatie,
welk woord letterlijk ..opblazing" betekent. Dit teveel
aan geld heeft een natuurlijk gevolg, wat iedereen on
middellijk inziet de waarde ervan daalt en dal noemt
men depreciatie. Deze depreciatie int zich onmiddellijk
in een prijsstijging van de goederen, iets wat wij in de
oorlog met de week zeil hebben kunnen zien. Met
sprongen gingen bepaalde goederen omhoog en de
waardedaling van het geld was één der oorzaken, (er
waren ook nndere men had o a. geen vertrouwen meer
in onze gulden en alles werd omgezet in goederen, om
toch maar een „veilige belegging" te hebben)
Als men vandaag nu de lonen gaal verhogen, denk
er wel om alle lonen van alle arbeiders in de ruimste
zin van het woord de directeur van dc Ned, Bank
b.v. is dan ook „arbeider" dan moet de Overheid
over enorme geldmiddelen kunnen heschilcken. Er komt
nog veel meer geld in omloop, terwijl de hoeveelheid
goederen constant bli|ft, de inflatie wordt nog scherper
geaccentueerd en de koopkracht van dc gulden wordt
nog kleiner. De arbeider gaat met méér guldens iedere
week naar buis. maar die grotere .hoeveelheid geld wr
tegenwoordigt minder koopkracht dan zijn schamele
guldentjes van weleer. Hij kan er veel minder voor ko
pen, want door de depreciatie waardeda
ling) zijn alle prijzen van de goederen gestegen.
Door een algemene loonsverhoging op enigszins
ruime schaal komen wij dus in een gevaarlijk cirkeltje
loonsverhoging stijging der prijzen daardoor
nieuwe verhoging noodzakelijk enz. en wij lopen
uit op een geweldige bankroet, dat buitensporige al-
metingen aan zal nemen.
Deze redenering heeft ook de regering gevolgd en
daarom een andere weg gekozen, die op de lange duur
misschien dezelfde gevolgen zal hebben, maar die een
hyperinflatie voor het moment dan toch afwentelt.
Gg.
De tijd heeft vele mensen onverschillig gemaakl, het
volk zelf heeft de ervaring, dat de wereld er niet beter
veeleer slechter op werd. Laat de waarheid er van van
daag buiten beschouwing, een feit is, dat velen met de
sleur, en het oude leven ook het oude leven zeil op
ruimden. Zij braken de christelijke liefdeband der op
voeding en gingen een andere weg. En gingen wij, God
zij dank. zelf niet over tot die radicale onverschilligheid,
wij hadden toch, meer dan vroeger, ogenblikken van
zwartgalligheid, moedeloosheid en van laat de boel
maar waaien.
Totale oorlog leidt tot de gedachte der totale ver
nietiging van alle goed, van alle blijdschap en elke toe
komst. Och ja, wat is het leven, mijmert men gezeten
op de puinen van zijn huis. Weg is mijn bezit, waar zijn
mijn dierbaren Of je in 'n klem huis woonde of in 't
groot, of je 'n beroemdheid was of 'n alledaagse, of
je bemind werd of gehaat, ja zelfs onverschillig of je
sterk was en dapper, dan wel zwak en lafaard, alles en
allen 't zelfde lot. Niemand is opgewassen tegen he)
totale, behalve de slimme misschien en doortrapte, die
het beter zal gaan dan wie ook. Was ik ook maar slecht
en had ik maar nooit opgepast
Arme mens, die II dan slechts weet ik troosten met
het onsmakelijke brood, dat elke dag opnieuw aan de
tafel der goedkope gesprekken wordt opgediend ,,'t
Had nog erger kunnen zijn, er werden velen getroffen".
Wij katholieken hebben de Paasgedachte nodig.
Christus is verrezen uit eigen kracht en heerlijkheid.
„Wij hebben Hem gezienis de getuigenis der talrijke
Chjristenen. Hij was sterker dan de dood en de ver
nietiging, sterker dan de duivel en aanhang. F.n eens
zal er een dag komen, dat alle graven zullen opengaan
waar zij ook werden gedolven en alle lichamen zullen
opstaan, hoe zij ook werden verminkt. Dan zullen dier
baren elkaar wederzien. En al's zij braai geleefd heb
ben. zullen zij elkander weerzien met verheerlijkt
lichaam, gelijk Christus.
Deze glorievolle opstanding was de hoopvolle troost,
waarmee St. Paulus telkens opnieuw de Christenen be
moedigde. En ook onze blijdschap en kracht zullen de
vruchrten inoelen zijn van het gploof in die dag.
Zalig Pasen Roemvol zij uw Kruisweg, en glorievol
uw Opstanding
Weekblad vnor
Vcnraij en Omstreken.
Zwijger
Venraij, 19 Maart 1945.
li"'"tunmuimin'uitwin" "'min»-
•■•miiiiiii'minui
m®*» iiimiiiiminuiiillUii,iUltii..„...„artlliu,....^itlliii1., „miiIIiiu.,. „xtjlktiulllin