Brief van Vader Bisschop
t» Qstyt11" Jhüïtfo'iA&Cj'S {/olU>
Betekenis en waardering van de arbeid
j Dood van den jongen molenaar
Ie JAARGANG NA DE BEVRIJDING.
ZATERDAG 17 FEBRUARI 1945 - No. 13
PRIJS PER NUMMER 15 CENT.
AI leit er veel verwoest en wil daarvan niet ijzen, liet zal met groter glans uit as en stof herrijzen. (Vondel)
Roermond 7 Januari 1945 jI1""' n«iiiiii||t
Dierbare Gelovigen.
Wij zijn werkelijk verheugd, dal wij de gelegenheid
hebben tenminste aan Li een kort woord te kunnen
richten.
Wat is ons goed Bisdom toch verscheurd en gesla
gen Het grootste deel kunnen wij helemaal niet meer
bereiken. Eer ander deel heelt zwaar geleden onder de
krijgsverrichtingen en is waarschijnlijk verwijderd van
eigen huis en haard. In onze geest zien wij een droe
vig beeld van verwoeste kerken, kloosters er huizen.
En wij, die nog over zijn. leven in angstige spanning.
Veel gezinnen zijn uiteengescheurd. Dag en nacht drei
gen de grootste gevaren.
Maar dat alles is zo Gods H. Wil en die Wil is ons
altijd goed en gezegend. Gebruikt deze rijd toch goed,
zo geheel in Gods geest, die ons door al dit leed wil
"jöuieren en heiligen, 'vooral uweé dingen vraagt God
van ons in deze dagen algemene overgave aan Zijn
H. Wil en kinderlijk vertrouwen in Zijn hulp. Gelijk
de Apostelen in de storm op hef meer, moeten wij ons
diep bewust blijven, dat O. L. Heer bij ons is en ons
zal redden. Wij mogen wel tol Hem bidden „Heer.
red ons, wij vergaan' maar wij moeten het zó doen
dat Hij ons niel het zachte verwijt hoeft toe te voegen
„Wat vreest gij toch kleingelovigen Neen D.G
„estote fortes in fide", weest nu sterk in. uw geloof pn
vertrouwen zoals Maria en Jozef, toen Zij niets meer
hadden als een armzalige stal, toen zij daarna ver van
eigen huis moesten vluchten naar een vreemd land. toch
sterk en moedig bleven in het bewustzijn van hun grote
roeping, in het sterke geloof, dat zij zo dc wil des Va
ders vervulden, zo moeten wij ons sterk tonen in ge
loof en vertrouwen en ..Stella Duce onder leiding van
de „Sterre" rustig doorgaan op de weg, dien God ons
aanwijst,
Wanneer wij ooit tol liet diepe besef moeten komen,
dat wij uit ons zelf niets vermogen en dat de redding
alleen van de hemel moet komen, dan is het nu. God
alleen kan ons redden Dat zal Hij ook doen als wij ons
aan Zijn H. Wil onderwerpen, veel bidden en echt wil
len leven in de geest van het Evangelie.
Ja. Dierbare Gelovigen, nu tenminste moesten wij
inzien, dat een echt bovennatuurlijk leven alleen uit
komst kan brengen. Onderhoudt daarom voor alles als
eerste wet van het F.vangelie De liefde; met den
Apostel smeden Wij U „ante omnia charitatem fra-
ternitati.s habete' ..Voor alles moet Gij de broeder
lijke liefde onderhoudenHet heeft ons zo getroost te
vernemen, hoe goed gij elkaar helpt, hoe de kloosters
een voorbeeld van naaste liefde en Christelijke barm
hartigheid geven. Laat allen zo doen. Helpt zo veel
mogelijk.
Heel bijzonder kom ik U dat vragen inzake de voe
ding.
Grote gebieden van ons land lijden reeds onder hon
gersnood. Zolang het enigszin mogelijk is, moet onze
naastenliefde zorgen dat deze ramp in onze streek ge
weerd wordt. Daarom moeten, vooral de hoeren mee
helpen. Het is hun zware plicht, de verordeningen en
goed mogelijk verdeeld en aan allen ter beschikking
gesteld worden, Ook voor de melkvoorziening moet al
liet mogelijke gedaan worden. Onze kleinste kinderen
mogen toch zeker niet het eerste slachtoffer worden.
Geen zelfzucht en ook geen overdreven zorg voor eigen
veiligheid mag ons daarbij weerhouden.
Wie voor zijn evenmens offers weet tp brengen en
desnoods gevaren trotseert, mag op Gods bijzondere
bescherming rekenen. Ook waarschuwen wij, dal zowel
autoriteiten als particulieren niet te zeer plaatselijk de
voedselvoorziening moeten regelen, maar grootmoedig
de behoeften van andere plaatsen in het oog moeten
houden.
Als wij zo gaan leven en doen. Dierbare Gelovigen,
zal God ons nier verlaten. Het zal ons gaan, als de drie
Koningen. Ook zij geraakten in de grootsre moeilijk
levensweg weer verlichten en „gaudebant gaudio magno
heden, maar later kwam het licht van de Hemel hun
valde grote vreugde vervulde hun hart. Zo moge het
ook met ons gaan.
Houdt LI vooral maar stevig vast als hulpeloze kin
deren aan de hand van LIw hemelse Moeder Maria, de
grote Koningin van Limburg. Bidt dikwijls het Rozen
hoedje eti nu en dan ook een hele Rozenkrans (drie
Rozenhoedjes). Doet het dikwijls samen. „Waar twee
of meer in Jezus naam vergaderd zijn,, daar is Jezus in
hun midden".
aanwijzingen, welke door de leiders van de voedsel
voorziening gegeven worden, dadelijk en royaal uit te
voeren. Niemand mag zijn medewerking weigeren. Het
graan moet gedorst en zo goed mogelijk gespreid wor
den tussen de bevolking. De aardappelen moeten zo
wij dragen, zijn soms hard. maar God weet uit alle
kwaad het goede te trekken. Soms laat God al dadelijk
voelen, dat het aardse leed in Gods Iland een bron van
genade en verkwikking wordt. Meer dan ooit bidden
Wij voor LI allen. Dagelijks zegenen Wij LI. En zonder
ophouden smeken wij ons aller Moeder, dat Zii Hare
Kinderen, die zich zo vurig aan Haar hebben toegewijd,
blijve beschermen.
God zegene 11 allen.
LIw aller Vader en Herder.
Gulielmus.
Roermond, Feest der H. Familie, 1945.
P.S. De geestelijken worden verzocht dit schrijven in
lokalen en huizen, waar gelovigen voor godsdien
stige oefeningen bijeenkomen, voor te lezen. Wij
wijzen er de geestelijken nog eens op, dat zij moe
ten zorgen, alle gelovigen met hun zielszorg te be
reiken, Daarvoor hebben Wij uitgebreide vol
machten gegeven.
II.
Versterking van de arbeidsgemeenschap
liit ons vorig artikel viel deze grote conclusie te
trekken er bestaat een natuurwet van de arbeid, die
voor iedereen geldt, ongeacht stand ol rang. godsdienst
of poliiieke overtuiging. Mede door het sociale karakter
van alle arbeid, die direct of indirect de gehele volks
gemeenschap ten goede komt in zoverre zii alle mensen
in staat moet stellen hun redelijke behoeften te bevre
digen vormt deze gedachte een hechte basis voor een
onderlinge solidariteit ontzaglijk veel op te bouwen valt
voor de nationale zaak.
Juist op dit moment is de rijd rijp om deze grote pro
blemen aan te snijden en openhartig te bespreken. Ieder
een wil verandering ènverbetering. Geweldige
grieven zijn er aan weerskanten, van de kant van den
werknemer als van de zijde der werkgever en mee angst
vragen wij ons af is ooit een ideale maatschappij op
te bouwen Een maatschappij bestaat immers uit men
sen. ieder drager van zijn eigen belangen Ja, richt
lijnen zijn er gegeven, door den hoogsfen autoriteit,
door den paus zelf. Ieder praat over Quadragesimo
Anno, al kennen de meesren alleen maar de naam, hoog
dravende manifesten worden thans de wereld inge
stuurd. denkt maar aan het Nijmeegse en Bosse mani
fest. waarin wij regel voor regel de pauselijke encycliek
proeven
Een afwachtende houding moeten wij aannemen. Ja
ren geleden hoorden wij dezelfde klanken, zagen wij
grootse manifestaties en meetings, klonken populaire
causerieën, luisterden wij enthousiast naar grote lei
ders Nooit zullen er ideale verhoudingen en
toestanden ontstaan, als wij zelf. individueel, niet beter
worden. Zolang wij grote of kleine egoïsten blijven,
die alleen óns belang in het middelpunt van alle energip
en belangstelling blijven stellen en die niet daadwerke-
Weekblad voor
Venraij en Omslrcken.
Voorheen illegaal ver
schenen in Noord
Limburg.
Drukkerij
Fa. I,, j. GF.F.RTS-ROXS
Hclnond Telefoon 153
Corr.iidres Mo'.enstr. 64,
Helmond. Stationsw. 41,
Venraij (voorlopig)
•*- c
In Memoi'iam Frans M. npgerlraqen aan zijn meisje.
Hoven de molen en 't vredig werk
I verkoos bij 'l rcsceloos bestaan I
van een, in weerstand srerk,
die met zijn volk is begaan.
Niet veiliger dar. het recht
waarvoor hij strijdt en cittcrder gehaat
door een vijand, die de vrijheid knecht
en vrije zor.en in boeien slaat.
5 En schoof aan schoof werd ingehaald g
van vrijheids oogst, een tr.cisjc bond de aren,
maar hel is Gods molen, die 't koren maalt.
1 die kan geen meisjeshand bedaren. 1
Want een laatste maal door zwarte nacht
ging hij alleen met zijr. geheim.
jjpn.Vonnl_.trof hem on"««jwachi
zijn ooy werd een bloem van pijn.
Weer slaat de molen zijn fel krirs
over akker er. wei er. 't kleine graf
bet laatste eenzame huis
van wie zijn bloed als graan vergaf.
Aan de kleine zuster van zijr. zorgen,
de sterre van zijn trouw,
aan elk van ons voor een nieuwe morgen
herrijzend uil de rouw.
Want door dil eenzaam willig sterven
gaf hi| dichters weer het woord
en kunnen werkers zich weer brood verwerven
geen stervenskreet blijft onverhoord.
11 a r r i e K a p t e ij n s.
ft
llli"7
F U hóud'1 '!t moed pn ySrl-ropw^i Flo- -
n \rr