Brief van Vader Bisschop t» Qstyt11" Jhüïtfo'iA&Cj'S {/olU> Betekenis en waardering van de arbeid j Dood van den jongen molenaar Ie JAARGANG NA DE BEVRIJDING. ZATERDAG 17 FEBRUARI 1945 - No. 13 PRIJS PER NUMMER 15 CENT. AI leit er veel verwoest en wil daarvan niet ijzen, liet zal met groter glans uit as en stof herrijzen. (Vondel) Roermond 7 Januari 1945 jI1""' n«iiiiii||t Dierbare Gelovigen. Wij zijn werkelijk verheugd, dal wij de gelegenheid hebben tenminste aan Li een kort woord te kunnen richten. Wat is ons goed Bisdom toch verscheurd en gesla gen Het grootste deel kunnen wij helemaal niet meer bereiken. Eer ander deel heelt zwaar geleden onder de krijgsverrichtingen en is waarschijnlijk verwijderd van eigen huis en haard. In onze geest zien wij een droe vig beeld van verwoeste kerken, kloosters er huizen. En wij, die nog over zijn. leven in angstige spanning. Veel gezinnen zijn uiteengescheurd. Dag en nacht drei gen de grootste gevaren. Maar dat alles is zo Gods H. Wil en die Wil is ons altijd goed en gezegend. Gebruikt deze rijd toch goed, zo geheel in Gods geest, die ons door al dit leed wil "jöuieren en heiligen, 'vooral uweé dingen vraagt God van ons in deze dagen algemene overgave aan Zijn H. Wil en kinderlijk vertrouwen in Zijn hulp. Gelijk de Apostelen in de storm op hef meer, moeten wij ons diep bewust blijven, dat O. L. Heer bij ons is en ons zal redden. Wij mogen wel tol Hem bidden „Heer. red ons, wij vergaan' maar wij moeten het zó doen dat Hij ons niel het zachte verwijt hoeft toe te voegen „Wat vreest gij toch kleingelovigen Neen D.G „estote fortes in fide", weest nu sterk in. uw geloof pn vertrouwen zoals Maria en Jozef, toen Zij niets meer hadden als een armzalige stal, toen zij daarna ver van eigen huis moesten vluchten naar een vreemd land. toch sterk en moedig bleven in het bewustzijn van hun grote roeping, in het sterke geloof, dat zij zo dc wil des Va ders vervulden, zo moeten wij ons sterk tonen in ge loof en vertrouwen en ..Stella Duce onder leiding van de „Sterre" rustig doorgaan op de weg, dien God ons aanwijst, Wanneer wij ooit tol liet diepe besef moeten komen, dat wij uit ons zelf niets vermogen en dat de redding alleen van de hemel moet komen, dan is het nu. God alleen kan ons redden Dat zal Hij ook doen als wij ons aan Zijn H. Wil onderwerpen, veel bidden en echt wil len leven in de geest van het Evangelie. Ja. Dierbare Gelovigen, nu tenminste moesten wij inzien, dat een echt bovennatuurlijk leven alleen uit komst kan brengen. Onderhoudt daarom voor alles als eerste wet van het F.vangelie De liefde; met den Apostel smeden Wij U „ante omnia charitatem fra- ternitati.s habete' ..Voor alles moet Gij de broeder lijke liefde onderhoudenHet heeft ons zo getroost te vernemen, hoe goed gij elkaar helpt, hoe de kloosters een voorbeeld van naaste liefde en Christelijke barm hartigheid geven. Laat allen zo doen. Helpt zo veel mogelijk. Heel bijzonder kom ik U dat vragen inzake de voe ding. Grote gebieden van ons land lijden reeds onder hon gersnood. Zolang het enigszin mogelijk is, moet onze naastenliefde zorgen dat deze ramp in onze streek ge weerd wordt. Daarom moeten, vooral de hoeren mee helpen. Het is hun zware plicht, de verordeningen en goed mogelijk verdeeld en aan allen ter beschikking gesteld worden, Ook voor de melkvoorziening moet al liet mogelijke gedaan worden. Onze kleinste kinderen mogen toch zeker niet het eerste slachtoffer worden. Geen zelfzucht en ook geen overdreven zorg voor eigen veiligheid mag ons daarbij weerhouden. Wie voor zijn evenmens offers weet tp brengen en desnoods gevaren trotseert, mag op Gods bijzondere bescherming rekenen. Ook waarschuwen wij, dal zowel autoriteiten als particulieren niet te zeer plaatselijk de voedselvoorziening moeten regelen, maar grootmoedig de behoeften van andere plaatsen in het oog moeten houden. Als wij zo gaan leven en doen. Dierbare Gelovigen, zal God ons nier verlaten. Het zal ons gaan, als de drie Koningen. Ook zij geraakten in de grootsre moeilijk levensweg weer verlichten en „gaudebant gaudio magno heden, maar later kwam het licht van de Hemel hun valde grote vreugde vervulde hun hart. Zo moge het ook met ons gaan. Houdt LI vooral maar stevig vast als hulpeloze kin deren aan de hand van LIw hemelse Moeder Maria, de grote Koningin van Limburg. Bidt dikwijls het Rozen hoedje eti nu en dan ook een hele Rozenkrans (drie Rozenhoedjes). Doet het dikwijls samen. „Waar twee of meer in Jezus naam vergaderd zijn,, daar is Jezus in hun midden". aanwijzingen, welke door de leiders van de voedsel voorziening gegeven worden, dadelijk en royaal uit te voeren. Niemand mag zijn medewerking weigeren. Het graan moet gedorst en zo goed mogelijk gespreid wor den tussen de bevolking. De aardappelen moeten zo wij dragen, zijn soms hard. maar God weet uit alle kwaad het goede te trekken. Soms laat God al dadelijk voelen, dat het aardse leed in Gods Iland een bron van genade en verkwikking wordt. Meer dan ooit bidden Wij voor LI allen. Dagelijks zegenen Wij LI. En zonder ophouden smeken wij ons aller Moeder, dat Zii Hare Kinderen, die zich zo vurig aan Haar hebben toegewijd, blijve beschermen. God zegene 11 allen. LIw aller Vader en Herder. Gulielmus. Roermond, Feest der H. Familie, 1945. P.S. De geestelijken worden verzocht dit schrijven in lokalen en huizen, waar gelovigen voor godsdien stige oefeningen bijeenkomen, voor te lezen. Wij wijzen er de geestelijken nog eens op, dat zij moe ten zorgen, alle gelovigen met hun zielszorg te be reiken, Daarvoor hebben Wij uitgebreide vol machten gegeven. II. Versterking van de arbeidsgemeenschap liit ons vorig artikel viel deze grote conclusie te trekken er bestaat een natuurwet van de arbeid, die voor iedereen geldt, ongeacht stand ol rang. godsdienst of poliiieke overtuiging. Mede door het sociale karakter van alle arbeid, die direct of indirect de gehele volks gemeenschap ten goede komt in zoverre zii alle mensen in staat moet stellen hun redelijke behoeften te bevre digen vormt deze gedachte een hechte basis voor een onderlinge solidariteit ontzaglijk veel op te bouwen valt voor de nationale zaak. Juist op dit moment is de rijd rijp om deze grote pro blemen aan te snijden en openhartig te bespreken. Ieder een wil verandering ènverbetering. Geweldige grieven zijn er aan weerskanten, van de kant van den werknemer als van de zijde der werkgever en mee angst vragen wij ons af is ooit een ideale maatschappij op te bouwen Een maatschappij bestaat immers uit men sen. ieder drager van zijn eigen belangen Ja, richt lijnen zijn er gegeven, door den hoogsfen autoriteit, door den paus zelf. Ieder praat over Quadragesimo Anno, al kennen de meesren alleen maar de naam, hoog dravende manifesten worden thans de wereld inge stuurd. denkt maar aan het Nijmeegse en Bosse mani fest. waarin wij regel voor regel de pauselijke encycliek proeven Een afwachtende houding moeten wij aannemen. Ja ren geleden hoorden wij dezelfde klanken, zagen wij grootse manifestaties en meetings, klonken populaire causerieën, luisterden wij enthousiast naar grote lei ders Nooit zullen er ideale verhoudingen en toestanden ontstaan, als wij zelf. individueel, niet beter worden. Zolang wij grote of kleine egoïsten blijven, die alleen óns belang in het middelpunt van alle energip en belangstelling blijven stellen en die niet daadwerke- Weekblad voor Venraij en Omslrcken. Voorheen illegaal ver schenen in Noord Limburg. Drukkerij Fa. I,, j. GF.F.RTS-ROXS Hclnond Telefoon 153 Corr.iidres Mo'.enstr. 64, Helmond. Stationsw. 41, Venraij (voorlopig) •*- c In Memoi'iam Frans M. npgerlraqen aan zijn meisje. Hoven de molen en 't vredig werk I verkoos bij 'l rcsceloos bestaan I van een, in weerstand srerk, die met zijn volk is begaan. Niet veiliger dar. het recht waarvoor hij strijdt en cittcrder gehaat door een vijand, die de vrijheid knecht en vrije zor.en in boeien slaat. 5 En schoof aan schoof werd ingehaald g van vrijheids oogst, een tr.cisjc bond de aren, maar hel is Gods molen, die 't koren maalt. 1 die kan geen meisjeshand bedaren. 1 Want een laatste maal door zwarte nacht ging hij alleen met zijr. geheim. jjpn.Vonnl_.trof hem on"««jwachi zijn ooy werd een bloem van pijn. Weer slaat de molen zijn fel krirs over akker er. wei er. 't kleine graf bet laatste eenzame huis van wie zijn bloed als graan vergaf. Aan de kleine zuster van zijr. zorgen, de sterre van zijn trouw, aan elk van ons voor een nieuwe morgen herrijzend uil de rouw. Want door dil eenzaam willig sterven gaf hi| dichters weer het woord en kunnen werkers zich weer brood verwerven geen stervenskreet blijft onverhoord. 11 a r r i e K a p t e ij n s. ft llli"7 F U hóud'1 '!t moed pn ySrl-ropw^i Flo- - n \rr

De Zwijger | 1945 | | pagina 1