„DE ZWIJGER" 3 tegenwoordiger van het Militair Gezag, voortdurend met allerlei instanties voeling houdt, zodat dus Lel contact inct het Ge zag naar huiten eindelijk hersteld is. Een verheugend verschijnsel raag ge noemd worden de belangrijke verbetering der voedselvoorziening, hetgeen duidelijk de stemming onzer mensen ten goede be ïnvloed heeft. Wij spraken met verschillen de arbeiders zij eten in de Gaarkeuken, die eveneens prachtig werk én voedsel le vert hun moeilijkheden waren en zijn nog grooL. vrouw en kinderen waren er dikwijls nog niet. maar toch voelden zij dat Venraij hen nodig had. Nier alleen van ar beidersziide is er in het begin critick en ge kanker losgekomen, maar ook andere groe pen der bevolking hadden hel gevoel da: dc zaken niet vlot genoeg aangepakt werden. Toch beseft men thans ook de moeh'ik- heden en merkt men dat er verbetering in treedt. dat men geen ijzer met handen bre ken kan. Het is dus een hoopvol geluid, dat wij kunnen laten horen al mogen wij niet ver geten dat de strijd tegen de schier onoplos bare problemen nog steeds voortduurt. De dageraad voor Venraij breekt lang zaam door! Wanneer er in die nieuwe geest van allen vóór alles gewerkt wordt, hard en onversaagd, dan hebben wij het vaste vertrouwen in de toekomst, dan zul len alle moeilijkheden slechts inspireren tot steeds grotere activiteit, Venraij herleeft, wij hopen in een vol gend artikel weer iets meer van deze her leving te kunnen vertellen. PVV. Bij de begrafenis van den Zeergel. Heer Dr. H. J. Schim van der Loeff Geneesheer-Directeur van St. Anna te Venraij Op een koude Decembermiddag, 27 Dec. 1944, stierf Dr, Schim van der Loeff plot seling in de straten van een vreemde stad waar hij, als geëvacueerde een onderkomen had gevonden. De dood heeft hem getroffen ver van ziin geliefd Sint Anna, alwaar hij als Genees heer-Directeur meer dan 25 jaar al zijn krachten had gegeven voor de lijdende mensheid. Hij heeft de verwoesting van ziin dierbaar gesticht niet kunnen overleven; hij is heengegaan naar het Vaderhuis. De bal ling heeft rust gevonden. En wij, zijn volk van Sint Anna: Zusters, doktoren, verpleegsters en patiënten, zijn met enkele «uii zijn vrienden op deze tries tige Decemberochtend samen gekomen in de St An ton ius kerk ie Eindhoven om hem de laatste eer te bewijzen. Wij zijn ais ver loren in de grote kerk en we. denken met weemoed aan onze geliefde kapel in Ven raij. waar alles zo warm zou geweest _;jn en waar heel veel vrienden den betreurden af gestorvene zouden begroet hebben. Geluk kig wordt het oog getroffen door het een traal motief van de zware rouwbekieding, een groot wit Christusbeeld, dat. ons schijnt, toe te roepen: ..ik ben de Verrijzenis en het Leven". De beklemming valt weg: wij zijn hier ook thuis. Het H, Misoffer vangt aan. De Hoog Eerw. Prof W. Duynstee C.S.S.R.. de trouwe vriend van den overledene, draagt her H. Misoffer cp. Door her koor van de St. Antoniuskerk wordt een meerstemmige Requiemmis uitgevoerd. Terwijl een magi straal Dies irae, ons al de verschrikkingen van het oordeel verkondigt, komt een ories ter uit de Sacristie om aan een zijaltaar de H. Mis op te dragen. 1 lij is bekleed met het witte Misgewaad en zal dus de Mis van Kerstmis lezen. Dat wit tussen al het zwart hecfr een troostvolle betekenis het wijst naar h'et licht, naar de eeuwige vreugde De balling is immers thuis gekomen, voor goed. De H. Mis is geëindigd. De absouLe wordt verricht HeffiT P-iradfeiin -Weer klinkt. De engelen zullen zijn ziel binnenha len. De ontelbaar velen die "hij in zijn leven heeft geholpen en die hem zijn voorgegaan, zullen nu klaar staan om hem te verwel komen. Wij volgen de lijkstoet naar het. verre kerkhof. Het is hitter kond, het begint te sneeuwen, maar wij stappen verder zonder iets waar te nemen v an de vreemde weg. In de geest, zien wij de lanen van Sint Anna met iedere bekende boom en struik. Wij voelen de schrijnende pijn om iedere slag die ons heeft getroffen, vooral cm deze laalste beproeving die ons in deze zware tijd de centrale figuur ontneemt. Eindeloos ver lijkt de weg en eindeloos ver zwerven onze gedachten. Balling zijn is zwaar, haast ondraaglijk is het in dagen van leed. omdat de dingen van thuis cr niet zijn om te troos ten. Eindelijk ziin wij er. De Zeer Eerw. Heer Pastoor Suelens, geassisteerd door Prof. W, Duynstee. verricht de laarste gebeden. Langzaam, onhoorhaar wordt de kist neer gelaten. Wij zien ze niet meer. Nooit meer zullen wij de bekende figuur zien. die overal leiding gaf en toch een ieders zelfstandig heid eerbiedigde, die zich uitputte in de dienst van de naaste. Een waarachtig goed mens is heengegaan, een christen in de vol le zin van het woord. En wij, zijn volk van Sint Anna. wij staan geschaard rondom de open groeve. Niemand spreekt, Het is ook niet nodig. Wij zijn allen vol van ééne ge dachte. hoe tragisch het is, dat hij ons op de vreemde moest ontvallen en wij hem hier moeten achterlaten. Muur wij maken het voornemen, hem later te halen naar het her rezen Sint Anna waar hij. te midden van zijn volk zal wachten op de verrijzenis van het vlees. Hij ruste in vrede. Zijn vrienden verge len hem niet. Eén van ..Zijn Volk van Sint Anna". Eindhoven. Woensel, 30 December 1944. DE OGEN TOE Rij de dood vail der. Zeergel. Heer ~Dr: H. J. Schijn van der Loeff. Directeur van de Psychiatrische Inrichting .,St. Arm" te Venraij. Aan de hedwfde P.muhe cn de (ei beproefde stichting .,St. Anna •OBSB* O heilige Voorzienigheid. die voor ons ondoorgrond'lijk zijt. Wij weten dat Gij alles leidt met eeuwige'liefde, wijs beleid. Maar Vader, reken 't ons niet aan, als wij soins klagen: „Wij verstaan, zoo slecht uw oogmerk. Dit verdriet, ach, Vader, ik begrijp het niet Met dc ogen toe, vol need'righeid we aanvaarden toch, wat in de tijd voor ons uw wonderwijs beleid met eeuwige, liefde hield bereid. Wij kennen uwe wegen niet. waarvan alleen Gij 't eind voorziet. Wij weren slechts, dat Gij ons leidt Alwijs, Algoed. Voorzienigheid. Al worden wij van 't wand'len moe zo in het donker. de ogen toe, gaan wij getroost naar 't verre land. ons klampend aan uw Vaderhand. Martin S f o k s C.S.S.R.

De Zwijger | 1945 | | pagina 3