Comité „Nieuw Venray". Op Woensdag 15 November had ti Hel mond een vergadering plaats, van Vcnraysc burgers met een eclil Ven rays hart. Be sloten werd tot oprichting van een comité, genaamd „Comité Nieuw Venray" (C.N.V.), dat zich ten doel steil behartiging van alle belangen der Venrayers, die thans zo wijd en zijd verspreid zijn. Op deze vergadering, die onder leiding stond van Dr. Hoijng, traden tot het comité toe de heren M. Verschuren. H. Verheugen Jac. Cuenen-Houtackers Jac. Coenen, jr. Th. Wmtels. Tevens werd besloten om uil iedere eva cuatieplaats een Venrayer te verzoeken als vertegenwooidiger in liet comité zitting te nemen. Het voorlopige corr.adres van liet C-N.V. Is H. Verheugen, Trambrugstraat 17 1 lelrqond. Voor nadere bijzonderheden leze men de oproep aan alle Venrayers geschreven door Dr. Hoijng. BE PREPARED! Na lange tijd in het verborgen de bevol king van Venray en omgeving dagelijks V3tl van het. laarste nieuws en belanrijke mede- deeltngcn rc hebben' voorzien. mógen we rn.ms na vijf weken bevrijding eindelijk het eerste officiële verschonen van het ons ver trouwde blaad|e begroeten. Vijf weken is een lange cijd. zeer zeker voor jonge mensen, die geruime tijd in hun schuilplaatsen hebben sirten popelen om re mogen aanpakken, eindelijk aan de slay Ce moyen gaan; eindelijk het zolang beoefende, afbrekende werk ten opzichte van onze be zetters te moyen wijzigen in een eendrach tig. hand in hand samengaan om met yro- te energie de opbouw van liet in alle op zichten zo zwaar geteisterde Vaderland ter hand te mogen nemen. Maar wat zijn velen danig teleurgesteld. Wüar Is de eendracht? Werd ooit groter verdeeldheid gevonden of misschien juister groter egoisme Deze vijf weken hebben we een groot gedeelte van liet bevrijde gebied bezocht, maar welke teleurstellingen Arbeiders die tijdens de bezetting f en toen zeer Terechtzich de gewoonte eigen maakten van "haast ie langzaam,, voelen er blijkbaar nog mee heel veel voor om hun slakken gang te laten varen: nog sterker: sommige arbeidsschuwe elementen weiger den weer om in de fabrieken te gaan wer ken, omdat zij volgens hun bewering te weinig voedsel kregen, Waar blijven de mooie woorden van vroe ger ,.ols wij maar voor ons eigen vrij landje mogen produceren, al moeten wij het dan ook met wat minder doen, maar dan werken wij!" Zeker wij ontveinzen ons niet de druk en de last, die thans op een ar beid ei'gezii drukken, maar een dergelijke menralireir getuigt toch zeker niet van geronde vaderlandsliefde. Het zijn niet alleen de arbeiders, die te kortkomingen vertonen Hoeveel heren heb ben zich thans met behulp van ellebogen en kruiwagens, over de ruggen van anderen een plaats verworven, waar ze zich rhans nestelen en kennelijk niet voornemens zijn, zich nog ooit te laten verdringen, terwijl algemeen erkend dtent te worden, dat er betere of meet geschikte krachten zijn. Waar is de eendracht in de voormalige geheime organisaties? Waarom elkander tegen werken, waarom in bedekte vijandschap leven? Hebben we vier jaar gewerkt voor eigen eer en glorie, of voor ons Vaderland Dank, roem en eer moeten we niet vragen, we moeten alleen dat weren re geven, wat liet algemeen belang van ons verlangt; wat noodig is voor een snel hemel. Door particulier streven in strijd met de Neder landse belangen worden velen, die jaren in de geheime organisatie verdienstelijk gewerkt hebben, terzijde gesteld. Hoevejen van twij felachtig gehalte, die gedurende de gehele oorlog niets gedaan bSbhen. aan ondergronds werk. treden thans toe tot de yersetotga- nisaties en pogen daar de toon aan te geven7 Is hier een grondige zuivering niet drin gend gewenst? Er zijn nog vele andere kwalen, waarvan kwaadspreking en lasrer zeer voorname zijn, die een korte belichting meer dan waard zijn. Maar laat vorenstaande voldoende zijn om ons de communistische gevaren, die uit het een en ander voortvloeien, te doen zien: vol doende om ons te doen roepen om een STERK GEZAG, dat alles zo spoedig mo gelijk weer te doen werken, leder op de voor hem meest nuttige plaats, doch alle krach ten geordend, samengebundeld, doeldbewusc gericht op het ene grote beeld, waar we zovele jaren voor gestreden hebben VOOR KONINGIN EN VADERLAND. Cl. Duitse „Disziplin". Het was in de dagen, dat roof en plun- derzucht in Venraij hoogtij vierden Win keliers werden beroofd van hun voorraden, boeren zagen hun vee weggedreven door Landwacht en Gtüne Polizei. De meest ..anscandige" rovers stopten onze mensen een Bezuyschein in de hand en verdwenen met hun goederen. Op een middag stapt een geborneerd Moffen Majoor een winkel voor schrijfbe hoeften binnen Alle moyeli)ke schrijfmate- naai werd zijn prooi, ongeveer voor een waarde van f 100,— Luid protest Van den verbolgen winkelier volgde 1 Herr Major bleek ren zeerste onthutst ever s maps verontwaardiging over de handel wijze der Wehrmachr ..Aber Sie bekom men doch einen Zahl- schcm" 1 Eest. was het antwoord, maar Wie betaalt deze 7 Es sind doch liberal] Zahlsteilcn der Wehrmacht1 Die behoren zeker tot de geheime wapens dacht de winkelier, maar vroeg waar die rn bezet gebied ce vinden waren. „Na.dieOrtskommandanturzahltdochaus 1 Het spijt me Majoor, maar de heren van O.K. zijn allang over de grens. Plotseling gaar de deur open en een ge woon Duits piot stapt de winkel binnen. Hakken kletteren, stramme houding. ,,Was solist du hier", buldert der Herr Major. ,,lch móchte gem einen Bleistifr haben I" ..Hast du Geld," doudeit Mdjuurtje zich van zijn superioriteit bewust. „Jawohl. Herr Major' klinkt schuchter her antwoord van het potlood-soldaatje. „Na kaufen Sie." Einde van het drama Potlood soldaatje betaalt eerlijk zijn dubbeltje. Herr Major vertrekt mer een pak onder zijn arm voor f 1U0.— De winkelier moet. ondanks deze. schade- post, zich inhouden van liet lachen ovei deze discipline." WEEKKRONIEK. Hitlers laatste maar grootste slagschip de „Tirpitz" heeft het lot van al zijn voor gangers gedeeld Hiervoor zorgden een 32- lal Britse Lancasiers van onze beroemde R. A. F. De „Tirpitz" in 1939 te water gelaten, is slechts een keer in slaat geweest aan een operatie deel tc nemen, en wel bij Spits bergen in 1943. Onder leiding van Wing Commander Tait plaatsten de Lancasters bommen van 6000 kilo op het schip, dat deze keei niet iu een rookgordijn gehuld was.. Dit was de derde' maal dat de Tirpitz aangevallen werd en zoals driemaal scheeps recht is, verdween deze keer de laatste pracht van de Kriegsmarine in de diepte. De ondergrondse bladen „Vrij Nederland" „Cliristofoor" en „Je Maintiendrai" inziend de noodzaak van hechte samenwerking, heb ben zich tot een oigaan n.i. „Je Maitiendrai" verenigd, Hel eerste nummer is Dinsdag j.l. verschenen. Radio Bremen zei op 15 November in een eerlijke bui over de Nederlandse onder grondse strijders ,CE ZWIJGER i i»"

De Zwijger | 1944 | | pagina 3