staat, noemde men Op 't Schoor'. Deze naam zou zijn afgeleid van de familienaam Schreurder.
Deze familie woonde op de voormalige boerderij 'De Schodder' aan de Vliegert
De boerderij aan Schoor 2 noemde men ook wel 'Venplats' en 'Venhof naar de bewoners, de
familie van de Ven. Vicaris Willem van de Ven werd op 12 september 1746 geboren in deze
boerderij. Op 13 juni 1772 werd hij te Roermond tot priester gewijd. Reeds voor zijn priesterwijding
werd hij benoemd tot 'rector' in Castenray. Later was hij ondermeer vicaris in Horst, professor aan
de Latijnse School te Venray en vicaris te Leunen. Vervolgens vicaris in Geijsteren en daarna
pastoor te Swolgen, wttar hij in 1814 overleed en begraven werd.
De huidige bewoners, Peter Jacobs en Marianne Hoedemaekers, kochten de bijna onbewoonbaar
verklaarde boerderij en wisten ze na jarenlange restauratie zowel van binnen als van buiten vrijwel
geheel in de oorspronkelijke staat te herstellen. De oude staldeuren en de kleine deurtjes bij de
varkensstal zijn teruggebracht en de oude waterput werd weer gevonden en in de oude staat
hersteld. Met het renoveren van de schouw vond men een kleine bakoven in de woning die nu weer
te zien is. Ook het originele deurtje van die oven werd teruggevonden en aan de hand van dat
deurtje kon men vaststellen dat de oven dateert uit 1692.
De gerestaureerde boerderij is een rijksmonument.
Schenking
Van Mart Strijbos (Petranzn.) uit Venray kregen we een prachtige kaart van Castenray op stevig
linnen. Verder ontvingen we een aantal oude jachtdocumenten en mochten we e.e.a scannen. Mart,
zeer bedankt!
Boek 'De Castenrayse Vennen'
Bij het opmaken van dit Schansbericht waren er 108 boeken besteld, waarvan 34 door inwoners uit
Castenray. We hebben nog een heel lange weg te gaan (300 boeken) om enigszins uit de kosten te
komen. Met name in eigen dorp hadden we de belangstelling voor 'de trots van Castenray' hoger
ingeschat. Maar wellicht komt de 'hausse' nog.
Het fraaie boek (252 pagina's) is te bestellen door overmaking van 35,- op rekening
12.81.37.517 t.n.v. Heemkunde Castenray o.v.v. uw naam en adres.
Castenrayse mensen vertellen - Hub Kuijpers, Pater Humberto - deel 13
Als we de stad uit moesten naar andere plaatsen, kon dat alleen onder begeleiding van een militair
konvooi. In het binnenland waren de kerken genationaliseerd en werden ze voor profane en
heiligschennende doeleinden gebruikt. In deze situatie werd ik verantwoordelijk voor de diocesane
Caritas. Ik kreeg contacten met de mensen in het binnenland door de uitdeling van voedsel en kleren
die destijds in overvloed het land binnen kwamen. De Sint Egidius Gemeenschap in Rome, de
promotor van de vredesonderhandelingen, zond een schip vol hulpgoederen. Ik werd kapelaan van de
Sint Annaparochie en in 1987 pastoor van de S. Joachimparochie in een wijk (Bairro da Munhuana)
die vanaf het begin alleen uit Mozambiquanen bestond, de eerste wijk van kleine stenen huizen voor
de inboorlingen, zoals ze door de Portugezen werden genoemd. In Mozambique leerde ik de Kerk
kennen als een familie. Ook na de overstromingen in de zestiger en zeventiger jaren, toen alle mensen
in die wijk hun huis moesten verlaten, bleven zij van ver en te voet als een familie, naar hun kerk
komen. Nadat een Nederlandse firma een afwateringssysteem voor de stad had gebouwd, konden de
bewoners weer terugkomen naar hun wijk. Met steun van CEBEMO (Cordaid) hebben wij toen 65 van
de 500 huizen gerestaureerd, want er was danig geplunderd gedurende de tien jaren dat de wijk leeg
stond. De diasporasituatie (het wonen van leden van een kerkgemeenschap tussen andersdenkenden)
bestaat nog steeds. De parochie is namelijk verdeeld in 31 nücleos, d.w.z. gebedsgroepen of, als je
wilt, kleine basisgemeenschappen van een 10 tot 20 families. Iedere week hebben zij hun
buurtbijeenkomst waarop gezongen, gebeden en het zondagsevangelie gelezen wordt. Een grote
meerderheid (20) van deze nücleos bevinden zich buiten de parochiegrenzen. Maar alle komen na hun
wekelijkse voorbereiding naar hun Sint Joachimkerk. In 1987 hernamen wij het roepingenpastoraat
voor onze Congregatie van het H. Sacrament. Hiervoor werd ik verantwoordelijk en tevens voor de
vorming van onze seminaristen. In 1987 waren dat er drie. (wordt vervolgd)
De Stichting Heemkundig Genootschap Castenray wenst Piet Kuijpers van harte proficiat met
zijn Koninklijke onderscheiding.
15
