Al weer enige tijd geleden heb ik onze oud-dorpsgenoot Hub Kuijpers gevraagd zijn 'levens
verhaal' op papier te zetten. Hub doet als priester al jarenlang missiewerk in Mozambique. In
de komende afleveringen van 'Castenrayse mensen vertellen' kunt u zijn verhaal lezen.
Als inleiding beginnen we vandaag, met permissie van Hub, met passages uit een brief die hij
onlangs naar Riek en Jan Weijs stuurde.
Maputo, 15 j anuari 2010
Gegroet in dit nieuwe jaar, waarvan ik hoop dat Gods rijkste zegen op jullie mag rusten.
Hier hebben we dagen van rond de 40 graden gehad en het is nog heet. Verder zijn het Kerstfeest en
de jaarwisseling kalm verlopen, wel veel doden bij het wegverkeer. Hartelijke dank voor jullie
informatie en beste wensen. Heeft de koude en witte Kerst ertoe bijgedragen dat bij jullie het feest
religieus intenser gevierd is?
Afgelopen zondag heb ik 130 kinderen gedoopt die vier jaar catechese hebben gehad. De morgens
door de week ben ik pastoraal, maar vooral sociaal bezig. Het te woord staan van mensen met hun
problemen en die problemen zijn niet gering, vult mijn dag behoorlijk. Ook na de middag, vaak laten
ze huiswerk voor mij achter, moet ik zaken voor hen regelen. Pas 's avonds kom ik aan mijn
schrijfwerk toe en aan de voorbereiding van de volgende dag. Ik verlies geen tijd met TV, maar lees
de krant en luister kort naar de BBC en volg wat korte berichten van de Wereldomroep op Internet.
Om 10 uur of vaker half elf, na nog een twee tot vier bladzijden gelezen te hebben, ik heb altijd wel
een boek onder de hand, zet ik dan een punt achter de dag.
Gisteren is de president officieel met zijn tweede ambtstermijn begonnen. Hij had het over de
armoedebestrijding. Maar wie de grote rijke mensen kapitalistisch bezig ziet, stelt hierbij toch wel
kritische vragen. Ondanks de criminaliteit en de algemeen verspreide corruptie, is het gelukkig een
land van vrede. Het is niet moeilijk om een voorstelling te maken hoe het leven is in barakken wij ken
die overgaan in de stenen stad. De werkeloosheid is hoog. Veel mensen leven van de verkoop op
straat. En dat gaat volgens de koopkracht van hun lotgenoten: zeer kleine hoopjes groente en fruit;
sunlight in kleine stukjes gesneden; vijf deciliter olie; losse sigaretten; enz. Een tube tandpasta is
voor heel het gezin. Alleen als er feest is, gebruikt men toiletpapier, maar dan als servet op tafel. In
de ziekenhuizen urenlange wachttijden. Ik kan dan niet nalaten te denken aan de volle supermarkten,
de goede gezondheidszorg, vooral voor bejaarden, de elektrische tandenborstel en aan de vele
vakantiereizen. Zaken die wij in Nederland zo gewoon vinden. Opvallend is dat hier het aantal auto's
enorm is toegenomen, gevolg van toch wel een heel nieuwe generatie die gestudeerd heeft en dan een
redelijke baan heeft. Ja, vooruitgang. Maar lang niet iedereen krijgt een baan.
Voor de Kerk hier blijft het een uitdaging om te leven voor en met deze mensen, hen op weg te
helpen, pastoraal, maar zeker ook sociaal en financieel. Vaak doet confrontatie met hun lijden pijn.
Maar deze mensen blijven ook boeien door hun eenvoud, gastvrijheid en vooral door hun diepe
geloofsbeleving. De parochies zijn verdeeld in kleine gemeenschappen van tussen de tien en twintig
families die iedere week in een van hun huisjes, half buiten, half binnen, op de grond zittend
bijeenkomen om zich samen te verdiepen in de zondagslezingen, te bidden, te zingen en over hun
problemen te praten. Zij bezoeken zieken in hun wijk en families waar iemand overleden is. Zij
trekken mensen aan, werken aanstekelijk op niet christelijke buren, bereiden mensen voor op hun
huwelijk, helpen als groep mensen in nood, enz. Een keer per jaar kom ik in al onze 33 nücleos, zo
heten deze kleine gemeenschappen. Zij doen dan een verslag van hun activiteiten gedurende het
afgelopen jaar en er is dan een feesttafel met genodigden na een Eucharistieviering op hun
geïmproviseerde plek voor, naast of achter een arme behuizing, (wordt vervolgd)
Heemkundelokaal 't Moezehool is in de maand februari open op DONDERDAGMIDDAG van
13.30-16.30 uur. Iedereen is welkom. De koffie staat klaar.
Dit jaar komt een boek uit over de Castenrayse Vennen. Ook organiseren we een grote
expositie over 't Broëk. Daarvoor zijn we op zoek naar oude films en foto's van minimaal 25
jaar geleden. Wie kan ons daaraan helpen? Tel.: 0478-571677.
Reactie
Van Willem Eickmans, oud-rechercheur van politie, enkele keren Nederlands kampioen schapen
scheren en vader van een drieling (drie meiden) ontving ik de volgende mail:
17