Al weer enige tijd geleden heb ik onze oud-dorpsgenoot Hub Kuijpers gevraagd zijn 'levens verhaal' op papier te zetten. Hub doet als priester al jarenlang missiewerk in Mozambique. In de komende afleveringen van 'Castenrayse mensen vertellen' kunt u zijn verhaal lezen. Als inleiding beginnen we vandaag, met permissie van Hub, met passages uit een brief die hij onlangs naar Riek en Jan Weijs stuurde. Maputo, 15 j anuari 2010 Gegroet in dit nieuwe jaar, waarvan ik hoop dat Gods rijkste zegen op jullie mag rusten. Hier hebben we dagen van rond de 40 graden gehad en het is nog heet. Verder zijn het Kerstfeest en de jaarwisseling kalm verlopen, wel veel doden bij het wegverkeer. Hartelijke dank voor jullie informatie en beste wensen. Heeft de koude en witte Kerst ertoe bijgedragen dat bij jullie het feest religieus intenser gevierd is? Afgelopen zondag heb ik 130 kinderen gedoopt die vier jaar catechese hebben gehad. De morgens door de week ben ik pastoraal, maar vooral sociaal bezig. Het te woord staan van mensen met hun problemen en die problemen zijn niet gering, vult mijn dag behoorlijk. Ook na de middag, vaak laten ze huiswerk voor mij achter, moet ik zaken voor hen regelen. Pas 's avonds kom ik aan mijn schrijfwerk toe en aan de voorbereiding van de volgende dag. Ik verlies geen tijd met TV, maar lees de krant en luister kort naar de BBC en volg wat korte berichten van de Wereldomroep op Internet. Om 10 uur of vaker half elf, na nog een twee tot vier bladzijden gelezen te hebben, ik heb altijd wel een boek onder de hand, zet ik dan een punt achter de dag. Gisteren is de president officieel met zijn tweede ambtstermijn begonnen. Hij had het over de armoedebestrijding. Maar wie de grote rijke mensen kapitalistisch bezig ziet, stelt hierbij toch wel kritische vragen. Ondanks de criminaliteit en de algemeen verspreide corruptie, is het gelukkig een land van vrede. Het is niet moeilijk om een voorstelling te maken hoe het leven is in barakken wij ken die overgaan in de stenen stad. De werkeloosheid is hoog. Veel mensen leven van de verkoop op straat. En dat gaat volgens de koopkracht van hun lotgenoten: zeer kleine hoopjes groente en fruit; sunlight in kleine stukjes gesneden; vijf deciliter olie; losse sigaretten; enz. Een tube tandpasta is voor heel het gezin. Alleen als er feest is, gebruikt men toiletpapier, maar dan als servet op tafel. In de ziekenhuizen urenlange wachttijden. Ik kan dan niet nalaten te denken aan de volle supermarkten, de goede gezondheidszorg, vooral voor bejaarden, de elektrische tandenborstel en aan de vele vakantiereizen. Zaken die wij in Nederland zo gewoon vinden. Opvallend is dat hier het aantal auto's enorm is toegenomen, gevolg van toch wel een heel nieuwe generatie die gestudeerd heeft en dan een redelijke baan heeft. Ja, vooruitgang. Maar lang niet iedereen krijgt een baan. Voor de Kerk hier blijft het een uitdaging om te leven voor en met deze mensen, hen op weg te helpen, pastoraal, maar zeker ook sociaal en financieel. Vaak doet confrontatie met hun lijden pijn. Maar deze mensen blijven ook boeien door hun eenvoud, gastvrijheid en vooral door hun diepe geloofsbeleving. De parochies zijn verdeeld in kleine gemeenschappen van tussen de tien en twintig families die iedere week in een van hun huisjes, half buiten, half binnen, op de grond zittend bijeenkomen om zich samen te verdiepen in de zondagslezingen, te bidden, te zingen en over hun problemen te praten. Zij bezoeken zieken in hun wijk en families waar iemand overleden is. Zij trekken mensen aan, werken aanstekelijk op niet christelijke buren, bereiden mensen voor op hun huwelijk, helpen als groep mensen in nood, enz. Een keer per jaar kom ik in al onze 33 nücleos, zo heten deze kleine gemeenschappen. Zij doen dan een verslag van hun activiteiten gedurende het afgelopen jaar en er is dan een feesttafel met genodigden na een Eucharistieviering op hun geïmproviseerde plek voor, naast of achter een arme behuizing, (wordt vervolgd) Heemkundelokaal 't Moezehool is in de maand februari open op DONDERDAGMIDDAG van 13.30-16.30 uur. Iedereen is welkom. De koffie staat klaar. Dit jaar komt een boek uit over de Castenrayse Vennen. Ook organiseren we een grote expositie over 't Broëk. Daarvoor zijn we op zoek naar oude films en foto's van minimaal 25 jaar geleden. Wie kan ons daaraan helpen? Tel.: 0478-571677. Reactie Van Willem Eickmans, oud-rechercheur van politie, enkele keren Nederlands kampioen schapen scheren en vader van een drieling (drie meiden) ontving ik de volgende mail: 17

Castenrays dorpsblad De Schans | 2010 | | pagina 17