Gewoonten en gebruiken rond 1900 - deel 53
Het is alleszins de moeite waard in deze prachtige tijd van het jaar te genieten van de schoonheid
van de Castenrayse Vennen. Laarzen zijn sterk aan te bevelen en nude muggen weer beginnen te
dansenis een antimuggenspray of -crème eveneens raadzaam.
De oude foto van vandaag toont vier Castenrayse jongens in 7 Broëk. V.Ln.r. Teng Peeters, Wim
Geer ets, Lei Heidens en Harrie Weijs. Vaag is het hutje op de vis heuvel te zien. In de grote open
plas, waar ook gevist werd, groeiden waterlelies en gele plompen. Tijdens de Ruilverkaveling rond
1969 zakte door de kanalisatie van de Lollebeek de waterstand in het gebied dermate, dat de plas
nu grotendeels verland is. De foto werd gemaakt door Jan Weijs (Grddzn.). Wellicht weet iemand
bij benadering het jaar, waarin de foto genomen is. Mail dit a.u.b. naar ian.striibos(a)Jietnet. nl of
bel 0478-571677.
Schenking
Van Jan Martens kregen we een leren riem met bellen, wellicht voor een koe of paard, en een heel
apart hoefijzer. Van Trina van Rhee kregen we een oude consumptielijst die vroeger in het café hing.
Ze stamt uit de tijd dat een glas bier 20 cent kostte. Een kop koffie met room kostte 12 cent; een
broodje met kaas 15 cent; een biefstuk met brood 65 cent en een halve uitsmijter 40 cent.
Van Martien Duijkers kregen we enkele oude aktes. Allemaal zeer bedankt!
Verlichting Matthiasmonument
U hebt wellicht al gezien dat er een schijnwerper geplaatst is bij het Matthiasmonument bij de kerk.
Niet alleen het monument is nu 's avonds prachtig verlicht, maar ook een flink deel van de toren. Het
licht straalt zachter dan bij het H. Hartbeeld. Daar is overigens de lamp onlangs ook vervangen door
eenzelfde lamp als bij het Matthiasmonument, omdat sommigen het licht bij het H. Hartbeeld te fel
vonden. Het geld voor de nieuwe schijnwerper is eerder al door een paar inwoners geschonken. Ook
de stroomkosten zijn door enkele gulle gevers betaald. Allemaal zeer bedankt daarvoor!
Ook Leo Drüggen en Gerrit Strijbos danken we heel bijzonder voor het aanleggen van de elektriciteit
en het plaatsen van de nieuwe schijnwerper.
Drukbezochte infoavond Diepeling
Op verzoek van de firma Teunesen Zand en Grind organiseerden we vorige week woensdag een
informatieavond over de uitbreidingsplannen van de ontgrinding aan de Diepeling. De avond werd
bezocht door 80 belangstellenden; meer dan we verwacht hadden. Ivan Maes opende de avond met
enige informatie over de Klankbordgroep Omwonenden en vervolgens gaf Jan van de Mortel van het
Landschapsbureau Groenplanning uitleg over de uitbreiding. Jos Kniest verwoordde aansluitend
namens de Gemeente Venray de visie op de eindbestemming. Na een korte pauze was er gelegenheid
tot het stellen van vragen, waarvan door verschillende aanwezigen gebruik werd gemaakt. Onze
stichting had een kleine foto-expositie ingericht, waarvoor veel belangstelling was. Al met al een zeer
geslaagde avond. Wie graag de powerpointpresentatie van het Landschapsbureau Groenplanning
thuis nog eens rustig wil bekijken, kan een mailtje sturen naar: ian.striibos@hetnet.nl
In de kist kreeg de dode een rozenkrans om zijn vingers gestrengeld mee. Soms ook de trouwring en
verder zijn scapulier of scapuliermedaille. Een scapulier bestond uit lapjes gewijde stof die door linten
verbonden waren. Ze werden door de mensen uit devotie onder de kleding over de borst en rug gedragen.
Elk van deze lapjes had een bijzondere betekenis of toewijding. Een wit met rood lapje met een blauw
kruis werd gedragen ter ere van de H. Drievuldigheid. Een blauw lapje stond voor het lijden van Christus;
een zwart voor Maria Onbevlekte Ontvangenis; een rood voor Onze Lieve Vrouw van Zeven Smarten en
een bruin voor Onze Lieve Vrouw van de Carmel. De leden van de Derde Orde van Franciscus hadden
een apart scapulier dat bestond uit twee bruine lapjes, waarvan er één op de borst en één op de rug
gedragen werd. Door veel gelovigen werd een scapulier gezien als een bepaalde bescherming. Kinderen
droegen soms al heel jong een scapuliertje. De bedoeling was om een scapulier een leven lang te dragen.
Vanwege slijtage en vuil worden, werd in 1910 door Paus Pius X bepaald dat alle lekenscapulieren,
behalve dat van de Derde Orde, vervangen konden worden door een scapuliermedaille. De medailles
werden op het hemd of de borstrok gespeld en later kwamen er kettinkjes en armbandjes voor de
scapuliermedaille in de handel.
15