Gewoonten en gebruiken rond 1900 - deel 20
een mannelijke etalagepop kunnen kopen en deze staat nu gekleed in het trouwpak van Toon
Strijbos in de hal van ons heemkundelokaai
Pierre Strijbos heeft jaren geleden het trouwpak van zijn vader gekocht van zijn broer Hay, die het
had willen uitlenen voor een boerenbruiloft Het is natuurlijk eeuwig zonde om dit soort historische
kleding te gebruiken voor carnaval en we zijn blij dat het trouwpak nu voor het nageslacht bewaard
blijft
Van Pierre Strijbos kregen we ook nog een vijftal papieren guldens die vlak na de oorlog, in 1945,
werden uitgegeven. Zeer bedankt, familie Strijbos en heet in het bijzonder Pierre voor deze
prachtige schenking! We zijn er erg blij mee.
Bij de oude foto van vorige week van het kerkkoor kregen we van Toon Kuijpers uit Horst de volgende
informatie:
De afgedrukte oude foto is een foto uit 1951/1952, gemaakt achter de kerkDe fotograaf was pastoor Rieter.
Het gebouwtje op de achtergrond is de huidige garage van de pastorie.
In 1953, het jaar van de Kromstaf en de watersnood in Zeeland, is het Mannenkoor van Handrie Kuijpers
samengevoegd met het dames/meisjeskoor geen getrouwde vrouwen!!) van Sjang Kuijpers en samen
vormden zij hei Gemengd Koor Cantabile Castenray, dat toen onder leiding stond van Sjang en als zodanig
optrad voor de KRO-radio in Hilversum. Daar zijn nog foto's van.
Het kerkkoor bestond in die tijd uit ongeveer 15 zangers onder leiding van Handrie Kuijpers.
Expositie 75 Jaar Parochie en Jaar van het Religieus Erfgoed
Op zaterdag 6 en zondag 7 september a.s. houden we in samenwerking met het Kerkbestuur een grote
expositie in ons gemeenschapshuis De Wis. Behalve allerlei kerkelijke voorwerpen en foto's van
parochieaangelegenheden exposeren we ook tal van devotional ia uit het Rijke Roomse leven onder de
titel: 'Geloofsbeleving in beeld
Hebt u iets in bruikleen voor deze expositie, laat het ons dan a.u.b. even weten.
Henk Classens tel.: 571781Henk Dinghs 571823; Hay Strijbos 571739; Jan Strijbos 571677; Riek
Weijs 571547; Hay Willemssen 692710.
Geboorte
Wanneer een vrouw zwanger was, werd dat meestal voor de buitenwereld zo lang mogelijk verborgen
gehouden. Seksuele voorlichting had men voor het huwelijk vrijwel nooit gehad. Wanneer de
menstruatie uitbleef, waren veel vrouwen bang en raadpleegden hun moeder of schoonmoeder. Buiten
de familiekring en zeer naaste omgeving wist vrijwel niemand van de zwangerschap. Mogelijk was dit
een erfenis van heel vroeger, toen onze voorvaderen nog bevreesd waren voor de slechte invloed van
allerlei kwade geesten. En een zwangere vrouw was heel kwetsbaar en kon gemakkelijk in de ban raken
van die kwade geesten. Rond 1900 geloofde men echter al niet meer zo in die geestenwereld, waar het
zwangerschap en geboorte betrof.
Een zwangere vrouw moest zichzelf ontzien en werd door haar directe omgeving in bescherming
genomen. Men gaf haar alles waar ze trek in kreeg, want anders zou dat wel eens nadelig kunnen zijn
voor het kind. Ze moest eten voor twee. Uit verschillende gezegden uit die tijd zou je kunnen opmaken
dat men niet helemaal positief stond tegenover zwangerschap, maar dat was niet zo. 'Mit enne dikken
boek loeepe'; 'gelaje zien'; de slup vol hebbe'; 'ze wört vet', waren enkele van die negatief klinkende
uitdrukkingen. Alleen al het zien van een zwangere vrouw kon ongeluk brengen, dachten sommigen.
Was de zwangerschap ver gevorderd, dan werd de vroedvrouw op de hoogte gebracht. Een dokter werd
meestal alleen ingeschakeld als het echt nodig was. Rond 1900 woonde er maar één huisarts in Venray.
Dat was huisarts Ellerbeek, die in de Hoenderstraat woonde in het gebouw waar 'Dingus' gevestigd was.
Veel taboes en goedgemeende, maar nutteloze raadgevingen kreeg de zwangere vrouw over zich heen.
Ze mocht zo min mogelijk buiten komen en moest de openbare weg mijden, want ze mocht niet
schrikken. En buiten kon van alles gebeuren. Schrok een zwangere vrouw toch van bijvoorbeeld een
dier, dan moest ze zich aanraken. Op de plaats van de aanraking zou dan bij het kind een moedervlek
groeien in de vorm van het dier. Ook was het de zwangere vrouw verboden naar mismaakte personen of
gehandicapten te kijken. Ze mocht ook niet in de stal naar de misgeboorte van een kalf kijken. Men
moest over zoiets zelfs niet met haar praten. Ook het kijken naar roodharigen was uit den boze, want dan
zou ook het kind rood haar krijgen.
1 1
