Zorggroep - Lourdesreis.
Uit Rome
Kluizenaars, zijn die er nog?
De H. Antonius begon ermee. In het Egypte van de derde eeuw hoort hij tijdens een viering:
"Verlaat alles en volg Mij." Hij verkoopt zijn grondbezit en geeft de opbrengst weg. Hij gaat
leven in eenzaamheid, aan de rand van de woestijn, zijn dagen doorbrengend in gebed en
handenarbeid. Kluizenaar of heremiet noemen we zo iemand. Waar het Antonius om ging?
Hij wilde vrij zijn van allerlei gebondenheden om alleen voor God te leven.
Kluizenaarshutten
Tallozen werden door deze vorm van navolging gefascineerd. In de bergachtige streken rond
Rome vind je op afgelegen plekken vele sporen van hun kluizenaarshutten of -grotten. Zo
ontdekte ik op de Monte Soratte, zo'n 50 kilometer ten noorden van Rome eenzaam I
oprijzend temidden van een uitgestrekt vlak gebied, drie ruïnes van kluizenaarshutten.
De godzoekende mens kan midden in de stadsdrukte in de stilte van zijn hart God vinden,
maar veel meer nog, veel radicaler, vond de kluizenaar God op een teruggetrokken plek,
weg van de bewoonde wereld. Iets van het verleden of zijn er nu nog kluizenaars?
Door God geraakt
Vorig jaar bracht een bekend Italiaans tijdschrift portretten van drie hedendaagse
kluizenaars. De oudste heet Teresa, 76 jaar, al 36 jaar kluizenares. Dan Tadeusz, een in
Italië neergestreken Pool. Slechts voor de zondagsmis komt hij de berg af; verder is hij
'boven', alleen met de wilde zwijnen, vossen en marters. De derde heet Pietro. Alle drie
leven ze in het berggebied in zuidoost Umbrië.
Pietro woont in een opgeknapt, ooit vervallen huisje. In de jaren zeventig was hij een
hippie, zwierf de wereld rond en woonde in communes. Op zijn dertigste werd hij opeens
door God geraakt, hetgeen zijn leven totaal veranderde. Tien jaar werkte hij daarna op een
jongerencamping in Amsterdam. Daar had hij lange vakantieperiodes, waardoor hij overal
over zijn pas gevonden geluk kon vertellen. Rond zijn veertigste stopte hij met zwerven en
kwam terecht in Umbrië. "Dit is de plaats waar God mij opwachtte. Hier vond ik de plek waar
ik mijn verlangen naar eenzaamheid en oneindigheid kon vervullen", zegt hij. Uren kan hij in
dezelfde positie stilzitten, ten/vijl het hart van binnen brandt.
"In de hippietijd wilden we de wereld veranderen, maar is er veel veranderd? De
wereld is eerder slechter geworden." Met name noemt hij de tegenstelling arm - rijk en de tv-
verslaving. "Het oordeel van God over ons zal streng zijn. Er blijft slechts één weg open, die
van de bekering. Maar soms twijfel ik eraan of die er zal komen gezien alles wat er gebeurt
in het privé-leven en in het publieke leven. Toch, het hart van alles is: geloof, hoop en liefde."
padre Timoteo o.p.
(Uit: Parochiebladenservice)
Mede dankzij uw gulle bijdrage aan de donateurskaartenactie van afgelopen
najaar, kunnen wij u mededelen dat we dit jaar twee mensen blij hebben kunnen
maken met een Lourdesreis.
Lies en Jep Fleurkens hebben na hun ziektes deze reis welverdiend.
Wij wensen hen ook namens u allen een mooie bedevaart en tevens een fijne
vakantie toe.
Nogmaals bedankt allemaal.
2
I