iSalPSi I
5
Dagboek van zuster Verona - deel 15.
6 december
St. Nicolaas. Wij hebben nu een heerlijk bed, met kussen en een bedlaken in de kelder. Oirlo is nu
officieel vrijMen zegt Venray en Oostrum ook. Meneer Pastoor deelde ons mee dat 8 december
om 8, 9 en 10 uur H. Missen waren in de noodkerk, een kippenhok. Er is gelegenheid om te
biechten. Vandaag is er in het klooster veel goeds gebeurd. Lei Houwen heeft geholpen. Wij hebben
Sinterklaas gevierd. Het was een fijne verrassing, 's Morgens hadden wij Engelse mik. 's Avonds
werd in de beste kamer gegeten. Wij kregen een flinke ronde koek. Ieder twee stuks. Opeens kwam
nog een grote verrassing uit de kast. Vrouw Rongen en Zr. Debora hadden in onze afwezigheid
stilletjes gebakken. Fijne koekjes, hoor! Van Willems kregen we een mand appels en van de
Tommies petroleum. Fijn hè! Hij brandt goed.
7 december
Zr. Odorika en Zr. Hendrina hebben urenlang in de kolenkelder gewerkt. Ze hadden er vier dagen
gewerkt. Nauwelijks hadden wij het grofste puin uit het klooster, of zes Engelse soldaten kwamen
hun intrek nemen in de kelder. Eén sprak goed Duits. Het waren heren, zeer galant en voorkomend.
Ze hebben de kelder netjes opgeruimd en alles gerangschikt op de rekken. Voor een bewezen dienst
kregen wij twee bussen vlees en ieder een stuk zeep.
8 december
Maria onbevlekt ontvangen. Voor het eerst H.
Mis in de noodkerk. Het was aandoenlijk. Toen
meneer Pastoor sprak, schreiden alle mensen.
Een paar mussen toonden veel belangstelling in
de H. Diensten. Ze dartelden heen en weer en
loofden in mussentaal hun Schepper en god. Het
was weer een echte feestdag met H. Missen en
H. Communie. Wij mochten ook op zon- en
feestdagen werken. Zr. Gertraud hing de fijne
was op een lint in de verwarmde kamer. Zr.
Hendrina was naar Meerlo om te zien of de twee
zusters met Stientje konden overkomen.
9 december/10 december
Eindelijk werd onze hartenwens vervuld. Een
timmerman uit Swolgen heeft een begin
gemaakt met het dichtspijkeren der ramen. Het regent nu al wekenlang. De wegen zijn ontzettend
slecht. Wij waren vanmorgen in de H. Mis. Allen hadden natte voeten. Het regent overal binnen.
Wij hebben geen kaarsen meer en helpen ons met benzinebussen. De laatste kaarsen hebben wij aan
onze noodkerk gegeven. Ik heb enkele lichtbusjes klaar gemaakt. Ze branden goed. De kleinste
busjes gaan bij het minste windje uit. Daarvan profiteren wij bij het naar bed gaan. De
dichtstbijzijnde Zuster (Zr. Hendrina) kan met een zwaai van haar zakdoek, liggende de vlam
doven. Nauwelijks waren we in bed of ze schoten in onze nabijheid wel twintig keer met het zwaar
geschut. De luchtdruk en de dreiging ging bij ons door het huis. Wij zijn naar de H. Mis geweest.
Wegen ontzettend slecht. Altijd natte voeten. Meneer Pastoor vraagt om wat schrijfpapier en
potlood. Zijn Eerwaarde heeft niets meer.
Plechtige Communie 1945.
Voor v.l.n.r.: Gerrit Duijkers (Tengzn.); Hay Seijkens.
Midden v.Ln.r.: Mart Drabbels; Martien Maes; Toon
Drabbels.
Achter v.l.n.r.: Nel Strijbos; Mien Drabbels; Mien
Dinghs; Mien Philipsen; Jet Vollebergh; Mien Litjens.
Op de achtergrond de verwoeste Castenrayse kerk.
niv
'vr
