Stichting Heemkundig Genootschap
Castenray
Vandaag, woensdag 7 juni: Vergadering bij Jan Strijbos. Aanvang 19.30 uur.
Maandag 19 juni: Vergadering over de cultuurhistorische waardekaart in De Kemphaan Venray.
Aanvang 20.00 uur.
Boerengezegden
9 'n Geraöst gewieëte is 'n zaacht kusse!
9 Wat jong is spuit gaer, wat aid is bomt gaer. (Jongeren spelen graag en ouderen bomen (buurten)
graag.
9 Vur d'n duvel 'n kerske öpstaeke. (Een slechte raadgever hebben.)
9 Baeter dik en gezoond, as mager en onder de groond!
9 Liever enne gaawdief an mien klink, as an de muur enne luustervink!
Opvoeding of dierenmishandeling.
Het was op een mooie lentedag.
We hadden een klein boerderijtje en wat toen de mooie dingen van het boeren waren, was het zelf
verzorgen en laten opgroeien van kleine kuikentjes tot gezonde leghennen. Die kippen zouden later
bijdragen aan onze kostwinning. Van deze mooie lentedag profiteerden ook onze toekomstige jonge
hennen buiten in de uitloopren.
De mazen van de afrastering waren nogal aan de grote kant, zodat er toch nog een kuikentje bij was
dat er zich doorheen wrong en zich zodoende buiten de afrastering waagde.
We hadden in die tijd een mooi klein jong hondje, dat altijd in vrijheid over het erf rondwandelde.
Het was in het middaguur dat mijn vrouw en ik aan tafel zaten te eten. Door het keukenraam zagen
wij het prille geluk van onze jonge kuikentjes.
Ons hondje had echter de waaghals buiten de afrastering ontdekt. Het bedacht zich geen moment en
ging op het kuikentje af. Met welke bedoeling kon ik natuurlijk niet weten. Als speelkameraadje
was dat kuikentje toch wel wat klein, dacht ik zo.
Toen ik zijn wilde acties met het kuikentje zag, rende ik naar buiten en stapte ik met flinke pas op
het hondje af, dat ik meteen te pakken had. Op dat moment liet hij het kuikentje, dat hij al in zijn
bek had, los. Het diertje strompelde fladderend langs de afrastering verder. Ik ging er, het hondje
aan zijn nekvel vasthoudend, achteraan. Ondertussen schopte ik hem met mijn voet enkele keren
onder zijn achterste. Het hondje liet zich luidruchtig horen. Het 'joekerde alles bij elkaar. Ik
verwees hem duidelijk en zeer dwingend naar zijn nest op de stal. Daar nestelde hij zich in het stro
en keek mij aan, alsof hij niets verkeerds gedaan had.
Het kuikentje was gelukkig nog springlevend. Was dus waarschijnlijk toch bedoeld als
speelkameraadje.
Ik ging weer naar binnen, waar mijn vrouw en ik verder gingen met het eten van ons middagmaal.
Dat was althans de bedoeling. Er werd op de voordeur geklopt. Ik ging open maken. Een net
geklede heer stond aan de deur. Deze begon zijn verhaal.
Tijdens dat verhaal stelde hij mij de vraag, of ik die meneer was die daar dat hondje aan het
mishandelen was. Ik vertelde hem dat er tussen mishandelen en opvoeden nogal wat verschil is.
"Ja", zei die meneer, "maar dat hondje schreeuwde vreselijk, opvoeden kon toch ook anders."
Boos antwoordde ik hem; "U heeft toch ook wel eens een kind vreselijk te keer horen gaan bij het
minste, geringste tikje wat het kreeg! Ja? Ik raad u het volgende aan: u voedt het aan u
toevertrouwde maar op uw eigen manier op en zo probeer ik het mijne en daar is de deur.
Ik was erg boos geworden door de opmerkingen van die man en vroeg me af, waar die zich in
hemelsnaam mee bemoeide.
Ons middageten was niet alleen lelijk verstoord, maar inmiddels ook koud geworden.
"Zeker een man van de dierenbescherming die toevallig juist op dit moment langs kwam", merkte
mijn vrouw droogjes op.
Nadat we even bekomen waren van dat alles werd er weer op de deur geklopt.
Nadat ik weer de deur had open gemaakt, stond ik oog in oog met twee politieagenten uit Venray.
8
ticfitmg fcemfcunStg fcenootscfia
Castcnrgy
nri jy vi i
rfc' 1
