-19-
Oude tijden leken weer enigszins te herleven en onder een stralend winterzonnetje ging menige
inwoner van Castenray een beetje van de vroegere sfeer proeven. Gezinnen met kinderen bevolkten
het ijs. Er werd geschaatst, geijshockeyd, baantje gegleden en ook de kinderslee was weer van de
zolder gehaald. Iedereen genoot van het fraaie winterweer en van de winterse taferelen. Fotocamera's
legden enkele unieke beelden vast voor het nageslacht.
Omdat de grond hard bevroren was, kon de wandelroute nu in de winter eens uitstekend belopen
worden en velen maakten dan ook van dit buitenkansje gebruik.
't Casels Broek anno 2004.
Tegenwoordig bestaat 't Broek voor het grootste gedeelte uit elzen/berken-broekbos, waarin
verspreid liggend de petgaten zijn terug te vinden. Ook is een gedeelte verland en zijn rietveldjes
ontstaan. Het gebied wordt omzoomd door weilanden en akkers.
Het zuidelijke gedeelte ligt wat hoger en is begroeid met naaldhout en eiken-berkenbos. Door middel
van begrazing met paarden probeert men het oprukkende bos en struikhout hier tegen te houden en
het schrale weiland natuurlijk te houden.
In het noordelijke gedeelte ligt de nu bijna verlande visvijver met de visheuvel en de vroeger
uitgebaggerde en inmiddels dichtgegroeide schaatsbanen, met daartussen.de langgerekte eilandjes,
die door de opeenhoping van de bagger ontstonden.
Het proces van verlanding heeft zich na de Ruilverkaveling in 1969 alleen maar versneld. De
verlanding zou wellicht ook zonder de verlaging van de waterstand hebben plaats gevonden, omdat
een relatief kleine waterplas op den duur langs natuurlijke weg zal veranderen in bos. Maar dat had
dan wel nog vele jaren geduurd.
De verlanding gaat als volgt te werk:
In de loop van de jaren waaien er allerlei plantenresten en insecten op het wateroppervlak. Deze
zinken naar de bodem en worden daar door bacteriën verteerd. Zo ontstaat op de bodem een laagje
compost, waarop zich eencellige waterplanten zullen vestigen. Deze vermenigvuldigen zich snel door
de voedingsstoffen in de laag compost. Op een gegeven moment sterven ze af en zakken naar de
bodem, waar ze eveneens gecomposteerd worden. Zo wordt de compostlaag alsmaar dikker en het
water en de bodem voedselrijker.
In de dikkere compostlaag gaan vervolgens ook grotere waterplanten wortelen, die na verloop van
tijd ook weer afsterven en de compostlaag weer dikker maken.
In een bepaald stadium van de verlanding verschijnen er drijftillen. Dit zijn als het ware eilandjes van
planten, die in het water ontstaan. Zou je er echter op gaan staan, dan zou je er zo doorheen zakken.
Drij ftillen groeien uit de dikke laag van organisch materiaal dat in de loop der tijd op de bodem is
terecht gekomen. Een van de mooiste voorbeelden van de drijftil is in de Castenrayse Vennen de
S lange wortel, (wordt vervolgd)
Md Praise Xompeneei
Receptie Jeugdprins Maikel 1 en Jeugdprinses Sabrina op zondag 15 februari.
Leden bijeenkomen om 15.00 uur in cafe de koster.
flh a.ftaHSsJCötfPÈytö-
