Kerstconcert 2003
In de kersttijd doet vrijwel iedereen zijn of haar uiterste best, om er een mooi en sfeervol feest van
te maken. De kerstboom wordt gezet en binnen en buiten brengen talloze lampjes wat licht en
warmte. Niet alleen in de huizen, maar ook in de harten van de mensen. De stal met de kerstgroep
wordt op een prominente plek in de woonkamer neergezet en ook innerlijk begint bij eenieder het
zo typische kerstgevoel te komen. Want voor ons christenen is het groot feest; we vieren de
Geboorte van Jezus, in feite Zijn veijaardag dus.
Logisch dat ook de kerk er alles aan doet, om er een mooi en waardig feest van te maken. Het
kerkgebouw wordt gepoetst, de kerststal geplaatst, bloemversieringen worden aangebracht en
kerkdiensten worden tot in de puntjes voorbereid. De koorleden spannen zich extra in, om met
prachtige, meerstemmige gezangen muzikale luister te geven aan de eredienst.
Ook het jaarlijkse kerstconcert past volledig in het kader van de viering van Jezus' geboorte. Met
veel genoegen zal Onze Lieve Heer hebben toegekeken, hoe iedereen zich tot het uiterste inspande,
om van Zijn feest iets geweldig moois te maken. Wekenlang werd er intensief gerepeteerd, om een
sfeervol en aansprekend kerstprogramma te kunnen brengen. Een speciaal ingestelde werkgroep
was niets te veel, om er voor oog en oor een prachtige uitvoering van te maken. Dit alles zal Onze
Lieve Heer geweldig geplezierd hebben. Zo'n schitterend kerstconcert ter meerdere eer en glorie
van Hem; een concert, waarbij de mensen de gelegenheid geboden werd, om samen het Grote Feest
te vieren en luister bij te zetten in Gods eigen huis.
Wat zal Hij zich dan ook verschrikkelijk geblameerd gevoeld hebben, dat Hij tijdens de
voorbereidingen en de uitvoering van het kerstconcert uit zijn eigen huis verwijderd werd. Hoe kun
je nu op het onzalige idee komen, om de Gastheer tijdens Zijn feest bij Zijn gasten weg te halen?!
Iemand die de Godslamp laat doven en het Allerheiligste uit het tabernakel laat weghalen, omdat in
de kerk een kerstconcert plaatsvindt, begrijpt mijns inziens helemaal niets van het hele gebeuren. En
het komt ook niet erg elegant over naar allen die zich zo uit de naad gewerkt hebben, om samen een
bijdrage te leveren aan een mooie en sfeervolle Kerstviering in Castenray. Een viering nota bene,
waarin het kerstverhaal de rode draad vormde en waarbij jong en oud muzikale luister brachten aan
de viering van Jezus Geboorte. En om dan te denken, dat er iets onoorbaars in de kerk zou
plaatsvinden! Want een andere verklaring is er voor mij niet. Hoeveel respect ik ook heb voor de
grote inzet van betrokkene(n) voor onze parochiegemeenschap, deze handeling is op zijn zachtst
uitgedrukt toch wat vreemd te noemen.
Gelukkig was dit de enige smet op een verder uitstekend verlopen kerstconcert. Alle deelnemers
verdienen dan ook een zeer groot compliment voor hun tomeloze inzet. De dirigenten, onder wiens
vakbekwaamheid iets moois tot stand kwam; de organist voor het fraaie orgelspel; de koorleden,
wier geduld dikwijls op de proef gesteld werd en die desondanks de sterren van de hemel zongen;
de fanfareleden, die ondanks, maar zeker ook mede dankzij veel nog wat onervaren muzikanten een
uitstekend stuk muziek ten gehore brachten; de leerlingen die nu al de flair toonden voor een
dergelijk optreden; de gitarist met zijn imposante stem; de engeltjes en de herdertjes en zeker niet te
vergeten de vertelster; de leden van de joekskapel en de kerstman; en verder eenieder die zich op
welke wijze dan ook heeft ingezet voor het welslagen van het Kerstconcert 2003, waaraan ook ik
een heel bescheiden steentje mocht bijdragen. Een bomvolle kerk (met ook heel veel
'buitendorpsen' en een warm applaus was jullie meer dan verdiende beloning. Het Kerstconcert
ANDERS DAN ANDERS' was met recht iets buitengewoons.
Jullie allemaal hebben een topprestatie geleverd, die zonder twijfel Onze Lieve Heer en alle
aanwezigen zeer veel deugd heeft gedaan.
Eens te meer is gebleken dat met een positieve instelling, met het nodige enthousiasme, met mensen
die de wil hebben om met elkaar samen te werken, met mensen die elkaar een hart onder de riem
willen steken als het even niet zo goed lukt, ook in een klein dorp grote dingen tot stand kunnen
komen.
Allemaal zeer bedankt voor jullie medewerking en ons aller waardering voor jullie werk is ten volle
verdiend!
Jan Strijbos
