-8-
Teest^Can^en over Limburg -Op 'n kouden winterdag
Dankbetuiging voor Castenray
Met Oranje-strikjes, vlaggen fanfaremuziek en feestelijk versierde zalen is in ons gewest
de Nationale Feestdag bij de geboorte van Prinses Marijke gevierd. Het officieele
gedeelte van het feest droeg over het algemeen een sober karakter. In de kerken werd
een plechtige Hoogmis opgedragen of het Te Deum gezongen en op de
gemeentehuizen hadden feestelijke bijeenkomsten plaats.
In Castenray werd op dezen dag tevens de geboorte aangekondigd van een prinsje,
het zoontje van den heer P.Smulders, die om drie uur 's morgens geboren werd en van
een prinsesje dat tegen twaalf uur het gezin dhr.Kuypers kwam uitbreiden. Het Oranje
Comité was onmiddellijk in de weer om deze gebeurtenis met grooten luister te vieren.
Toen de prins en het prinsesje dan ook 's middags ten doop werden gehouden, trokken
de ruiterclub, de schoolkinderen, en de praalwagen met de walvischvaarders van de
Willem Barendsz, die in den optocht te Venray den eersten prijs behaald had, mee naar
de kerk. Na afloop werden alle kinderen getracteerd op beschuit met muisjes.
Speciaal ZeerEerw. Heer Pastoor, Ruiterclub, Willem Barentsz en zijn personeel,
Wederopbouw, onderwijzend personeel, schoolkinderen en allen die de optocht, bij
gelegenheid van de geboorte van een Prins en Prinses te Castenray, zo schitterend
deden slagen.
Onze harttelijke dank voor *t initiatief en de geweldige belangstelling.
J. Kuijpers, P. Smulders
Pastoor Rieter schrijft bij dit laatste artikeltje:
P S. Wat Wederopbouw hier mee te maken heeftbegrijp ik niet.
Een derde krantenartikeltje, geplaatst in 1947, luidt als volgt:
STERFSTAKING,-
In een dorpje met 650 inwoners, gelegen nabij Venraij, is twee jaar geleden een sterf-
staking uitgebroken en men heeft deze staking tot heden volgehouden: men weigert
eenvoudig dood te gaan.- De oorzaak hiervan was, dat destijds op het kerkhof aldaar de
grafsteen van den overleden pastoor door granaten werd vernield. De bevolking besloot
toen van geen doodenakker gebruik te maken vóór het graf van den pastoor er weer
behoorlijk uit zou zien. En alle bewoners hebben het sindsdien als één man vertikt het
moede hoofd te rusten te leggen.- Intusschen dringen diverse vrome zielen er echter
sterk op aan het pastoorsgraf weer in orde te maken, want tenslotte wil niemand graag
ten eeuwigen dage in den aardschen oozel zitten.
Pastoor Rieter vervolgt:
Bovenstaand stukje uit het Dagblad voor Noord Limburg heeft betrekking op Castenray. Wat
betreft de grafsteen van Pastoor Verheggen z.g. zij hier vastgelegd, dat aan mij reeds een jaar
geleden door de familie van Pastoor Verheggen is meegedeeld, dat zij opdracht gegeven had den
steen te herstellen. Dus het kerkbestuur treft in dezen geen blaam.
Kijken we heden ten dage op het kerkhof, dan verdient de grafsteen van pastoor Verheggen zeker
niet de schoonheidsprijs en ook de locatie is niet meer in het oog vallend. Misschien zou in
overleg met de familie het stenen kruis van de grafzerk een keer een prominente plek kunnen
krijgen in de kerk, in het kerkportaal, of buiten tegen de kerkmuur. En in alle piëteit zou bekeken
kunnen worden wat er het beste met de stoffelijke resten kan gebeuren. Pastoor Verheggen was
onze eerste pastoor en heeft grote verdiensten gehad voor onze parochie en uiteindelijk is hij de
enige pastoor die in Castenray begraven ligt.