3
Urnenmuur in gebruik genomen en ingezegend
in een emotievolle, maar uiterst fijne bijeenkomst zijn afgelopen zaterdag in
aanwezigheid van de betrokken families, het kerkbestuur en de initiatiefnemers
op zeer waardige wijze de urnen bijgezet van Jan Geerets, Piet Emonts en Louis
Peelers. Door deze gezamenlijke bijzetting konden de families kracht en steun
vinden bij elkaar in dit voor hen toch weer moeilijke moment. We zijn dan ook
blij dat we hen hebben mogen begeleiden en bijstaan tijdens deze indrukwek
kende bijeenkomst, die bij alle aanwezigen zeer warme en dankbare gevoelens
opriep. Dankbaar omdat er nu zo'n mooie plek is op ons kerkhof, waar nabe
staanden van overledenen die gecremeerd zijn in alle rust hun dierbaren kunnen
gedenken. Dankbaar ook voor de stijlvolle wijze, waarop begrafenisonderne
ming Theo Arts bijstand verleende aan de bijzetting en dankbaar voor de
uitstekende wijze, waarop het kerkbestuur deze bijeenkomst geregeld had.
Na afloop van de ceremonie op het kerkhof was er voor de aanwezigen
gelegenheid om in het Beugelzaaltje van ons gemeenschapshuis in een
ontspannen sfeer bij een kop koffie nog wat na te praten en gevoelens te delen.
Afgelopen zondag is de nieuwe urnenmuur tijdens een sfeervolle bijeenkomst
ingezegend. In zijn toespraak memoreerde de secretaris van het kerkbestuur,
Pieter Maes, het feit dat de urnenmuur door vele vrijwilligers zonder enig
arbeidsloon gerealiseerd werd. Hij dankte nog eens iedereen, die op welke wijze
dan ook een bijdrage heeft geleverd aan de totstandkoming van de urnenmuur,
heel bijzonder. "Castenray mag erg trots zijn", waren zijn terechte slotwoorden.
De fanfare "Dorpsklank" leverde een wezenlijke bijdrage aan de inwijdings
ceremonie. Met enkele mooie muziekstukken werd het geheel op gevoelige
wijze muzikaal opgeluisterd. Het zou dood- en doodzonde zijn als de fanfare,
die steeds meer te kampen krijgt met een ledentekort, zou ophouden te bestaan.
Heel bewust heb ik de afgelopen weken uitvoerig bericht over de ontwikke
lingen ten aanzien van de bouw van de urnenmuur. Ik heb dit gedaan om u op de
hoogte te houden van de vorderingen, maar vooral ook om draagkracht en
betrokkenheid te kweken voor dit initiatief. Uit de geweldige medewerking van
zovelen mag ik concluderen dat dit gelukt is. Ik hoop dan ook dat de urnenmuur
niet alleen een fijne gedenkplaats zal zijn, maar ook een symbool van samen
werking, saamhorigheid en gemeenschapszin, die in onze dorpsgemeenschap
nog in ruime mate voorhanden blijken te zijn. Eens te meer is duidelijk gewor
den waartoe eendrachtigheid in staat is.
Tot slot wil ik, ere wie ere toekomt en zonder anderen tekort te willen doen,
mijn grote waardering en dankbaarheid uitspreken voor de wijze, waarop Pieter
Maes zich als secretaris van het kerkbestuur heeft ingezet voor dit project. Bijna
dagelijks was hij in de weer, niets was hem te veel en ik kan terugzien op een
