4
Menige spaarpot heeft men moeten lichten, om het nodige fonds te
stichten.
En om het verdriet gauw te kunnen vergeten, heeft men zich toen een
paar vaten wijn aangemeten.
1928 Na zes lange jaren wachten, wisselde de bisschop eens van gedachten,
met de deken, over Castenrays grens, want waar die liep dat wist geen
mens.
Eindelijk kwam er een grens uit de doeken, hoe ze was, is nog steeds
moeilijk uit te zoeken.
Dertig jaren deden we het er mee, maar lang niet iedereen is tevree.
1932 De Straat was steeds ons zorgenkind, en lang door iedereen niet bemind.
Men zei: "Zo kan T niet langer gaan, daar moet met spoed iets aan
gedaan".
In Venray hadden ze weer geen geld, al hadden we er nog zo op geteld.
Toch kwam een grintweg voor elkaar, wie weet hoe het ging die zegt het
maar.
Men zegt weieens van de historie, dat ze zich herhaald, en verdorie,
het kwam nog uit ook deze keer, want v57 zag men het schouwspel weer.
Men stak de koppen bij elkaar, en spoedig was het plan toen klaar.
De guldens werden neer geteld, en de straat was zo hersteld.
1931 In het streven naar onafhankelijkheid, werden we met een nieuwe spruit
verblijd.
Het kindje heette L.L.T.B., het groeide snel en telt voor twee.
1933 Het jaar, dat we nu dankbaar herdenken, zal ons steeds vreugde blijven
schenken,
want te midden van een plechtige stoet, werd onze eerste Herder begroet.
Waar moesten onze wijze vaadTen, nu eigenlijk toch wel vergaderen?
Men bouwde vlug een Patronaat, zoals het er thans nog steeds staat.
4-9-39 Na lange tijd van gestadig werk, kwam de kroon op onze nieuwe kerk.
De bisschop zalfde naar T gebod, de kerk tot een huis van God.
Volgende week vermelden de dichterlijke kronieken over de oorlogsdagen en de
wederopbouw van de kerk.
