DORPSRAAD CASTENRAY
-3-
Castenray, juli, 2001
Toon houden, niet pruttelen
Inwoners van Castenray.
Het is donderdagavond 28 juni 2001.
Op LI Televisie is de openingsceremonie van het 14e Wereld Muziekconcours in Kerkrade life
te volgen.
Een groots muzikaal spektakel met wervelende show o.a. de fanfare en groep Rowwen Heze uit
ons buurdorp America.
Onwillekeurig gaan mijn gedachten terug naar het 12e Wereld Muziekconcours op zondag 11
juli 1993.
Een jong fanfare - orkest 16 jaaruit een dorpje in Noord - Limburg waarvan de meeste
mensen het bestaan of de ligging niet wisten stapte fier in de ARENA van de Rodahal op het
wereldpodium.
MEN KWAMMUSICEERDE EN GING HEEN
Zij speelden de sterren van de Hemel en werden WERELDKAMPIOEN in de afdeling
Uitmuntendheid.
Bij terugkomst in het kleine Peeldorpje was er de fanfare uit het buurdorp Oirio en een heuse
intocht in het dorp.
Een van emotie overspoelde voorzitter van de toenmalige Dorpsraad dhr. Bastiaens stak zijn lof
niet onder stoelen of banken en zei DIT IS NU LATEN ZIEN WAARIN EEN KLEIN DORP
GROOT KAN ZIJN
Sorry, wat ik vergeten ben is de naam te noemen van die jonge fanfare, DORPSKLANK
was het.
We zijn inmiddels acht jaar verder, onder het kijken naar de TV hoor ik muziek buiten, er
wordt gebeld en een brief wordt aangeboden.
Onze fanfare Dorpsklank houdt haar jaarlijkse rondgang, maar vraagt niet om geldelijke steun!
Ik hoor de muzikale noot buiten en lees de NOOD binnen.
Het is ver gekomen de eens zo fiere fanfare van weleer is verworden tot een groepje van amper
25 muzikanten.
Onwillekeurig denk ik als huidige voorzitter van de Dorpsraad HIER LAAT EEN KLEIN
DORP NU OOK ZIEN HOE ECHT KLEIN MEN KAN ZIJN!!!!!!!
Het is bewezen en aangetoond dat in Castenray een goed bezet fanfare - orkest
bestaansmogelijkheden heeft, kijk maar terug naar de oprichtingstijd en de zeer succesvolle
periode daarna.
Ligt het dan aan de tijd van individualisatie, ieder voor zich en God voor ons allen?
EEN TEKEN AAN DE WAND
