10
Zondagmorgen (11-2) moesten we met weemoed al vroeg afscheid nemen van ons heerlijke
warme nestje. Er zijn werkpaarden en luxepaarden, dat wij zondag tot de eerste groep
behoorden was wel duidelijk. Maar zoals paps en mams ons altijd in onze gloriejaren van het
uitgaansleven mededeelden: "s avonds de vrouw, 's morgens de vrouw", voldeden wij perfect
aan dit ideaalbeeld en stonden ons dus om 10.00 uur al dugtig uit te sloven in de Landweert.
Onze tegenstandsters uit Oostrum daarentegen waren niet van die vroege vogels. Klaas Vaak
had hen pas vroeg in de morgen bezocht, waardoor zij nog niet de zandkastelen uit hun ogen
hadden gewreven.
Loes en Marloes, die ons waar nodig uit de brand kwam helpen, begonnen op de reservebank
en namen plaats naast Trainer Jan en Lonneke K.
Toch hadden wij deze bewuste morgen ook wel de nodige moeite om op gang te komen, met
scoren bedoel ik dan. Verder liep alles gesmeerd, er werden vele kansen gecreëerd in ons
aanvalsvak. Helaas bleek het afmaken van onze 'tiendoezende' kansen een moeilijk karwei.
Echter het leek zelfs wel of er een gaasje gespannen was over de rand van de korf, of dat een
of andere kabouter te werk aan het gaan was met een föhn. Feit was dat we na 15 minuten nog
steeds geen doelpunt hadden gescoord.
Het was Piet, die alle obsticles rond en om de korf uit de weg ruimde en d.m.v. een
doorloopbal onze eerste treffer aantekende.
Daarna kwam Vivian aan slag die onder het motto: "2 heitjes voor een karweitje ervoor
zorgde dat onze feestavondpot wederom gevuld werd door met een doorloopbal de 0-2 op het
scorebord te laten verschijnen.
Ook Oostrum wilde graag hun budget opkrikken om zo niet gebonden te blijven aan de
Bowlingbaan in Oostrum. Zij hadden hun zinnen namelijk gezet op de Chinees in Casele. De
treffer die zij scoorden, zorgde er in ieder geval voor dat ze het ritje naar Casele konden
betalen. Met deze 1-2 stand gingen we rusten.
Na de rust kwam Loes het veld in en nam de plaats van Eelke in. Dat de rust ons goed had
gedaan, bleek wel uit het verdere verloop van de wedstrijd. Wij toonden ons duidelijke de
betere, wat eigenlijk ook de le helft al bleek, alleen konden we dit toen niet aantonen met
harde cijfers.
Kerstin liet zien dat ze goed over weg kan. met cijfertjes en zorgde ervoor dat onze winst met
150 steeg, wat voortvloeide uit een prachtig afstandsschot (1-3).
Het volgende doelpunt was er wederom een aan Caselse zijde. Een goed opgezet l-2tje
tussen Luus en Joan zorgde ervoor dat Luus met een spurt haar collega-dorpsbewoner
passeerde en beheerst haar doorloopbal afkon maken. Ook Piët die nog een duet met Jodela
ET in de bergen had gezongen, zong nu een toontje hoger en scoorde treffer nummer 5.
Oostrum kwam eigenlijk niet meer in deze verhaallijn voor. Zij deden niets interessants meer
in onze ogen om nog in dit verslag vermeld te worden en we hebben ook maar 1A4 te
besteden!). Voor SSG1 echter was nog wel een hoofdrol weggelegd. Deze hoofdrol werd
vervuld door Winke, die onder toeziend oog van Bruidegom Willy, een knap staaltje werk liet
zien. Haar talenten resulteerden in een hangend schotje, waarmee we op een 1-6 voorsprong
kwamen. Ook Kerstin liet zien dat ze geen bühnevrees had en dat de rol van 'scoring-girl1
haar op het lijf was geschreven. Wederom een loepzuiver afstandschot zorgde voor een 1-7
eindstand, wat betekende dat de volle 2 punten dik verdiend waren.
Tegenstandsters Oostrum zien we voorlopig niet meer terug, of ja misschien toch wel op de
Bowlingbaan met onze wederzijdse feestavonden!
Hierbij willen we Marloes bedanken die ook vroeg uit de veren was gekomen om voor back
up te zorgen.
Een hele verse zondag lag nog op ons te wachten, heerlijk man, helemaal met zo n slecht idee.
Doen we a.s zondag weer, oké, zelfde plaats, zelfde tijd, een ander duel!
Groetjes A A
