CASTENRAY VEEL VOLWASSENER DAN HEIBLOEM
Heibloem vocht met zichzelf en met de scheidsrechter afgelopen zondag op het sportpark "de Heesak
ker". Castenray profiteerde daarvan door gewoon rustig te blijven en toe te zien hoe de Heibloemse
spelers het zichzelf moeilijk maakten. Welhcht dat Castenray dit de eerste overwinning bezorgd heeft,
want het spel was nog steeds niet om over naar huis te schrijven. Met name de eerste helft kroop de
S VC defensie meerdere malen door het oog van de naald, maar nogmaals Heibloem maakte het zichzelf
onnodig moeilijk door op alles te zaniken wat de scheidsrechter besliste, daarover zometeen meer.
De eerste de beste aanval was meteen raak voor Castenray. Een mooie goal van Jos Heidens, die alert
reageerde op een voorzet op maat van Paul. Eerstgenoemde ramde de bal onhoudbaar van dichtbij in de
rechter kruising. Een voorsprong dus tegen SWH, niet iets waarbij je lekker achterover hangend de
wedstrijd kunt uitvoetballen. De scoreverlopen tegen deze ploeg is eigenlijk zelden 'normaal' verlopen.
Zo won Castenray na een 2 - 0 achterstand en verloor het een keer na een 3 - 2 voorsprong tegen 10
man. Maar goed, Castenray stond voor en dat speelt toch een stuk prettiger dan wanneer je tegen een
achterstand aankijkt, zeker als je rode lantaarn drager bent. Heibloem liet het er dan ook niet bij zitten
en werd meerdere malen gevaarlijk. Met name doelman Roel "new look" Hoeymakers zorgde met
knappe reddingen dat Castenray verschoond bleef van een tegendoelpunt. Verder was het uitkijken
voor de zeer gehaaide spits. Niet alleen z'n acties maar met ook de vallende ziekte van deze man zorg
den voor spannende moment in het strafschopgebied. De scheidsrechter trapte er gelukkig niet in.
Komen we meteen bij de scheidsrechter. Al van begin af aan waren de spelers van Heibloem bezig met
zeuren en tieren tegen deze man. Het maakte niet uit hoe hij besliste, alles was fout. Voorbeeld; er werd
een vrije trap van SWH tegen het blauwwit muurtje getrapt dat op 5 meter afstand stond in plaats van
9 meter 15. De vrije trap moest worden overgenomen. Gunstig voor SWH zou je zeggen, maar nee, er
moest gezeurd worden. De scheidsrechter had immers vóór de wedstrijd gezegd dat vrije trappen direct
genomen mochten worden, dus vonden ze het niet leuk dat hij hen terugfloot. Het gezeur leverde uit
eindelijk een gele kaart op. Het mocht allemaal niet baten. Twee minuten voor rust sloeg de vlam in de
pan toen er rood werd getrokken, opnieuw wegens praten. De scheids werd belaagd door vier spelers en
voelde zich blijkbaar bedreigd. Hij raapte de bal op en liep vastbesloten naar binnen; wedstrijd ge
staakt. Ditzelfde is Castenray eerder overkomen in een oefenwedstrijd enkele jaren geleden tegen Hol-
thees. Ook toen gingen er wat woorden richting scheidsrechter (niet van Castenray overigens) en de
man in t zwart besloot de wedstrijd te staken door de bal op te pakken en zonder wat te zeggen naar
binnen te lopen. Laat dit nou dezelfde scheidsrechter te zijn geweest. Maar weer terug naar afgelopen
zondag. Iedereen in rep en roer; de wedstrijd gaat wel door, de wedstrijd gaat niet door, de wedstrijd
gaat wel door, enzovoorts, enzovoorts. Het pubüek wist niet of ze nu de paraplu moesten gaan halen of
dat ze naar huis konden. Donkere wolken pakten samen boven de Heesakker. Voorzitter Jan Arts moest
al z d emoties in de strijd gooien om de Heibloemse spelers om te praten toch weer te beginnen. Blijk
baar had trainer Loek vóór de wedstrijd met de scheidsrechter staan praten. Daar hadden ze nogal
moeite mee. Tja.
De wedstrijd ging dus toch door en verliep eigenlijk vlekkeloos. Al was de scheidsrechter toch een
beetje bezig zo links en rechts wat goed te maken bij Heibloem door wel heel gemakkelijk een overtre
ding te constateren. Hoe dan ook, het feest voor Castenray kon beginnen. Invaller Tom Strijbos stond
aan de basis van Castenrays tweede doelpunt. Hij onderschepte de opbouw van de Heibloemse defensie
en vond Ivan die verwoestend met links uithaalde; 2-0. Heibloem gaf zich echter niet gewonnen en
testte doelman Roel met een vrije trap terwijl die nog bezig was met het zetten van de muur. Een reflex
voorkwam de 2 - 1. Vooralsnog, want korte tijd later kon hij een penalty niet keren nadat Ronnie een
overtreding had begaan in de 16-meter. Het zou toch niet weer gebeuren...? Maar gelukkig was daar
weer 1 om die goed doorliep op een bal die eigenlijk voor de doelman had moeten zijn. Met de nagel
van z'n dikke teen wist hij het leer onder de vallende keeper door te schuiven: 3 -1. De wedstrijd was
gelopen en als toetje knalde Sander vanuit een moeilijke hoek de 4 - 1 in het doel. Zo gingen drie be
langrijke punten in de knip. Volgende week staat de kersverse hekkesluiter op het programma:
Griendtsveen. Bij een overwinning doet Castenray gewoon weer mee in de 5e klasse D.
DIS
