CASTENRAY EM DiS AAM ELKAAR GELUK
Het blijven toch aparte wedstrijden die tussen Oirlo en Castenray. Dat bleek afgelopen zondag
wel uit het aantal toeschouwers. Een naar schatting 100 mannen, vrouwen en kinderen trot
seerden de kou en spendeerden hun vrije zondagmiddag naast een kalklijn op het sportpark de
Heesakker.
Daar werd een rasechte derby gespeeld: geen goede wedstrijd, maar er werd geknokt bij het
leven. In sportieve zin dan wel te verstaan, want op enkele opstootjes na liep de wedstrijd keurig
op de rails. Helaas voor de toeschouwers vielen er geen doelpunten. De pot eindigde dus onbe
slist en daarmee waren beide ploegen eigenlijk best tevreden. Een duidelijke opsteker voor Cas
tenray daarbij was dat het weer eens content mocht zijn over het vertoonde spel. Het toch wat
gehandicapte team (Denny geblesseerd, Marco en Freek waren in Antwerpen aapjes kijken)
toonde weer eens vechtlust en hield Oirlo met name in de tweede helft goed in bedwang.
Dat was in de eerste helft toch niet helemaal het geval. DIS begon wat gedurfder, terwijl Cas
tenray moeite had om de bal in bezit te krijgen en wat nog moeilijker wa.s, in bezit te houden.
Het duurde dan ook niet lang voordat het gevaarlijk werd voor het Castenray-doel. Een vrij in
komende aanvaller testte met een bekeken schot onze doelman, maar laatstgenoemde won door
het projectiel met zijn vingertoppen tegen de lat te tikken. De teruggekaatste bal werd vervol
gens met man en macht uit het strafschopgebied gewerkt. De beste kans van de eerste helft was
ook voor DIS toen de spits alleen voor Roel verscheen. Ook hij had het vizier niet op scherp
staan en liftte de bal over het doel. Vanaf dat moment vond Castenray het welletjes en maakte
de poort dicht. De blauwwitten kwamen steeds meer in hun spel, maar vooralsnog liet de D1S-
defensie geen kansen toe. Dat gebeurde wel in de laatste minuut van de eerste helft toen Marcel
op rechts doorbrak. Door een misverstand met Ivan echter moest Castenray genoegen nemen
met een 0 - 0 ruststand.
De tweede helft begon spectaculair. Binnen een kwartier kregen de blauwwitten drie uitgelezen
kansen om de score te openen. De eerste twee waren voor gelegenheidsspits John Versteegen die
beide keren schitterend werd vrij gespeeld. Maar of het nou de zenuwen waren of wat dan ook,
hij kreeg hem er niet in zoals dat heet. Kort daarna maakte een Oirlose verdediger hands binnen
de 16-meter en de scheidsrechter deed wat hij moest doen: een strafschop geven. Ronnie meldde
zich zoals gewoonlijk om het prestigeduel aan te gaan. De strafschop werd echter slecht inge
schoten en daarbij koos de doelman de goede hoek. Hij keerde de bal en ook in de rebound
moest Ronnie zijn meerdere bekennen. Het bleef dus 0 - 0 en dat achteraf mensen zeggen dat
Jantje of Pietje de strafschop had moeten nemen is natuurlijk onzin. Iemand moest het doen.
Zoiets zal ene heer Kluivert afgelopen zondag ook wel gezegd hebben.
Terwijl het publiek goed en wel gewend was aan het spektakel was het eigenlijk ook weer voor
bij. In de resterende 30 minuten gebeurde eigenlijk niet veel soeps meer, zodat het publiek ook
de gelegenheid kreeg om over krulspelden, boerenmoes en het kapsel van Jos Heidens te praten.
De wedstrijd liep naar zijn einde en beide verenigingen waren tevreden met het gelijkspel. DIS
mocht op grond van de tweede helft niet mopperen en Castenray had zich beslist geen nederlaag
kunnen permitteren.
Of er zondag gevoetbald word is momenteel nog maar de vraag. Mocht het niet aan het weer
liggen, dan ligt het misschien aan de scheidsrechters die een staking hebben ingepland. Zij kla
gen al een tijdje over te weinig onkostenvergoeding, maar het lijkt er nu op dat het steeds meer
een principekwestie aan het worden is. Hoe dan ook, Castenray is vastbesloten om de volgende
wedstrijd weer eens voor drie punten te gaan, want dat is inmiddels alweer een week of vijf gele
den.
