KORTE SAMENVATTING VAN BS ADVENTSBRIEF VAN ONZE BISSCHOP:
Wilt U deze brief in zyn geheel lezen (25 bladzijden), 'kom dan even naar de pas
torie. Overigens is het z-eker de bedoeling van de Bisschop dat wij de inhoud valt
deze brief minstens beknopt aan U doorgeven. Bat doe ik dan by deze.
De brief bestaat uit vier hoofdstukken, met name:
I. Leven in een benauwende wereld II, Alleen God kan uitkomst bieden.
III. Gods verlossing beleven en IV. Een "Heilig jaar" van bekering.
Hoofdstuk I. In dit hoofdstuk legt de Bisschop vooral nadruk op de knellende
banden die vooral ntt ons doen smeken om verlossing. Het klinkt natuurlijk alles
behalve optimistisch als de Bisschop dan de vraag stelt: "Zyn wij op weg naar de
ondergang van de wereld"? Ga aan te tonen dat het geen pessimisme is, maar har
de werkelijkheid, noemt hij dan enkele "benauwende feitelijkheden", O.a. Oorlogen
en oorlogsdreigingen, vernietigende atoomwapens, het steeds meer afnemen van het
respect voor eikaars bezit en zelfs leven, het terrorisme, de roekeloze milieu
verontreiniging, een gebrek aan offerbereidheid als gevolg van een zeker indivi
dualisme IK-zucht, al het MIJ maar goed gaat). Ook de werkeloosheid wordt
genoemd, o.a. als gevolg van een toenemende vertechnisering en automatisering
(machines hebben veel menselijke arbeidskrachten overbodig gemaakt). Dan i; er
nog het ontbreken van een echt levensideaal by velen, een toenemende neiging
ook tot anarchisme regeringloosheid), een som. te ver doorgevoerde democratie
(iedereen wil het voor het zeggen hebben). Tenslotte is er nog het stijgende aan
tal zelfmoorden. Velen zien het niet meer zitten. Worden moedeloos. Geven het op.
Inderdaad, een trieste opsomming. Maar het zyn in werkelijkheid de knellende ban
den van de maatschappij waarin wij momenteel leven. Overleg, pralen met elkaar,
hoe dan ook, het schijnt niet te helpen. Velen hebben de moed opgegeven, velen
zijn onverschillig gewerden, anderen gaan over tot onredelijke acties en hier en
daar gaat men over tot geweld. Men neemt zijn toevlucht tot eer, soort revolutie,
vaak van coamuni. tische of minstens social78a?J8. Bouwen op de goede wil van men
sen, zoals dat vlak na de oorlog nog mogelijk was, gaat ook al lang niet meer. We
zijn in een welvaartsroes geraakt, en er zodoende op uit om te behouden wat we
hebben.
Verder ingaand op de IK-zucht die mens en samenleving vernietigen, «preekt de
Bisschop dan over de "ontwaarding" van het morele leven en het gezin. Het komt
o.a. hier op neer: Eigen voordeel, gelijk, genot en bevrediging van wensen en lus
ten zyn zo vanzelfsprekend geworden, dat niemand in deze nog iets mag regelen of
voorschrijven. Het lijkt wel of de enige norm voor al of niet goed-handelen voor
velen is geworden: "Dat moet IK toch ZELF weten". Ook eist iedereen ZIJN rechten
op. Plichten schijnen er alleen maar te zijn voor anderen, vooral voor de overheid
en voor sociale instellingen. Men wil nog wel met elkaar in gesprek, in dialoog
blijven - zo heet dat - maar dat komt clan meestal hier op neers Men wil in feite
zo lang en zo handig praten, dat IK gelyk krijg en dat MIJN zin wordt doorgedrukt.
Liefde en verdraagzaamheid staan weliswaar hoog aangeschreven, maar of het ook
OFFER-bereide liefde is, staat nog t-s bezien. Sh verdraagzaamheid ie vaak eerder
het zelf verdraagd willen worden, hoe onmogelijk men zich ook gedraagt. Met als
gevolg veelal: een ongeordend sexueei leven in en buiten het huwelyk, tijöeiyke
samenleving, proefhuweiijken, vrye omgang, overspel (was VROEGER sonde zei laatst
iemand voor de T.V.l). Homosexual!teit en andere sexuele relaties mogen haast
niet meer "onnatuurlijk" en in-zich-verkeerd worden genoemd. Ook het leven van een
mens is geen onaantastbaar goed meer (abortus, euthanasie)
GEZINNEN zyn vaak geworden bijna uitsluitend slaap- en eetgelegenheden. Men leeft
niet meer echt en voor elkaar. Ieder zoekt zo snel mogelijk zijn eigen weg.
Leren kinderen nog dat het &n zyn met elkaar.vele offers waard is? Ie zogenaam
de "aanpassing" am veranderende opvattingen rondom niet eerder maatstaf voor
handelen dan een verantwoord vormen van kinderen vanuit objectieve, grondgegevens?
Aan hoeveel invloeden ook van buiten het gèzin staan de'kinderen van'ónze tijd
niet bloot? Vervreemdt hen dit niet van het eigen thuis? Sn roept dit dan niet
als "logisch" gevolg op dat Iran ouders zich dan toch maar "aanpassen"?
Wie kan ons van zo veel "benauwende feitelijkheid" verlossen? Het antwoord van
onze Bisschop kunt U lezen in het 2e hoofdstuk van dit. Advents-boekje:
II. ALLEEN'GOD KAN' UITKOMST BIEDEN.
Daarover in een volgend artikel. pastoor.
