Een wonderlijk L.P.O.
mm
Er is enorm veel gepraat, druk van ge
dachtes gewisseld en vde microfoon
van de p!«i?^1n?ï4rgS§^ring was een
dusdanig „gemeenschappelijk eigen
dom" van de L.P.O.'ers, dat aan het
eind van de rit, zondagavond 1 novem
ber om 18.00 uur, eigentijk niemand
meer precies wist „hoe hst zat". Dat er
tijdens die laatste plenaire vergade
ring toch nog over zgn. „aanbevelin
gen" gestemd kon worden, moest wor
den toegeschreven aan de redactio
nele kwaliteiten en hst uithoudings
vermogen van de redactie-commissie,
waarvan de leden tot haif vier dos
nachts aan de puzzle doende waren
geweest.
Het voornaamste heeft het Landelijk
Pasieraal Overleg, dat ais L.P.Q. II! de
kerkhistorie van Nederland in zal
gaan, dus toch opgeleverd, namelijk,
een aantai aanbevelingen, acht in fo-
ta«ir fen dienste van „de geloofsover
dracht tussen ouderen en jongeren bo
ven dertien jaar", aldus het thema van
dit L.P.O.
Dit thema heeft ruim twee jaar d© dele-
q vties van de verschillende bisdom
men beheerst en men had dan ock vol
doende tijd om zich hierin ernstig
te verdiepen. Als men de hoeveelheid
geproduceerd papier als maatstaf
neemt, dan mag niet getwijfeld wor
den aan de goede bedoelingen van de
mannen en vrouwen, die deel uitma
ken van het Landelijk Pastoraal Over
leg. Legt men die goede bedoelingen
naast het uiteindelijke resultaat, dsn
moet men zich in alle eerlijkheid afvra
gen, of In Noordwijkerhout gelovigen
bijeen zijn geweest, die het werkelijk
om geloofsoverdracht te doen was, of
waaroo die
perst dienen te worden vastgesteld,
hoe het „object" van die overdracht
eruit ziet. Wie zo denkt, kwam onge
twijfeld teleurgesteld uit Noordwijker-
höïtt terug. Over de inhoud van de ge
loofsoverdracht is met geen enkel
woord gerept. Een hoogst opmerkelij
ke en wonderlijke zaak, als men weet,
Itoè zeer de kafechese in de laatste de-
(C
cennia „gewalst" is en terecht overi
gens. uitgeprobeerd
Herinnerd mag worden in dit verband
aan de befaamde „OMO"-cursus, wel
ke aanzienlijk gewijzigd diende te wor
den en voorts „Het Werkboek voor de
jeugd", verstrekt vanwege het Hoger
Katechetisch Instituut la Nijmegen,
waarin plet de openbaring maar de er
varing de voornaamste bron van de ka-
Ischese vervult, om dan nog maar te
zwijgen van de nu alweer ruim tien jaar
oude nieuwe „Katechlsmus", waarme
de de H. Stoel accoord kon gaan, ais
et ten minste veertien aanvullingen en
wijzigingen zouden worden aange
bracht. Deze laatsten zijn er officieel
nooit aan te pas gekomen.
Bij alle overwegingen, weike er vanuit
gaan, dat katechese voor de jeugd een
uiterst, belangrijke zaak is, moet dan
ook goed jn het oog gehouden wor
den, dat er in ds voorbije jaren behalve
de genoemd©' boeken en cursussen
een hoeveelheid lectuur ten bahoeve
van de katechese op ds markt geko
men Is, wette haar inhoud bepaald
niét strookt met ds Leer en Traditie
van dg Universele Kerk. Ook radio en
teevee geven van tijd tot tijd blijk van
een bedenkelijke visie op de Leer van
do Rooms Katholieke Kerk. Voor het
L.P.Q, vras er dus meer dan voldoende
san leiding om .-hier heldere taal ts
spreken. Nou, dia heldere taal is ach
terwege gebleven. Erger nog: bij her
haling werd door woordvoerders en
-stars opgemerkt, dat de bisschoppen
zich met de geloofsoverdracht maar
niet moesten bemoeien en dat zij wei
zouden zien, wat de inhoud van die ge
loofsoverdracht zou zijn. Dit werd we!
niet met evenzoveel woorden gezegd,
maar ©en fait is, dat in geen van de
- «infegvetingsri de bisschoppen de
plaats krijgen, welke hun uit hoofde
van hun herderlijk ambt toekomt: con
trole op de katechese, zoals deze in de
bisdommen gegeven wordt, of gege
ven gaaf worden.
Waarschijnlijk heeft kardinaal VVille-
branris die bui al zien hangen, toen hij
in zijn openingswoord voorzichtig
dpidda cp de verantwoordelijkheid
van de bisschoppen en ook in zijn slot-
1
woord liet hij er geen twijfelt over
bestaan, dat er ook nog zo iet» als het
gezag van de bisschoppen ten deze Is.
Ook mgr. Slmonls liet in zijn preek op
Allerheiligen-zondag duidelijk ver
staan, dat de bisschop ais opvolger
van de apostelen de taak heeft de Blij
de Boodschap van Christus op de eer
ste plaats te verkondigen.
De Rotterdamse delegatie en de fioer-
mondse delegatie poogden nog wel de
„wijsheid van de bisschoppen" terza-
kerin hetgpding tettjrengéri, ftarfrVc%Q
de oyerigé delegaties kwam die wijs
heid er niet aan te pas. Op persoonlij
ke titel deed de Rotterdamse heer Erf-
temeijer nog een poging de plenaire
vergadering te wijzen op geloofsza
ken, welke ook aan de jeugd zouden
moeten worden overgedragen, maar
zijn woorden werden zelfs met enioe
hilariteit „begroet". Het deed ons bij
zonder deugd, dat het juist een jeugdi
ge L. P.O.'er was, die het gedrag van
een aantal delegatie-leden aan het
adres van de heer Erftemeijer, laakte
met de opmerking, dat „we tocfynlns-
fens naar elkaar moeten kunnen luis
teren en eikaar waarderen", vooraleer
te praten over geloofsoverdracht aan
jongeren".
Het is ons overigens eèn raadsel, wSt
de bisschoppen met de oogst van dit
laatste L.P.O. zuilen gaan doen. Het is
de bedoeiing, dat er op 24 april vol
gend jaar een ééndaags L.P.O. komt,
waarop ds bisschoppen hun stand
punt ten aanzien van deze aanbevelin
gen zuilen uiteenzetten. Het zal er dan
toch vooral om gaan: wllk geloof tus
sen jongeren en ouderen wordt over
gedragen. Om de inhoud gaat het. De
bisschoppen kennen uiteraard die in
houd, waarvan zij de wijsheid letterlijk
„in pacht" hebben. Er zal echter nog
een ander soort wijsheid van hen ge
vergd worden, namelijk deze: hoe krij
gen zij een Landelijk Pastoraal Over
leg, dat het spoor kennelijk in dit op
zicht bijster is, weer in het goede
spoor?!
P.S. Be saferetrepia^es sfja
(ter verdttidelyfcLn^) Tan *0.
Zie sok het verslag van dit
L.P.Ü. ia Ï.B.B. (het Bia-
deffibiad}vas Sov.J.l, Ie 22-4
