Koester uw monument 1 Ik hou van Holland... Wij zijn op zoek naar: Medewerkers incasso m/v Fulltime Flanderijn Geboers e* Honderdeenendertigste jaargang - week 39 - donderdag 30 september 2010 Piet Kuijpers(64) uit Cas- tenray heeft zaterdagavond ter gelegenheid van zijn gou den jubileum als kerkorganist door pastoor Huub van Horne de versierselen, behorende bij de pauselijke onderscheiding Pro Ecclesia et Pontifice, opge speld en de bijbehorende oor konde uitgereikt gekregen. Dit gebeurde aansluitend aan een druk bezochte kerkdienst, die onder muzikale begeleiding van Kuijpers werd opgeluis- terd door het Kerkelijk Zang koor en het Dameskoor van Castenray. De geboren en getogen Casten- rayer, telg uit de in de wereld van koorzang en orgelmuziek bekende Kuijpersfamilie, kreeg al op achtja rige leeftijd thuis in het café zijn eerste pianolessen. Later werden de lessen vervolgd in Horst en weer later in Venlo bij onder meer dirigent Jan Kuijpers van Venlona en organist Martin Koolen van de Venlose Martinuskerk. Als veer tienjarig jongetje werd Kuijpers op de derde zondag in september 1960 voor de leeuwen gegooid. Toen maakte hij zijn debuut als kerkorganist in de kerk van Veu len. Twaalf jaar lang toog hij weke lijks op de fiets en later op de brommer naar dit Venrayse kerk dorp. Daar bleef hij tot eind okto ber 1972 actief als vaste organist. Vanaf dat moment ging hij aan de slag in zijn eigen parochie te Cas- tenray, waar hij met ingang van 1 januari 1977 als vaste organist werd aangesteld. Hier begeleidt hij met zijn warme orgelspel heden ten dage nog altijd de koren tij dens de wekelijkse kerkdiensten en repetities. Zijn muzikale kwali teiten kwamen in Castenray vaak goed van pas. Zo was hij een aan tal jaren vaste begeleider van het Castenrayse kinderkoor Cajeko en schreef en arrangeerde hij muziek voor de zittingsavonden van de carnavalsvereniging en later voor de 50+zittingen. Naast het bege- leiden van de koren in zijn eigen parochie is de decorandus sinds 1998 ook leider(dirigent/organist) van het koor van ouderen in de St. Michaëlparochie in Wanssum en wordt hij regelmatig gevraagd voor invalbeurten. Er zijn weinig kerkorgels in de regio die Kuij- pers niet bespeeld heeft. Voor deze en vele andere verdiensten, die Kuijpers voor de Castenrayse gemeenschap en daarbuiten heeft, werd hij in april van dit jaar ook al koninklijk onderscheiden. Oud-Venraynaar overleefde aanslag en is te gast in tv-programma De Reünie Oud-Venraynaar Max Boon werd op 17 juli 2009 in Jakarta (Indonesië) deelgenoot van een groot drama. In de lobby lounge van het Marriott hotel vond een aanslag plaats. Hij verloor beide benen, raakte over 60% van zijn lichaam ver brand en kreeg een granaat scherf in zijn hart. Ruim een jaar later is hij nog druk bezig met zijn revalidatie. Op zondag 3 oktober staat Max' verhaal en verhalen van zijn oud-klas genoten van scholengemeen schap Jerusalem - tegenwoor dige opgegaan in het Raayland College - centraal in het KRO- programma De Reünie. Max Boon heeft Indonesisch gestudeerd in Leiden. Zijn fascina tie voor Indonesië ontstond al op jonge leeftijd. "Toen ik een kind was, maakte een goede vriend van onze familie, Theo Aben, een reis door Indonesië. De beelden die hij mee terugnam, maakten grote indruk op mij. En in woonwijk de Houten Hoek in Venray, waar ik regelmatig voetbalde met een Molukse familie, kwam altijd een meisje met heel mooi, lang haar. De combinatie van deze twee ervaringen voedde mijn fascina tie voor het land. Na mijn studie Indonesisch ben ik vertrokken naar Indonesië als expat bij een internationaal bedrijf. De mensen en de schoonheid van het land hebben een onuitwisbare indruk op mij gemaakt. Vrij snel ben ik daar van baan gewisseld en heb ik er vijf jaar gewoond, totdat mijn leven op slag veranderde." Die bewuste ochtend is hij voor een ontbijtbijeenkomst van zijn bedrijf in het Marriott hotel. Eigen lijk wil hij niet, door een kater van de nacht ervoor, maar vanwege de door hem uitgenodigde gast gaat hij toch. Om kwart voor acht 's ochtends loopt een onbekende man de ontbijtzaal in, waarna een bom afgaat. Vier deelnemers aan de ontbijtbijeenkomst overleven de aanslag niet. Max Boon redt het op het nippertje. In de weken na de aanslag ondergaat hij vele operaties en wordt hij kunstma tig in slaap gehouden. Anderhalve maand na die verschrikkelijke ochtend wordt hij overgebracht naar Nederland, naar het Universi tair Medisch Centrum in Utrecht. "Het gaat nu goed met mij," vertelt Max Boon. "Relatief goed. Ik ben mijn benen kwijt en mijn lichaam is voor meer dan de helft verbrand. De artsen willen de gra naatscherf in mijn hart laten zit ten. Ik zie nog steeds vooruitgang in mijn revalidatie. Het is een heel lang proces. Toch kijk ik positief naar de periode die achter me ligt. Ik heb heel veel steun gehad aan mijn moeder, zussen, familie en mijn vrienden. Mijn moeder en zussen zijn meteen na de aanslag Max Boon raakte ernstig gewond bij een aanslag in Jakar ta. naar Jakarta gekomen. En zeker niet op de laatste plaats: mijn ver loofde Maria. Deze mensen zijn goud waard. Zonder hen had ik het niet gered." Zijn verloofde Maria is Indone sische en kwam deze winter naar Nederland. "Ze had het zwaar. Maria sprak de taal niet, het was koud, ze miste haar familie en alles kwam op haar schouders terecht. Nu leert ze Nederlands. Ik hoop dat Indonesië weer een belang rijke rol in mijn leven gaat spelen. Ik koester geen wrok tegen Indo nesië. Bommen gaan overal af: in New York, in Londen, in Madrid. Het is geweld dat niet tegen mij persoonlijk is bedoeld. Je moet niet in angst leven en gelukkig lukt mij dat." Met het team van De Reünie ging Max Boon terug naar zijn oude woonplaats Jakarta. Dat was de eerste keer dat hij terug keerde naar Indonesië sinds de aanslag. "Mijn ervaringen tijdens deze terugkeer waren alleen maar positief. Het was fijn om weer in mijn oude thuis te zijn. Ik werd heel warm ontvangen. Ik vind het niet moeilijk om over alle gebeur tenissen te praten. Ik heb het geluk gehad dat ik nog leef. Toen ik wakker werd uit mijn kunstma tige slaap, vroeg ik: waarom ik? Toen zei mijn moeder: je bent niet de eerste die geraakt wordt door willekeurig geweld. Je moet pro beren niet te verzwelgen in zelf medelijden. Doordat mijn moeder mij daar in het begin op aansprak, is dat nuchtere goed bij mij veran kerd." VENRAY Max Boon kijkt met plezier terug op zijn tijd in Venray. "Ik ben geboren en getogen in Venray en woonde er tot mijn 18e. Ik heb vier jaar op Jerusalem gezeten en één jaar op het Boschveld College. Nu is dat allemaal Raayland Col lege. Ik luister nog regelmatig naar Rowwen Hèze om het gevoel van de Peel te krijgen. Het was ook heel bijzonder om mijn oude klas genoten weer te zien." De aflevering van De Reünie met Max Boon en zijn oude klas wordt uitgezonden op zondag 3 oktober, omstreeks 20.23 uur op Nederland 1. De dokterswoning St.Annalaan 1 (Rijksmonument) op het St. Anna- terrein aan de Noordsingel in Ven- ray is de eerste van vier dokterswo ningen en staat aan het begin van de oorspronkelijke toegangslaan vanaf de Noordsingel naar het St. Annaterrein. In het verleden werd de woning bewoond door dokter Rutten. De woning werd, evenals de andere drie dokterswoningen, tussen 1907 en 1911, vermoedelijk naar een ontwerp van architect Jos Haché, gebouwd in de stijl van de oorspronkelijke gebouwen op het Annaterrein. Dat is de stijl van het eclecticisme met invloeden uit de renaissance en de chaletstijl. De woning is omringd door groen en omgeven door een eenvoudige siertuin. Het fraaie pand heeft mooie bouwkundige details, voor zien van al even mooie benamin gen. Het in hoofdzaak blokvormige woonhuis heeft diverse risalieten en een samengestelde kap van schilddak en zadeldak, belegd met rode muldenpannen. De gevels zijn uitgevoerd in rode baksteen in kruisverband en voorzien van sier- banden in gele verblendsteen en natuursteenornamenten. De geve lopeningen hebben gebiljoende (afgeschuinde) baksteenomlijstin gen, natuurstenen lekdorpels, hou ten kozijnen. De rechtafgesloten vensters hebben een hardstenen bovenlatei waarboven een in rode verblendsteen gemetselde rond boog of segmentboog met boog- trommel. De voorgevel (foto 1) heeft links een driezijdig uitsprin gende erker, die wordt afgesloten met een leigedekt afgeknot tent dak waarop een lantaarn en koe peldak, bekroond met een hand- gesmeden kruisbloem (foto 2). Op die foto is onder de dakrand een gootfries te zien uitgevoerd in gele verblendsteen in sierverband. De voorgevel heeft rechts een risaliet eindigend in een topgevel met ver sierd eindspant. Dat eindspant is voorzien van een driepasboog en uitgezaagde vulstukken en steunt op bewerkte korbelen (uitkragen- de stenen console's) van natuur steen (foto 3). De eerste bouwlaag van het rechter risaliet bevat een erker. De houten voordeur in het terugliggende middenste gedeelte dateert uit ca. 1935 en heeft een bijbehorende keramische brieven bus met een posthoornembleem (foto 4). De rechter zijgevel heeft links vermoedelijk later aange brachte tuindeuren. De linker zij gevel (foto 5) heeft in het midden een uitbouw over de hele gevel hoogte, waarop bordessen van de trap uitkomen. De risaliet wordt afgesloten met een topgevel voor zien van een uitkragend dak met eindspant. De achtergevel (foto 6), die uitkijkt op de Dr. Kortman- nweg, heeft links eveneens een risaliet met een topgevel met een versierd eindspant. Foto en tekst: Frans de Roos. Bronnen: Monumentenregister, SVM archief, Peel en Maas archief, GGZ voor Noord- en Midden Limburg. Stichting Venray Monu mentaal (SVM): secretariaat Vlie- zenweg 1 5801 JC Venray, e-mail: venraymonumentaal@live.nl Het was flink zweten geblazen voor de leerlingen van openbare basisschool De Landweert in Ven- ray. Tijdens de sportdag op de atle tiekbaan op sportpark De Wieën moesten ze dinsdag flink aan de bak. Rennen, miniboerengolf, verspringen, kogels rollen, zaklo- pen: er was een heel programma op touw gezet. Er zat echter niet alleen een sportieve gedachte achter de dag. De Landweert vindt het namelijk heel belangrijk dat kinderen elkaar op een open en positieve manier benaderen. Tij dens de sportdag komen ze op een andere - vrijere - wijze met elkaar in contact dan in de eigen klas of op school. Tevens leren de oudere kinderen ook om een groepje van jongere kinderen te leiden/ begeleiden. Het thema van de sportieve dag: 'Ik hou van Hol- land'. De sportdag werd op touw gezet door de commissie sportdag, die bestaat uit drie leerkrachten en twee ouders van de ouderver eniging van de school. Op Peel en Maas TV wordt komend weekend aandacht besteed aan de sportdag van De Landweert. De uitzending begint zaterdag om 19.00 uur op Kabelkrant Venray en wordt om het uur herhaald tot zondagavond 23.00 uur. Flanderijn en Geboers is onderdeel van Flanderijn, een van de grootste organisaties op het terrein van gerechtsdeurwaarders- en incassodiensten in Nederland. Flanderijn, met veertien vestigingen door het hele land, opereert landelijk maar waar nodig met een duidelijke regionale focus. Steeds inzettend op maximale effectiviteit en maatschappelijk betrokken. Functie: In deze functie behandel je zelfstandig, in overleg met de klant, het gehele dossier, vanaf de eerste sommatie tot en met het einde van de executie. Je hebt telefonisch en schriftelijk contact met opdrachtgevers, debiteuren, gerechtsdeurwaarders en bemiddelende instanties. Een belangrijk onderdeel van de functie is het rechercheren naar verhaalsmogelijkheden. Functie-eisen: Je bent communicatief vaardig, beheerst de Nederlandse taal uitstekend in woord en geschrift, bent resultaatgericht en instaat om zorgvuldig en onder druk te werken. Je wilt kwaliteit leveren, samenwerken en vindt het belangrijk om te groeien op het gebied van de zakelijke juridische dienstverlening. Je beschikt over een afgeronde opleiding op MBO-Juridisch-niveau, waarbij ervaring met het verrichten van incassowerkzaamheden danwel debiteurenbeheer tot aanbeveling strekt. Sollicitatie: Meer informatie over ons kantoor vind je op www.werkenbijflanderijn.nl. Interesse? Schrijf een brief en stuur die met CV naar Flanderijn, t.a.v. mevr. M.A. Guit, postbus 25042, 3001 HA Rotterdam of per mail naar sollicitatie@flanderijn.nl. Incasso gerechtsdeurwaarders Venray i£EL EN MAAS Pauselijke onderscheiding voor Piet Kuijpers Getekend voor het leven door willekeurig geweld <a

Peel en Maas | 2010 | | pagina 15