Trots op Thetru Ik heb een mooi beroep Koester uw monument M May wint juryprijs ff ff M. Honderdeenendertigste jaargang - week 37 - donderdag 16 september 2010 Theo en Truus Jansen vijftig jaar getrouwd Nee, thuis in hun woning aan het Henseniusplein in hartje Venray zijn ze op werk dagen bijna nooit. En dat is ook niet zo vreemd, want over dag zijn Theo Jansen (76) en Truus Pouwels (75) nog altijd urenlang in de weer in de win kel en het atelier van de The- tru, de feest- en carnavalskle dingzaak aan de Plataanstraat 4 in Venray. Samen bouwden ze het bedrijf, dat in 2012 zijn gouden jubileum viert, op. "We zijn ontzettend trots op de Thetru", zeggen ze aan de vooravond van hun eigen 50- jarige huwelijksdag. Theo en Truus Jansen kennen elkaar al lang. Het oog van Theo Jansen, een echte Venraynaar, viel voor het eerst op de Oirlose Truus Pouwels tijdens een schutters feest in Venray. Een poosje later, Het gouden bruidspaar Theo en Truus Jansen-Pouwels uit Venray. het was kermis in Horst, trok hij de stoute schoenen aan. "Ik vroeg aan Truus of ze met mij in de schommel wilde. Gelukkig zei ze 'ja' op mijn vraag. Na tien jaar ver kering te hebben gehad, zijn we op 16 september 1960 getrouwd voor de wet en vier dagen later voor de kerk." Theo Jansen vertelt het verhaal met een vrolijke grijns op zijn gezicht, en ook Truus begint te lachen als ze het hebben over die eerste jaren van hun relatie. Toch wil Truus niet al te veel details in de krant. "Nee, dat hoeft niet. Maak er maar een kort stukje van." Maar ondertussen ratelt ze vrolijk door. Over haar kinderen Anita en Leon en hun partners Jan en Silla, over hun drie kleinkinderen, maar vooral over de Thetru. Ze is net als Theo enorm trots op het bedrijf, en met recht. In 1962 begonnen ze samen een klein atelier in hun woning aan de Kruitweg in Ven- ray. Later verhuisden ze naar de Ursulastraat, waar ook keihard de handen uit de mouwen werden gestoken voor de klanten van de Thetru. Wat aan de Kruitweg kleinscha lig begon met aanzetten van nieu we boorden en manchetknopen en het met de auto aan huis opha len en terugbrengen van kleding, is in de loop der jaren - zeker na de verhuizing van de Thetru naar de Plataanstraat in 1972 - uitge groeid tot een bedrijf waar klan ten uit de wijde omgeving naartoe komen voor, bijvoorbeeld, het uit zoeken van geschikte carnavals- of feestkleding. En alhoewel Truus en Theo het 'directiestokje' twaalf jaar geleden al doorgaven aan de jongere generatie, op het moment dat Theo 65 jaar werd, zijn ze nog bijna dagelijks te vinden in het pand aan de Plataanstraat. "Wat moeten we thuis doen?", vraagt Truus zich af. "Wij zijn niet anders gewend en ik werk nog altijd graag in het atelier."Truus mag dan graag achter de naaimachine zit ten en daar met volle teugen van genieten, Theo heeft totaal andere hobby's. Hij schildert graag en is in het bedrijf eigenlijk nog altijd het manusje-van-alles. Hij repareert spullen, ruimt op, prijst artikelen in de winkel of is op de boven verdieping van de Thetru, in het gedeelte waar ze ruim dertig jaar met hun gezin woonden, bezig met een van zijn grote hobby's: het bouwen van prachtige kaste len. Het woord verveling kennen de twee dan ook niet. Door hun drukke ondernemersleven zijn ze allebei eigenlijk nooit lid geweest van een vereniging. Wél gingen ze wekelijks op zaterdagavond op stap, in het voormalige café Hulsman. "Daar was het altijd erg gezellig. Meer afleiding hadden we niet nodig", zegt Theo. "We halen ons plezier uit ons werk", beaamt Truus. "We begonnen met niks en zijn erg blij dat Leon en Silla en Anita en Jan de Thetru van ons hebben overgenomen. De Thetru blijft zo in ieder geval in de familie." Theo en Truus Jansen-Pouwels vieren hun gouden huwelijksdag op zondag 19 september. Om 11.00 uur begint de intentiemis in de Paterskerk en aansluitend vindt in café-zaal 't Anker in Merselo het 'gouden' feest met familie, vrien den en bekenden plaats. 40-jarig priesterjubileum Harry te Plate Het is zondag 19 septem ber op de kop af veertig jaar geleden dat pastoor Harry te Plate van de H. Gertrudisparo- chie in Oirlo tot priester werd gewijd in zijn geboorteplaats Groenlo. De Oirlose gemeen schap staat zondag uitgebreid stil bij dit priesterjubileum van Te Plate. Om 10.00 uur is er een plechtige heilige mis in de H. Gertrudiskerk in Oirlo, terwijl aansluitend iedereen tussen 11.30 en 12.30 uur de mogelijkheid heeft om de jubi laris te feliciteren in gemeen schapshuis De Linde. Harry te Plate werd op 5 april 1933 geboren in Groenlo. Hij was de oudste in een agrarisch gezin van acht kinderen, vier jongens en vier meisjes. Na de lagere school ging hij naar de tuinbouwschool en was vervolgens werkzaam in de agrarische sector. Toch was het niet wat hij zocht. "Iets binnen in mij zei dat ik priester wilde wor den", verklaart hij de verrassende wending in zijn nog jonge leven. Hij ging naar het opleidingshuis in Duiven van de rooms-katho- lieke kloostergemeenschap Obla ten van de Onbevlekte Maagd Maria. Hij was inmiddels 25 jaar en kreeg een pittige opleiding voor de kiezen. Na een verkorte gymnasiumopleiding volgden nog twee jaar studie filosofie in België en vier jaar theologie in Utrecht. Op 19 september 1970, Te Plate was inmiddels 37 jaar, werd hij in Groenlo door monseigneur Möl- ler van Groningen tot priester gewijd. "Ik ben vervolgens in Deurne als kapelaan aan de slag gegaan. Na negen jaar verhuisde ik naar Asten waar ik acht jaar pastoor ben geweest. Ik solliciteerde ver volgens in Oirlo waar ik meteen kreeg te horen dat het dorpje me niet kon betalen. Ik stond voor de keuze, of nog een parochie erbij pakken of les gaan geven. Ik koos voor het eerste en werd naast pas toor in Oirlo ook aangesteld in Wanssum. Die dubbelfunctie heb ik zes jaar volgehouden." Geen gemakkelijke opgave. Te Plate kreeg te maken met twee kerk besturen en moest bijvoorbeeld schipperen om tijdens de kerstda gen de nachtmis in beide dorpen voor te gaan. "Op een bepaald moment ging ook de leeftijd een rol spelen en ben ik alleen in Oirlo doorgegaan. Daar zit ik inmiddels 23 jaar. Tot volle tevredenheid. Ik voel me hier echt thuis." Harry te Plate is geen man van veel woorden. Het liefst luistert hij naar zijn medemens. Dat is ook zijn sterke kant. "Ik heb inderdaad een gewillig oor. Val mensen ook niet in de rede. Ze moeten hun verhaal bij mij kwijt kunnen." In Oirlo bezoekt hij iedere week de basisschool waar hij vertelt over de betekenis van de hoogtepun ten in het kerkelijk jaar. Pasen en Kerstmis, maar ook over het vorm sel en de heilige communie. Daar naast verzorgt hij iedere week vier diensten in de Oirlose kerk, leest veel en legt ziekenbezoeken af. Pastoor Te Plate staat nog steeds midden in de gemeenschap. Hij sluit dan ook niet de ogen voor de positie van de kerk in de samen leving. "Het is een moeilijke tijd. Er wordt nogal tegen de kerk aan- Pastoor Harry te Plate viert in Oirlo zijn 40-jarig priesterjubileum geschopt. Dat doet iedere priester pijn. Ja, ook als ik in de kranten lees over seksueel misbruik van kinderen, zoals nu in België veel stof doet opwaaien. Ook dat doet me pijn. Van de andere kant pro beer ik het ook van me af te zet ten, anders heb je geen leven." Hij betreurt het dat de jeugd steeds minder de weg naar de kerk weet te vinden. "De jeugd heeft geld, er is van alles en nog wat te doen. Op zaterdagavond gaan ze uit, op zondagmorgen slapen ze uit. Toch betekent naar de kerk gaan maar een uurtje in een week van 168 uur. Nee, ik spreek de jeugd er niet op aan." Hij blijft voldoening halen uit zijn werk, zijn taak. "Ik mag met mensen iets ontdekken van het rijk van God. Vertellen van God die ons meer bemint dan wij ooit zullen vermoeden. Ik hoef dit werk gelukkig ook niet alleen te doen. Het is toch ook Gods zorg dat de blijde boodschap van Jezus ook doorgang vindt in deze tijd. God vraagt niet om resultaat. Het is zijn werk, zijn rijk waar het om draait. En zijn werk gaat altijd door, kan nooit failliet gaan." Hij is nu 77 jaar. Zo lang zijn gezondheid het toe laat, wil hij in Oirlo als pastoor aanblijven. "Oirlo is een prachtige gemeen schap. Gemoedelijk, iedereen leeft met elkaar mee, de saamhorigheid is groot. In de parochie zijn veel enthousiaste mensen, die mede schuldig zijn aan mijn enthousias me. Laatst merkte iemand op dat ik een mooi beroep heb. Die man had groot gelijk. Ik heb een mooi beroep. Bij iedereen ben ik wel kom. Ik hoef niets te verkopen of aan mensen te verdienen. Ik mag komen om de mensen zelf, al is het alleen maar voor een praatje. Als pastoor mag ik bij hen zijn, zoals ze zijn. Het is fijn om in deze parochie te mogen werken." iii Zakencentrum 't Klooster (gemeentelijk monument) aan de Eindstraat in Venray is het voorma lige St. Jozefklooster van de Zus ters van de Goddelijke Voorzienig heid. Het Middenblok, waarvan de kapel deel uitmaakt, is een ont werp in een gecombineerde neo gotische en neoromaanse bouw stijl van de Nederlandse architect J.H.H. (Hubert) van Groenendael (Nunhem 1868- Haelen 1942). Dat middenblok werd gebouwd in 1905 en bevat de hoofdingang aan de oostelijke kant tussen twee bestaande bouwblokken uit 1880 in, zie foto 1. Daarachter, in wes telijke richting, ligt de vleugel met de kapel, zie foto 2. De gevels van het middenblok zijn bijzonder fraai door prachtig siermetsel- werk. Van Groenendael stamde uit een familie van aannemers en architecten. Hij was een leer- ling van de vermaarde architect Pierre Cuypers uit Roermond en ontwierp tijdens zijn carrière een dertigtal kerken, waaronder de St. Lambertuskerk in Maastricht en de St. Antonius van Paduakerk in Eindhoven. De laatste is bekend als 'De Steentjeskerk' en daarin is Museum Kempenland gehuisvest. In 1905 woonde van Groenendael in Vught, later in 's-Hertogenbosch en weer later in Maastricht. Hoog boven de hoofdingang in de voor gevel van het Middenblok staat op een console een mooi gevelbeeld van St. Jozef. Het platte dak daar is aan de voorzijde afgezet met een bijzondere open balustrade van metselwerk, zie foto 3.Aan de rech terkant is een torengebouwtje uit gebouwd. Dat heeft een met leien gedekt tentdak met een smeed ijzeren piek, zie foto 3. De kapel heeft een hoog met leien gedekt zadeldak voorzien van dakkapel len, zie foto 2. Op het dak staat een houten dakruiter, gedekt met leien en bekroond met een smeed ijzeren kruis. Aan de westkant van de kapel is een priesterkoor uitge bouwd met een ronde absis. Aan weerszijden zijn achtkantige ruim ten voorzien, zie foto 2. Bijzonder is dat de kapel zich op de eerste verdieping bevindt. Dat is goed te zien aan de raamtypen in de gevel aan de Eindstraat, zie foto 4, en in de gevel aan de tuinzijde, zie foto 5. Die hogere positie van de kapel bepaalt veel sterker het beeld van het gebouw. Opvallend zijn ver der de halfronde glasopeningen in rechthoekige bovenlichten. Het middenblok is uitgevoerd in machinale steen. Er zijn stroken en ook lijsten langs ramen en deuren van geprofileerde baksteen in een afwijkende tint. De gevelvlakken May van der Zanden uit Overloon is winnaar gewor den van de juryprijs van de fotowedstrijd die Combi Dom Melskens en Nieuwsblad Peel en Maas deze zomer voor de achtste keer houden. Van der Zanden stuurde drie prach tige foto's in, waar juryvoorzit ter Theo Klabbers van Combi Dom Melskens meteen van onder de indruk was. Samen met Henk Lammen van nieuwsblad Peel en Maas koos hij voor een bellen blazende jongen op een balkon. "Alles klopt aan de foto. De compositie, de kleur, het verrassende effect van de bel voor het oog van de jongen. Bovendien straalt het ook een vakantiegevoel uit. Een hele mooie foto en in onze ogen een terechte winnaar", aldus Theo Klabbers. Uit handen van Klabbers mocht May van der Zanden een waardecheque in ont vangst nemen voor een jaar lang gratis fotograferen. Volgende week donderdag wordt de fotowedstrijd 2010 afgesloten met de bekend making van de publieksprijs. KL EN MAAS

Peel en Maas | 2010 | | pagina 24