Trots op Thetru
Ik heb een mooi beroep
Koester uw
monument
M
May wint juryprijs
ff
ff
M.
Honderdeenendertigste jaargang - week 37 - donderdag 16 september 2010
Theo en Truus Jansen vijftig jaar getrouwd
Nee, thuis in hun woning
aan het Henseniusplein in
hartje Venray zijn ze op werk
dagen bijna nooit. En dat is
ook niet zo vreemd, want over
dag zijn Theo Jansen (76) en
Truus Pouwels (75) nog altijd
urenlang in de weer in de win
kel en het atelier van de The-
tru, de feest- en carnavalskle
dingzaak aan de Plataanstraat
4 in Venray. Samen bouwden
ze het bedrijf, dat in 2012 zijn
gouden jubileum viert, op.
"We zijn ontzettend trots op
de Thetru", zeggen ze aan de
vooravond van hun eigen 50-
jarige huwelijksdag.
Theo en Truus Jansen kennen
elkaar al lang. Het oog van Theo
Jansen, een echte Venraynaar, viel
voor het eerst op de Oirlose Truus
Pouwels tijdens een schutters
feest in Venray. Een poosje later,
Het gouden bruidspaar Theo en Truus Jansen-Pouwels uit Venray.
het was kermis in Horst, trok hij
de stoute schoenen aan. "Ik vroeg
aan Truus of ze met mij in de
schommel wilde. Gelukkig zei ze
'ja' op mijn vraag. Na tien jaar ver
kering te hebben gehad, zijn we
op 16 september 1960 getrouwd
voor de wet en vier dagen later
voor de kerk."
Theo Jansen vertelt het verhaal
met een vrolijke grijns op zijn
gezicht, en ook Truus begint te
lachen als ze het hebben over die
eerste jaren van hun relatie. Toch
wil Truus niet al te veel details
in de krant. "Nee, dat hoeft niet.
Maak er maar een kort stukje van."
Maar ondertussen ratelt ze vrolijk
door. Over haar kinderen Anita en
Leon en hun partners Jan en Silla,
over hun drie kleinkinderen, maar
vooral over de Thetru. Ze is net als
Theo enorm trots op het bedrijf,
en met recht. In 1962 begonnen
ze samen een klein atelier in hun
woning aan de Kruitweg in Ven-
ray. Later verhuisden ze naar de
Ursulastraat, waar ook keihard de
handen uit de mouwen werden
gestoken voor de klanten van de
Thetru.
Wat aan de Kruitweg kleinscha
lig begon met aanzetten van nieu
we boorden en manchetknopen
en het met de auto aan huis opha
len en terugbrengen van kleding,
is in de loop der jaren - zeker na
de verhuizing van de Thetru naar
de Plataanstraat in 1972 - uitge
groeid tot een bedrijf waar klan
ten uit de wijde omgeving naartoe
komen voor, bijvoorbeeld, het uit
zoeken van geschikte carnavals- of
feestkleding. En alhoewel Truus
en Theo het 'directiestokje' twaalf
jaar geleden al doorgaven aan de
jongere generatie, op het moment
dat Theo 65 jaar werd, zijn ze nog
bijna dagelijks te vinden in het
pand aan de Plataanstraat. "Wat
moeten we thuis doen?", vraagt
Truus zich af. "Wij zijn niet anders
gewend en ik werk nog altijd
graag in het atelier."Truus mag dan
graag achter de naaimachine zit
ten en daar met volle teugen van
genieten, Theo heeft totaal andere
hobby's. Hij schildert graag en is in
het bedrijf eigenlijk nog altijd het
manusje-van-alles. Hij repareert
spullen, ruimt op, prijst artikelen
in de winkel of is op de boven
verdieping van de Thetru, in het
gedeelte waar ze ruim dertig jaar
met hun gezin woonden, bezig
met een van zijn grote hobby's:
het bouwen van prachtige kaste
len. Het woord verveling kennen
de twee dan ook niet. Door hun
drukke ondernemersleven zijn ze
allebei eigenlijk nooit lid geweest
van een vereniging. Wél gingen
ze wekelijks op zaterdagavond
op stap, in het voormalige café
Hulsman. "Daar was het altijd erg
gezellig. Meer afleiding hadden
we niet nodig", zegt Theo. "We
halen ons plezier uit ons werk",
beaamt Truus. "We begonnen met
niks en zijn erg blij dat Leon en
Silla en Anita en Jan de Thetru
van ons hebben overgenomen. De
Thetru blijft zo in ieder geval in
de familie."
Theo en Truus Jansen-Pouwels
vieren hun gouden huwelijksdag
op zondag 19 september. Om
11.00 uur begint de intentiemis in
de Paterskerk en aansluitend vindt
in café-zaal 't Anker in Merselo het
'gouden' feest met familie, vrien
den en bekenden plaats.
40-jarig priesterjubileum Harry te Plate
Het is zondag 19 septem
ber op de kop af veertig jaar
geleden dat pastoor Harry te
Plate van de H. Gertrudisparo-
chie in Oirlo tot priester werd
gewijd in zijn geboorteplaats
Groenlo. De Oirlose gemeen
schap staat zondag uitgebreid
stil bij dit priesterjubileum
van Te Plate. Om 10.00 uur is
er een plechtige heilige mis in
de H. Gertrudiskerk in Oirlo,
terwijl aansluitend iedereen
tussen 11.30 en 12.30 uur de
mogelijkheid heeft om de jubi
laris te feliciteren in gemeen
schapshuis De Linde.
Harry te Plate werd op 5 april
1933 geboren in Groenlo. Hij was
de oudste in een agrarisch gezin
van acht kinderen, vier jongens en
vier meisjes. Na de lagere school
ging hij naar de tuinbouwschool
en was vervolgens werkzaam in
de agrarische sector. Toch was het
niet wat hij zocht. "Iets binnen in
mij zei dat ik priester wilde wor
den", verklaart hij de verrassende
wending in zijn nog jonge leven.
Hij ging naar het opleidingshuis
in Duiven van de rooms-katho-
lieke kloostergemeenschap Obla
ten van de Onbevlekte Maagd
Maria. Hij was inmiddels 25 jaar
en kreeg een pittige opleiding
voor de kiezen. Na een verkorte
gymnasiumopleiding volgden nog
twee jaar studie filosofie in België
en vier jaar theologie in Utrecht.
Op 19 september 1970, Te Plate
was inmiddels 37 jaar, werd hij in
Groenlo door monseigneur Möl-
ler van Groningen tot priester
gewijd.
"Ik ben vervolgens in Deurne
als kapelaan aan de slag gegaan.
Na negen jaar verhuisde ik naar
Asten waar ik acht jaar pastoor
ben geweest. Ik solliciteerde ver
volgens in Oirlo waar ik meteen
kreeg te horen dat het dorpje me
niet kon betalen. Ik stond voor de
keuze, of nog een parochie erbij
pakken of les gaan geven. Ik koos
voor het eerste en werd naast pas
toor in Oirlo ook aangesteld in
Wanssum. Die dubbelfunctie heb
ik zes jaar volgehouden." Geen
gemakkelijke opgave. Te Plate
kreeg te maken met twee kerk
besturen en moest bijvoorbeeld
schipperen om tijdens de kerstda
gen de nachtmis in beide dorpen
voor te gaan. "Op een bepaald
moment ging ook de leeftijd een
rol spelen en ben ik alleen in Oirlo
doorgegaan. Daar zit ik inmiddels
23 jaar. Tot volle tevredenheid. Ik
voel me hier echt thuis."
Harry te Plate is geen man van
veel woorden. Het liefst luistert
hij naar zijn medemens. Dat is ook
zijn sterke kant. "Ik heb inderdaad
een gewillig oor. Val mensen ook
niet in de rede. Ze moeten hun
verhaal bij mij kwijt kunnen." In
Oirlo bezoekt hij iedere week de
basisschool waar hij vertelt over
de betekenis van de hoogtepun
ten in het kerkelijk jaar. Pasen en
Kerstmis, maar ook over het vorm
sel en de heilige communie. Daar
naast verzorgt hij iedere week vier
diensten in de Oirlose kerk, leest
veel en legt ziekenbezoeken af.
Pastoor Te Plate staat nog steeds
midden in de gemeenschap. Hij
sluit dan ook niet de ogen voor de
positie van de kerk in de samen
leving. "Het is een moeilijke tijd.
Er wordt nogal tegen de kerk aan-
Pastoor Harry te Plate viert in Oirlo zijn 40-jarig priesterjubileum
geschopt. Dat doet iedere priester
pijn. Ja, ook als ik in de kranten
lees over seksueel misbruik van
kinderen, zoals nu in België veel
stof doet opwaaien. Ook dat doet
me pijn. Van de andere kant pro
beer ik het ook van me af te zet
ten, anders heb je geen leven." Hij
betreurt het dat de jeugd steeds
minder de weg naar de kerk weet
te vinden. "De jeugd heeft geld, er
is van alles en nog wat te doen.
Op zaterdagavond gaan ze uit, op
zondagmorgen slapen ze uit. Toch
betekent naar de kerk gaan maar
een uurtje in een week van 168
uur. Nee, ik spreek de jeugd er
niet op aan." Hij blijft voldoening
halen uit zijn werk, zijn taak. "Ik
mag met mensen iets ontdekken
van het rijk van God. Vertellen van
God die ons meer bemint dan wij
ooit zullen vermoeden. Ik hoef
dit werk gelukkig ook niet alleen
te doen. Het is toch ook Gods
zorg dat de blijde boodschap van
Jezus ook doorgang vindt in deze
tijd. God vraagt niet om resultaat.
Het is zijn werk, zijn rijk waar het
om draait. En zijn werk gaat altijd
door, kan nooit failliet gaan."
Hij is nu 77 jaar. Zo lang zijn
gezondheid het toe laat, wil hij
in Oirlo als pastoor aanblijven.
"Oirlo is een prachtige gemeen
schap. Gemoedelijk, iedereen leeft
met elkaar mee, de saamhorigheid
is groot. In de parochie zijn veel
enthousiaste mensen, die mede
schuldig zijn aan mijn enthousias
me. Laatst merkte iemand op dat
ik een mooi beroep heb. Die man
had groot gelijk. Ik heb een mooi
beroep. Bij iedereen ben ik wel
kom. Ik hoef niets te verkopen of
aan mensen te verdienen. Ik mag
komen om de mensen zelf, al is
het alleen maar voor een praatje.
Als pastoor mag ik bij hen zijn,
zoals ze zijn. Het is fijn om in deze
parochie te mogen werken."
iii
Zakencentrum 't Klooster
(gemeentelijk monument) aan de
Eindstraat in Venray is het voorma
lige St. Jozefklooster van de Zus
ters van de Goddelijke Voorzienig
heid. Het Middenblok, waarvan de
kapel deel uitmaakt, is een ont
werp in een gecombineerde neo
gotische en neoromaanse bouw
stijl van de Nederlandse architect
J.H.H. (Hubert) van Groenendael
(Nunhem 1868- Haelen 1942).
Dat middenblok werd gebouwd
in 1905 en bevat de hoofdingang
aan de oostelijke kant tussen twee
bestaande bouwblokken uit 1880
in, zie foto 1. Daarachter, in wes
telijke richting, ligt de vleugel met
de kapel, zie foto 2. De gevels van
het middenblok zijn bijzonder
fraai door prachtig siermetsel-
werk. Van Groenendael stamde
uit een familie van aannemers
en architecten. Hij was een leer-
ling van de vermaarde architect
Pierre Cuypers uit Roermond en
ontwierp tijdens zijn carrière een
dertigtal kerken, waaronder de St.
Lambertuskerk in Maastricht en
de St. Antonius van Paduakerk in
Eindhoven. De laatste is bekend
als 'De Steentjeskerk' en daarin is
Museum Kempenland gehuisvest.
In 1905 woonde van Groenendael
in Vught, later in 's-Hertogenbosch
en weer later in Maastricht. Hoog
boven de hoofdingang in de voor
gevel van het Middenblok staat op
een console een mooi gevelbeeld
van St. Jozef. Het platte dak daar is
aan de voorzijde afgezet met een
bijzondere open balustrade van
metselwerk, zie foto 3.Aan de rech
terkant is een torengebouwtje uit
gebouwd. Dat heeft een met leien
gedekt tentdak met een smeed
ijzeren piek, zie foto 3. De kapel
heeft een hoog met leien gedekt
zadeldak voorzien van dakkapel
len, zie foto 2. Op het dak staat
een houten dakruiter, gedekt met
leien en bekroond met een smeed
ijzeren kruis. Aan de westkant van
de kapel is een priesterkoor uitge
bouwd met een ronde absis. Aan
weerszijden zijn achtkantige ruim
ten voorzien, zie foto 2. Bijzonder
is dat de kapel zich op de eerste
verdieping bevindt. Dat is goed te
zien aan de raamtypen in de gevel
aan de Eindstraat, zie foto 4, en in
de gevel aan de tuinzijde, zie foto
5. Die hogere positie van de kapel
bepaalt veel sterker het beeld van
het gebouw. Opvallend zijn ver
der de halfronde glasopeningen
in rechthoekige bovenlichten.
Het middenblok is uitgevoerd in
machinale steen. Er zijn stroken en
ook lijsten langs ramen en deuren
van geprofileerde baksteen in een
afwijkende tint. De gevelvlakken
May van der Zanden uit
Overloon is winnaar gewor
den van de juryprijs van de
fotowedstrijd die Combi Dom
Melskens en Nieuwsblad Peel
en Maas deze zomer voor de
achtste keer houden. Van der
Zanden stuurde drie prach
tige foto's in, waar juryvoorzit
ter Theo Klabbers van Combi
Dom Melskens meteen van
onder de indruk was.
Samen met Henk Lammen van
nieuwsblad Peel en Maas koos hij
voor een bellen blazende jongen
op een balkon. "Alles klopt aan de
foto. De compositie, de kleur, het
verrassende effect van de bel voor
het oog van de jongen. Bovendien
straalt het ook een vakantiegevoel
uit. Een hele mooie foto en in
onze ogen een terechte winnaar",
aldus Theo Klabbers. Uit handen
van Klabbers mocht May van der
Zanden een waardecheque in ont
vangst nemen voor een jaar lang
gratis fotograferen. Volgende week
donderdag wordt de fotowedstrijd
2010 afgesloten met de bekend
making van de publieksprijs.
KL EN MAAS