Oostrum vol vertrouwen
vierde klasse in
Knokken voor een plaats
bij Sporting ST
Roel Gielens:
een jonge routinier
"SV United is voor mij
een nieuwe uitdaging
m
i
s/i'2
ff
PEEL EN MAAS
Donderdag 2 september 2010 - Pagina 18
Alle ogen zijn gericht op grote talent Chris Wilschut
©l&y?£e-
Trainer Henk de Bijl blij met indeling bij Venlose clubs
- V MP t
ilmiéHTf wawilMSI
"Leunen hoeft niet aan degradatie te denken"
MtAllI L
Kan trainer Michel Baltissen slapende reus wakker maken?
JdïJInïlïdï
garage
JANSSEN
WANSSUM
w
L
Oostrum en de vierde klasse.
Het lijkt geen gelukkige combina
tie. De laatste twee keer, in de sei
zoenen 1991/92 en 2007/08, bleef
het verblijf slechts beperkt tot
één jaar. In een heel ver verleden,
eind jaren vijftig van de vorige
eeuw, wisten de rood-witten drie
jaar stand te houden. De vijfde
plaats in het seizoen 1957/58 is
nog altijd het clubrecord. Alle
ogen zullen ditmaal gericht zijn
op Chris Wilschut. Na het vertrek
van de spelbepalende technicus
Ruud Custers naar Volharding, is
Oostrum vooral afhankelijk van
de talentvolle aanvaller.
Custers en Wilschut scoorden in de
afgelopen kampioensjaar ieder vijftien
doelpunten. Daarnaast was Custers
vaak de aangever. Beide Oostrumse
sterspelers stonden dan ook volop in
de belangstelling. Volharding lonkte
naar Custers en SSS'18 wilde dolgraag
Wilschut inlijven. De ene ging, de
ander bleef. Het koningskoppel is uit
elkaar gevallen. De pas 20-jarige Chris
Wilschut oogt zelfverzekerd voor de
start van de nieuwe competitie. Drie
maanden geleden twijfelde hij nog
over de overgang naar de Overloonse
tweedeklasser. "Het was toen even
een moeilijke beslissing. Achteraf vind
ik dat ik de juiste keuze heb gemaakt.
Nee, ik heb na mijn besluit om bij
Oostrum te blijven geen twijfels meer
gekend. Integendeel. Ik heb er nu zelfs
een goed gevoel bij. Ik heb veel zin in
de nieuwe competitie."
Door het vertrek van de midden
velders Ruud Custers en Stan Janssen
lijkt Oostrum er niet sterker op gewor
den. De aanstormende jeugd moet de
opengevallen plaatsen innemen. Trai
ner Ruud Vermeer verkaste na drie
jaar naar Montagnards. Zijn opvolger
is ras-Helmonder Wim de Roy, die bij
Dijkse Boys ervaring op een hoog
niveau opdeed. De komst van De Roy
is niet onopgemerkt gegaan. Hij heeft
het spelsysteem omgegooid. In plaats
van twee spitsen, gaat Oostrum voort
aan met drie aanvallers spelen. Chris
Wilschut, hij studeert facility manage
ment aan de Hogeschool Arnhem Nij
megen (HAN), kan zich vinden in de
nieuwe aanpak. "Ook al staan we nu
een klasse hoger, we gaan aanvallen
der spelen. Dat bevalt me wel. Nee,
ik zie mezelf niet als centrumspits.
Dan ben je het aanspeelpunt en sta
je steeds in de dekking van een tegen
stander. Mijn voorkeur gaat uit naar de
linkerflank. Ik ben weliswaar rechts-
benig, maar dan kan ik vanaf links
naar binnen komen. Het fijnste vind
ik het om op snelheid de diepte in te
gaan. Dan kom ik het beste tot mijn
recht."
Aan de voorbereiding zal het niet
liggen bij Oostrum. Eind juli werden
de trainingen al hervat. In de weken
daarvoor konden de spelers vrijwillig
meedoen aan conditietrainingen in de
Geijsterse bossen. Chris Wilschut is
deze zomer niet op vakantie geweest
en hij heeft de hele voorbereiding
meegemaakt. "We hebben veel op
conditie getraind. De oefenperiode
is redelijk goed gegaan. De aanpas
sing aan het nieuwe systeem is ook
vrij soepel verlopen. Alhoewel we
natuurlijk Stan en zeker Ruud zullen
missen. Ik hoop dat Ruud het goed zal
doen bij Volharding. En ik heb er bij
Oostrum alle vertrouwen in met de
nieuwe jongens erbij." Als jeugdspeler
maakt hij de degradatie in het seizoen
2007/08 mee. Hij is er vast van over
tuigd dat Oostrum ditmaal niet voor
Oostrum-aanvaller Chris Wilschut
omspeelt de doelman en is op weg
naar een treffer.
de derde keer op rij na een jaar weer
een stapje terug moet doen. "Ons eer
ste doel is handhaving. Maar volgens
mij kunnen we bovenin meedoen. En
het zou mooi zijn als we een periode
kunnen pakken."
Chris Wilschut maakte als C-speler
de overstap naar Volharding. Na de A1
keerde de in Venray wonende voetbal
ler in 2007 terug bij Oostrum. In de
afgelopen drie seizoenen scoorde hij
31 treffers. "Nou, als ik er weer vijftien
maak dan ben ik dik tevreden. Het zal
in de vierde klasse lastiger zijn. Het
wordt voor ons ook een heel ander
seizoen.Afgelopen jaar zaten we volop
in de titelrace en moesten we iedere
wedstrijd winnen. Dat is nu anders. En
nogmaals, ik verwacht veel van onze
aanvallende spelwijze." Als hij zich dit
jaar opnieuw in de picture speelt, dan
zullen de clubs straks in de rij staan.
Wordt dit zijn laatste jaar bij Oostrum?
"Nee, dat zeg ik niet. Ik heb het hier
goed naar mijn zin en ik zie wel of er
over een jaar nog interesse is."
'Welkom bij Sporting ST', meldt
het grote bord bij de ingang. Het
Tienrayse sportpark Hoogveld is
voor een jaar de thuishaven van
de nieuwe fusieclub. En dat is
ook wel te zien. De vele zwart-wit
foto's uit de roemruchte historie
van TOP'27 zijn van de muur in de
kantine verdwenen. Overal prijkt
het logo van Sporting ST. Toch is
het Tienrayse oranje-zwart nog
niet overal verbannen. De lan
taarnpalen en de veldomheining
dragen nog de clubkleuren van
TOP'27. De samensmelting met
buurman Swolgense Boys blijkt
rimpelloos te zijn verlopen.
Het was de afgelopen jaren behel
pen voor beide clubs. Met een smalle
selectie wist Swolgense Boys zich te
handhaven in de vierde klasse. TOP'27
ging het heel wat minder goed af
en degradeerde uit de vijfde klasse.
Gevolgen voor Sporting ST heeft het
niet. De club maakt zijn opwachting
in de vierde klasse. Trainer Henk de
Bijl kent ineens de luxe van een heel
ruime selectie. Er stopte weliswaar
een handvol spelers, maar toch wordt
het dringen voor een plekje in de
hoofdmacht. Eind juli startte de voor
bereiding. De Bijl is zeer te spreken
over de opkomst en inzet. Na drie
jaar kent hij de Swolgense spelers
van haver tot gort. Bij de Tienrayna-
ren ligt dat anders. "Ik heb ze vorig
seizoen twee keer zien spelen. TOP
zat in een moeilijke situatie", zegt De
Bijl. "Toch zitten er zeker bruikbare
spelers bij. De jongens krijgen het
plezier in het voetballen weer terug.
De groep heeft er duidelijk zin in. Er
is nu ook concurrentie." Dat heeft er
bij beide dorpsclubs vaak aan ont
broken. "Nu moet iedereen twee
keer per week komen trainen", zegt
aanvaller Sander Thijssen. "Toen we
nog apart waren, maakte het niet
veel uit. Want je stond er zondag toch
wel in."
Henk de Bijl merkt helemaal niets
van rivaliteit tussen het Swolgense en
Tienrayse kamp. "Nee, de spelers gaan
perfect met elkaar om. De inpassing
is zonder problemen verlopen. Het
gaat heel goed." Dat vindt ook San
der Thijssen. "Met zo'n grote groep
werken is voor iedereen ideaal. En
de aanpassing is inderdaad heel snel
gegaan. TOP heeft een moeilijk jaar
gehad, maar je ziet het vertrouwen bij
de jongens weer terugkomen." Enkele
Tienrayse spelers vermoeden dat ze
weinig kans zullen maken. Van Swol-
gense Boys zijn immers tien spelers
gebleven. Tim van Rijswick, oud-aan
voerder van TOP'27, heeft niet het
idee dat de Swolgenaren een streepje
voor hebben. "Nee, deze trainer geeft
iedereen een eerlijke kans, zo is mijn
indruk. Al zullen wij als Tienraynaren
ons wel moeten laten zien. Iedereen
wil zich nu bewijzen. En wij zullen
misschien een stapje extra moeten
zetten. We hebben een mooie groep,
iedereen is lekker fel."
De benoeming van Henk de Bijl
viel afgelopen winter niet bij ieder
een even goed in het Tienrayse kamp.
De kritische geluiden zijn alweer ver
stomd. Er kan tenslotte maar een kapi
tein op het schip staan. Het bestuur
koos voor een zorgvuldige taakver
deling. De beide leiders zijn Jan van
Aken (Swolgen) en Maurice Pelzer
(Tienray). Zelfs bij de grensrechters
is er rekening gehouden met de oude
clubs. Geert Rutten (Swolgen) en
Marc Reijnders (Tienray) zullen om
de week de vlag hanteren. "Dat heb
ben we zo afgesproken. Ik doe het
graag", zegt Rutten, die al veertig jaar
lid is van Swolgense Boys. "Marc zit
op zondag wel eens met zijn week
enddienst. Maar dit wordt mijn laat
ste jaar als grensrechter. Ik loop dit
seizoen mee met Hay de Swart als
terreinknecht, zodat ik hem over een
jaar kan opvolgen. Dat wordt mijn
toekomstige taak." Rutten kent nog
van vroeger de haat en nijd tussen
Swolgen en Tienray. Die aversie lijkt
geheel verdwenen. "Ach, de jeugd zit
al tien jaar samen. Die jongens weten
niet anders. Ik ben vanaf het begin
bij de gezamenlijke jeugdafdeling
betrokken. Het is altijd soepel gegaan.
Daarom is deze fusie geen grote stap
meer."
Mart Hendrix (71) was aanvoerder
van Swolgense Boys in het kampi
oensjaar 1975. "Vroeger moesten die
'Tiendersen' niet bij ons in het dorp
komen. We joegen ze eruit", vertelt
Hendrix. Hij was twintig jaar geleden
betrokken bij de fusie tussen Brughu-
sia en Excelsior'18 tot SVEB. "Ik was
de laatste trainer van Excelsior. Ik heb
op de vergadering echte clubmensen
van 85 jaar zien huilen. Zo erg von
den ze het dat 'Vors' samenging met
'Brookeze'. Die perikelen zijn hier
nu niet." Hendrix ziet niet alleen op
sportief gebied voordelen. "Kijk maar
eens wat voor een prachtige accom
modatie we straks krijgen. Dat was er
zonder de fusie nooit gekomen. De
kantine in Swolgen is bijvoorbeeld
veel te klein. Als je in de rust een kop
koffie wilde halen, dan moest je op
tijd binnen zijn." Recente fusieclubs
Henk de Bijl, trainer van Sporting
ST, wijst de nieuwe fusieclub de weg.
als SVOC'01 en SV United wisten de
sportieve prestaties van hun voorgan
gers niet te overtreffen. Is Sporting
ST hierop een uitzondering? "Als we
een goede start maken dan kunnen
we bovenin meedoen", denkt Sander
Thijssen. "Een kampioenschap wordt
moeilijk, maar een periodetitel zit er
wel in." Trainer De Bijl is blij met de
indeling. Brabantse clubs hebben
plaatsgemaakt voor tegenstanders uit
Venlo en omgeving. Als oud-speler van
Venlo, VOS en VVV'03 kent hij de ver
houdingen. De clubs uit de grote stad
spelen niet graag tegen de 'boeren' in
de kleine dorpen. "Ach, ze mogen ons
best boeren noemen als wij de pun
ten maar pakken", lacht De Bijl. "Die
Venlose clubs zijn onberekenbaar,
want ieder jaar is er een groot spe
lersverloop. Als Venlonaar weet ik hoe
we ze moeten aanpakken." De Bijl wil
het woord kampioenschap niet in de
mond nemen. "Nee, ik vind het heel
lastig om te zeggen waar we staan.
Maar we moeten in bovenste helft
makkelijk meedraaien. De instelling
en motivatie zijn goed. Ik heb er alle
vertrouwen in."
r
m
r
Roel Gielens is met zijn 25 jaar
al een heuse routinier bij vierde
klasser Leunen. Samen met zijn
neef Koen is hij de enige speler
die nog over is van de kampioens-
ploeg uit 2004. Na twee jaar in de
derde klasse, viel Leunen in 2006
weer terug naar de vierde klasse.
In deze zo vertrouwde omgeving
krijgen de oranje-witten het steeds
lastiger. Na het vertrek van doel
man Jaap Litjens en topscorer Tom
Hendriks, lijkt Leunen een overle-
vingsstrijd te moeten voeren.
Daar wil Roel Gielens echter niets
van weten. "Nee, wij moeten helemaal
niet aan degradatie denken", zegt hij
beslist. "Vorig jaar hebben we veel
pech gehad. Onderin horen we echt
niet thuis." De middenvelder meent dat
4F een minder zware klasse is dan 4G,
de indeling van vorig seizoen met veel
Brabantse clubs. "We spelen nu tegen
veel Venlose ploegen. Daar wisselen ze
vaak van club en de spelers zijn meer
van die bombariemakers. Terwijl ze
voetballend minder zijn."Leunen zou in
één klap uit de degradatiezorgen zijn
als alle Leunse jongens sportpark 't Kla
verblad trouw waren gebleven. Maar
Freek Thoone speelt al vier jaar in Ven-
ray, Jaap Litjens verkaste onlangs naar
Volharding en Frits Lucassen verdedigt
nu het geel-zwart van SSS'18. "Ja, jam
mer dat die jongens allemaal weg zijn.
Met hen erbij stond het er heel anders
voor. Toch is wel te begrijpen dat zij
hogerop gaan. Freek is nu eenmaal een
klasse apart. Jaap was ook veel te goed
voor Leunen. Hij pakte als keeper veel
punten voor ons. Bij Volharding zit hij
veel meer op zijn niveau. En Frits zou
den we voorin met zijn acties prima
kunnen gebruiken. Alhoewel hij geen
echte afmaker is, zoals Tom Hendriks.
Maar we hebben nu Wim Sijberts van
EWC er voorin bij."
Ook verwacht Roel Gielens wel het
een en ander van de spelers die over
zijn gekomen uit de A-jeugd. Remco
Janssen en Joost Tolkamp maakten
halverwege de vorige competitie al
de overstap. "Het zijn allemaal gretige,
jonge spelers", zegt Gielens. Voor de
plaats onder de lat komen Robin Koe-
nen en Fenne Smits in aanmerking.
Koenen komt uit de eigen jeugd, ter
wijl de eveneens achttienjarige Smits
de laatste jaren doorbracht bij JVC
Cuijk.
Roel Gielens kwam uit een 'gouden'
lichting met onder meer Jaap Litjens,
Freek Thoone en Koen Gielens."We zijn
vaak kampioen geworden inde jeugd
en we hebben wat leuke feestjes."Voor
Roel duurde het een jaar of twee voor
dat hij onder trainer Noud Janssen een
basisplaats verwierf. De laatste jaren
heeft Leunen een gedaantewisseling
ondergaan. Veel dragende krachten uit
het kampioenselftal deden voortijdig
een stapje terug. Zoals Edwin en Marco
Berden, Bas Litjens en Rob Willems. "Zij
waren nog geen dertig toen ze in een
lager elftal gingen spelen. We hebben
inderdaad nogal wat verloop gehad.
Daardoor hebben we niet echt een
goede mix van jong en oud. De gemid
delde leeftijd is erg jong. We zouden
best wat routine kunnen gebruiken."
Afgelopen seizoen kenden de
oranje-witten een verrassend goede
start. Na vier duels voerde Leunen de
Roel Gielens (Leunen): Ik trek
mijn mond op tijd open."
ranglijst aan met tien punten. Daarna
kwam de klad erin en werden negen
wedstrijden niet meer gewonnen. Met
als dieptepunt de 7-0 uitnederlaag bij
Stormvogels. Leunen zakte af naar de
onderste regionen en won op 7 maart,
thuis tegen Hapse Boys, eindelijk weer
eens. Uiteindelijk finishte de ploeg van
trainer Henk Langstraat als negende.
Een meevaller is de terugkeer van
Koen Gielens, die in de afgelopen twee
seizoenen van de ene in de andere
blessure viel. Daardoor speelde Roel
Gielens afgelopen jaar noodgedwon
gen vaker als libero. "Op die plaats is
het heel anders voetballen. Je wordt
er lang niet zo moe als op het midden
veld. Als laatste man kan ik wel twee
wedstrijden achter elkaar spelen. Je
moet er meer coachen en dat ligt me
wel. Ik trek mijn mond op tijd open.
Toch zal ik blij zijn als Koen daar weer
staat. Laat mij maar lekker als rechts
half spelen. Mijn conditie is redelijk
goed en ik ben nog jong."
Hij is behoorlijk ambitieus.
Michel Baltissen (44) uit Leunen,
trainer van SV United, wil aan het
eind van het seizoen in de top
vier van de vijfde klasse E staan.
"Als sportman moet je altijd het
hoogste nastreven. Natuurlijk is
SV United de laatste jaren steeds
ergens onderin geëindigd, maar
ik vind dat we een goede en brede
selectie hebben. Jong, dat wel,
maar erg leergierig en fanatiek.
Of ik de slapende reus wakker
kan maken? Ik hoop het", zegt
Baltissen met een brede grijns op
zijn gezicht.
Michel Baltissen begint aan zijn eer
ste seizoen bij de fusieclub. SV United
is zijn derde club als hoofdtrainer, na
twee jaar HRC'27 en vier jaar Resia.
In Wellerlooi beschikte hij over een
uitermate krappe selectie, maar dat
is bij SV United wel anders. De groep
van vorig jaar is er groter en, zo op
het eerste oog, ook kwalitatief sterker
op geworden. Klaas van Arensbergen
is na ruim een jaar hersteld van een
blessure, Robin Broers, Willem Peters,
Gijs Verheijen en Bram Vissers maken
de overstap vanuit de eigen jeugd en
ook Nard Francken en Job Gielen zijn
weer terug op het oude nest. Franc
ken speelde in Venray 2 en Gielen in
de A1. "Nard en Job zijn potentiële
spelers voor het eerste elftal", vindt
Baltissen. "Maar het is niet zo dat ze nu
al zeker zijn van een basisplaats. Nard
heeft het afgelopen jaar bijvoorbeeld
weinig gevoetbald. De concurrentie
in de selectie is groot, ik kan kiezen
uit een man of 22. Ja, het is voor mij
een mooie uitdaging om deze groep
beter te maken."
Michel Baltissen, die als speler actief
was voor Volharding, Olympia'18, Ven-
ray en Leunen, kan zich vinden in de
doelstelling van het bestuur van SV
United, dat binnen enkele jaren met
het vaandelteam in de vierde klasse
wil acteren. "Meerlo en Wanssum zijn
toch behoorlijk grote dorpen. Wans-
sum en Meerlo hebben in het verle
den in de derde klasse gevoetbald.
De vijfde klasse is in mijn ogen een
te laag niveau voor zo'n grote fusie
club. Je zou eigenlijk een stapje hoger,
in de vierde klasse, moeten kunnen
ballen. Dat ben ik helemaal met het
bestuur eens."
Toch denkt de Leunenaar, die als
verkoopleider bij een groothandel in
hydraulische- en industriële slangen
in Someren werkt, komend seizoen
nog niet aan promotie. "Dat zou heel
mooi zijn, maar andere ploegen zijn
voor mij de kampioenskandidaten. Bij
voorbeeld de teams die uit de vierde
klasse komen, FCV TSC en Egchel. SV
United heeft een groep die nog moet
groeien, maar die over veel potentie
beschikt. Of een plek bij de eerste vier
echt reëel is? Dat weet ik niet. Maar
het gaat om de ambitie die je hebt. Als
trainer, maar ook als groep, moet je bij
de besten willen horen."
Baltissen, die in het bezit is van het
diploma Trainer-Coach III, waarmee
hij een club tot in de vijfde klasse mag
trainen, is een trainer die zijn ploeg
graag vooruit ziet voetballen. "De
tegenstander vastzetten op de eigen
helft, druk zetten op de bal en een
goed positiespel, dat vind ik als trainer
belangrijk. Je moet de baas willen zijn
op het veld. Die boodschap probeer
ik over te brengen op de groep."
Voor een deel put hij als trainer uit
zijn ruime ervaring als voetballer. Hij
was als speler niet altijd even gemak
kelijk voor een trainer. Regelmatig lag
Michel Baltissen. "Je moet de baas
willen zijn op het veld. Die bood
schap probeer ik over te brengen op
de groep."
hij in de clinch met deze of gene als
het ging over de te volgen tactiek.
Baltissen lacht. "Ja, maar dat moet
toch kunnen? Als voetballer was ik
altijd open en eerlijk, en als trainer
ben ik dat ook. Zowel bij HRC'27 en
Resia heb ik altijd prettig gewerkt en
ook van SV United heb ik een goede
indruk gekregen in de afgelopen
weken. SV United is voor mij een
nieuwe uitdaging."