Oostrum vol vertrouwen vierde klasse in Knokken voor een plaats bij Sporting ST Roel Gielens: een jonge routinier "SV United is voor mij een nieuwe uitdaging m i s/i'2 ff PEEL EN MAAS Donderdag 2 september 2010 - Pagina 18 Alle ogen zijn gericht op grote talent Chris Wilschut ©l&y?£e- Trainer Henk de Bijl blij met indeling bij Venlose clubs - V MP t ilmiéHTf wawilMSI "Leunen hoeft niet aan degradatie te denken" MtAllI L Kan trainer Michel Baltissen slapende reus wakker maken? JdïJInïlïdï garage JANSSEN WANSSUM w L Oostrum en de vierde klasse. Het lijkt geen gelukkige combina tie. De laatste twee keer, in de sei zoenen 1991/92 en 2007/08, bleef het verblijf slechts beperkt tot één jaar. In een heel ver verleden, eind jaren vijftig van de vorige eeuw, wisten de rood-witten drie jaar stand te houden. De vijfde plaats in het seizoen 1957/58 is nog altijd het clubrecord. Alle ogen zullen ditmaal gericht zijn op Chris Wilschut. Na het vertrek van de spelbepalende technicus Ruud Custers naar Volharding, is Oostrum vooral afhankelijk van de talentvolle aanvaller. Custers en Wilschut scoorden in de afgelopen kampioensjaar ieder vijftien doelpunten. Daarnaast was Custers vaak de aangever. Beide Oostrumse sterspelers stonden dan ook volop in de belangstelling. Volharding lonkte naar Custers en SSS'18 wilde dolgraag Wilschut inlijven. De ene ging, de ander bleef. Het koningskoppel is uit elkaar gevallen. De pas 20-jarige Chris Wilschut oogt zelfverzekerd voor de start van de nieuwe competitie. Drie maanden geleden twijfelde hij nog over de overgang naar de Overloonse tweedeklasser. "Het was toen even een moeilijke beslissing. Achteraf vind ik dat ik de juiste keuze heb gemaakt. Nee, ik heb na mijn besluit om bij Oostrum te blijven geen twijfels meer gekend. Integendeel. Ik heb er nu zelfs een goed gevoel bij. Ik heb veel zin in de nieuwe competitie." Door het vertrek van de midden velders Ruud Custers en Stan Janssen lijkt Oostrum er niet sterker op gewor den. De aanstormende jeugd moet de opengevallen plaatsen innemen. Trai ner Ruud Vermeer verkaste na drie jaar naar Montagnards. Zijn opvolger is ras-Helmonder Wim de Roy, die bij Dijkse Boys ervaring op een hoog niveau opdeed. De komst van De Roy is niet onopgemerkt gegaan. Hij heeft het spelsysteem omgegooid. In plaats van twee spitsen, gaat Oostrum voort aan met drie aanvallers spelen. Chris Wilschut, hij studeert facility manage ment aan de Hogeschool Arnhem Nij megen (HAN), kan zich vinden in de nieuwe aanpak. "Ook al staan we nu een klasse hoger, we gaan aanvallen der spelen. Dat bevalt me wel. Nee, ik zie mezelf niet als centrumspits. Dan ben je het aanspeelpunt en sta je steeds in de dekking van een tegen stander. Mijn voorkeur gaat uit naar de linkerflank. Ik ben weliswaar rechts- benig, maar dan kan ik vanaf links naar binnen komen. Het fijnste vind ik het om op snelheid de diepte in te gaan. Dan kom ik het beste tot mijn recht." Aan de voorbereiding zal het niet liggen bij Oostrum. Eind juli werden de trainingen al hervat. In de weken daarvoor konden de spelers vrijwillig meedoen aan conditietrainingen in de Geijsterse bossen. Chris Wilschut is deze zomer niet op vakantie geweest en hij heeft de hele voorbereiding meegemaakt. "We hebben veel op conditie getraind. De oefenperiode is redelijk goed gegaan. De aanpas sing aan het nieuwe systeem is ook vrij soepel verlopen. Alhoewel we natuurlijk Stan en zeker Ruud zullen missen. Ik hoop dat Ruud het goed zal doen bij Volharding. En ik heb er bij Oostrum alle vertrouwen in met de nieuwe jongens erbij." Als jeugdspeler maakt hij de degradatie in het seizoen 2007/08 mee. Hij is er vast van over tuigd dat Oostrum ditmaal niet voor Oostrum-aanvaller Chris Wilschut omspeelt de doelman en is op weg naar een treffer. de derde keer op rij na een jaar weer een stapje terug moet doen. "Ons eer ste doel is handhaving. Maar volgens mij kunnen we bovenin meedoen. En het zou mooi zijn als we een periode kunnen pakken." Chris Wilschut maakte als C-speler de overstap naar Volharding. Na de A1 keerde de in Venray wonende voetbal ler in 2007 terug bij Oostrum. In de afgelopen drie seizoenen scoorde hij 31 treffers. "Nou, als ik er weer vijftien maak dan ben ik dik tevreden. Het zal in de vierde klasse lastiger zijn. Het wordt voor ons ook een heel ander seizoen.Afgelopen jaar zaten we volop in de titelrace en moesten we iedere wedstrijd winnen. Dat is nu anders. En nogmaals, ik verwacht veel van onze aanvallende spelwijze." Als hij zich dit jaar opnieuw in de picture speelt, dan zullen de clubs straks in de rij staan. Wordt dit zijn laatste jaar bij Oostrum? "Nee, dat zeg ik niet. Ik heb het hier goed naar mijn zin en ik zie wel of er over een jaar nog interesse is." 'Welkom bij Sporting ST', meldt het grote bord bij de ingang. Het Tienrayse sportpark Hoogveld is voor een jaar de thuishaven van de nieuwe fusieclub. En dat is ook wel te zien. De vele zwart-wit foto's uit de roemruchte historie van TOP'27 zijn van de muur in de kantine verdwenen. Overal prijkt het logo van Sporting ST. Toch is het Tienrayse oranje-zwart nog niet overal verbannen. De lan taarnpalen en de veldomheining dragen nog de clubkleuren van TOP'27. De samensmelting met buurman Swolgense Boys blijkt rimpelloos te zijn verlopen. Het was de afgelopen jaren behel pen voor beide clubs. Met een smalle selectie wist Swolgense Boys zich te handhaven in de vierde klasse. TOP'27 ging het heel wat minder goed af en degradeerde uit de vijfde klasse. Gevolgen voor Sporting ST heeft het niet. De club maakt zijn opwachting in de vierde klasse. Trainer Henk de Bijl kent ineens de luxe van een heel ruime selectie. Er stopte weliswaar een handvol spelers, maar toch wordt het dringen voor een plekje in de hoofdmacht. Eind juli startte de voor bereiding. De Bijl is zeer te spreken over de opkomst en inzet. Na drie jaar kent hij de Swolgense spelers van haver tot gort. Bij de Tienrayna- ren ligt dat anders. "Ik heb ze vorig seizoen twee keer zien spelen. TOP zat in een moeilijke situatie", zegt De Bijl. "Toch zitten er zeker bruikbare spelers bij. De jongens krijgen het plezier in het voetballen weer terug. De groep heeft er duidelijk zin in. Er is nu ook concurrentie." Dat heeft er bij beide dorpsclubs vaak aan ont broken. "Nu moet iedereen twee keer per week komen trainen", zegt aanvaller Sander Thijssen. "Toen we nog apart waren, maakte het niet veel uit. Want je stond er zondag toch wel in." Henk de Bijl merkt helemaal niets van rivaliteit tussen het Swolgense en Tienrayse kamp. "Nee, de spelers gaan perfect met elkaar om. De inpassing is zonder problemen verlopen. Het gaat heel goed." Dat vindt ook San der Thijssen. "Met zo'n grote groep werken is voor iedereen ideaal. En de aanpassing is inderdaad heel snel gegaan. TOP heeft een moeilijk jaar gehad, maar je ziet het vertrouwen bij de jongens weer terugkomen." Enkele Tienrayse spelers vermoeden dat ze weinig kans zullen maken. Van Swol- gense Boys zijn immers tien spelers gebleven. Tim van Rijswick, oud-aan voerder van TOP'27, heeft niet het idee dat de Swolgenaren een streepje voor hebben. "Nee, deze trainer geeft iedereen een eerlijke kans, zo is mijn indruk. Al zullen wij als Tienraynaren ons wel moeten laten zien. Iedereen wil zich nu bewijzen. En wij zullen misschien een stapje extra moeten zetten. We hebben een mooie groep, iedereen is lekker fel." De benoeming van Henk de Bijl viel afgelopen winter niet bij ieder een even goed in het Tienrayse kamp. De kritische geluiden zijn alweer ver stomd. Er kan tenslotte maar een kapi tein op het schip staan. Het bestuur koos voor een zorgvuldige taakver deling. De beide leiders zijn Jan van Aken (Swolgen) en Maurice Pelzer (Tienray). Zelfs bij de grensrechters is er rekening gehouden met de oude clubs. Geert Rutten (Swolgen) en Marc Reijnders (Tienray) zullen om de week de vlag hanteren. "Dat heb ben we zo afgesproken. Ik doe het graag", zegt Rutten, die al veertig jaar lid is van Swolgense Boys. "Marc zit op zondag wel eens met zijn week enddienst. Maar dit wordt mijn laat ste jaar als grensrechter. Ik loop dit seizoen mee met Hay de Swart als terreinknecht, zodat ik hem over een jaar kan opvolgen. Dat wordt mijn toekomstige taak." Rutten kent nog van vroeger de haat en nijd tussen Swolgen en Tienray. Die aversie lijkt geheel verdwenen. "Ach, de jeugd zit al tien jaar samen. Die jongens weten niet anders. Ik ben vanaf het begin bij de gezamenlijke jeugdafdeling betrokken. Het is altijd soepel gegaan. Daarom is deze fusie geen grote stap meer." Mart Hendrix (71) was aanvoerder van Swolgense Boys in het kampi oensjaar 1975. "Vroeger moesten die 'Tiendersen' niet bij ons in het dorp komen. We joegen ze eruit", vertelt Hendrix. Hij was twintig jaar geleden betrokken bij de fusie tussen Brughu- sia en Excelsior'18 tot SVEB. "Ik was de laatste trainer van Excelsior. Ik heb op de vergadering echte clubmensen van 85 jaar zien huilen. Zo erg von den ze het dat 'Vors' samenging met 'Brookeze'. Die perikelen zijn hier nu niet." Hendrix ziet niet alleen op sportief gebied voordelen. "Kijk maar eens wat voor een prachtige accom modatie we straks krijgen. Dat was er zonder de fusie nooit gekomen. De kantine in Swolgen is bijvoorbeeld veel te klein. Als je in de rust een kop koffie wilde halen, dan moest je op tijd binnen zijn." Recente fusieclubs Henk de Bijl, trainer van Sporting ST, wijst de nieuwe fusieclub de weg. als SVOC'01 en SV United wisten de sportieve prestaties van hun voorgan gers niet te overtreffen. Is Sporting ST hierop een uitzondering? "Als we een goede start maken dan kunnen we bovenin meedoen", denkt Sander Thijssen. "Een kampioenschap wordt moeilijk, maar een periodetitel zit er wel in." Trainer De Bijl is blij met de indeling. Brabantse clubs hebben plaatsgemaakt voor tegenstanders uit Venlo en omgeving. Als oud-speler van Venlo, VOS en VVV'03 kent hij de ver houdingen. De clubs uit de grote stad spelen niet graag tegen de 'boeren' in de kleine dorpen. "Ach, ze mogen ons best boeren noemen als wij de pun ten maar pakken", lacht De Bijl. "Die Venlose clubs zijn onberekenbaar, want ieder jaar is er een groot spe lersverloop. Als Venlonaar weet ik hoe we ze moeten aanpakken." De Bijl wil het woord kampioenschap niet in de mond nemen. "Nee, ik vind het heel lastig om te zeggen waar we staan. Maar we moeten in bovenste helft makkelijk meedraaien. De instelling en motivatie zijn goed. Ik heb er alle vertrouwen in." r m r Roel Gielens is met zijn 25 jaar al een heuse routinier bij vierde klasser Leunen. Samen met zijn neef Koen is hij de enige speler die nog over is van de kampioens- ploeg uit 2004. Na twee jaar in de derde klasse, viel Leunen in 2006 weer terug naar de vierde klasse. In deze zo vertrouwde omgeving krijgen de oranje-witten het steeds lastiger. Na het vertrek van doel man Jaap Litjens en topscorer Tom Hendriks, lijkt Leunen een overle- vingsstrijd te moeten voeren. Daar wil Roel Gielens echter niets van weten. "Nee, wij moeten helemaal niet aan degradatie denken", zegt hij beslist. "Vorig jaar hebben we veel pech gehad. Onderin horen we echt niet thuis." De middenvelder meent dat 4F een minder zware klasse is dan 4G, de indeling van vorig seizoen met veel Brabantse clubs. "We spelen nu tegen veel Venlose ploegen. Daar wisselen ze vaak van club en de spelers zijn meer van die bombariemakers. Terwijl ze voetballend minder zijn."Leunen zou in één klap uit de degradatiezorgen zijn als alle Leunse jongens sportpark 't Kla verblad trouw waren gebleven. Maar Freek Thoone speelt al vier jaar in Ven- ray, Jaap Litjens verkaste onlangs naar Volharding en Frits Lucassen verdedigt nu het geel-zwart van SSS'18. "Ja, jam mer dat die jongens allemaal weg zijn. Met hen erbij stond het er heel anders voor. Toch is wel te begrijpen dat zij hogerop gaan. Freek is nu eenmaal een klasse apart. Jaap was ook veel te goed voor Leunen. Hij pakte als keeper veel punten voor ons. Bij Volharding zit hij veel meer op zijn niveau. En Frits zou den we voorin met zijn acties prima kunnen gebruiken. Alhoewel hij geen echte afmaker is, zoals Tom Hendriks. Maar we hebben nu Wim Sijberts van EWC er voorin bij." Ook verwacht Roel Gielens wel het een en ander van de spelers die over zijn gekomen uit de A-jeugd. Remco Janssen en Joost Tolkamp maakten halverwege de vorige competitie al de overstap. "Het zijn allemaal gretige, jonge spelers", zegt Gielens. Voor de plaats onder de lat komen Robin Koe- nen en Fenne Smits in aanmerking. Koenen komt uit de eigen jeugd, ter wijl de eveneens achttienjarige Smits de laatste jaren doorbracht bij JVC Cuijk. Roel Gielens kwam uit een 'gouden' lichting met onder meer Jaap Litjens, Freek Thoone en Koen Gielens."We zijn vaak kampioen geworden inde jeugd en we hebben wat leuke feestjes."Voor Roel duurde het een jaar of twee voor dat hij onder trainer Noud Janssen een basisplaats verwierf. De laatste jaren heeft Leunen een gedaantewisseling ondergaan. Veel dragende krachten uit het kampioenselftal deden voortijdig een stapje terug. Zoals Edwin en Marco Berden, Bas Litjens en Rob Willems. "Zij waren nog geen dertig toen ze in een lager elftal gingen spelen. We hebben inderdaad nogal wat verloop gehad. Daardoor hebben we niet echt een goede mix van jong en oud. De gemid delde leeftijd is erg jong. We zouden best wat routine kunnen gebruiken." Afgelopen seizoen kenden de oranje-witten een verrassend goede start. Na vier duels voerde Leunen de Roel Gielens (Leunen): Ik trek mijn mond op tijd open." ranglijst aan met tien punten. Daarna kwam de klad erin en werden negen wedstrijden niet meer gewonnen. Met als dieptepunt de 7-0 uitnederlaag bij Stormvogels. Leunen zakte af naar de onderste regionen en won op 7 maart, thuis tegen Hapse Boys, eindelijk weer eens. Uiteindelijk finishte de ploeg van trainer Henk Langstraat als negende. Een meevaller is de terugkeer van Koen Gielens, die in de afgelopen twee seizoenen van de ene in de andere blessure viel. Daardoor speelde Roel Gielens afgelopen jaar noodgedwon gen vaker als libero. "Op die plaats is het heel anders voetballen. Je wordt er lang niet zo moe als op het midden veld. Als laatste man kan ik wel twee wedstrijden achter elkaar spelen. Je moet er meer coachen en dat ligt me wel. Ik trek mijn mond op tijd open. Toch zal ik blij zijn als Koen daar weer staat. Laat mij maar lekker als rechts half spelen. Mijn conditie is redelijk goed en ik ben nog jong." Hij is behoorlijk ambitieus. Michel Baltissen (44) uit Leunen, trainer van SV United, wil aan het eind van het seizoen in de top vier van de vijfde klasse E staan. "Als sportman moet je altijd het hoogste nastreven. Natuurlijk is SV United de laatste jaren steeds ergens onderin geëindigd, maar ik vind dat we een goede en brede selectie hebben. Jong, dat wel, maar erg leergierig en fanatiek. Of ik de slapende reus wakker kan maken? Ik hoop het", zegt Baltissen met een brede grijns op zijn gezicht. Michel Baltissen begint aan zijn eer ste seizoen bij de fusieclub. SV United is zijn derde club als hoofdtrainer, na twee jaar HRC'27 en vier jaar Resia. In Wellerlooi beschikte hij over een uitermate krappe selectie, maar dat is bij SV United wel anders. De groep van vorig jaar is er groter en, zo op het eerste oog, ook kwalitatief sterker op geworden. Klaas van Arensbergen is na ruim een jaar hersteld van een blessure, Robin Broers, Willem Peters, Gijs Verheijen en Bram Vissers maken de overstap vanuit de eigen jeugd en ook Nard Francken en Job Gielen zijn weer terug op het oude nest. Franc ken speelde in Venray 2 en Gielen in de A1. "Nard en Job zijn potentiële spelers voor het eerste elftal", vindt Baltissen. "Maar het is niet zo dat ze nu al zeker zijn van een basisplaats. Nard heeft het afgelopen jaar bijvoorbeeld weinig gevoetbald. De concurrentie in de selectie is groot, ik kan kiezen uit een man of 22. Ja, het is voor mij een mooie uitdaging om deze groep beter te maken." Michel Baltissen, die als speler actief was voor Volharding, Olympia'18, Ven- ray en Leunen, kan zich vinden in de doelstelling van het bestuur van SV United, dat binnen enkele jaren met het vaandelteam in de vierde klasse wil acteren. "Meerlo en Wanssum zijn toch behoorlijk grote dorpen. Wans- sum en Meerlo hebben in het verle den in de derde klasse gevoetbald. De vijfde klasse is in mijn ogen een te laag niveau voor zo'n grote fusie club. Je zou eigenlijk een stapje hoger, in de vierde klasse, moeten kunnen ballen. Dat ben ik helemaal met het bestuur eens." Toch denkt de Leunenaar, die als verkoopleider bij een groothandel in hydraulische- en industriële slangen in Someren werkt, komend seizoen nog niet aan promotie. "Dat zou heel mooi zijn, maar andere ploegen zijn voor mij de kampioenskandidaten. Bij voorbeeld de teams die uit de vierde klasse komen, FCV TSC en Egchel. SV United heeft een groep die nog moet groeien, maar die over veel potentie beschikt. Of een plek bij de eerste vier echt reëel is? Dat weet ik niet. Maar het gaat om de ambitie die je hebt. Als trainer, maar ook als groep, moet je bij de besten willen horen." Baltissen, die in het bezit is van het diploma Trainer-Coach III, waarmee hij een club tot in de vijfde klasse mag trainen, is een trainer die zijn ploeg graag vooruit ziet voetballen. "De tegenstander vastzetten op de eigen helft, druk zetten op de bal en een goed positiespel, dat vind ik als trainer belangrijk. Je moet de baas willen zijn op het veld. Die boodschap probeer ik over te brengen op de groep." Voor een deel put hij als trainer uit zijn ruime ervaring als voetballer. Hij was als speler niet altijd even gemak kelijk voor een trainer. Regelmatig lag Michel Baltissen. "Je moet de baas willen zijn op het veld. Die bood schap probeer ik over te brengen op de groep." hij in de clinch met deze of gene als het ging over de te volgen tactiek. Baltissen lacht. "Ja, maar dat moet toch kunnen? Als voetballer was ik altijd open en eerlijk, en als trainer ben ik dat ook. Zowel bij HRC'27 en Resia heb ik altijd prettig gewerkt en ook van SV United heb ik een goede indruk gekregen in de afgelopen weken. SV United is voor mij een nieuwe uitdaging."

Peel en Maas | 2010 | | pagina 18