Koester uw Monument Met volle teugen genieten... Willibrorduskapel Geijsteren weer open Venray Honderdeenendertigste jaargang - week 21 - donderdag 27 mei 2010 Zondag 30 mei De fietsmarathon die de stichting Pieken voor het Goede Doel houdt, in samen werking met Toerklub Over loon, gaat op zondag 30 mei van start. De route bedraagt ruim acht kilometer en gaat vanaf het 14 Oktoberplein via de Irenestraat, Oploseweg, Rondweg en Vierlingsbeekse- weg weer terug naar het cen trum. De fietsers gaan van 8.00 tot 20.00 continu rijden en worden daarbij begeleid wor den door motorrijders. "Er is voldoende reden om die dag naar Overloon te komen. Zeker om bij de start en zegening door pastoor Tolboom om 07.45 uur bij de kerk aanwezig te zijn en de fietsers en pastoor tijdens hun eerste ronde op de fiets aan te moedigen", zegt Venraynaar Peter Janssen die samen met zijn plaats genoten Hans Jenniskens en Hans Hudales deelneemt aan de fiets marathon. Daarnaast kunnen de bezoekers tussen 11.00 en 17.00 uur de vakantiemarkt bij de kerk bezoeken. Hier zullen ook stich ting Tante Lenie en zorgboerderij De Witte Hoeve aanwezig zijn, de twee goede doelen van de fietsma- rathon. Ook zullen de laatste loten verkocht worden voor deze twee doelen. Op één van de terrassen bij de horecagelegenheden kun nen de mensen genieten van het joekskapellenfestival Gein op het Plein of om de fietsers aan te moe digen. De fietsers rekenen rond de klok van acht uur 's avonds op een enthousiast onthaal bij de finish. "We hopen zondag op een mas sale opkomst in Overloon, zeker omdat de fietsers twee heel goede doelen steunen", aldus Janssen. Voor Hans Jenniskens, Peter Janssen en Hans Hudales is de fietsmarathon in Overloon de opwarmer voor een veel grotere uitdaging. Het drietal maakt op 3 juli deel uit van een gezelschap 39 renners en twaalf verzorgers de beroemde cyclosportieve fiets tocht La Marmotte door de Franse Alpen gaan fietsen. De opbrengst van die tocht gaat naar de Stich ting Pieken voor het Goede Doel. Door bestuursleden van deze stichting wordt inmiddels voor de derde keer deze monstertocht gereden om hiermee geld op te halen voor de gehandicaptenzorg. In 2008 werd geld opgehaald voor de epilepsievereniging en in 2009 voor Stichting Tante Lenie, een stichting die verwenvakanties aanbiedt aan gezinnen waarvan een kind ernstig of langdurig ziek is. De oprichters van de stichting: Frank Janssen uit Cuijk en Harrie van Schlit uit Haps realiseren zich terdege hoe fijn het is dat je wel in staat bent om sportief te kunnen pieken en pakken het daarom nu nog groter aan. Venraynaar Hans Jenniskens vertelt: "39 Renners gaan met twaalf verzorgers afrei zen om opnieuw deze barre tocht te rijden. Het is de cyclosportieve fietstocht La Marmotte, een tocht van 175 kilometer door de Franse Alpen waarbij de Col de Gladon, Col de Telegraphe, Col de Galibier en de Alpes d'Huez op één dag worden bedwongen. Het initia tief heeft tot doel om niet alleen gezamenlijk een zware fietsope- ratie neer te zetten, maar ook om samen geld in te zamelen voor een regionaal goed doel. Dit jaar komt de opbrengst te goede aan de Stichting Tante Lenie die korte vakanties voor gehandicapte kin deren en hun ouders organiseert en zorgboerderij De Witte Hoeve die een snoezelruimte voor gehan dicapten wil inrichten." Frank Janssen en Harrie van Schlit hebben aan gasten/verzor gers en uiteraard de renners zelf pakketten aangeboden. In ieder pakket zit 100 euro sponsorgeld. Doordat men het groot inkoopt is men goedkoper uit en kan er een flink bedrag vanuit deze pakketten naar de gehandicaptenzorg. Voor de renners is alles geregeld; over nachting, eten, inschrijving, verze kering, fietskleding en het gehele vervoer. "Degene die een pakket afneemt, weet voor welke doelen er gefietst wordt. Je merkt aan een ieder dat men er erg enthousiast is om mee te gaan." De groep renners gaat diverse besloten tochten rijden om elkaar zo beter te leren kennen. Ook gaat men met grote groepen afreizen naar andere georganiseerde toch ten, zoals Steven Rooks Classic, Reuzen van Vlaanderen en Lim burgs Mooiste. De stichting heeft daarvoor zelf een grote aanhang wagen aangeschaft, waarmee tien fietsen vervoerd kunnen worden. De initiatiefnemers blikken al vooruit naar 2011. In het najaar van 2010 gaat de commissie van Hans Jenniskens, Peter Jans sen, Hans Hudales aanbeveling van de Stichting Pie ken voor het Goede Doel een aan beveling doel voor welke doelen er in 2011 gefietst wordt. Hans Hudales: "Alles is hierin denkbaar, als het maar met de gehandicap tenzorg te maken heeft. De ver wachting is dat we volgend jaar met minimaal honderd renners voor de vierde maal de Marmotte gaan fietsen en ja.... weer voor een of meerdere goede doelen." Donateurs zij altijd welkom en kunnen hun bijdrage storten op bankrekeningnummer 102639264, ten name van Stichting Pieken voor het Goede Doel. Voor meer informatie kan men kijken op www.pieken.nu. Paviljoen G is een van zes rijks monumenten op het Servaaster- rein aan de Stationsweg in Venray. Als onderdeel van het gebouwen complex van het voormalige St. Servatiusgesticht werd het in 1905-1907 gebouwd. Dat gebeur de naar een ontwerp van de Bel gische architect Henri van der Plas in opdracht van de Broeders van Liefde. Oorspronkelijk was het paviljoen bestemd voor zestig behoeftige, rustige patiënten. In het kader van het plan 'Servaashof' wordt het gebouw gerenoveerd en krijgt het definitief een kantoor functie. Het opvallende gebouw is prominent gelegen vooraan in de noordoostelijke hoek van het Servaasterrein. Het heeft een representatieve voorgevel met twee bijzondere koepeldaken, zie de foto linksboven. Die koepels zijn uitgevoerd in een neobarokke stijl, zie ook de foto linksonder, en zijn uiterst zeldzaam in Limburg. Achter Paviljoen G bevindt zich geen besloten achtertuin meer. De achtergevel, zie de foto midden boven, bezit een uitbouw, waaraan een serre aansluit. Oorspronkelijk was dat waarschijnlijk een open veranda, die in de periode tot ca. 1925 met glas werd dichtgezet. De serre bestaat uit een constructie met standvinken op een hardste nen balustrade, zie de foto rechts onder. In de westgevel wijzen bouwsporen op een verdwenen glazen verbindingsgang, zie de foto in het midden. Hoe die ver bindingsgang er uit heeft gezien, is te zien op het fragment van een aquarel van Victor Beckers, zie de foto rechts in het midden. Beckers was van 1907 tot 1914 bewoner van Servaas en heeft veel schilde rijen en tekeningen van het com plex gemaakt die naast artistieke, ook grote historische waarde heb ben. De koepeldaken in Neobarok zijn pronkstukken van historische bouwkunst. Zij zijn gedekt met leien en versierd met blinde oeil- de-boeufs (blinde ossenogen). Daarvan zijn er twee te zien op de foto linksonder. De in omtrek cirkelvormige koepel rust op een bijzondere onderbouw: een vijf- zijdige, zich verjongende tamboer. Die zorgt ervoor dat de koepel verder naar boven uitsteekt en op deze manier veel sterker het beeld van het gebouw bepaalt. Aan de bovenzijde wordt de koepel afge sloten door een blinde lantaarn, die rondom gedecoreerd is met cirkels. Die lantaarn wordt afge dekt door een tweede koepeltje, dat bekroond is met een smeed ijzeren siernaald met windvaan. Bijzonder in bouwkundig histo risch opzicht is ook de vrijdragen- de houten kapconstructie van de koepels. Op de foto rechtsboven is de centrale verticale stijl te zien van het ruimtelijke framewerk, waar druk- en trekbalken uit ver schillende hoeken elkaar ontmoe ten. Paviljoen G heeft in meerdere opzichten zeldzaamheidswaarde. Foto en tekst Frans de Roos. Bronnen: GGZ voor Noord- en Midden Limburg, Monumenten- register, PMertens e.a. Jongere bouwkunst in Limburg, 2001. Stichting Venray Monumentaal (SVM): secretariaat Vliezenweg 1 5801 in JC Venray, e-mail venray- monumentaal@live.nl. Silvia Vekens uit Venray was de grote winnares van de finale van de metamorfoserubriek Good- Looking in nieuwsblad Peel en Maas. Zij won een mooie hoofd prijs: een woonmetamorfose van Hofmans Tapijten ter waarde van 1000 euro en een champagneont- bijt plus overnachting ter waarde van 100 euro voor twee personen in De Witte Hoeve in Venray. Afgelopen weekend was het zover. Silvia genoot samen met haar zoon Stefano in De Witte Hoeve van een speciaal arrange ment. "We hebben het erg naar onze zin gehad en zijn helemaal Silvia en Stefano genoten onder meer van een heerlijk ont bijt in De Witte Hoeve. in de watten gelegd. Met een mooie kamer, een ritje in een snel le auto, lekkere champagne en een heerlijk ontbijt. Het was een superweekend!" In de maanden juni, juli en augustus is de St. Willi brorduskapel in Geijsteren op de woensdagavond weer geopend. Er wordt dan om 19.00 uur een eucharistievie ring gehouden onder leiding van pastoor Van Kempen, die een maand geleden zijn 60- jarig priesterjubileum vierde. De kapel is gebouwd halverwe ge de zestiende eeuw, waarschijn- lijk in 1543. De put dateert uit de tijd dat de heilige Willibrordus Geijsteren heeft aangedaan. Vele mensen gingen naar Geijsteren ter bedevaart om genezing te krijgen of de heilige te vereren. Aan het water uit de put werd een gene zende kracht tegen oogziekten toegekend. De kapel is in gotische stijl opgetrokken en na een peri ode van verval werd ze in 1896 opnieuw hersteld en voorzien van een nieuwe open gotische bidhal, die bij de restauratie van 1947 weer werd afgebroken. Ook werd de put toen weer in de originele ronde vorm opgemetseld. De laatste restauratie was in 1968 en enkele jaren later werd het prachtige gebrandschilderde raam aangebracht in de achter wand. Een feest voor het oog als de zon schijnt. In 1994 werd het dak helemaal vernieuwd. Ieder een is van harte welkom bij de vieringen. Leo van Soest uit Oirlo een halve eeuw toneelspeler Leo van Soest (67) uit Oirlo staat al een halve eeuw op de planken. Eerst 24 jaar bij toneelvereniging De Vlas bloem in Oostrum, waar hij ook voorzitter van was. Daar na bij Oirato in Oirlo, de ver eniging waar hij aan de wieg van stond. Zijn verdiensten voor het amateurtoneel waren reden genoeg voor de Lim burgse Federatie voor Ama teurtoneel om Leo van Soest te onderscheiden met een gou den insigne. Toneelspelen zit in zijn bloed. "Applaus van het publiek, daar doe ik het voor. Ik blijf op de planken staan tot de dood ons scheidt." Als 17-jarige jongen werd Leo van Soest lid van het amateurto neel in Oirlo. "Een paar oudere zussen van mij zaten ook bij de vereniging. Het leek me wel leuk en zo is het begonnen. Toen ik met mijn vrouw van Oostrum naar Oirlo verhuisde, vond ik het jam mer dat Oirlo geen eigen amateur toneel had. Daarom hebben we zelf een vereniging opgericht, nu 26 jaar geleden. Mijn vrouw is vol gend jaar ook 50 jaar bij het ama teurtoneel." Leo van Soest werkte aan zeker 30 producties mee. "Ik ben zelfs een tijdje regisseur geweest, toen we er geen hadden. Maar ik vind zelf spelen leuker. Het mooie is dat we in onze verenigin gen 22 mensen van verschillende leeftijden hebben, die allemaal goed met elkaar overweg kunnen. Een paar kunnen goed zingen en dansen. En er zijn een paar jonge ren bijgekomen, jongens en mei den. Vooral jongens hebben we hard nodig, want er zijn er niet veel die net als ik zo jong begin- nen met toneel." "Dit jaar was ik een alcoholverslaafde zwerver", vertelt Leo van Soest enthousiast. "We hebben het stuk 'De Richel' opgevoerd. Twee keer in Oirlo en een keer in de Schouwburg van Venray. Dit stuk ging over een tehuis voor alcoholverslaafden en daklozen. Alleen al in Oirlo zijn 250 mensen komen kijken. Wij voeren een stuk op per jaar. Met dat stuk treden we drie keer op. In april en mei begint de leescom missie van de vereniging met het lezen van boekjes van uitgevers. Vlak voor de vakantie wordt geko zen voor een stuk en gaan we de rollen verdelen. In september beginnen de repetities, één keer per week. En in april is het zover: dan treden we weer op." Vroeger ging het wat makkelij ker. "Ik las een rol een paar keer Leo van Soest: "Applaus van het publiek, daar doe ik het voor.' door en dan kende ik het wel. Nu is het veel moeilijker om mijn stukken te onthouden. Dat doet de leeftijd. Door de jaren heen merk ik ook dat de stukken zijn veranderd. Nu wordt veel meer gekozen voor toneelstukken met inhoud, waar vroeger vaak een klucht de voorkeur had. Ik vind dat een positieve ontwikkeling, al vind ik humor ook in deze stuk ken belangrijk. Ook regisseurs kij ken er anders tegenaan en hebben tegenwoordig meer invloed op de stukken." APPLAUS Zelf heeft hij nooit les gehad. "Ik heb alles geleerd van regis seurs. Maar ik denk wel dat ik iedere rol kan vertolken. Vorig jaar heb ik 'Diner for One' gespeeld, dat lag me goed. Ik speel graag rollen met inhoud, maar wel met wat humor. Ook de zwerver die ik onlangs speelde, was een humo ristische rol. Het publiek reageert daar heel leuk op. Dat is ook waar je het voor doet. Nu krijg je in je eigen dorp al snel applaus, omdat iedereen je kent. Maar toen zelfs het publiek in de Schouwburg in Venray een oorverdovend applaus gaf, kon mijn dag niet meer stuk. Dat is écht applaus voor het spel." Leo van Soest heeft enkele jaren in zijn toneelcarrière niet gespeeld, omdat hij voorzitter van de fanfare was. "Terwijl ik geen noot kan lezen. Ik zit nog steeds elke vrijdag trouw bij de repetities. Daarnaast ben ik lid van de dorpsraad en actief bij de KBO. Stilzitten doe ik niet. Ik blijf toneelspelen tot de dood ons scheidt. Wat me het meest is bij gebleven? Een stuk van Felix Tim mermans: 'En waar de sterre bleef stille staan'. Dit kerkelijke stuk hebben we in 1987 opgevoerd en het ging over drie zwervers die een goddelijke verschijning kre gen. Ook de revue 'Eeuwig Oel- dere' en onze jubileumvoorstel ling vorig jaar hebben bij mij een speciaal plekje." EN MAAS EEL Fietsmarathon voor het goede doel in Overloon "Ik sta op de planken tot de dood ons scheidt"

Peel en Maas | 2010 | | pagina 13