Koester uw Monument
Met volle teugen
genieten...
Willibrorduskapel
Geijsteren weer open
Venray
Honderdeenendertigste jaargang - week 21 - donderdag 27 mei 2010
Zondag 30 mei
De fietsmarathon die de
stichting Pieken voor het
Goede Doel houdt, in samen
werking met Toerklub Over
loon, gaat op zondag 30 mei
van start. De route bedraagt
ruim acht kilometer en gaat
vanaf het 14 Oktoberplein via
de Irenestraat, Oploseweg,
Rondweg en Vierlingsbeekse-
weg weer terug naar het cen
trum. De fietsers gaan van 8.00
tot 20.00 continu rijden en
worden daarbij begeleid wor
den door motorrijders.
"Er is voldoende reden om die
dag naar Overloon te komen.
Zeker om bij de start en zegening
door pastoor Tolboom om 07.45
uur bij de kerk aanwezig te zijn en
de fietsers en pastoor tijdens hun
eerste ronde op de fiets aan te
moedigen", zegt Venraynaar Peter
Janssen die samen met zijn plaats
genoten Hans Jenniskens en Hans
Hudales deelneemt aan de fiets
marathon. Daarnaast kunnen de
bezoekers tussen 11.00 en 17.00
uur de vakantiemarkt bij de kerk
bezoeken. Hier zullen ook stich
ting Tante Lenie en zorgboerderij
De Witte Hoeve aanwezig zijn, de
twee goede doelen van de fietsma-
rathon. Ook zullen de laatste loten
verkocht worden voor deze twee
doelen. Op één van de terrassen
bij de horecagelegenheden kun
nen de mensen genieten van het
joekskapellenfestival Gein op het
Plein of om de fietsers aan te moe
digen. De fietsers rekenen rond de
klok van acht uur 's avonds op een
enthousiast onthaal bij de finish.
"We hopen zondag op een mas
sale opkomst in Overloon, zeker
omdat de fietsers twee heel goede
doelen steunen", aldus Janssen.
Voor Hans Jenniskens, Peter
Janssen en Hans Hudales is de
fietsmarathon in Overloon de
opwarmer voor een veel grotere
uitdaging. Het drietal maakt op 3
juli deel uit van een gezelschap
39 renners en twaalf verzorgers
de beroemde cyclosportieve fiets
tocht La Marmotte door de Franse
Alpen gaan fietsen. De opbrengst
van die tocht gaat naar de Stich
ting Pieken voor het Goede Doel.
Door bestuursleden van deze
stichting wordt inmiddels voor
de derde keer deze monstertocht
gereden om hiermee geld op te
halen voor de gehandicaptenzorg.
In 2008 werd geld opgehaald
voor de epilepsievereniging en in
2009 voor Stichting Tante Lenie,
een stichting die verwenvakanties
aanbiedt aan gezinnen waarvan
een kind ernstig of langdurig ziek
is. De oprichters van de stichting:
Frank Janssen uit Cuijk en Harrie
van Schlit uit Haps realiseren zich
terdege hoe fijn het is dat je wel in
staat bent om sportief te kunnen
pieken en pakken het daarom nu
nog groter aan. Venraynaar Hans
Jenniskens vertelt: "39 Renners
gaan met twaalf verzorgers afrei
zen om opnieuw deze barre tocht
te rijden. Het is de cyclosportieve
fietstocht La Marmotte, een tocht
van 175 kilometer door de Franse
Alpen waarbij de Col de Gladon,
Col de Telegraphe, Col de Galibier
en de Alpes d'Huez op één dag
worden bedwongen. Het initia
tief heeft tot doel om niet alleen
gezamenlijk een zware fietsope-
ratie neer te zetten, maar ook om
samen geld in te zamelen voor
een regionaal goed doel. Dit jaar
komt de opbrengst te goede aan
de Stichting Tante Lenie die korte
vakanties voor gehandicapte kin
deren en hun ouders organiseert
en zorgboerderij De Witte Hoeve
die een snoezelruimte voor gehan
dicapten wil inrichten."
Frank Janssen en Harrie van
Schlit hebben aan gasten/verzor
gers en uiteraard de renners zelf
pakketten aangeboden. In ieder
pakket zit 100 euro sponsorgeld.
Doordat men het groot inkoopt is
men goedkoper uit en kan er een
flink bedrag vanuit deze pakketten
naar de gehandicaptenzorg. Voor
de renners is alles geregeld; over
nachting, eten, inschrijving, verze
kering, fietskleding en het gehele
vervoer. "Degene die een pakket
afneemt, weet voor welke doelen
er gefietst wordt. Je merkt aan een
ieder dat men er erg enthousiast is
om mee te gaan."
De groep renners gaat diverse
besloten tochten rijden om elkaar
zo beter te leren kennen. Ook gaat
men met grote groepen afreizen
naar andere georganiseerde toch
ten, zoals Steven Rooks Classic,
Reuzen van Vlaanderen en Lim
burgs Mooiste. De stichting heeft
daarvoor zelf een grote aanhang
wagen aangeschaft, waarmee tien
fietsen vervoerd kunnen worden.
De initiatiefnemers blikken al
vooruit naar 2011. In het najaar
van 2010 gaat de commissie van
Hans Jenniskens, Peter Jans
sen, Hans Hudales
aanbeveling van de Stichting Pie
ken voor het Goede Doel een aan
beveling doel voor welke doelen
er in 2011 gefietst wordt. Hans
Hudales: "Alles is hierin denkbaar,
als het maar met de gehandicap
tenzorg te maken heeft. De ver
wachting is dat we volgend jaar
met minimaal honderd renners
voor de vierde maal de Marmotte
gaan fietsen en ja.... weer voor
een of meerdere goede doelen."
Donateurs zij altijd welkom en
kunnen hun bijdrage storten op
bankrekeningnummer 102639264,
ten name van Stichting Pieken
voor het Goede Doel. Voor meer
informatie kan men kijken op
www.pieken.nu.
Paviljoen G is een van zes rijks
monumenten op het Servaaster-
rein aan de Stationsweg in Venray.
Als onderdeel van het gebouwen
complex van het voormalige St.
Servatiusgesticht werd het in
1905-1907 gebouwd. Dat gebeur
de naar een ontwerp van de Bel
gische architect Henri van der
Plas in opdracht van de Broeders
van Liefde. Oorspronkelijk was
het paviljoen bestemd voor zestig
behoeftige, rustige patiënten. In
het kader van het plan 'Servaashof'
wordt het gebouw gerenoveerd en
krijgt het definitief een kantoor
functie. Het opvallende gebouw
is prominent gelegen vooraan
in de noordoostelijke hoek van
het Servaasterrein. Het heeft een
representatieve voorgevel met
twee bijzondere koepeldaken, zie
de foto linksboven. Die koepels
zijn uitgevoerd in een neobarokke
stijl, zie ook de foto linksonder, en
zijn uiterst zeldzaam in Limburg.
Achter Paviljoen G bevindt zich
geen besloten achtertuin meer. De
achtergevel, zie de foto midden
boven, bezit een uitbouw, waaraan
een serre aansluit. Oorspronkelijk
was dat waarschijnlijk een open
veranda, die in de periode tot ca.
1925 met glas werd dichtgezet. De
serre bestaat uit een constructie
met standvinken op een hardste
nen balustrade, zie de foto rechts
onder. In de westgevel wijzen
bouwsporen op een verdwenen
glazen verbindingsgang, zie de
foto in het midden. Hoe die ver
bindingsgang er uit heeft gezien,
is te zien op het fragment van een
aquarel van Victor Beckers, zie de
foto rechts in het midden. Beckers
was van 1907 tot 1914 bewoner
van Servaas en heeft veel schilde
rijen en tekeningen van het com
plex gemaakt die naast artistieke,
ook grote historische waarde heb
ben. De koepeldaken in Neobarok
zijn pronkstukken van historische
bouwkunst. Zij zijn gedekt met
leien en versierd met blinde oeil-
de-boeufs (blinde ossenogen).
Daarvan zijn er twee te zien op
de foto linksonder. De in omtrek
cirkelvormige koepel rust op een
bijzondere onderbouw: een vijf-
zijdige, zich verjongende tamboer.
Die zorgt ervoor dat de koepel
verder naar boven uitsteekt en op
deze manier veel sterker het beeld
van het gebouw bepaalt. Aan de
bovenzijde wordt de koepel afge
sloten door een blinde lantaarn,
die rondom gedecoreerd is met
cirkels. Die lantaarn wordt afge
dekt door een tweede koepeltje,
dat bekroond is met een smeed
ijzeren siernaald met windvaan.
Bijzonder in bouwkundig histo
risch opzicht is ook de vrijdragen-
de houten kapconstructie van de
koepels. Op de foto rechtsboven
is de centrale verticale stijl te zien
van het ruimtelijke framewerk,
waar druk- en trekbalken uit ver
schillende hoeken elkaar ontmoe
ten. Paviljoen G heeft in meerdere
opzichten zeldzaamheidswaarde.
Foto en tekst Frans de Roos.
Bronnen: GGZ voor Noord- en
Midden Limburg, Monumenten-
register, PMertens e.a. Jongere
bouwkunst in Limburg, 2001.
Stichting Venray Monumentaal
(SVM): secretariaat Vliezenweg 1
5801 in JC Venray, e-mail venray-
monumentaal@live.nl.
Silvia Vekens uit Venray was de
grote winnares van de finale van
de metamorfoserubriek Good-
Looking in nieuwsblad Peel en
Maas. Zij won een mooie hoofd
prijs: een woonmetamorfose van
Hofmans Tapijten ter waarde van
1000 euro en een champagneont-
bijt plus overnachting ter waarde
van 100 euro voor twee personen
in De Witte Hoeve in Venray.
Afgelopen weekend was het
zover. Silvia genoot samen met
haar zoon Stefano in De Witte
Hoeve van een speciaal arrange
ment. "We hebben het erg naar
onze zin gehad en zijn helemaal
Silvia en Stefano genoten
onder meer van een heerlijk ont
bijt in De Witte Hoeve.
in de watten gelegd. Met een
mooie kamer, een ritje in een snel
le auto, lekkere champagne en
een heerlijk ontbijt. Het was een
superweekend!"
In de maanden juni, juli
en augustus is de St. Willi
brorduskapel in Geijsteren
op de woensdagavond weer
geopend. Er wordt dan om
19.00 uur een eucharistievie
ring gehouden onder leiding
van pastoor Van Kempen, die
een maand geleden zijn 60-
jarig priesterjubileum vierde.
De kapel is gebouwd halverwe
ge de zestiende eeuw, waarschijn-
lijk in 1543. De put dateert uit de
tijd dat de heilige Willibrordus
Geijsteren heeft aangedaan. Vele
mensen gingen naar Geijsteren ter
bedevaart om genezing te krijgen
of de heilige te vereren. Aan het
water uit de put werd een gene
zende kracht tegen oogziekten
toegekend. De kapel is in gotische
stijl opgetrokken en na een peri
ode van verval werd ze in 1896
opnieuw hersteld en voorzien van
een nieuwe open gotische bidhal,
die bij de restauratie van 1947
weer werd afgebroken. Ook werd
de put toen weer in de originele
ronde vorm opgemetseld.
De laatste restauratie was in
1968 en enkele jaren later werd
het prachtige gebrandschilderde
raam aangebracht in de achter
wand. Een feest voor het oog als
de zon schijnt. In 1994 werd het
dak helemaal vernieuwd. Ieder
een is van harte welkom bij de
vieringen.
Leo van Soest uit Oirlo een halve eeuw toneelspeler
Leo van Soest (67) uit Oirlo
staat al een halve eeuw op
de planken. Eerst 24 jaar bij
toneelvereniging De Vlas
bloem in Oostrum, waar hij
ook voorzitter van was. Daar
na bij Oirato in Oirlo, de ver
eniging waar hij aan de wieg
van stond. Zijn verdiensten
voor het amateurtoneel waren
reden genoeg voor de Lim
burgse Federatie voor Ama
teurtoneel om Leo van Soest
te onderscheiden met een gou
den insigne. Toneelspelen zit
in zijn bloed. "Applaus van het
publiek, daar doe ik het voor.
Ik blijf op de planken staan tot
de dood ons scheidt."
Als 17-jarige jongen werd Leo
van Soest lid van het amateurto
neel in Oirlo. "Een paar oudere
zussen van mij zaten ook bij de
vereniging. Het leek me wel leuk
en zo is het begonnen. Toen ik
met mijn vrouw van Oostrum naar
Oirlo verhuisde, vond ik het jam
mer dat Oirlo geen eigen amateur
toneel had. Daarom hebben we
zelf een vereniging opgericht, nu
26 jaar geleden. Mijn vrouw is vol
gend jaar ook 50 jaar bij het ama
teurtoneel." Leo van Soest werkte
aan zeker 30 producties mee.
"Ik ben zelfs een tijdje regisseur
geweest, toen we er geen hadden.
Maar ik vind zelf spelen leuker. Het
mooie is dat we in onze verenigin
gen 22 mensen van verschillende
leeftijden hebben, die allemaal
goed met elkaar overweg kunnen.
Een paar kunnen goed zingen en
dansen. En er zijn een paar jonge
ren bijgekomen, jongens en mei
den. Vooral jongens hebben we
hard nodig, want er zijn er niet
veel die net als ik zo jong begin-
nen met toneel." "Dit jaar was ik
een alcoholverslaafde zwerver",
vertelt Leo van Soest enthousiast.
"We hebben het stuk 'De Richel'
opgevoerd. Twee keer in Oirlo en
een keer in de Schouwburg van
Venray. Dit stuk ging over een
tehuis voor alcoholverslaafden en
daklozen. Alleen al in Oirlo zijn
250 mensen komen kijken. Wij
voeren een stuk op per jaar. Met
dat stuk treden we drie keer op.
In april en mei begint de leescom
missie van de vereniging met het
lezen van boekjes van uitgevers.
Vlak voor de vakantie wordt geko
zen voor een stuk en gaan we
de rollen verdelen. In september
beginnen de repetities, één keer
per week. En in april is het zover:
dan treden we weer op."
Vroeger ging het wat makkelij
ker. "Ik las een rol een paar keer
Leo van Soest: "Applaus van het
publiek, daar doe ik het voor.'
door en dan kende ik het wel.
Nu is het veel moeilijker om mijn
stukken te onthouden. Dat doet
de leeftijd. Door de jaren heen
merk ik ook dat de stukken zijn
veranderd. Nu wordt veel meer
gekozen voor toneelstukken met
inhoud, waar vroeger vaak een
klucht de voorkeur had. Ik vind
dat een positieve ontwikkeling, al
vind ik humor ook in deze stuk
ken belangrijk. Ook regisseurs kij
ken er anders tegenaan en hebben
tegenwoordig meer invloed op de
stukken."
APPLAUS
Zelf heeft hij nooit les gehad.
"Ik heb alles geleerd van regis
seurs. Maar ik denk wel dat ik
iedere rol kan vertolken. Vorig jaar
heb ik 'Diner for One' gespeeld,
dat lag me goed. Ik speel graag
rollen met inhoud, maar wel met
wat humor. Ook de zwerver die ik
onlangs speelde, was een humo
ristische rol. Het publiek reageert
daar heel leuk op. Dat is ook waar
je het voor doet. Nu krijg je in je
eigen dorp al snel applaus, omdat
iedereen je kent. Maar toen zelfs
het publiek in de Schouwburg in
Venray een oorverdovend applaus
gaf, kon mijn dag niet meer
stuk. Dat is écht applaus voor
het spel."
Leo van Soest heeft enkele
jaren in zijn toneelcarrière niet
gespeeld, omdat hij voorzitter
van de fanfare was. "Terwijl ik
geen noot kan lezen. Ik zit nog
steeds elke vrijdag trouw bij de
repetities. Daarnaast ben ik lid
van de dorpsraad en actief bij de
KBO. Stilzitten doe ik niet. Ik blijf
toneelspelen tot de dood ons
scheidt. Wat me het meest is bij
gebleven? Een stuk van Felix Tim
mermans: 'En waar de sterre bleef
stille staan'. Dit kerkelijke stuk
hebben we in 1987 opgevoerd en
het ging over drie zwervers die
een goddelijke verschijning kre
gen. Ook de revue 'Eeuwig Oel-
dere' en onze jubileumvoorstel
ling vorig jaar hebben bij mij een
speciaal plekje."
EN
MAAS
EEL
Fietsmarathon voor het
goede doel in Overloon
"Ik sta op de planken
tot de dood ons scheidt"