We kunnen elkaar
gewoon niet missen
"Geven, nemen
en veel beleven
Koester uw
Monument
Kleur in Landweert
II
ff
ff
Honderdeenendertigste jaargang - week 16 - donderdag 22 april 2010
Diamanten bruidspaar Janssen in Oostrum
Op zondag 2 mei is het maar
liefst zestig jaar geleden dat
Lei Janssen (85) zijn jawoord
gaf aan Marie Gommans (83).
Vanuit hun huisje in Oostrum
blikken ze even terug op hun
verleden samen.
Door Sanne Claessens
Het was misschien geen liefde
op het eerste gezicht toen de twee
elkaar voor het eerst zagen. Lei en
Marie leren elkaar kennen als haar
broer een relatie krijgt met de zus
van Lei. Als Lei vervolgens in 1946
in dienst naar Indië vertrekt, pakt
Marie de pen in de hand en begin
nen ze een bijzonder briefcontact.
De brieven gaan op en neer totdat
Lei twee jaar later terugkeert naar
Nederland en ze vrijwel meteen
verkering krijgen. Marie woont
dan nog in Leunen en in 1950
trouwen ze, op 17 april voor de
wet en twee weken later, op twee
mei, voor de kerk. "Ons eerste
huisje, tussen Horst en Leunen,
bewoonden we voor zo'n ander
half jaar. Daar werd ook onze eer
ste kind geboren", vertelt Marie.
Lei werkt bij Nelissen, als ze met
zijn drietjes terugkeren naar het
geboortedorp van Lei, Oostrum.
Ze wonen een paar jaar in één van
de noodwoningen voordat ze in
een van de huizen tegenover het
station trekken. "In dat huis zijn
alle andere kinderen geboren, we
hebben toch in totaal zo'n zestien
jaar op die plek gewoond", weet
Lei nog te vertellen.
Samen met hun drie jongens
en vier meiden verhuizen ze in
1969 opnieuw, maar heel ver weg
gaan ze niet. Hun nieuwe plekje
staat tegenover het gemeen
schapshuis in Oostrum. Lei vormt
vanaf dat moment ook samen met
zijn Marie het vaste team in het
gemeenschapshuis, waar hij de
rol van beheerder op zich neemt.
"Ik heb vijfentwintig jaar bij Nelis-
sen gewerkt en ook achttien jaar
in het gemeenschapshuis. Daarna
gingen we in '87 allebei met de
vut."
In het huis waar ze maar liefst
vijfendertig jaar wonen, maken ze
veel mee. Hun kinderen vliegen
uit en ze worden de trotse opa
en oma van de eerste kleinkinde
ren. Ze vieren er hun veertigjarige
huwelijk, vlak nadat ze in de vut
zijn gegaan, en het leven lijkt hen
toe te lachen. "We zouden gaan
genieten", vertelt Marie, "toen we
veertig jaar getrouwd waren, zijn
we met de hele familie nog samen
naar Duitsland gegaan, naar een
hotel." Een paar jaar later begint
de gezondheid van Marie wat af
te nemen en dat drukt toch een
kleine stempel op hun leven. Zes
jaar geleden verhuist het echtpaar
weer, maar wederom maar enkele
tientallen meters. Lei en Marie
genieten hier van hun veertien
kleinkinderen en hun twee ach
terkleinkinderen.
"De kinderen komen vaak op
bezoek en wonen allemaal in de
buurt, dat is enorm fijn", vertelt
Marie. Twee keer per week leg
gen ze nog een kaartje met de
86- jarige broer van Marie in Leu
nen. Ook genieten ze in de zomer
volop van hun tuin. Lei is ook nog
lid van verschillende verenigin
gen, zoals de wapenbroeders en
de Bokkenrijders, beide bedoelt
voor mannen uit de vroegere
dienst. Ook kijkt hij graag naar
sport op de tv, zoals voetbal, wiel
rennen en tennis. Zestig jaar is
een bijzonder lange tijd. Hoe heb
ben ze het voor elkaar gekregen
en wat is hun geheim? "Dat je echt
van elkaar houdt", zegt Marie. "en
elkaar gewoon niet kunt missen."
Lei: "We hebben geweldige en
Lei en Marie Janssen-Gom-
mans zijn zestig jaar getrouwd.
lieve kinderen, waar we enorm
veel steun aan hebben en die ons
altijd helpen bij wat we nodig
hebben. Ook de aangetrouwde
familie, die zorgt ook zo goed voor
ons." Lei en Marie hopen nog lang
samen te kunnen blijven in hun
gezellige huisje, waar alles is wat
ze nodig hebben. Het feest dat
op de planning stond kan helaas
niet doorgaan, maar wellicht dat
ze het later nog eens dunnetjes
overdoen.
Jan en Fien Wismans uit Ysselsteyn zijn op 26 april 50 jaar getrouwd
Zo'n 56 jaar geleden gebeur
de het tijdens het carnaval in
Ysselsteyn: de vonk tussen
Fien Versteegen (75) en Jan
Wismans (73) sprong over.
Anno 2010 zijn ze een gou
den bruidspaar. Jan en Fien
zijn in die tijd drie kinderen
en vijf kleinkinderen rijker
geworden. Het geheim van
hun huwelijk is veel samen
uitgaan en dansen. Al doen
ze het tegenwoordig rustiger
aan, het echtpaar is nog steeds
de aanvoerder van een grote
vriendengroep.
Het decor van het begin van
de romance was zaal Bos in Yssel
steyn. "Menig uurtje hebben we
hier met onze vrienden doorge
bracht, met de nodige pilsjes", ver
telt Fien Wismans-Versteegen. "Lek
ker dansen op de zaterdagavonden
en tijdens de Ysselsteynse kermis.
In 1954 kregen we verkering en
is het nog even uitgegaan. Na een
paar maanden, in 1955, zijn we
weer bij elkaar gekomen en altijd
gebleven. Op 26 april 1960 trouw
den we. Het was een prachtige
dag. Het begon regenachtig, maar
later werd het mooi weer. We gin
gen wonen in de Meerselepeel.
Daar zijn onze drie dochters gebo
ren: Carien, Maria en Fia."
Met z'n vijven vormde de familie
Wismans een gelukkig gezin. In de
loop van de tijd gingen de doch
ters op jongensjacht. De wens
om opa en oma te worden, kwam
uit voor Fien en Jan Wismans. Vijf
kleinkinderen hebben ze: Den
nis, Davey, Joyce, Marit en Rowan.
"Ik heb het geluk gehad om 25
jaar met vier 'mechjes' te mogen
wonen", lacht Jan Wismans. "De
kinderen en kleinkinderen komen
graag bij ons. Bij oma is ook altijd
iets lekkers te krijgen. Fien bakt
haar eigen gebak en dat valt bij
iedereen in de smaak."
Jan Wismans heeft bijna 40 jaar
bij de Boerenbond gewerkt, ter
wijl Fien Wismans thuis voor het
gezin zorgde. "Jan werkte veel in
ploegendienst. Toen was het nog
.t; 't j
de tijd van zware zakken sjou
wen, de laatste jaren was dat niet
meer zo nodig. Ik was een bezige
bij en kon niet stilzitten. Naast de
zorg voor het gezin heb ik op vele
andere plaatsen gewerkt. Jan is
nu dertien jaar thuis van de Boe
renbond. Maar de oude garde van
toen Jan er nog werkte, komt nog
altijd bijeen. De dames gaan tijdens
verjaardagen nog immer bij elkaar
op de koffie. Wij hebben een grote
vriendengroep."
De vaste kern van vrienden kent
Jan Wismans al vanaf de lagere
school, zeker 57 jaar geleden. "We
hebben altijd veel genoten van
de dansavonden. Ysselsteyn hangt
van dansavonden aan elkaar. Ook
zijn we veel op vakantie geweest,
wel drie keer per jaar. We heb
ben zo ongeveer alle Center Parcs
campings twee keer gehad. En we
namen altijd de fietsen mee. Nu
doen we veel koersballen, kaar
ten en kienen. Fien gaat vaak naar
avonden van ZijActief en ik ben
vrijwilliger bij de Zonnebloem
Peelbloem en bij de Samen Doe
Dag. In 2002 zijn we naar Yssel
steyn verhuisd. Met de bewoners
aan de Immenhof hebben we heel
goed contact. We drinken samen
koffie, barbecuen en hebben wel
eens een huifkartocht gemaakt."
"Geven en nemen. En natuurlijk
veel plezier maken", is volgens
Fien en Jan Wismans het geheim
van een goed huwelijk. "Tegen
woordig is het huwelijk toch wel
anders. Mensen gaan sneller schei
den. Vroeger bleven mensen van
armoede bij elkaar. Door de jaren
heen is het leven sowieso veel
veranderd. Toen we jong waren,
haalden we alle groenten en fruit
uit de tuin. 's Avonds zat het hele
gezin samen en werden er appels
geschild. Tegenwoordig is er veel
te doen voor de jeugd en gaan ze
de straat op. Maar dat betekent
zeker niet dat vroeger alles beter
was."
Het paar heeft ook moeilijke tij
den gekend. In de jaren negentig
kreeg Jan Wismans darmkanker.
Hij kreeg last van zijn blaas, pros
taat en leed twee keer aan een
longembolie. "We hebben ervoor
moeten knokken, maar we hebben
het wel gehaald. Ik ben er doorge
komen door mijn gezin. Als ik dat
niet had gehad, had ik hier niet
meer gezeten. Toen ik ziek was,
is onze vaste groep vrienden naar
Tienray en Kevelaar gegaan om
te bidden. Dat grijpt me toch wel
aan. We hebben altijd veel steun
Het gouden bruidspaar Jan en
Fien Wismans.
aan het geloof gehad. Des te ouder
je wordt, des te harder je elkaar
nodig hebt. Fien en ik kunnen
elkaar niet missen." Maandagavond
26 april, 50 jaar nadat het paar
trouwde, brengt fanfare De Peel-
klank een serenade aan huis. Op
donderdag 29 april viert het gou
den bruidspaar feest. "We begin
nen de dag om 15.00 uur met een
heilige mis in de Sint Odakerk
in Ysselsteyn. Daarna wordt het
feest, dat besloten is, voortgezet in
zaal Pilot in Ysselsteyn. De avond
wordt zoals we vijftig jaar geleden
zijn begonnen: met dansen, eten
en heel veel plezier maken. Maak
van het leven wat er van te maken
valt. Zo is het leven: geven, nemen
en veel beleven."
De Venrayse aannemer Harrie
Oudenhoven (1891-1948), zie de
portretfoto, voerde niet alleen
bouwkundige projecten uit, maar
ontwierp die projecten vaak zelf
als architect. Verschillende van
zijn in Venray gerealiseerde ont
werpen zijn inmiddels gekwalifi
ceerd als beschermd monument.
Hij is een goed voorbeeld van
een geslaagde architectaanne
mer. Oudenhoven werd in Venray
geboren en leerde het vak van
zijn vader Leo (geboren in 1855).
Hij nam ook het aannemingsbe
drijf van zijn vader over. Dat was
in de familie een generatie eerder
ook al gebeurd. Harrie's vader Leo
had het vak ook geleerd van zijn
vader Henricus (1806-1890) en
ook diens bedrijf overgenomen.
Oudenhoven voldeed graag aan
de wens om ook voor het archi
tectonische ontwerp te zorgen. En
met succes, wat blijkt uit de vele
woningen die Oudenhoven op die
manier in Venray heeft gebouwd
en uit een aantal ontwerpen in
Venray die cultuurhistorisch als
waardevol zijn aangemerkt.
In 1986 nam de Rijksdienst
voor Monumentenzorg het ini
tiatief om in ons land de bouw
kunst uit de periode 1850-1940 te
inventariseren. De resultaten van
dat onderzoek, het Monumenten
Inventarisatie Project, kortweg het
MIP genoemd, zijn sindsdien vast
gelegd in een landelijke reeks van
publicaties. Doel van het project
was om per gemeente waardevol
le gebouwen en andere objecten
te beschrijven, zodat er meer zicht
kwam op monumentenzorg en
cultuurgeschiedenis. In het MIP
van Venray zijn 12 door Ouden
hoven ontworpen en gebouwde
panden beschreven. Daarbuiten
was Oudenhoven bij meerdere
projecten in Venray betrokken.
Hier volgt een opsomming van de
MIP-geregistreerde panden met
vermelding van het bouwjaar en
met tussen haakjes het nummer
in bovenstaande foto. Het zijn
de woningen Dr. Kortmannweg
6, 1919 (1), Henseniusstraat nr.
11A, 1929 (2) en nr. 11B, 1930 (3),
Hoenderstraat nr. 31, 1921 (4), nr.
41 en 43, 1935 (5), alsmede nr. 63
en 65, 1921 (6), Paterslaan nr. 20,
1926 (7) en Stationsweg nr. 20,
1924 (8), nr. 23, 1924 (9) en nr. 55,
1930(10). Al die woningen zijn in
traditionalistische stijl gebouwd.
De woningen Hoenderstraat 63 en
65 zijn gemeentelijk monument
en zijn een mooi voorbeeld een in
Venray veel voorkomende lagere
bebouwing langs vroegere invals
wegen. Het winkelwoonhuis Hen-
seniusstraat 11A en het woonhuis
Henseniusstraat 11B zijn eveneens
gemeentelijk monument. Beide
zijn weliswaar van een traditio-
nalistische bouwstijl, maar met
invloeden van de Amsterdamse
School/Nieuwe Zakelijkheid,beide
panden zijn goede voorbeelden
van het werk van H. Oudenhoven.
De vele door H. Oudenhoven ont
worpen en gerealiseerde panden
bepalen mede het karakteristieke
straatbeeld van Venray.
Foto en tekst Frans de Roos.
Bronnen Riny Creemers-Oudenho-
ven, Harrie Oudenhoven jr., Monu-
mentenregister en MIP-dossier.
Stichting Venray Monumentaal
(SVM): secretariaat Vliezenweg 1,
5801 JC in Venray, e-mail venray-
monumentaal@live.nl.
Hef c6 nö&if ékaf &rvi/
uh&fiuzóC jkcovuien'
loopbaanadvies
Wil jij geïnspireerd en gemotiveerd worden om
het beste uit je loopbaan te halen?
Kom dan in beweging!
KICC Loopbaanadvies is gespecialiseerd in
Loopbaanbegeleiding, Coaching Et Outplacement.
De begeleidingstrajecten worden volledig afgestemd
op de individuele behoefte, zowel voor particulieren
als organisaties.
Kijk voor meer informatie op www.kicc.nl
of neem contact op met 06-55345734
Bij juf Bianca, conciërge Jos
en een aantal ouders van open
bare basisschool De Landweert
ging zaterdag al vroeg de wek
ker. De commissie speelplein
had een mooie dag uitgezocht
om de 'grijze' speelplaats van
de school op te fleuren met
mooie kleuren. Menige bus
verf werd tot op de bodem
geleegd met de verfkwast. Met
een likje hier en een likje daar
werd om 15.30 uur het kar
wei afgerond. Daarna was het
afwachten wat de kinderen
ervan zouden vinden.
Afgelopen maandagochtend
was het zover. De nieuwsgierige
kinderen konden bijna niet wach
ten tot ze konden spelen op de
kleurige speelplaats. De jongste
en de oudste leerling van school
mochten een lint doorknippen
en daarmee het mooie speelplein
openen. Met veel enthousiasme
werd het speelplein bestormd.
Voor de werkers was het erg fijn
om te zien dat zowel de oudere
als de jongere kinderen de speel
plaats fantastisch vonden. Op de
door groep 8 ontworpen hinkel-
banen werd gehinkeld, je kan er
'lummelen' met een bal op het
lummelveld, knikkeren, rondrijden
in karren op een heus verkeers
plein met zebrapad, verkeerslich
ten en uiteraard ook parkeerplaat
sen (waar je straks natuurlijk voor
moet gaan betalen). Een heuse
zon lacht je voortaan tegemoet als
je naar school gaat. De zandbak-
rand heeft ook een mooi kleurtje
gekregen en oud-leerling Naomi
Fleurkens, die ook van de partij
was, liet hier haar voetsporen ach
ter. Het speelplezier van de kin
deren en de leuke reacties van de
ouders waren een prima beloning
voor de commissie en de ouders
die meegeholpen hebben.
KL EN MAAS
