Koester uw
Monument
Hommage aan
Piet Hermans
"Dit worden de mooiste
Passiespelen ooit'
Prachtig jubileumboek bij
afscheid Swolgense Boys
Honderdeenendertigste jaargang - week 14 - donderdag 8 april 2010
Venrays voornaamste rijksmonu
ment, de Sint Petrus'Banden Kerk
of de Grote Kerk, is een gotisch
kerkgebouw uit de 15e eeuw.
Kenmerkend voor de gotische
bouwstijl is de toepassing van een
skeletconstructie. Dat leidt nor
maliter tot een minder massief en
ook hoger bouwwerk. De Grote
Kerk heeft fraaie skeletelementen:
prachtige ribgewelven in het dak
in verschillende typen die recht
streeks of via bogen de dakbelas
ting overbrengen op kolommen,
pilasters en steunberen. Daardoor
hebben de metselwerk buitenwan
den in mindere mate een dragen
de functie. En daardoor kunnen in
een gotische kerk in die buiten
wanden vele, en ook grote, maar
vooral ook hoge raamopeningen
worden toegepast. Want typerend
voor de gotiek is 'het verticalis-
me', het bouwen in de hoogte en
daarbij het toepassen van hoge
ramen. Een ander stijlkenmerk
van de gotische bouwkunst is de
toepassing van de spitsboog. Dat
is een boog die bestaat uit twee
gelijke gebogen delen, die elkaar
in de top onder een hoek ontmoe-
ten. De gotische bouwstijl wordt
daarom ook wel de spitsbogenstijl
genoemd. De Grote Kerk bezit in
haar buitenwanden in totaal 26
spitsboogvensters.Afhankelijk van
de breedte van de opening in de
wand zijn die vensters in het alge
meen in een aantal ramen onder
verdeeld door toepassing van ver
ticale tussenstijlen van steen. De
meeste spitsboogvensters van de
Grote Kerk hebben twee tussen-
stijlen, waardoor er drie ramen,
drie zogenaamde lancetvensters,
één gemeenschappelijke spits
boog hebben, zie de foto rechtsbo
ven. Op die foto is elk lancetven
ster aan de bovenzijde voorzien
van een lancetboog, in dit geval
ook uitgevoerd als spitsboog. Het
boogveld tussen de lancetbogen
en de grotere spitsboog is opge
vuld met een stelsel van regels:
een zogeheten maaswerk of tra-
ceerwerk of tracering. Op de foto
rechtsboven zijn binnen de grote
re cirkel vier grotere en twee klei
nere visblaasmotieven toegepast.
De visblaas is een oud Christus
symbool en bestaat uit een ronde
tracering die aan één kant puntig
toeloopt. Naast de grondvorm de
visblaas worden in gotische raam-
traceringen ook toegepast: de
ronde pas, een rond maaswerk en
de driepas, een klaverbladgevorm-
de pas samengesteld met drie
ronde passen of met drie puntig
toelopende passen. Verder ook de
vierpas en de veelpas, zijnde als
de driepas, echter met vier, resp.
met veel eindvormen, alsmede
verschillende varianten daarop
en de restvormen. Bij steeds weer
een andere samenstelling kan een
vormenspel ontstaan van steeds
weer verrassende decoratieve
figuren. Het is boeiend om te zien
dat de Grote Kerk in Venray in
elk van de 26 spitsboogvensters
een andersoortig maaswerk heeft.
Foto en tekst Frans de Roos. Bron
nen: Monumentenregister, Stich
ting Behoud en Restauratie Beel
denschat Sint Petrus'Banden Kerk,
www.petrusbandenkerkvenray.
nl. Documentatie Stichting OMD,
Glas in lood in Nederland 1840
1968, Wikipedia. Stichting Venray
Monumentaal (SVM): secretariaat
Vliezenweg 1 5801 JC in Venray, e
mail venraymonumentaal@live.nl.
In het bijzijn van Thea Hermans,
de weduwe van de enkele jaren
geleden overleden Venrayse kun
stenaar Piet Hermans, en de klein
kinderen Teun, Pien en Guusje is
op tweede paasdag in America een
bronzen replica onthuld van Den
Turfsteker. Dat beeld is in 1987
gemaakt door Piet Hermans, maar
het bleek niet bestand tegen de
weersinvloeden. Op initiatief van
de dorpsraad is besloten om er
een bronzen replica van te laten
maken. Dat heeft bronsgieter Rob
van den Broek uit Afferden gedaan,
in samenwerking met de Geijs-
terse kunstenares Mieke van Uden.
Onder grote belangstelling en
onder muzikale klanken van fan
fare America heeft wethouder Ger
van Rensch samen met Thea Her
mans en de kleinkinderen het
beeld onthuld. De Geijsterse kun
stenares begon haar toespraak met
Thea Hermans en haar klein
kinderen samen met Mieke van
Uden voor het nieuwe beeld.
Piet Hermans te bedanken voor
het mooie weer en alles wat hij in
het verleden heeft betekend voor
velen in en rondom Venray. Mieke
van Uden is blij dat ze dit als eerbe
toon aan Piet heeft kunnen doen
en dat zijn turfsteker in brons ie
dereen zal overleven.
'Hogepriester' Piet van der Wouw en 'apostel' Mario Kremers klaar voor première
Piet van der Wouw (59) uit
Venray en Mario Kremers (42)
uit Wanssum spelen mee in de
negentiende editie van de Pas
siespelen in Tegelen. Voor Piet
van der Wouw zijn het de eer
ste Passiespelen, Mario Kre-
mers is al toe aan zijn negende
editie. En volgens hem worden
de door Cees Rullens geregis
seerde Passiespelen van 2010
de mooiste ooit.
En dat had Mario Kremers nooit
gedacht. "Voor mij waren de Pas
siespelen van 2000, geregisseerd
door filmregisseur en Tegelenaar
Ben Verbong, zo indrukwekkend,
dat ik ervan overtuigd was dat die
nooit meer overtroffen zouden
worden. Maar dat gaat nu toch
gebeuren. 2000 verbleekt bij 2010
durf ik rustig te stellen." En Kre-
mers kan het weten. In 1971, toen
hij nog in Tegelen woonde, brach
ten zijn ouders voor het eerst een
bezoek aan de Passiespelen in zijn
woonplaats. In 1973 had hij zijn
eerste rol te pakken. Als 6-jarige
liep hij tussen het volk mee aan
de hand van zijn vader. De daar
opvolgende edities was hij elke
keer van de partij, als bediende
bij het laatste avondmaal, Romein,
hogepriester, Jozef van Arime-
thea en dit jaar als de apostel
Johannes.
Zoveel ervaring heeft Piet van
der Wouw uit Venray niet. Dit zijn
z'n eerste Passiespelen. "Ik ben
tien jaar lid geweest van amateur
toneelvereniging Ventiel in Venray
en sta ingeschreven bij diverse
castingbureaus. Ook heb ik onder
meer meegedaan aan de Shake
speare Spelen in Kessel in 2004
en de hoofdrol gespeeld in de film
'Tiks' over 100 jaar psychiatrie in
Venray. Daarvoor heb ik nog een
soort Oscar gekregen." Hij kwam
pas later bij de cast van deze Pas
siespelen. "Er stond een oproep in
het E3-Journaal waarin nog men
sen werden gevraagd voor grotere
rollen. Dit keer heb ik mijn kans
gepakt en kreeg de rol van Esdras,
hogepriester van de Sanhedrieten.
Een felle tegenstander van Jezus."
Mario Kremers speelt de rol van
jongste apostel Johannes. Een pro
motie wil hij dat niet noemen.'Qua
bekendheid misschien wel, tekstu
eel is het minder dan bijvoorbeeld
de rol van hogepriester Jeroboam
die ik vorige keer speelde. Ik kom
nu na de pauze nog terug en ben
er als enige apostel tot het laatste
moment bij. Hoogtepunt is wel de
slotmonoloog samen met Maria
Magdalena. Dan weet je alle ogen
op je gericht. Prachtig."
JEZUS
Je zou zeggen dat de rol van
Jezus het hoogst haalbare is in
de Passiespelen. Niet voor Piet
van der Wouw. "Ik ben sowieso
te oud voor die rol. En als ik mag
kiezen dan laat mij maar Herodes
spelen, een rol met humor. Dat
ligt mij wel." Mario Kremers heeft
wel ooit Jezus willen zijn. "Ik ben
Piet van der Wouw uit Ven
ray (links) en Mario Kremers
uit Wanssum spelen mee in de
negentiende editie van de Passie
spelen in Tegelen.
opgegroeid met Theo Joosten als
Jezus en dat heeft veel indruk op
mij gemaakt. Dat wilde ik ook. Van
daag de dag is het alleen al door
mijn postuur onmogelijk, dus die
droom heb ik niet meer." Over
de Jezus van 2010, René Geijbels,
is het tweetal het helemaal eens
met elkaar. "Die heeft een prach
tige kop, met een pruikje op is
dat gewoon Jezus." Beiden leven
toe naar zondag 11 april, wan
neer het hele stuk voor het eerst
in zijn geheel wordt gespeeld in
kostuum. En dan natuurlijk de pre
mière op 16 mei. Als het zover is,
is er door iedereen die meedoet
gigantisch veel vrije tijd geïnves
teerd in de Passiespelen. "Dat kan
alleen als het hele gezin er achter
staat. En dat is in Mario's geval
ook zo, want iedereen doet mee.
Mijn vrouw, die ik overigens heb
leren kennen bij de Passiespelen,
onze dochter, mijn vader en moe
der en ook mijn schoonouders,
zus, schoonbroer en neef zijn er
allemaal bij." Veel lof is er van Piet
van der Wouw en Mario Kremers
voor regisseur Cees Rullens. "Een
echte prof, die de personages als
geen ander neerzet en bovenal
is hij een prachtig mens", vindt
Piet van der Wouw. "Ik ben ook
onder de indruk van de locatie en
de spelersgroep. Ik werd meteen
goed opgenomen. De sfeer is echt
geweldig." "Zijn keuze om het volk
een belangrijker aandeel te geven
in de voorstelling is geniaal", oor
deelt Mario Kremers. "Ik zal ver
klappen dat het laatste avondmaal
dit keer niet alleen door Jezus en
zijn apostelen wordt genuttigd,
maar 400 man vieren tegelijkertijd
het Pesachfeest waar het op dat
moment om gaat. Geweldig is dat,
in een waanzinnig decor, dicht op
het publiek: dit worden de mooi
ste Passiespelen ooit!"
De Passiespelen worden van 16
mei tot en met 12 september 23
keer opgevoerd in openluchtthe
ater De Doolhof in Tegelen. Kaar
ten zijn te bestellen via: www.
passiespelen.nl of telefonisch:
077-3263102.
Het afscheid van Swolgense
Boys als zelfstandige voetbal
club valt samen met de viering
van het negentigjarig jubileum.
De rood-zwarten zijn opge
richt op 1 mei 1920. Komend
seizoen gaat Swolgense Boys
met TOP'27 op in de fusie
club Sporting ST. In het eerste
weekeinde van juni vinden de
jubileumfestiviteiten plaats.
Het hoogtepunt is ongetwij
feld de presentatie van het
schitterende jubileumboek dat
liefst 235 pagina's telt. Emile
Beurskens, Peter Hendrix en
Chrit Thijssen zijn er ruim een
jaar mee bezig geweest. En het
resultaat mag er zijn, het is
een juweeltje geworden. "We
wilden geen feestgids maken,
maar een boek waarin de com
plete geschiedenis is vastge
legd", zegt Beurskens. "Nu is
het daarvoor ook het juiste
moment. Want straks gebeurt
het niet meer."
Door Henk Willemssen
De drie makers zijn stad en
land afgereisd om zoveel mogelijk
gegevens boven water te krijgen.
Heel wat uren zijn doorgebracht
bij het krantenarchief in Venlo
en in de archiefruimte van de
KNVB in Nieuwstadt. Ook veel
oud-leden zijn thuis bezocht. Het
leverde tal van leuke anekdotes
en foto's op. Alle kampioensfoto's
van de hoofdmacht staan erin. De
eerste titel vierden de Swolgena-
ren in het seizoen 1931/32. En bij
alle foto's zijn de namen vermeld.
Het was vaak een hele puzzel om
iedereen te achterhalen. Met hulp
van velen is het een welhaast pro
fessionele uitgave geworden. Dat
Emile Beurskens grafisch ontwer
per van beroep is, komt wel erg
goed van pas, zegt Peter Hendrix.
"Anders was het nooit zo'n mooi
boek geworden. We dachten eerst
aan honderdvijftig pagina's. Het
zijn er veel meer geworden. We
hebben zoveel materiaal dat we er
wel driehonderd konden vullen.
Bij de voorinschrijving hebben
zich 175 mensen aangemeld. We
laten driehonderd of 350 exem
plaren drukken." De prijs bedraagt
symbolisch 19,20 euro.
Een jaar geleden nam het trio
zich voor om voor eens en altijd
de Swolgense voetbalhistorie vast
te leggen. Als de fusie niet voor
de deur had gestaan, was het nu
niet gebeurd. Maar wellicht over
tien jaar bij de viering van het
eeuwfeest. Emile Beurskens heeft
er welhaast zijn levenswerk van
niet ontbreken. Piet, de vader van
Peter, was ruim een halve eeuw
bestuurslid. Heel lang heeft hij
tegengehouden dat er een kassa
hokje kwam. Het entree beuren
deed Piet met een rondgang langs
het publiek. Daarvoor gebruikte
hij altijd hetzelfde sigarenkistje.
Met op de binnenkant van het
deksel een lijstje van de donateurs
die vrije entree hadden. Dan een
berichtje over Ed Kleeven die op
het voetbalveld in Merselo een
loslopend varken vangt. En een
kaart vanaf zijn vakantieadres van
schrijver Bertus Aafjes, die jaren
lang in Swolgen woonde.
Iedere Swolgenaar zal straks
met veel plezier grasduinen in
het boek dat zichtbaar met veel
clubliefde is vervaardigd. Beurs-
kens en Hendrix zijn al zo'n 37
jaar lid. Als jeugdspelers waren ze
er in het seizoen 1981/82 bij toen
de titel werd gegrepen. Peter
voetbalde ruim twintig jaar in het
eerste en hij is bestuurslid vanaf
1999. Emile was een groot talent
die midden jaren tachtig naar VVV
ging. In 1991 maakte een zware
knieblessure een einde aan zijn
voetballoopbaan. "Ik ben toen
jarenlang niet meer op het voet
balveld geweest. Op zondag kon
ik echt geen wedstrijd zien." Toen
Peter Hendrix (links) en Emile
Beurskens hebben heel wat uur
tjes gestopt in het fraaie jubile
umboek van Swolgense Boys.
zijn zoon Jorn bij de pupillen ging
voetballen, raakte Emile toch weer
verslingerd aan Swolgense Boys.
Hij zit sinds 2004 in het bestuur
en is tevens jeugdleider. Dat de
jeugd van Swolgen en Tienray
al lang samen voetbalt, heeft de
basis gelegd voor de fusie. Decen
nia geleden zou een samengaan
ondenkbaar zijn, want er heerste
een grote rivaliteit tussen de
buurdorpen. Het gezegde 'neuzen
dicht, Tienray in zicht' herinneren
ze zich nog uit hun jeugdjaren. De
twee staan voor de volle honderd
procent achter de fusie. "We krij
gen een prachtige nieuwe accom
modatie", zegt Hendrix. "Als zelf
standige club hadden we kunnen
blijven aanmodderen. Maar straks
kunnen we als fusievereniging
echt vooruit. Daarbij zijn de resul
taten niet het belangrijkste, maar
het plezier dat de leden in de
sport beleven." Beurskens is het
er roerend mee eens. "Ja, wat wil
je met een dorp van 1300 inwo
ners. En alle mooie herinneringen
en verhalen van vroeger, die gaan
nooit verloren", zegt hij met een
knipoog naar het boek.
halen, maar korte stukjes tekst met
ontzettend veel foto's en plaatsjes.
De roemruchte bekerfinale tegen
Bekkerveld in 1962 mag niet ont
breken. "We hebben Bekkerveld
benaderd, en een speler van toen
heeft nog een verslag gemaakt",
zegt Beurskens. De rekening van
de bus en de huur van het veld
van RFC in Roermond zijn boven
water getoverd. "We zijn bij de
overleden oud-secretaris Sraar
Puijn op zolder geweest. Daar
hebben we heel veel spullen
gevonden", zegt Peter Hendrix.
Zoals oude spelerspasjes met foto.
Ook de notulen van de jaarlijkse
ledenvergadering leverden vaak
hilarische stukjes op. Zo vraagt
Wolfgang Rütten of in de kantine
het hetzelfde bier getapt kan wor
den als in zaal Wilhelmina. Trainer
Toon Knoops meldt in 1975 dat
hij tijdens de rust geen bestuurslid
meer in het kleedlokaal wil zien.
In het kleedlokaal van de tegen
stander is een toilet, maar dat
ontbreekt in het Swolgense kleed
hok. "Ieder jaar begon er iemand
over in de jaarvergadering", weet
Beurskens. "Voorzitter De Ponti
wilde er niets meer van weten, Hij
zei voor de rondvraag dat hij geen
enkele vraag meer wilde horen
over het toilet." Het beroemde
'geldkistje' van Piet Hendrix mag
gemaakt. Drie- tot vierhonderd
uren heeft hij er al ingestoken. "Ik
ben wel blij dat het nu zo goed als
af is. Maar ik heb het met ontzet
tend veel plezier gedaan. Vooral
de bezoekjes aan oud-leden lever
den vaak verrassende verhalen op.
Dat was heel leuk om te doen. We
hebben heel goede medewerking
van iedereen gehad." De 89-jarige
Ger Rutten vertelt over de legen
darische wedstrijd tegen Quick
Boys in de jaren dertig. De even
eens hoog bejaarde Toon Guelen
gaat in op de diverse periodes dat
hij trainer is geweest. De in Horst
woonachtige Adri van Gerven 'de
zwarte panter van Swolgen' heeft
het over een wedstrijd uit 1956.
De drie Duitsers uit Goch die
bij het uitgaan in Meerlo een
Swolgense vrouw aan de haak
sloegen, komen aan bod. Alle drie
zijn ze lid geweest. De bekendste
is Wolfgang Rütten, die als enige
nog steeds in Swolgen woont en
jarenlang in de hoofdmacht speel
de. Het trio is herenigd op een
foto met de Duitse vlag. Ook de
Tienrayse broers Michel en Toon
Knoops komen aan bod. Beiden
zijn langere tijd trainer geweest.
Het eerste deel van het boek
geeft de geschiedenis in vogel
vlucht weer. Geen ellenlange ver-
EN
MAAS
EEL
