"De leefomstandigheden zijn mensonterend" "De knalpijp gaat er zeker een keer af Koester uw Monument Manon Bax in voorleesfinale Matthaus Passion P ff Honderdeenendertigste jaargang - week 10 - donderdag 11 maart 2010 Anoeska de Bekker-van Beekveld in de ban van Nepal Haar doel was om een arts in Nepal, dr. Raj in Sauraha, te voorzien van een ziekenauto. Die opzet lukte en inmiddels is haar doel een missie gewor den. Na haar eerste kennisma king met Nepal is Anoeska de Bekker-van Beekveld uit Yssel- steyn vastbesloten de aller armsten in dit land blijvend te steunen. "Met de steun van vele sponsoren en mensen die de actie een warm hart toege dragen hebben, is de zieken auto er gekomen. Nu gaan we verder initiatieven ontplooien om de mensen daar te hel pen", straalt Anoeska. In november van het vorig jaar ging Anoeska de Bekker voor het eerst enkele weken naar Nepal. Ze is diep onder de indruk van de leefomstandigheden in een van de armste landen ter wereld. "Kinderen slapen er op straat, snuiven lijm de hele dag lijm. Het is een vies land met een prachtige natuur, maar het contrast tussen rijk en arm is enorm. Leven en dood ligt letterlijk en figuurlijk bij elkaar. Alle rotzooi wordt ook op straat gegooid. Waar de mensen liggen te creperen van de honger." Toch gaf haar eerste bezoek aan Nepal een bijzonder gevoel. "Het was mijn eerste kennismaking, maar het gaf me wel een gevoel dat 'ik thuis kwam'." In Katmandu kwam ze in contact met een leraar van de governmentschool, Jaya RamDulal, en zijn vrouw Arpana. "Ze hebben een zoontje van toen elf maanden. Je zult het geloven of niet, maar hij heet Johan. Het kind je was altijd ziek. Ik mocht hem wel meenemen, omdat ze er toch niet voor konden zorgen. Natuur lijk heb ik hen uitgelegd dat ik dat niet kon doen. In het laatste week end dat ik nog in Nepal was, heb ik allerlei babyspullen gekocht en ben een dag naar ze toe gegaan om uit te leggen hoe je voor een baby moest zorgen. Dit ging mij zo aan het hart dat ik ter plekke besloot om de kleine Johan op afstand te adopteren." De leefomstandigheden van het gezin zijn volgens Anoeska mens onterend. "Met zijn drietjes wonen ze in een kamertje van twee bij twee meter. In Nederland ligt een varken nog beter in zijn stal. Het zijn beiden heel intelligente mensen. Als leraar verdient Jaya 50 euro per maand, waarvan ze 35 euro kwijt zijn aan huur. Het is iedere dag vechten om te overle ven, Jaya had al drie maanden geen loon gezien." In enkele weken tijd bouwde Anoeska een hechte band op met hun zoontje Johan. "Bij het uitzwaaien op het vliegveld liet die kleine me niet meer los. Hij bleef zich maar aan me vastklampen." De emoties worden Anoeska even te veel. Haar ogen zijn betraand. In het vliegtuig, op weg terug naar Nederland, besloot ze dan ook dat er meer moest gebeuren. Ze nam zich voor om de Stichting Arpana op te richten en een juwelenlijn, Arpana Jewels, op te zetten. "Beide zijn inmiddels een feit. Het groot ste gedeelte van de opbrengst van de Arpana Jewels, die in Nepal door de plaatselijke bevolking worden gemaakt, zal terug gaan naar de Stichting Arpana. Van beide komt er binnenkort een website zijn, zodat iedereen mee kan kijken wat we allemaal doen en hoe ver we zijn." De Stichting Arpana gaat zich inzetten om kinderen in Nepal te helpen bij het verbeteren van hun toekomstperspectief. Belang rijke aspecten daarin zijn het bie den van scholing en onderdak in de breedste zin van het woord. "De focus ligt op de allerarmste (wees)kinderen ongeacht hun reli gieuze en etnische achtergrond. Via het werven van fondsen, spon soren, donateurs en vrijwilligers probeert de stichting gestalte te geven aan een kinderdagverblijf, een Montessorischool en later een weeshuis voor de straatkinderen die na een jaarprogramma niet terug kunnen naar hun ouderlijk adres. Maar eerst zal er een stukje land gekocht moeten worden om dit te kunnen realiseren." Arpana en Jaya zullen beiden in dit project de kar moeten gaan trekken. "Zij zijn goede onder wijzers en spreken goed Engels. Arpana heeft al gewerkt met Mon- tessorionderwijs. Zij zal nog een vervolgopleiding gaan volgen. Het is een hele onderneming, waar voor we dringend op zoek zijn naar vaste donateurs en sponso ren. Vanaf vijf euro per maand kan er maandelijks gedoneerd worden. Geld dat ten goede komt aan al die kinderen die geen thuis heb ben, geen eten hebben, op straat leven en de hele dag lijm snuiven, Anoeska de Bekker bezocht een weeshuis in Chitwan. Twaalf kin deren die samen moeten leven op negen vierkante meter. spelen in het riool en niet naar school kunnen gaan." Komende zondag vertrekt Anoeska de Bekker opnieuw naar Nepal. "Ik ga twee locaties bekij ken waar we onze plannen moge lijk kunnen gaan verwezenlijken." Ze verheugt zich al op het weer zien met Arpana, Jay en vooral Johan. "Het wordt ongetwijfeld een emotioneel weerzien." Wilt u vaste donateur worden? Dat kan door een maandelijkse bijdrage te storten op Rabobank rekeningnummer 1058.91.355 t.n.v. Stichting Arpana in Venray. Meer informatie is ook te vinden op www.stichtingarpana.nl Volharding-spits Jasper van Elferen neemt deel aan Rickshaw Run in India Hij heeft er zin in. Jasper van Elferen (22), spits van Vol harding, kijkt uit naar de start van zijn avontuurlijke reis door India. Samen met zijn vriend Simon Lely (24) uit Oef- felt wil Van Elferen, eigenaar van een digitaal communica tiebureau in Nijmegen, 30.000 euro inzamelen voor de Shah- dol Foundation. Om de bouw van een school te betalen en kinderarbeid tegen te gaan. Op donderdag 25 maart ver trekt het vriendenduo, dat veertien dagen lang voor het goede doel door het zuiden van India gaat rijden in een gemotoriseerde driewieler, een rickshaw, een typisch Azi atisch vervoermiddel. Peel en Maas legde Jasper van Elferen enkele vragen voor. Ruim 3500 kilometer rei zen in een rickshaw door een gevaarlijk land als India: ben je soms gek geworden? "Nee, dat niet. Maar het is wél een heel avontuur, dat is zeker. Samen met Simon begin ik aan een absurde reis, vooral vanwege de staat van het wegennet in India. En India is inderdaad niet een van de veiligste landen van de wereld. We trekken zonder back-up van punt A naar B, alleen het vertrek- en het eindpunt van de trip zijn bekend. De route die je volgt, mag je ook helemaal zelf invullen. Ach, ik denk er maar niet al te lang over na. We hebben ons goed voorbereid en zullen tijdens de ritten door de gevaar lijke delen van het land gewoon erg attent moeten zijn. Met een portie gezond verstand kom je e en heel eind." De Rickshaw Run: wat is dat precies voor een rit? "Een sponsortocht van 3500 kilometer in een rickshaw die veertien dagen duurt en die begint in het zuiden en eindigt in het noorden van India. De bedoeling is om geld binnen te halen voor een project in India: de bouw van een school in de Indiase plaats Shahdol. De Shahdol Foundation probeert kinderen in India onder wijs te bieden en een vak te leren. Er doen zestig teams aan de run mee, maar wij zijn het enige uit Nederland." De Rickshaw Run bestaat uit veertien etappes? "Klopt! Bedrijven en particu lieren kunnen een etappe kopen. Aan die dagsponsoring beste den we volop aandacht op onze site en via een hyvesaccount. We twitteren en versturen tij dens een reis ook een digitale nieuwsbrief. Iedereen kan ons dus op de voet volgen. Ook spon soren, die zich via onze site nog altijd kunnen aanmelden. Het geld dat we via sponsors en dona teurs ontvangen, gaat helemaal naar het goede doel. We betalen zelf 1000 euro aan deelnamekos ten, de vliegreis en ons verblijf in India." Jasper van Elferen (l) en Simon Lely kijken uit naar de start van de Rickshaw Run in India (Foto: Herman Denen, Volharding). Hoe komen jullie aan de rickshaw? "We hebben er een gekregen van Emolife, een van onze hoofd sponsors. Die rickshaw is afkom stig uit Thailand en mogen we ook te koop aanbieden. Ons beginbe- drag is 3000 euro. Het is een rick shaw met lampen, een geluidsin stallatie en open zijwanden. Echt een mooi ding!" Halen jullie de eindstreep? "Dat is wel de bedoeling! Maar eigenlijk is het een absurde onder neming. Twee weken lang cruisen we tussen waanzinnig verkeer, stofwolken, enorme bergen, mod derpaden, jungles en rivieren. In een rickshaw, een driewieler. Een voertuig dat zowat uit elkaar valt en waar voor Nederlandse begrip pen drie personen in passen. Onze bagage gaat op het dak en de rick shaw rijdt maximaal 60 kilometer per uur. Als de weg goed genoeg is natuurlijk. Mensen die al eens aan de tocht hebben deelgenomen, hebben ons het advies gegeven om in ieder geval een touw mee te nemen. Want de knalpijp gaat er zeker een keer af op die hob belige wegen in India." Volharding zal zijn spits een tijdje moeten missen... "Ja, helaas wel. Ik heb me ook even afgevraagd of ik wel aan de reis kon deelnemen. Want ik laat de club midden in het seizoen toch drie weken in de steek. Maar bij Volharding hebben zowel de trainers als de spelers er alle begrip voor dat ik ga. Samen met Simon vertrek ik op 25 maart en we keren half april weer terug. Ik mis drie competitiewedstrijden, maar misschien dat de weergoden wel aan mij denken als ik in India zit. Ja, van mij mag het nog wel even winter blijven in Nederland." Lachend: "Ik moet er in ieder geval niet aan denken dat we aan het eind van de competitie net een punt missen voor promotie. Voor meer informatie over de reis van Jasper en Simon, die tij dens de reis onder de Indiase namen Jasmal en Saleem door het leven gaan, kijk op de website www.jasmalensaleem.nl. E Huis De Spijker, gelegen aan de Dorpstraat 1-3 in Geijsteren is sinds 1970 een rijksmonument, zie de bovenste foto. Een paneel tje aan de voorzijde van het pand geeft de naam Spiekert. Het pand wordt ook wel Grote Spiekert genoemd en is daarmee te onder scheiden van de Kleine Spiekert, zie de foto rechtsonder, gelegen aan de Dorpstraat 5 in Geijsteren. De Kleine Spiekert maakte overi gens oorspronkelijk deel uit van hetzelfde historische complex waartoe de Grote Spiekert hoorde. Aan de straatzijde was de Grote Spiekert door een muur, waarin twee grote poorten, verbonden met de Kleine Spiekert. Op de toe gang bij de Kleine Spiekert naar de schuur rustte een servituut, een recht van doorgang, voor de boer van de Grote Spiekert. Naam en servituut zijn aanwijzingen voor de historische eenheid binnen het toenmalige complex. De Kleine Spiekert is eveneens sinds 1970 een Rijksmonument. Een spijker of spieker is een middeleeuwse opslagplaats voor graan en andere producten. Spieker of Spijker is een oude verbastering van het woord spicarium, spica is Latijn voor graan. Eeuwen geleden had den belastingkantoren op het plat teland vaak een spieker. Boeren moesten een tiende van hun oogst inleveren als belasting. Een spijker of spieker is in het algemeen te beschouwen als een gebouw dat aanvankelijk een opslagfunctie had, maar zich in veel gevallen ontwikkelde tot een eenvoudige en representatieve vorm van een adellijk huis op het platteland. Behalve oorspronkelijk een graan- opslagplaats, was in de Grote Spiekert rond 1899 de roomboter fabriek "De Fuus" gevestigd. Later werd het graan op de zolder opge slagen. Om bederf te voorkomen, moest het graan regelmatig wor den gekeerd. (wenden en setten). Het huidige gebouw dateert uit de 18e 'a 19e eeuw, maar duidelijk is dat er een voorloper was. Het gebouw is vanaf de Dorpstraat toegankelijk via een bordestrap, zie de foto linksonder. Op het erf was een waterput en aan de ach terzijde bevindt zich een bakhuis, zie de foto midden onder, dat later gebruikt werd als varkensstal. Een bron maakt melding van een ste nen leeuw, een schildhouder, aan de gevel van de boerenwoning De Spijker, waarbij de vraag of die wellicht uit de 16e eeuw stamt. Die leeuw bevindt zich in de zui delijke voorgevel van de dwars- vleugel. Dit artikel over de Grote Spiekert wordt in deze rubriek vervolgd met een tweede deel in week 11. Foto en tekst Frans de Roos. Bronnen: Gerard Lucassen, Monu- mentenregister, RAL 01.034 inv. nr.4 (1641) transcriptie G. Lucas- sen, GAV archief parochie Geijs- teren inv. nr. 53 en 61, Kastelen in Limburg, De Nederlandsche monumenten van geschiedenis en kunst, Noord-Limburg. Stich ting Venray Monumentaal (SVM), secretariaat Vliezenweg 1,5801 JC in Venray, e-mail venraymonumen- taal@live.nl. Manon Bax uit Venray heeft samen met Elise Tomassen en Luc Schrijnwerkers afgelopen zater dag de regionale voorleeswed- strijd gewonnen in de bibliotheek in Horst. Er streden elf lokale kam pioenen om de titel voorleeskam- pioen van Noord- Limburg. Allen lazen een fragment uit een zelfge- kozen boek voor. Manon Bax, leer linge van de Petrus' Bandenschool in Venray, las voor uit het boek Meester Kikker van schrijver Paul van Loon. De jury bestond uit Arn- oud Bruijns, Ger van Rensch en Mirella Raijmakers. Zij letten op zaken als uitspraak, verstaanbaar heid en tempo. Ook het contact van de voorlezer met het publiek was belangrijk. De drie winnaars zullen op 19 april deelnemen aan de provinciale finale in Theaterho tel De Oranjerie in Roermond. Alle provinciale kampioenen strijden op 21 mei in Amsterdam om de titel Nederlands voorleeskampi- oen. Het Utrechts Studenten Koor en Orkest (USKO) verzorgt op zondag 21 maart 2010 in de Grote Kerk van Venray de Mat thaus Passion. De Matthaus Passion is een oratorium gecomponeerd door Johann Sebastian Bach. Het is een van zijn bekendste composities en een van zijn langste. De Matthaus Passion vertelt het lijdens- en sterfverhaal van Jezus volgens het evangelie van Matthaus. Het USKO staat onder leiding van dirigent Gillis Michels. Solisten zijn: Marijn Zwitserlood (Jezus), Roderik Blom (evangelist), Klaartje van Veldho- ven (Sopraan), Petra Stoute (Alt), Dolf Drabbels (Tenor, afkomstig uit Venray) Paulina Cerna Huici (Gambiste) en Job Hubatka (Bas). Het optreden van USKO is dit jaar in samenwerking met de Zangers van St. Frans uit Venray. Ook dit jaar wordt het concert mogelijk gemaakt door van Van der Putt Advocaten. Kiwanisclub Schie- epersland neemt de organisatie voor haar rekening. De opbrengs ten van het concert zijn verbon den aan een goed doel. Dit keer is gekozen voor een landelijke Kiwa- nisproject: het meefinancieren van een kinderhospice in Barneveld. Toegangsbewijzen kosten 15 euro per stuk en zijn verkrijgbaar door het gewenste aantal bewijzen maal het bedrag over te maken op bankrekening 12.44.38.741 t.n.v. Stichting Fundraising Kiwanis. Op de overschrijving dienen duidelijk naam en adres van de besteller te zijn vermeld. Na ontvangst van het geld worden de toegangsbewijzen naar het juiste adres verstuurd. Kaarten zijn ook verkrijgbaar bij boekhandel Van den Munckhof, Hofstraat 6 te Venray. Voor meer informatie kunt u bellen (na 19.00 uur) met M. van Tiel, telefoon 0478-569413, P Looman, telefoon 0478-550596, of J. van der Weiden, telefoon 0478-588682. KL EN MAAS

Peel en Maas | 2010 | | pagina 15