"We gaan door de Sahara,
dat is echt kicken"
i/Wk
1
Het is echt vijf voor twaalf
Koester uw
Monument
J2BIE3ÖS*
Vredesposter
Lowie Koolen de
beste in regiofinale
Mieke and Friends
m
s
v
ff
ff
Honderdeenendertigste jaargang - week 4 - donderdag 28 januari 2010
Daan de Brouwer uit Merselo rijdt naar Gambia in zelf opgeknapte auto
Daan de Brouwer (19 jaar)
uit Merselo en Ad van de Vorst
(19) uit St. Anthonis vertrek
ken op 7 februari vanuit Bakel
voor een reis van 7500 kilo
meter naar het Afrikaanse
land Gambia. Zij doen dit in
een door hen zelf opgeknapte
Daihatsu Rocky uit 1989. Het
is voor beide leerlingen van
Gilde Opleidingen in Venlo de
eindstage van hun opleiding
motorvoertuigentechniek. "We
gaan er voor", zegt Daan de
Brouwer. "Het is een enorme
uitdaging."
Daan en Ad zitten in het vierde
en laatste jaar van de opleiding
motorvoertuigentechniek. De reis
naar Gambia is een jaarlijks initi
atief in het kader van het project
Go for Africa van oud-leraar Jan
Huizinga. "We hadden kunnen
kiezen voor een stage bij een
autobedrijf in de regio, maar dit
trok ons veel meer aan", zegt Ad
van de Vorst. "En we leren er veel
meer van", vult Daan aan. De twee
leerlingen zijn al maanden bezig
met het project. Voor 500 euro
tikten ze een Daihatsu Rocky op
de kop. Een diesel. Voor ongeveer
hetzelfde bedrag werden nog
eens onderdelen aangeschaft om
de auto te preparen voor de mam-
moetreis van 7500 kilometer naar
Banjul, de hoofdstad van Gambia.
Drie weken zijn ze onderweg.
Daan: "We rijden naar Spanje en
met een veerboot maken we de
oversteek naar Marokko. Van daar
uit gaan we richting Gambia."
Vervolgens verblijven ze nog
eens zeven weken in Gambia om
leerlingen van een autotechnie
kopleiding te helpen. "De kennis
over autotechniek is daar gering.
Ze hebben nog niet eens een auto
om aan te sleutelen. Dan wordt
het moeilijk om een goede oplei
ding te krijgen", legt Ad uit. "We
gaan er met onze auto aan het
werk. De tien tot vijftien leerlin
gen waar we mee gaan werken,
kunnen dan echt in de praktijk
aan de slag. Aan het einde van die
zeven weken doneren we de auto
aan de school en vliegen we terug
naar Nederland", aldus Daan.
Maanden hebben ze zitten
sleutelen aan hun Japanner. Een
2.8 turbodiesel met een top van
135 kilometer. "Hij rijdt wel niet
zo comfortabel, maar hij was wel
betaalbaar", lacht Daan, "Dat mag
de pret niet drukken. Als we har
der dan 100 kilometer per uur
rijden, begint de auto te trillen.
Maar we gaan er vanuit dat alles
goed komt. We staan er ook niet
alleen voor. De reis maken we in
vijf groepen van vijf wagens. In
Afrika reizen we samen met de
hele groep van het project Go for
Africa."
Daan en Ad hebben de auto zo
goed als kan geprepareerd, maar
zijn er zich van bewust dat ze des
ondanks voor verrassingen komen
te staan. Zeker als de reis vier
dagen door de woestijn gaat. Vol
geladen met jerrycans water en
reserveonderdelen voor hun auto,
gaan ze op weg. "We gaan door de
Sahara, dat is toch echt kicken",
geniet Daan al voor het vertrek
naar het Afrikaans land. Maar hij
beseft ook drommels goed dat
rijden in Afrika niet te vergelijken
is met de Nederlandse wegen.
"We maken gebruik van kaarten
en gps, maar het kan zo maar zijn
dat delen van wegen zijn wegge
spoeld. Daarom hebben we in de
woestijn ook een gids bij ons. Daar
kunnen we dus altijd op terugval
len, net als op de andere deelne
mers." Dat ze ook door gevaarlijke
gebieden gaan rijden, boezemt
hem geen angst in. "In Mauretanië
schijnt het heel gevaarlijk te zijn.
In dat land is alarmfase 5, daar
Daan de Brouwer (rechts) en
Ad van de Vorst zijn klaar voor
hun avontuurlijke reis naar
Gambia.
worden mensen nog wel eens
overvallen. De lokale politie zorgt
voor onze veiligheid, bovendien
rijden we in een grote groep van
25 auto's. Dan is de kans een stuk
kleiner dat er iets gebeurt. Veiliger
kan niet."
Beide avonturiers moeten wel
de buidel trekken. Het stagepro
ject kost hen zo'n 3000 euro
per persoon. "We krijgen er wel
een onvergetelijke ervaring voor
terug", zeggen ze nagenoeg in
koor. Voor de eerste keer zijn ze
zo'n lange tijd van huis. Wat ze zul
len missen. "De carnaval", lacht Ad.
"Die heb ik nog nooit gemist."
Voor meer informatie over het
avontuur van Daan de Brouwer
en Ad van de Vorst kunt u kijken
www.teamrocky.tk
Jeugdnatuurwacht Venray luidt de noodklok
Jeugdnatuurwacht Venray
(JNW) luidt de noodklok. Als
er binnen nu en enkele maan
den zich geen nieuwe vrijwil
ligers aandienen, dan gaat
in juli 2011 de stekker eruit.
"Begin mei nemen we het
besluit of we nog een seizoen
zullen draaien. Melden er zich
geen nieuwe vrijwilligers, dan
is het over en sluiten. Dan
stopt na bijna dertig jaar de
Jeugdnatuurwacht Venray met
haar activiteiten. Het is écht
vijf voor twaalf", aldus voorzit
ter Xander Hendriks.
Een bloeiende, gezonde vereni
ging met 220 leden, kinderen uit
de groepen 7 en 8 van de basis
scholen binnen de gemeente
Venray. De nood moet echt hoog
zijn, wil een vereniging met
zoveel leden besluiten er mee te
stoppen. "Ja, die nood is ook echt
hoog", aldus voorzitter Hendriks,
die in januari van dit jaar zijn func
tie aanvaardde en meteen al met
een onheilstijding dreigt te moe
ten komen. "Het probleem is heel
eenvoudig, we hebben gewoon te
weinig vrijwilligers die de kinde
ren willen begeleiden tijdens de
activiteiten. In de afgelopen twee
jaar zijn drie van de negen actieve
vrijwilligers gestopt. En nu heb
ben weer drie vrijwilligers aange
kondigd te zullen gaan stoppen.
Dan blijf je met drie mensen over,
te weinig om de kar te kunnen
trekken en de kinderen op een
goede, veilige manier te kunnen
begeleiden." De JNW Venray werd
in 1972 opgericht. Na bijna 30 jaar
lijkt er een einde te komen aan de
vereniging. "De vereniging heeft
F v
L
K"
in lengte van jaren gedraaid op
vrijwilligers die al 25 tot 30 jaar
actief zijn. Het is niet verwonder
lijk dat die mensen na al die jaren
een keer een andere uitdaging
zoeken. Als JNW zitten we daar
door nu wel met een gigantisch
groot probleem."
Xander Hendriks is sinds vier
jaar verbonden aan JNW Venray.
Als echt natuurmens spijt het hem
dat hij al kort na zijn aantreden
als voorzitter de boodschap moet
verkondigen dat JNW wellicht
ophoudt te bestaan. "Ja, ik vind
het heel, heel erg. Ik ben in hart
en ziel een natuurmens. Maar je
kunt je voorstellen dat het onmo
gelijk is om ruim 200 kinderen
tijdens de activiteiten met drie
vrijwilligers te begeleiden. Heel
jammer, want de Jeugdnatuur-
wacht vervult een rol als het gaat
om kinderen bewust te maken
van de schoonheid van de natuur."
Als leerkracht van basisschool De
Landweert weet Hendriks waar
hij over praat. "Er zijn kinderen die
nog nooit in een bos zijn geweest.
Die een mus niet kunnen onder
scheiden van de koolmees." Voor
die kinderen heeft JNW Venray
een belangrijke taak in hun alge-
mene ontwikkeling. "Zes keer per
jaar houden we een schitterende
puzzelwandeltocht door de natuur
in de omgeving van Venray. Onder
weg beantwoorden de kinderen
vragen waarmee hun kennis van
de natuur aanzienlijk verhoogd
wordt. Naast de wandelingen zijn
er ook nog activiteiten die de kin
deren thuis kunnen doen, zoals
nestkastjes maken, bloembollen
planten en plantjes op laten groei
en. De leden krijgen daarnaast ook
nog eens vier keer per jaar een
uitgave van de Natuurvriend, ons
seizoensblad met talrijke informa
tie over de natuur. We moeten zui-
nig zijn op onze natuur, daarom
alleen al zou het eeuwig zonde
zijn als wij ophouden te bestaan.
De kinderen deze vorm van edu
catie zouden moeten missen."
JNW Venray voerde in de afgelo
pen tijd al actie om nieuwe vrijwil
ligers binnen te halen. Zo leverde
een brief naar de leerkrachten in
het basisonderwijs en de ouders
van de schoolgaande kinderen
geen respons op. "We willen met
deze noodkreet de mensen nog
een keer wakker schudden. Het
zou toch enorm jammer zijn dat
een vereniging die bloeit na 29
jaar moet stoppen vanwege een
gebrek aan vrijwilligers. En voor
de energie en tijd die er ingestopt
moeten worden, hoeven de men
sen zich niet te laten afschrikken.
We vergaderen als bestuur een
keer per maand. De vrijwilligers
begeleiden de wandeltochten en
andere activiteiten. Het is niet zo
dat vrijwilligers tien of vijftien uur
per week met de Jeugdnatuur-
wacht bezig zijn. Voor iedereen
die van de natuur houdt is het een
prima vorm van vrijetijdsbeste
ding. En nog heel dankbaar ook.
Want de kinderen genieten iedere
keer opnieuw als ze de natuur
ingaan. Ik hoop echt dat er men
sen opstaan om een handje mee
te helpen, anders valt het doek
voor een prachtige vereniging."
Wie meer informatie wil over
de activiteiten van Jeugdnatuur-
wacht Venray kan kijken op de
website www.jnwvenray.nl of
contact opnemen met P. Arts, tele
foon 0478-541544 of X. Hendriks,
telefoon 0478-584851. Mailen kan
natuurlijk ook jnwvenray@erken-
sict.nl
J
mÊt
J 1
In de noordgevel van de Grote
Kerk in Venray bevindt zich een
entree: het noordportaal. Door de
aanwezigheid van die aanbouw is
de serie ramen in de noordgevel
daar ter plekke aangepast, zie de
foto linksonder. Maar binnen in
het kerkgebouw is boven de deur
naar het noordportaal een volle
dig kozijn geplaatst met afmetin
gen die gelijk zijn aan die van de
overige ramen in de noordgevel.
In het onderste gedeelte van dat
kozijn bevindt zich aaneengeslo
ten metselwerk, het raam daar is
een blind raam. De invulling van
dat blinde raam bestaat uit een
muurglas schildering, zie de mid
denfoto. Die muurglas schildering
is in 1940 gemaakt door de joodse
kunstenaar/glazenier Max Weiss
uit Roermond. Christus is de
hoofdfiguur van de voorstelling.
Hij staat voor zijn discipelen, die
hij onderricht geeft. Op de achter
grond zien we de stad Jeruzalem.
Hoewel enigszins beschadigd als
gevolg van granaatinslagen en de
torenexplosie van oktober 1944,
kon dit unieke werk toch worden
gered en gerestaureerd. Max Weiss
(1910-1972) werd geboren in het
Duitse Plauen. Na het behalen van
het glazeniersdiploma aan de Aca
demie te München ging hij aan
het werk bij de Bayerische Hof
kunst Anstalt. In 1929 kwam hij
in contact met de Limburgse gla
zenier Joep Nicolas (1897-1972)
die was uitgenodigd om daar te
komen werken. Nicolas zag daar
echter van af en nodigde Weiss
uit om naar het atelier Nicolas in
Roermond te komen. Nadat de
chef d'atelier daar vertrokken was,
volgde Weiss hem op. Joep Nico
las ontwikkelde in zijn carrière
verschillende nieuwe glastechnie
ken. Zo ook een techniek waarbij
een monochrome grisaille werd
aangebracht op een drager van
opalineglas die aan de achterkant
bewerkt is met zilvernitraat. Hij
kreeg hierdoor een wandschilde
ring in glas (verre murail), beant
woordend aan zijn streven naar
monumentaliteit en dynamiek.
Hij vroeg hierop octrooi aan, dat
hem in 1936 werd verleend. Toen
Joep Nicolas in 1939 naar Ame
rika emigreerde, verkocht hij het
atelier aan Max Weiss. Ook gaf hij
toen Max Weiss licentie voor het
zelfstandig vervaardigen van opa
line tableaux, waarvan het octrooi
dus in zijn bezit was. Het is aanne
melijk dat Max Weiss in 1940 bij
het maken van de muurglasschil
dering in de Grote Kerk gebruik
heeft gemaakt, in welke mate dan
ook, van de door de beroemde
glazenier Joep Nicolas ontwikkel
de, in 1936 gepatenteerde tech
niek. Daarmee is de Grote Kerk
voorzien van een kunstwerk dat
nog veel unieker is dan tot nu toe
bekend was.
Foto en tekst Frans de Roos.
Bronnen: Glas in lood in Neder
land 1817-1968, Stichting Behoud
en Restauratie Beeldenschat
Sint Petrus'Banden Kerk. www.
petrusbandenkerkvenray.nl. Stich
ting Venray Monumentaal (SVM):
secretariaat Vliezenweg 1 5801 JC
in Venray, e-mail venraymonumen-
taal@live.nl.
Kinderen van veertien basis
scholen uit Venray en omge
ving hebben deelgenomen aan
de Internationale Vredespos-
terwedstrijd, georganiseerd
door de wereldwijde organi
satie van Lions Clubs. De win
nende tekening van Lowie
Koolen uit Venray bleek ook
tijdens de regiofinale in Den
Bosch de beste te zijn.
Na de jurering in november
van het vorig jaar in Venray, is de
winnende tekening van Lowie
Koolen van basisschool Petrus
Banden aan de jury in Den Bosch
voorgelegd. Daar waren de beste
posters uit de steden en dorpen
onder de grote rivieren bij elkaar
gebracht. Als beste poster kwam
ook hier die van Lowie er uit. De
jury prees de indrukwekkende
tegenstelling van goed en kwaad,
de mooie focus op vrede en de
prachtige kleuren en figuraties.
Afgelopen vrijdag werd Lowie in
de klas verrast; een delegatie van
de Lions Clubs overhandigde hem
een tekendoos en een geldbedrag.
Zijn poster gaat mee naar de Lions
VN-dag op zaterdag 13 maart en
zal aansluitend, in het gebouw van
het Joegoslavië Tribunaal in Den
Haag geëxposeerd worden. Van 6
tot 20 april is zijn poster, samen
met nog 50 andere posters uit
Nederland, Duitsland en België, te
zien in de Centrale Bibliotheek in
Eindhoven, gevestigd in de Witte
Dame aan de Emmasingel.
Het Prins Bernard Cultuurfonds
en het Huis voor de Kunsten Lim
burg hebben het kunstproject en
de organisatie van de internatio
nale kunstmanifestatie Geijsteren
financiële steun toegezegd. Ook
de gemeente Venray, waar het
dorp Geijsteren sinds 1 januari toe
behoort, heeft een subsidie toege
zegd. Zoals bekend wordt op 9
mei voor de tiende keer in Geijste-
ren een internationale kunstmani
festatie gehouden in de dorpskern
en in de kerk van dit Maasdorp.
Tegelijk vindt dan ook de expo
sitie plaats van een uniek kunst
project onder de naam Mieke and
Friends. Meer dan vijftig kunste-
naars hebben een beeld van orga
nisatrice en keramiste Mieke van
Uden in hun eigen kunstwerken
verwerkt. Bovendien wordt van
al deze kunstwerken een kunst
boek uitgegeven en wordt door
de kinderen van de basisschool
van Geijsteren een kunstproject
gehouden. Alles wat de kinderen
produceren, wordt 9 mei verkocht
en de opbrengst is eveneens voor
het project van SOS. "Het bestuur
van de Stichting Kunstmanifes
tatie is erg blij met de financiele
steun van gemeente, Prins Bernard
Cultuurfond en het Huis voor de
Kunst Limburg", aldus Mieke van
Uden, voorzitter van de stichting.
L EN MAAS
- -ZyT
T-».
INI
m
m
vii iltfl
1 fc. |W i
r! lj E
9|«|( *'^9 Ht
pjïii
PM
ilif