Koester uw
Monument
Henriëtte Poels-Peters stopt
na 40 jaar Hartstichting
Mart en Leen Mooren-Bovee
gouden paar in Meerlo
Agrarische
kinderopvang
De Speelhoeve
s
ClaasSon*Fransol
bouten): groep Verkoopplannen??
Bel voor een gratis
waardebepaling!
Mart Mooren had al eens
"Een zee van groene ruim
te. Geitjes, kippen, konijnen,
varkens. Blozende wangen,
rennende en lachende kinder
stemmen. Niets is mooier dan
hier kind te mogen zijn."
Dat zegt Sjan Claessens.'Tk ben
getrouwd met Hay. We wonen
samen met onze vier kinderen
op een boerderij. Varkenshouderij
en akkerbouw. Een paar jaar gele
den heb ik de keuze gemaakt om
te gaan werken met kinderen en
hun een plek te bieden waar ze
kunnen genieten van het buiten
leven, het ritme van de seizoenen,
de rust maar vooral de ruimte. En
waar ze contact hebben met geit
jes, kippen, konijnen en natuurlijk
de varkens."
Kinderopvang De Speelhoeve
is een professionele kleinscha
lige kinderopvang op een echte
boerderij. Het is gelegen in het
buitengebied tussen Ysselsteyn
en Griendsveen. "Wij kunnen nu
maximaal zes kinderen opvangen
in de leeftijd van 0 tot 4 jaar. In de
toekomst willen we zestien kinde
ren opvangen." De Speelhoeve is
het hele jaar geopend van maan
dag tot en met vrijdag van 7.30
uur tot 18.00 uur, met uitzonde
ring van officiële feestdagen. Bent
u nieuwsgierig geworden naar
deze unieke vorm van kinderop
vang, bel of mail gerust voor meer
informatieof kom gerust een keer
tje langs om een kijkje te nemen.
Sjan Claessens:"Niets is mooier
dan hier kind te mogen zijn."
Contactpersoon: Sjan Claessens,
Timmermannsweg 98, 5813AP
Ysselsteyn, telefoon: 0493529262.
www.kdvdespeelhoeve.nl, email
info@kdvdespeelhoeve.nl
Henriëtte Poels-Peters (80)
is al haar halve leven voorzit
ter van de afdeling Venray van
de Nederlandse Hartstichting.
Veertig jaar geleden stond ze
aan de wieg van de Hartstich
ting in Venray. Ze heeft zich al
die tijd volledig ingezet voor
deze organisatie, maar nu is
het tijd voor haar afscheid. "Ik
ben tachtig jaar, het is mooi
geweest." Dinsdagavond werd
ze verrast met een prachtige
dankavond.
De Nederlandse Hartstichting
zet zich in om de hoeveelheid
hart- en vaatziekten, doodsoor
zaak nummer één in ons land,
terug te dringen. Dit doet ze door
het stimuleren van wetenschap
pelijk onderzoek, de kwaliteit van
de patiëntenzorg te verbeteren en
het promoten van een gezonde
levensstijl. Henriëtte Poels-Peters
heeft hier een groot aandeel in
gehad. Onder haar leiding is onge
veer een miljoen euro geworven.
Ze heeft vele campagnes bedacht
om mensen te laten stoppen met
roken of om ze een goed voe
dingspatroon bij te brengen. Ook
organiseerde ze reanimatiecursus-
sen en verzorgde ze conferenties.
De Nederlandse Hartstichting
bestaat 44 jaar en 40 jaar geleden
kwam er een afdeling in Venray.
Henriëtte Poels-Peters organiseer
de de eerste voorlichtingsavond
van de stichting in de foyer van
de schouwburg. "Ik herinner me
deze dag nog goed. Burgemeester
Schols zou de officiële opening
doen en internist dokter Termote
het medische deel. Er was één
probleem, de opkomst was véél
te groot. Er waren wel vijfhonderd
mensen, dus moesten we verkas
sen naar de grote zaal. Mijn eerste
collectes kan ik me ook nog goed
herinneren. Ik had moeite met het
uitspreken van 'de Nederlandse
Hartstichting', maar ik ging toch al
op zondagmiddag de voetbalvel
den af. Zo sprokkelde ik een paar
honderd gulden bij elkaar. Ook
weet ik nog goed dat Van Gend
Loos steeds het collectemateriaal
bracht. Het hele huis staat ieder
jaar weer vol met bussen, zakjes
en promotiematerialen."
"Ik heb vooral mooie herinne
ringen aan de afgelopen veertig
jaar. Ik heb een fantastisch team
van mensen om me heen, zonder
wie ik al dit werk niet zou hebben
kunnen doen. Er zijn alleen al vier
honderd collectanten. Dit team is
écht hartverwarmend. Ook spreek
ik vaak mensen die met hart- en
vaatziekten te maken hebben
en het is fijn om hen te kunnen
steunen. Maar ik heb zelf ook veel
steun aan de Hartstichting gehad.
Toen mijn kinderen net het huis
uit waren en toen mijn man over
leed, vond ik het fijn dat ik iets
nuttigs had om mijn gedachten te
verzetten. Dat heeft me door die
moeilijke periode geholpen."
Afgelopen dinsdag is er een
feest georganiseerd om Henriëtte
Poels-Peters in het zonnetje te zet
ten. "Eerst dacht ik 'doe dat maar
niet, want ik heb het niet alleen
gedaan'. Zonder de vierhonderd
collectanten, de wijkhoofden en
alle andere vrijwilligers was dit
nooit zo succesvol geweest. Ook
mijn man en kinderen hebben
me altijd ondersteund. Mijn kin
deren moesten vaak zelf de straat
op om de zakjes rond te brengen
en te collecteren. Dertig jaar gele
den is de Hartenark opgericht.
Daar kunnen hartpatiënten een
week vakantie vieren. Ik heb daar
geholpen, maar later hebben mijn
dochter én kleindochter dat ook
gedaan. Dat vind ik écht hartver
warmend. Toch is het na veertig
jaar genoeg geweest. Ik ben net
tachtig geworden en heb afge
lopen jaar een ongelukje gehad,
waarbij ik rugletsel heb opgelo
pen. Dat was voor mij toch wel
de reden om er een punt achter te
zetten."
VERZEGELDE BUSSEN
"Vroeger brachten de collectan
ten eerst zakjes rond, die ze later
konden ophalen. Het was altijd
veel werk om die zakjes open te
scheuren. Daarom is het systeem
veranderd. De collectanten krij
gen goed verzegelde bussen mee,
zodat er geen geld uit kan worden
gehaald. De collectanten én de
bus hebben een nummer, waar
door er niets fout kan gaan.Als de
bussen worden geopend en het
geld wordt geteld, moeten er altijd
minimaal twee personen zijn. Zij
zetten ook altijd hun handteke
ning onder de getelde bedragen.
Op deze manier lopen we niet het
risico op fraude."
Ondanks al deze voorzorgsmaat
regelen is er toch wel eens tram
melant geweest. "Ik kan me herin
neren dat prins Willem-Alexander,
die ook de Hartstichting steunt,
zijn Maxima aan het Nederlandse
volk voorstelde. Ons thema was
dat jaar 'fietsen' en we gaven in
samenwerking met Batavus een
fiets aan Maxima, die niet goed
kon fietsen. Dat leek ons een leuk
gebaar, maar sommige mensen
wilden dat jaar geen geld geven
omdat ze de fiets van Maxima niet
wilden financieren. Een tweede
probleem was de varkenspest,
waardoor vele boerderijen niet
bezocht konden worden en er
ver moest worden omgelopen om
de buren van deze boerderijen
te bezoeken. Maar op al die jaren
zijn dit slechts kleine smetjes. Het
positieve gevoel overheerst."
een oogje op Leen Bovee laten
vallen. In de koude winter
van 1954 op het Schuitwater
tijdens het schaatsen in hun
woonplaats Meerlo. Echter in
de zomer daaropvolgend tij
dens de warme Meerlose ker
mis, brak het ijs pas goed tus
sen de beide jongelingen uit de
buurtschap Megulsum. Nadat
ze 'zeker' van elkaar waren,
vroeg Mart aan zijn schoon
moeder Bertha Bovee-Bartels,
haar dochters hand.
(Door Jan Leijsten)
"Het was meteen goed", weet
hij zich nog te herinneren. Mart is
afkomstig uit een gezin van acht
jongens, waarvan hij de jongste
was en twee meisjes die beiden
nog in leven zijn.Al zijn broers zijn
inmiddels overleden. Hoe anders
was de situatie bij Leen thuis, zij is
de oudste van tien meisjes, die nog
allemaal leven. Leen Mooren uit
Well kwam als vijftienjarige met
haar familie naar Meerlo, om zich
daar over de Maas te vestigen.
Na vijf jaren verkering kwam
Marts ouderlijk huis in Megelsum
vrij en kon er op 28 oktober 1958
getrouwd worden, 's Morgens
vroeg om tien uur in de Johannes
de Doperkerk. Daarna toog het
bruiloftsgezelschap naar zaal 't
Brugeind voor een bruiloftsfeest
met alles erop en eraan. "Gewel
dig, toen konden ze nog feesten",
zegt Mart. Met een gemengd
bedrijf werd door het jonge paar
de kost verdiend, varkens, koeien
en veel asperges. Ook werden nog
kleinschalig bloemen zoals gladio
len geteeld. Het was hard werken
voor de jongelui, zeker voor Leen,
die naast de zorg voor haar gestaag
groeiende kroost Emmie, Geert,
Marleen, Leonie en Marjo, ook op
het bedrijf stevig mee aanpakte.
"Och, ook mijn ouders boerden,
hard werken zit ons in het bloed,
zoals mijn man die dagenlang
achter de paarden en ploeg aan
liep om de akkers te bewerken",
vertelt Leen. Naast zijn werk thuis
ging Mooren nog achttien jaar in
Grubbenvorst bij de veiling aan de
slag. Het paar verhuisde naar de
Christinastraat om later hun huidi
ge ruime woning aan de Patrijs 34
te betrekken. "Geweldig zo'n huis,
gelijkvloers en alle ruimte om te
leven. Terwijl boven genoeg slaap
gelegenheid is voor de kleinkinde
ren, die nog al eens graag bij opa
en oma op vakantie zijn." Zingen
is hun gezamenlijke grote hobby,
zowel bij het ouderenkoor St.
Goar als ook bij het Gregoriaans
Koor is het echtpaar actief. Om de
andere zondag in de Parochiekerk.
De repetities zijn respectievelijk
op donderdag en dinsdag. Deze
slaan Mart en Leen niet gauw over.
Daarnaast zet mevrouw Mooren
nog bij de countryline dancers
en het volksdansen haar beste
beentje voor. Ook heeft ze een
creatieve kant, schilderen, kaarten
maken, haken of iets leuks breien
voor de kleinkinderen. En als hun
kroost het druk heeft willen ze
nog wel eens bijspringen. Ze prij
zen zich gelukkig zelfredzaam te
zijn. Met de auto worden de weke
lijkse boodschappen in Venray
gedaan. Mart: "Na zes rijlessen bij
rijschool Peters in Oirlo ben ik als
achttienjarige geslaagd voor mijn
rijbewijs. Dat heb ik nu zestig jaar
heeft. Inclusief examen kostte dat
toen 65 gulden. Zo kon ik met de
auto eieren voor de handel ver
voeren. Eieren zijn nooit met de
prijsstijgingen meegegaan. In 1958
koste een kilo eieren, zo'n 17 a 18
stuks, vier gulden, is omgerekend
elf eurocent per ei. Toen was een
ei meer luxe als consumptievoed-
Muziek is Marts lust en leven. Hij
is als 58 jaar lid en daarvan ruim
een halve eeuw actief muzikant bij
de Meerlose Fanfare Eendracht, als
erelid. Hoewel niet meer 'blazend'
heeft hij iedere vrijdagavond voor
de wekelijkse repetitie de stoelen
klaarstaan. Het doet Mart en Leen
dan ook veel dat zoon Geert als
beroepsmusicus verscheidene
muziekkorpsen als dirigent onder
zijn hoede heeft. Op vele concert
reizen gingen vader en moeder
met zijn muziekgezelschappen
mee. Zo bezochten ze met harmo
nie Somerens Lust, Wenen, Praag,
Valencia en Barcelona.
Daarnaast genieten ze van
vakanties, afgelopen winter nog
met Emmie, Henk en de kinderen
naar het Sauerland. Leen: "Ja, dan
doen we ook nog aan langlaufen.
Dat zijn we nog niet verleerd."
Rond acht uur 's morgens is het
gouden bruidspaar uit de veren.
Alle huishoudelijke werkzaamhe
den doet Leen nog zelf, bijgestaan
door Mart. "Daar zijn we intens
dankbaar voor." Gezondheid heb
ben beiden te koop. De griep-
spuit? Ze weten niet wat het is.
De kinderen hebben een uitstapje
van een paar dagen geregeld. Hoe
en wat is voor het gouden paar
nog een verrassing. Samen met
de kinderen en zeventien klein
kinderen, waarbij kleinzoon Teun,
die in 2004 op achtjarige leeftijd
overleden is, zeker bij de familie
aanwezig is, wordt er zondag 26
oktober gefeest. Dit wordt gedaan
bij dochter Marleen die tegenover
haar ouders op Patrijs 15 woont.
Deze week een gemeentelijk
monument aan de Leeuwstraat 4
in Venray, namelijk Brouwerij De
Gouden Leeuw. Het is een indu
strieel erfgoed. De foto is gemaakt
door Fr. De Roos. Deze voorma
lige bierbrouwerij is gebouwd
in 1880. Architect onbekend. Tot
1950 heeft het gebouw als brou
werij mogen fungeren. Het is de
traditionele fabrieksarchitectuur
met verwantschap aan de Gel
derse bouwstijl. Het pand heeft
twee bouwlagen met zadeldak
met Oudhollandse pannen en
een zolderluik met hijsbalk aan
de achterzijde. Verder zijn er de
segmentboogvormige venster-
lijsten met segmentboogvormige
nissen en grotendeels dichtge
bouwde vensters. Het heeft half
ronde stalen hoekvensters met
kleine roedeverdeling. Het geheel
is zeer bijzonder en rijk versierd
door metselwerk. Deze brouwerij
is verbonden met het woonhuis
ernaast, een ontwerp van archi
tect C. Colsen. Deze brouwerij
met woonhuis zijn samen getrans
formeerd tot kantoorgebouw. De
twee volumes zijn samen gevoegd
door een tussenlid, een abstracte
grotendeels glazen doos, die op
geen enkele manier visuele con
currentie aangaat met de laat
negentiende-eeuwse architectuur
waartussen deze ingeklemd is ligt.
In Venray hebben zeven brouwe
rijen gestaan in een tijd dat het
brouwerswezen een ongekende
bloei doormaakte. Het brouwen
van Bier, huisvlijt, ambacht en Gemeentelijke Monumentenlijst
industrie. Het geschied en oud- kwam te staan,
heidkundig genootschap in Ven- Bron gemeentearchief,
ray heeft ervoor gezorgd dat deze Namens Stichting Venray Monu-
brouwerij met woonhuis op de mentaal G. Peters ten Have.
iAdt de
I HOLTERMANS^^t^ makelaardij
Patersstraat 33 - 5801 AT Venray
T 0478 - 51 18 00
E info@bouten-groep.nl
Honderdnegenentwintigste jaargang - week 42 - donderdag 16 oktober 2008
EL EN MAAS
sel."
Vouwgordijnen
ZONWERINGEN
St. Catharinastraat 12 0478 515010
Leunen-Venray 0653 158441
Sereens
Rolluiken
Markiezen
M
Roldeuren o
Garagedeuren
Knikarmschermen
O
www.claasson.ril
Rolgordijnen M
Horsystemen Z
Jaloezieën
Lamellen
Z
Shutters Ci
