Oostrum: presteren en geduld hebben mêm "In de zaal gaan voor de titel we seizoen DES aast op kampioenschap "Het WK in 2010 is mijn doel" ii ff PEEL EN MAAS Petra Maassen (Merselo) geniet van het korfballen Sanne Rijbroek begint vol ambitie aan nieuw seizoen VOL VERTROUWEN Taekwondoka Nadia Janssen wil naar de top Paspoort eerste klasse B Paspoort tweede klasse A Paspoort tweede klasse A Donderdag 4 september 2008 - Pagina 30 De afdeling korfbal van SV Oostrum groeit gestaag. Het aan tal welpen en pupillen neemt toe en de seniorenteams winnen aan motivatie en enthousiasme. Er zal meer aandacht komen voor de spelsystemen binnen de jeugdaf deling, zodat er een betere aan sluiting is naar de seniorenteams. Tegelijkertijd is er ook het besef dat een goed presterende hoofd macht als een magneet zal wer ken op jonge aanwas. Speelsters van het eerste team trainen de pupillen en aspiranten, met de bedoeling om over enkele jaren een juniorenploeg op de been te kunnen brengen. "De hoofdmacht moet presteren, en met de jeugd hebben we geduld nodig." Korfbal is van origine een Neder landse sport die, zeker wereldwijd, aan populariteit moet winnen. Neder land wint veelal de internationale toernooien, mede omdat op mondiale schaal het aantal korfballanden rela tief laag is. De sport moet groeien, die doelstelling heeft ook SV Oostrum voor haar eigen regio. De club pro beert het spelpeil naar een hoger niveau te brengen en investeert ook in de structuur van de vereniging. Zo zal er meer inhoudelijke samenwerking komen tussen de trainers en wordt er één spellijn van de jeugd naar de seni oren ontwikkeld. Carla Claessens (30) speelt al sinds haar achtste korfbal. "Vroeger kwam ik uit voor Ysselsteyn, maar nadat ik ben verhuisd heb ik een andere club gezocht. Bij Oostrum vond ik een competitief team en dat past bij me. Ik korfbal heel graag. Het is een gewel dige sport, anders zou ik het niet al achttien jaar volhouden. Mezelf verbe teren vind ik heel belangrijk, maar een topsporter zal ik niet worden. Korfbal is een hobby, die voornamelijk gezel lig moet zijn. Op de terugweg van een wedstrijd eten wij naast de snelweg net zo graag een hamburger met een milkshake. Na een goede inzet op het veld moet dat kunnen. Een gezellig team presteert vanzelf beter." Het damesteam van Oostrum is wat 'ouder'. "De meeste speelsters zijn eind twintig, begin dertig. Wé heb ben één uitschieter van 18 jaar. Door gebrek aan een juniorenteam stroom de zij meteen door naar de senioren. De tendens dat de jeugd gaat stu deren, bijbaantjes neemt en andere prioriteiten stelt, merken wij ook. De enkeling die wel doorgaat, moet aan sluiting vinden bij de senioren. Dat is doorgaans geen probleem, maar het zou leuker zijn als er een junioren team ontstaat. Van onder af willen we aanwas creëren. De jeugd is de toe komst. Vanuit de welpen en pupillen trainen we op korfballend vermogen, technieken, shots en doorlopers die bij de aspiranten worden aangevuld met mentale training en het aanle ren van een speelstijl voor junioren en senioren. Op dit moment trainen Carla Claessens: "We willen in de in de top drie eindigen." drie speelsters uit het eerste team de pupillen en aspiranten met als doel over twee jaar een juniorenteam op de been te brengen. Wé hebben even geduld nodig." Training geven en anderen motive ren, hoort erbij zegt Carla Claessens. "Maar we vergeten ons eigen team niet. Samen met trainer Henry Brug- mans trainen wij hard voor een plek bij de top. De samenstelling van ons team vraagt veel persoonlijke aan dacht. Sommige dames spelen al tien jaar, andere vier. Individueel trainen we op techniek en in groepsverband op de aanval. We willen namelijk zelf het spelletje creëren, de touwtjes in handen hebben en houden. Dat gaan we dit seizoen ook doen. Zelf de aan val inzetten en winnen. We willen in de tweede klasse in de top drie ein digen." Ze kreeg het korfballen als het ware met de paplepel ingegoten. Moeder Mariette korfbalde en als kind in een dorpje als Mer selo was de keuze vroeger snel gemaakt: voetbal of korfbal. Petra Maassen koos als kleine meid natuurlijk voor de korfbalclub. In de zaalcompetitie kwam Merselo afgelopen seizoen een puntje te kort om de titel te pakken. "Maar dit jaar gaan we in de zaal in ieder geval voor het kampioenschap", zegt de 23-jarige tandartsassisten te uit Merselo vol overtuiging. Het noodlot van een kleine club. Weinig teams, te weinig geld voor een goede begeleiding. Een te groot niveauverschil binnen de teams. Petra Maassen kan er over meepra ten. Als zesjarige ging ze korfballen bij Merselo. "Maar vooral in de eerste jaren was het een beetje spelen. Van een serieuze begeleiding was geen sprake." Al op 16-jarige leeftijd werd ze vervroegd overgeheveld naar de senioren. Samen met Ellen van Dijck en Yvonne Koppes waarmee ze in haar jeugdjaren altijd samenspeelde. Wat als ze in die jeugdjaren een goede begeleiding had gehad? Ze lacht: "Ja, wat dan. In de jeugd zijn we nooit echt goed begeleid. Het kwam altijd neer op de schouders van ouders. Ik kwam later in de senioren terecht, zonder trainer. We moesten zelf alles regelen, dat is niet echt leuk korfbal len. Maar van de andere kant, ook dat went. We hebben het altijd samen opgelost." De voorbereiding voor het nieuwe seizoen is achter, zondag gaat het om het echie. "Het nadeel van korfballen is dat je een hele lange zomerstop hebt. Om de conditie op peil te hou den, ben ik dit jaar ook gaan tennissen bij TV Merselo. Dat bevalt uitstekend." In de afgelopen jaren is de groei van de korfbalvereniging SV Merselo inge zet. Via enkele kampioenschappen promoveerde de club van de vierde naar de tweede en zelfs de eerste klas se. Vorig seizoen werd met wisselend succes afgesloten. In de zaalcompeti tie werd de titel in de tweede klasse op een haartje gemist, in de veldcom- petitie wist Merselo zich moeizaam te handhaven in de eerste klasse. "Toch kunnen we de eerste klasse aan. Daar hebben we genoeg kwaliteit voor. Het breekt ons alleen op dat we geen brede selectie hebben. We kunnen niet als andere verenigingen terugval len op het tweede team of jeugdspeel- sters. Als we personele problemen hebben, moeten speelsters van het midweekteam meedoen. We zijn al lang blij dat ze ons helpen, maar het nadeel is dat ze niet meer trainen." Thijs Verlinden, de extraverte coach van Merselo, heeft het team in de afgelopen seizoenen tot een een heid gesmeed. Alle neuzen wijzen in een richting."Hij is heel fanatiek, maar zijn aanpak werkt wel. Je kunt altijd je hart bij hem luchten en onderlinge spanningen lost hij met gesprekken altijd op. We gaan er allemaal voor en dat is ook voor een groot deel zijn ver- Petra Maassen: "We kunnen niet terugvallen op het tweede team of jeugdspeelsters." dienste. Ook de opkomst tijdens trai ningen is uitstekend." Sport en SV Merselo zijn onlosma kelijk met het gezin Maassen verbon den. Haar vader Toon is heel actief binnen de voetbalclub en broer Mark speelt in het eerste voetbalteam. En of dit nog niet genoeg is speelt de vriend van Petra Maassen, Sander Peeters, in het eerste van SV Ysselsteyn. "Op zondag is het alleen maar sport wat de klok slaat. Eerst zelf spelen en dan naar Merselo of Ysselsteyn om Mark of Sander aan het werk te zien." Daarmee is de koek nog niet op. Thuis wordt het weekend nog eens geëvalueerd. Meestal zijn we het wel met elkaar eens. Ieder weet voor zichzelf wel of hij goed of slecht gespeeld heeft. Dat wordt er niet nog eens extra ingewre ven. Mijn ouders zeggen wel de waar heid. Als het niet goed is, is het ook niet goed." De liefde voor de sport kreeg ze met de paplepel ingegeven. Sanne Rijbroek, de 21-jarige korf balster van het eerste team van het Vierlingsbeekse DES, komt uit een echte korfbalnest. Oma Netje korfbalde, net als moeder Janny. Het is dan ook niet verwonderlijk dat ook Sanne en haar jongere zus Eva (19) gingen korfballen. Inmiddels spelen beiden in het eerste team, dat dit jaar hoge ogen hoopt te gooien in de tweede klasse van zowel de veld- als de zaalcompetitie. "We zouden best wel een keer kampioen willen worden. Zo ambitieus zijn we als team wel", zegt Sanne Rijbroek. De Vierlingsbeekse is met haar 21 lentes de oudste speelster van het vaandelteam van DES."We hebben een echte vriendinnenploeg, die al jaren samen korfbalt en dit jaar begint aan het derde seizoen in de tweede klasse. De kern van het team speelde in de jeugd al samen, we komen bij elkaar op de verjaardag en een keer in de maand hebben we met acht meiden een meidenuitje. Dan gaan we samen bijvoorbeeld paintballen of karten. Ja, met de sfeer in het team zit het wel goed." Toch was die gezelligheid vorig jaar wel even ver te zoeken, beaamt Rij broek. "Het klikte niet met de nieuwe trainster. Joost Bodewes was erg aar dig, maar we voelden ons als welpjes behandeld. Het leeftijdsverschil tussen de trainster en het team was gewoon te groot. We begonnen erg slecht aan de competitie en stonden zelfs even helemaal onderaan. Het vertrouwen was helemaal weg, we begonnen zelfs op elkaar te schelden op het veld." Dat kon zo niet langer en het bestuur van DES greep halverwege het seizoen in. Femke van Tilburg, oud speelster van het eerste elftal van DES en trainster van het A-team, werd aan gesteld als interim-coach en er werd afscheid genomen van Joost Bodewes. "Femke is fanatiek, zij is altijd mijn voorbeeld geweest als speelster. Ze wil altijd winnen, en dat wil ik ook. Ik kan helemaal niet tegen mijn verlies", lacht Sanne Rijbroek. "Onder haar lei ding kwam ons vertrouwde, fanatieke spel weer terug en waren we einde lijk weer eens moe na een training. Ja, dat gaf ons wel een lekker gevoel." De hbo-studente accountancy kijkt met veel vertrouwen uit naar het nieu we seizoen, onder leiding van trainer- coach Loek Flentge uit Roermond. Flentge was vorig seizoen trainer van ZSV Zeilberg in Deurne en trainde voorheen onder meer bij SVOC'Ol, Lottum en Vonckel Girls. "De eerste indrukken zijn goed", vindt Sanne Rijbroek. "Loek is een ervaren en rus tige coach, die goed luistert naar de groep.We hebben als team tegen hem gezegd dat we graag hogerop willen. Dat vond hij goed om te horen, hij zou er rekening mee houden in zijn trainingen." DES begint met dezelfde selectie als vorig seizoen aan de nieuwe competi- "Ik was als klein kind al heel druk. Altijd buiten spelen. Ik mocht van mijn moeder een sport kiezen. Via een vriendje van me, Jovan, werd het uiteindelijk tae kwondo. Ik vond het ontzettend stoer." Nadia Janssen uit Venray kan het zich nog goed herinne ren. Als zevenjarige meldde ze zich aan bij sportschool Oh do Kwan in Venray. De 21-jarige heeft na verschillende successen tijdens Nederlandse kampioen schappen nu ook haar dromen: met het Nederlands team schitte ren op EK's en WK's. "Och, het was heel handig. De sportzaal lag tien meter van ons huis", legt Nadia uit waarom ze veertien jaar geleden koos voor Oh do Kwan. "Ik was meteen verkocht. Zo'n mooi wit pak met een witte band. Al die ande re kinderen met gekleurde banden." De eerste les was ze nog ontzettend verlegen, keek ze de kat uit de boom. Die schroom wierp ze echter snel van zich af."De sport past gewoon bij me. Je kunt je lichamelijk en geestelijk ontwikkelen. En het verveelt nooit. Op speelse wijze wordt een stuk dis cipline bijgebracht. Het is ook een constante uitdaging om je eigen gren zen op te zoeken." Vanaf haar twaalfde stokte haar snelle ontwikkeling.Tot aan haar acht tiende bleef ze steken op de rood zwarte band. "Ik zocht een nieuwe uitdaging en vond die in de landelijke trainingen van de overkoepelende bond NTA. Ik wilde en moest de zwar te band halen."Trainer Hans Klaassens van Oh do Kwan stimuleerde haar om mee te doen aan wedstrijden. "Hij heeft me enorm geholpen en altijd gesteund." Nadia Janssen koos voor de traditi onele Koreaanse tak van deze vecht sport, Wang Hun. In deze disciplines worden wel WK' en EK's gehouden, maar het is in tegenstelling tot de bond WTF geen Olympische sport. In 2005 won ze haar eerste Nederlandse titel tijdens het NK sparren voor seni oren tot 58 kg.Tijdens de titelstrijd dit jaar in Bemmel was ze opnieuw suc cesvol. Vierde bij het sparren en bij de stijlvormen (tools) tweede. Bij de breektesten scoorde ze met haar voet techniek als beste. Het resultaat van de overstap die ze in het voorjaar van 2007 maakte. De derdejaars studente psychologie ging trainen bij Taekwon- doschool Bemmel, een van de beste scholen in Nederland. "Ik was aan een nieuwe uitdaging toe. Wilde een nieu we drive hebben om me verder te ontwikkelen. In Bemmel train ik met de beste taekwondoka's van het land." Voor Nadia Janssen is het beheer sen van de technieken en de stijlen de meest pure vorm van taekwondo. Het sparren geniet dan ook haar voorkeur. "Maar tot mijn vijftiende vond ik spar ren eng. Ik had het idee van nu ga ik vechten. Sparren is nu voor mij meer een spel. Zo goed mogelijk de tech nieken uitvoeren staat centraal. Leren van elkaar, sportiviteit en beter wor den staan bij mij hoog in het vaandel. Zelfbeheersing is een van de doelstel lingen van taekwondo." Op de mat is ze snel en lichtvoe tig, het zijn haar sterke punten. Ze profiteert van de landelijke trainin gen onder leiding van bondscoach Steve Zondag. Ze is dan ook hard op weg om een plaats te veroveren in de landelijke taekwondoselectie. "Het is conditioneel heel zwaar. Je wordt Nadia Janssen hoopt een plek te veroveren in de nationale selectie. echt twee uur heerlijk afgemat. Maar ik geniet van die specifieke wedstrijd trainingen." Ze is zo'n tien uur per week bezig met taekwondo. Daar naast studeert ze en werkt ze regel matig voor een promotiebedrijf. Een druk leventje voor de jonge Venrayse. "Studie en taekwondo zijn mijn speer punten. Als ik ergens mee bezig ben, kan ik me heel goed focussen. Ik doe wat ik leuk vind, puur voor mezelf. Ik zie het dan ook niet als een belasting. Ik moet daar de komende jaren een balans in vinden." Om de top te bereiken, ontzegt ze zich niet alles, wel veel. "Ik ga wel uit, maar rook niet en drink niet te veel. Ik hou echt rekening met mijn sport." Haar eerste doel is nu aan te sluiten bij de nationale selectie. "Ik zit er dicht tegen aan. Ik moet nu mijn kans grijpen om bij de definitieve selectie te komen. En dan? Mijn uiteindelijke doel is deel te nemen aan EK's en WK's. In 2010 staat het eerste WK er aan te komen. Daar probeer ik bij te zijn." Sanne Rijbroek: "Ik kan helemaal niet tegen mijn verlies." tie. "Met dit team zijn we in de jeugd vaak kampioen geworden.Alleen Kelly Lensen zullen we zeker een halljaar moeten missen. Zij loopt voor haar studie stage in Disney World." Welke ploeg is voor haar een ande re kanshebber op de titel? "Dat is een moeilijke vraag, want we zitten dit sei zoen in een heel andere poule. Maar ik denk dat Oranje Wit 3 een kansheb ber is. Die vereniging zit organisato risch prima in elkaar en heeft zelfs in de lagere teams goede speelsters. Ja, ik heb zin in het nieuwe seizoen. Het is belangrijk om goed te starten, dat geeft vertrouwen." Naam: SV Merselo Sportpark: DeVloet Opgericht: 1979 Klassering vorig seizoen Zesde Trainer Thijs Verlinden (3e seizoen) Nieuwe spelers Femke Claessens (Oranje Wit) Vertrokken Marijke Loonen (gestopt) Verwachting Petra Maassen: "We hopen eerste te worden" Titelfavorieten Petra Maassen: "Moeilijk te zeggen, er zijn veel nieuwe ploegen in onze klasse". Naam: DES Sportpark: Soetendaal Opgericht: 1937 Klassering vorig seizoen Vijfde in de tweede klasse C (buiten) Trainer Loek Flentge uit Roermond (eerste jaar) Nieuwe speelsters Geen Vertrokken Niemand Selectie Sanne Koopmans, Petra Branje, Laura Lamers, Wendy Kuijpers, Sanne Rij broek, Patricia Broeren, Wendy Rou- wens, Kelly Lensen, Eva Rijbroek, Marloes Broeren, Irene Eibers. Verwachting Sanne Rijbroek: "We willen best wel een keer kampioen worden." Titelfavorieten: DES en Oranje Wit Naam: SV Oostrum Sportpark De Spar Opgericht 1984 Klassering vorig seizoen Vierde in de tweede klasse Trainer Henry Brugmans Nieuwe spelers Geen Vertrokken Geen Selectie Fieke Kuenen, Mieke van Goch, Susan- ne Ingenpass, Dessie Jansen, Ashley Luijkx, Abby Vollenberg, Marieke Vol- lenberg, Mieke Stam, Irene Camps en Carla Claessens Verwachting team Eindigen in de top drie in de tweede klasse Titelfavorieten Gazelle.

Peel en Maas | 2008 | | pagina 30