Oostrum: presteren
en geduld hebben
mêm
"In de zaal gaan
voor de titel
we
seizoen
DES aast op
kampioenschap
"Het WK in 2010
is mijn doel"
ii
ff
PEEL EN MAAS
Petra Maassen (Merselo) geniet van het korfballen
Sanne Rijbroek begint vol ambitie aan nieuw seizoen
VOL VERTROUWEN
Taekwondoka Nadia Janssen wil naar de top
Paspoort
eerste klasse B
Paspoort
tweede klasse A
Paspoort
tweede klasse A
Donderdag 4 september 2008 - Pagina 30
De afdeling korfbal van SV
Oostrum groeit gestaag. Het aan
tal welpen en pupillen neemt toe
en de seniorenteams winnen aan
motivatie en enthousiasme. Er zal
meer aandacht komen voor de
spelsystemen binnen de jeugdaf
deling, zodat er een betere aan
sluiting is naar de seniorenteams.
Tegelijkertijd is er ook het besef
dat een goed presterende hoofd
macht als een magneet zal wer
ken op jonge aanwas. Speelsters
van het eerste team trainen de
pupillen en aspiranten, met de
bedoeling om over enkele jaren
een juniorenploeg op de been te
kunnen brengen. "De hoofdmacht
moet presteren, en met de jeugd
hebben we geduld nodig."
Korfbal is van origine een Neder
landse sport die, zeker wereldwijd,
aan populariteit moet winnen. Neder
land wint veelal de internationale
toernooien, mede omdat op mondiale
schaal het aantal korfballanden rela
tief laag is. De sport moet groeien, die
doelstelling heeft ook SV Oostrum
voor haar eigen regio. De club pro
beert het spelpeil naar een hoger
niveau te brengen en investeert ook in
de structuur van de vereniging. Zo zal
er meer inhoudelijke samenwerking
komen tussen de trainers en wordt er
één spellijn van de jeugd naar de seni
oren ontwikkeld.
Carla Claessens (30) speelt al sinds
haar achtste korfbal. "Vroeger kwam
ik uit voor Ysselsteyn, maar nadat ik
ben verhuisd heb ik een andere club
gezocht. Bij Oostrum vond ik een
competitief team en dat past bij me.
Ik korfbal heel graag. Het is een gewel
dige sport, anders zou ik het niet al
achttien jaar volhouden. Mezelf verbe
teren vind ik heel belangrijk, maar een
topsporter zal ik niet worden. Korfbal
is een hobby, die voornamelijk gezel
lig moet zijn. Op de terugweg van een
wedstrijd eten wij naast de snelweg
net zo graag een hamburger met een
milkshake. Na een goede inzet op het
veld moet dat kunnen. Een gezellig
team presteert vanzelf beter."
Het damesteam van Oostrum is wat
'ouder'. "De meeste speelsters zijn
eind twintig, begin dertig. Wé heb
ben één uitschieter van 18 jaar. Door
gebrek aan een juniorenteam stroom
de zij meteen door naar de senioren.
De tendens dat de jeugd gaat stu
deren, bijbaantjes neemt en andere
prioriteiten stelt, merken wij ook. De
enkeling die wel doorgaat, moet aan
sluiting vinden bij de senioren. Dat is
doorgaans geen probleem, maar het
zou leuker zijn als er een junioren
team ontstaat. Van onder af willen we
aanwas creëren. De jeugd is de toe
komst. Vanuit de welpen en pupillen
trainen we op korfballend vermogen,
technieken, shots en doorlopers die
bij de aspiranten worden aangevuld
met mentale training en het aanle
ren van een speelstijl voor junioren
en senioren. Op dit moment trainen
Carla Claessens: "We willen in de
in de top drie eindigen."
drie speelsters uit het eerste team de
pupillen en aspiranten met als doel
over twee jaar een juniorenteam op
de been te brengen. Wé hebben even
geduld nodig."
Training geven en anderen motive
ren, hoort erbij zegt Carla Claessens.
"Maar we vergeten ons eigen team
niet. Samen met trainer Henry Brug-
mans trainen wij hard voor een plek
bij de top. De samenstelling van ons
team vraagt veel persoonlijke aan
dacht. Sommige dames spelen al tien
jaar, andere vier. Individueel trainen
we op techniek en in groepsverband
op de aanval. We willen namelijk zelf
het spelletje creëren, de touwtjes in
handen hebben en houden. Dat gaan
we dit seizoen ook doen. Zelf de aan
val inzetten en winnen. We willen in
de tweede klasse in de top drie ein
digen."
Ze kreeg het korfballen als het
ware met de paplepel ingegoten.
Moeder Mariette korfbalde en
als kind in een dorpje als Mer
selo was de keuze vroeger snel
gemaakt: voetbal of korfbal. Petra
Maassen koos als kleine meid
natuurlijk voor de korfbalclub. In
de zaalcompetitie kwam Merselo
afgelopen seizoen een puntje te
kort om de titel te pakken. "Maar
dit jaar gaan we in de zaal in ieder
geval voor het kampioenschap",
zegt de 23-jarige tandartsassisten
te uit Merselo vol overtuiging.
Het noodlot van een kleine club.
Weinig teams, te weinig geld voor
een goede begeleiding. Een te groot
niveauverschil binnen de teams.
Petra Maassen kan er over meepra
ten. Als zesjarige ging ze korfballen
bij Merselo. "Maar vooral in de eerste
jaren was het een beetje spelen. Van
een serieuze begeleiding was geen
sprake." Al op 16-jarige leeftijd werd
ze vervroegd overgeheveld naar de
senioren. Samen met Ellen van Dijck
en Yvonne Koppes waarmee ze in
haar jeugdjaren altijd samenspeelde.
Wat als ze in die jeugdjaren een goede
begeleiding had gehad? Ze lacht: "Ja,
wat dan. In de jeugd zijn we nooit
echt goed begeleid. Het kwam altijd
neer op de schouders van ouders. Ik
kwam later in de senioren terecht,
zonder trainer. We moesten zelf alles
regelen, dat is niet echt leuk korfbal
len. Maar van de andere kant, ook dat
went. We hebben het altijd samen
opgelost."
De voorbereiding voor het nieuwe
seizoen is achter, zondag gaat het om
het echie. "Het nadeel van korfballen
is dat je een hele lange zomerstop
hebt. Om de conditie op peil te hou
den, ben ik dit jaar ook gaan tennissen
bij TV Merselo. Dat bevalt uitstekend."
In de afgelopen jaren is de groei van
de korfbalvereniging SV Merselo inge
zet. Via enkele kampioenschappen
promoveerde de club van de vierde
naar de tweede en zelfs de eerste klas
se. Vorig seizoen werd met wisselend
succes afgesloten. In de zaalcompeti
tie werd de titel in de tweede klasse
op een haartje gemist, in de veldcom-
petitie wist Merselo zich moeizaam te
handhaven in de eerste klasse. "Toch
kunnen we de eerste klasse aan. Daar
hebben we genoeg kwaliteit voor.
Het breekt ons alleen op dat we geen
brede selectie hebben. We kunnen
niet als andere verenigingen terugval
len op het tweede team of jeugdspeel-
sters. Als we personele problemen
hebben, moeten speelsters van het
midweekteam meedoen. We zijn al
lang blij dat ze ons helpen, maar het
nadeel is dat ze niet meer trainen."
Thijs Verlinden, de extraverte
coach van Merselo, heeft het team in
de afgelopen seizoenen tot een een
heid gesmeed. Alle neuzen wijzen in
een richting."Hij is heel fanatiek, maar
zijn aanpak werkt wel. Je kunt altijd
je hart bij hem luchten en onderlinge
spanningen lost hij met gesprekken
altijd op. We gaan er allemaal voor en
dat is ook voor een groot deel zijn ver-
Petra Maassen: "We kunnen niet
terugvallen op het tweede team of
jeugdspeelsters."
dienste. Ook de opkomst tijdens trai
ningen is uitstekend."
Sport en SV Merselo zijn onlosma
kelijk met het gezin Maassen verbon
den. Haar vader Toon is heel actief
binnen de voetbalclub en broer Mark
speelt in het eerste voetbalteam. En of
dit nog niet genoeg is speelt de vriend
van Petra Maassen, Sander Peeters,
in het eerste van SV Ysselsteyn. "Op
zondag is het alleen maar sport wat
de klok slaat. Eerst zelf spelen en dan
naar Merselo of Ysselsteyn om Mark of
Sander aan het werk te zien." Daarmee
is de koek nog niet op. Thuis wordt
het weekend nog eens geëvalueerd.
Meestal zijn we het wel met elkaar
eens. Ieder weet voor zichzelf wel of
hij goed of slecht gespeeld heeft. Dat
wordt er niet nog eens extra ingewre
ven. Mijn ouders zeggen wel de waar
heid. Als het niet goed is, is het ook
niet goed."
De liefde voor de sport kreeg
ze met de paplepel ingegeven.
Sanne Rijbroek, de 21-jarige korf
balster van het eerste team van
het Vierlingsbeekse DES, komt uit
een echte korfbalnest. Oma Netje
korfbalde, net als moeder Janny.
Het is dan ook niet verwonderlijk
dat ook Sanne en haar jongere
zus Eva (19) gingen korfballen.
Inmiddels spelen beiden in het
eerste team, dat dit jaar hoge ogen
hoopt te gooien in de tweede
klasse van zowel de veld- als de
zaalcompetitie. "We zouden best
wel een keer kampioen willen
worden. Zo ambitieus zijn we als
team wel", zegt Sanne Rijbroek.
De Vierlingsbeekse is met haar 21
lentes de oudste speelster van het
vaandelteam van DES."We hebben een
echte vriendinnenploeg, die al jaren
samen korfbalt en dit jaar begint aan
het derde seizoen in de tweede klasse.
De kern van het team speelde in de
jeugd al samen, we komen bij elkaar
op de verjaardag en een keer in de
maand hebben we met acht meiden
een meidenuitje. Dan gaan we samen
bijvoorbeeld paintballen of karten. Ja,
met de sfeer in het team zit het wel
goed."
Toch was die gezelligheid vorig jaar
wel even ver te zoeken, beaamt Rij
broek. "Het klikte niet met de nieuwe
trainster. Joost Bodewes was erg aar
dig, maar we voelden ons als welpjes
behandeld. Het leeftijdsverschil tussen
de trainster en het team was gewoon
te groot. We begonnen erg slecht aan
de competitie en stonden zelfs even
helemaal onderaan. Het vertrouwen
was helemaal weg, we begonnen zelfs
op elkaar te schelden op het veld."
Dat kon zo niet langer en het
bestuur van DES greep halverwege
het seizoen in. Femke van Tilburg, oud
speelster van het eerste elftal van DES
en trainster van het A-team, werd aan
gesteld als interim-coach en er werd
afscheid genomen van Joost Bodewes.
"Femke is fanatiek, zij is altijd mijn
voorbeeld geweest als speelster. Ze
wil altijd winnen, en dat wil ik ook. Ik
kan helemaal niet tegen mijn verlies",
lacht Sanne Rijbroek. "Onder haar lei
ding kwam ons vertrouwde, fanatieke
spel weer terug en waren we einde
lijk weer eens moe na een training. Ja,
dat gaf ons wel een lekker gevoel."
De hbo-studente accountancy kijkt
met veel vertrouwen uit naar het nieu
we seizoen, onder leiding van trainer-
coach Loek Flentge uit Roermond.
Flentge was vorig seizoen trainer van
ZSV Zeilberg in Deurne en trainde
voorheen onder meer bij SVOC'Ol,
Lottum en Vonckel Girls. "De eerste
indrukken zijn goed", vindt Sanne
Rijbroek. "Loek is een ervaren en rus
tige coach, die goed luistert naar de
groep.We hebben als team tegen hem
gezegd dat we graag hogerop willen.
Dat vond hij goed om te horen, hij
zou er rekening mee houden in zijn
trainingen."
DES begint met dezelfde selectie als
vorig seizoen aan de nieuwe competi-
"Ik was als klein kind al heel
druk. Altijd buiten spelen. Ik
mocht van mijn moeder een sport
kiezen. Via een vriendje van me,
Jovan, werd het uiteindelijk tae
kwondo. Ik vond het ontzettend
stoer." Nadia Janssen uit Venray
kan het zich nog goed herinne
ren. Als zevenjarige meldde ze
zich aan bij sportschool Oh do
Kwan in Venray. De 21-jarige
heeft na verschillende successen
tijdens Nederlandse kampioen
schappen nu ook haar dromen:
met het Nederlands team schitte
ren op EK's en WK's.
"Och, het was heel handig. De
sportzaal lag tien meter van ons huis",
legt Nadia uit waarom ze veertien jaar
geleden koos voor Oh do Kwan. "Ik
was meteen verkocht. Zo'n mooi wit
pak met een witte band. Al die ande
re kinderen met gekleurde banden."
De eerste les was ze nog ontzettend
verlegen, keek ze de kat uit de boom.
Die schroom wierp ze echter snel van
zich af."De sport past gewoon bij me.
Je kunt je lichamelijk en geestelijk
ontwikkelen. En het verveelt nooit.
Op speelse wijze wordt een stuk dis
cipline bijgebracht. Het is ook een
constante uitdaging om je eigen gren
zen op te zoeken."
Vanaf haar twaalfde stokte haar
snelle ontwikkeling.Tot aan haar acht
tiende bleef ze steken op de rood
zwarte band. "Ik zocht een nieuwe
uitdaging en vond die in de landelijke
trainingen van de overkoepelende
bond NTA. Ik wilde en moest de zwar
te band halen."Trainer Hans Klaassens
van Oh do Kwan stimuleerde haar
om mee te doen aan wedstrijden. "Hij
heeft me enorm geholpen en altijd
gesteund."
Nadia Janssen koos voor de traditi
onele Koreaanse tak van deze vecht
sport, Wang Hun. In deze disciplines
worden wel WK' en EK's gehouden,
maar het is in tegenstelling tot de
bond WTF geen Olympische sport. In
2005 won ze haar eerste Nederlandse
titel tijdens het NK sparren voor seni
oren tot 58 kg.Tijdens de titelstrijd dit
jaar in Bemmel was ze opnieuw suc
cesvol. Vierde bij het sparren en bij
de stijlvormen (tools) tweede. Bij de
breektesten scoorde ze met haar voet
techniek als beste. Het resultaat van
de overstap die ze in het voorjaar van
2007 maakte. De derdejaars studente
psychologie ging trainen bij Taekwon-
doschool Bemmel, een van de beste
scholen in Nederland. "Ik was aan een
nieuwe uitdaging toe. Wilde een nieu
we drive hebben om me verder te
ontwikkelen. In Bemmel train ik met
de beste taekwondoka's van het land."
Voor Nadia Janssen is het beheer
sen van de technieken en de stijlen de
meest pure vorm van taekwondo. Het
sparren geniet dan ook haar voorkeur.
"Maar tot mijn vijftiende vond ik spar
ren eng. Ik had het idee van nu ga ik
vechten. Sparren is nu voor mij meer
een spel. Zo goed mogelijk de tech
nieken uitvoeren staat centraal. Leren
van elkaar, sportiviteit en beter wor
den staan bij mij hoog in het vaandel.
Zelfbeheersing is een van de doelstel
lingen van taekwondo."
Op de mat is ze snel en lichtvoe
tig, het zijn haar sterke punten. Ze
profiteert van de landelijke trainin
gen onder leiding van bondscoach
Steve Zondag. Ze is dan ook hard op
weg om een plaats te veroveren in
de landelijke taekwondoselectie. "Het
is conditioneel heel zwaar. Je wordt
Nadia Janssen hoopt een plek te
veroveren in de nationale selectie.
echt twee uur heerlijk afgemat. Maar
ik geniet van die specifieke wedstrijd
trainingen." Ze is zo'n tien uur per
week bezig met taekwondo. Daar
naast studeert ze en werkt ze regel
matig voor een promotiebedrijf. Een
druk leventje voor de jonge Venrayse.
"Studie en taekwondo zijn mijn speer
punten. Als ik ergens mee bezig ben,
kan ik me heel goed focussen. Ik doe
wat ik leuk vind, puur voor mezelf. Ik
zie het dan ook niet als een belasting.
Ik moet daar de komende jaren een
balans in vinden."
Om de top te bereiken, ontzegt ze
zich niet alles, wel veel. "Ik ga wel uit,
maar rook niet en drink niet te veel.
Ik hou echt rekening met mijn sport."
Haar eerste doel is nu aan te sluiten
bij de nationale selectie. "Ik zit er
dicht tegen aan. Ik moet nu mijn kans
grijpen om bij de definitieve selectie
te komen. En dan? Mijn uiteindelijke
doel is deel te nemen aan EK's en
WK's. In 2010 staat het eerste WK er
aan te komen. Daar probeer ik bij te
zijn."
Sanne Rijbroek: "Ik kan helemaal
niet tegen mijn verlies."
tie. "Met dit team zijn we in de jeugd
vaak kampioen geworden.Alleen Kelly
Lensen zullen we zeker een halljaar
moeten missen. Zij loopt voor haar
studie stage in Disney World."
Welke ploeg is voor haar een ande
re kanshebber op de titel? "Dat is een
moeilijke vraag, want we zitten dit sei
zoen in een heel andere poule. Maar
ik denk dat Oranje Wit 3 een kansheb
ber is. Die vereniging zit organisato
risch prima in elkaar en heeft zelfs in
de lagere teams goede speelsters. Ja,
ik heb zin in het nieuwe seizoen. Het
is belangrijk om goed te starten, dat
geeft vertrouwen."
Naam: SV Merselo
Sportpark: DeVloet
Opgericht: 1979
Klassering vorig seizoen
Zesde
Trainer
Thijs Verlinden (3e seizoen)
Nieuwe spelers
Femke Claessens (Oranje Wit)
Vertrokken
Marijke Loonen (gestopt)
Verwachting
Petra Maassen: "We hopen eerste te
worden"
Titelfavorieten
Petra Maassen: "Moeilijk te zeggen,
er zijn veel nieuwe ploegen in onze
klasse".
Naam: DES
Sportpark: Soetendaal
Opgericht: 1937
Klassering vorig seizoen
Vijfde in de tweede klasse C (buiten)
Trainer
Loek Flentge uit Roermond (eerste
jaar)
Nieuwe speelsters
Geen
Vertrokken
Niemand
Selectie
Sanne Koopmans, Petra Branje, Laura
Lamers, Wendy Kuijpers, Sanne Rij
broek, Patricia Broeren, Wendy Rou-
wens, Kelly Lensen, Eva Rijbroek,
Marloes Broeren, Irene Eibers.
Verwachting
Sanne Rijbroek: "We willen best wel
een keer kampioen worden."
Titelfavorieten:
DES en Oranje Wit
Naam:
SV Oostrum
Sportpark
De Spar
Opgericht
1984
Klassering vorig seizoen
Vierde in de tweede klasse
Trainer
Henry Brugmans
Nieuwe spelers
Geen
Vertrokken
Geen
Selectie
Fieke Kuenen, Mieke van Goch, Susan-
ne Ingenpass, Dessie Jansen, Ashley
Luijkx, Abby Vollenberg, Marieke Vol-
lenberg, Mieke Stam, Irene Camps en
Carla Claessens
Verwachting team
Eindigen in de top drie in de tweede
klasse
Titelfavorieten
Gazelle.