Blindsight draait
in Luxor Venray
gouden paar aan 't Liene
ProminentenKunst
Gala 2008
Vitaal
Gouden
paar in Venray
Kurstjens
Laat u inspireren...
door onze keukens en badkamers
Thuiszorg nodig?
PEEL EN MAAS
Bijzondere documentaire Venraynaar Paul Kronenberg
Ben en Truus Hendriks-Verbruggen
Herman en Toos Veltrop-van der Sterren
Voor kinderen met Spierdystrofie van Duchenne
Ofschoon beiden geen gebo
ren Venraynaren, zijn Her
man en Toos Veltrop al zolang
woonachtig én ingeburgerd in
ons Peelstadje, dat ze in Ven
ray beslist niet anoniem door
het leven gaan. De gouden
bruidegom werd 73 jaar gele
den in Griendtsveen geboren.
Hij heeft veel Drents bloed in
de aderen. Herman's ouders
zijn in het begin van de vorige
eeuw vanuit het noorden naar
Limburg getogen om in de
Peel met een hard bestaan hun
karige brood te verdienen.
Herman is de jongste van zes
kinderen. Zijn vader stierf voor
dat hij een jaar werd. "Ik heb hem
helaas nooit gekend. Daarom heb
ik een grenzeloos respect voor
mijn moeder die tijdens de crisis
jaren in haar eentje het gezin op
de been hield", vertelt Herman
aan verslaggever Jan Leijsten die
het echtpaar opzocht. Toos van
der Sterren groeide als oudste
uit een gezin van acht kinderen
op in Horst-America en stak ook
al vroeg de handen uit de mou
wen. Ze vond werk bij de gezins
zorg. Ze werkte bij een gezin in
Griendtsveen waar het aanpakken
was. De jonge Toos maakte fikse
werkdagen en ging iedere dag
met de fiets door de karrenspo
ren naar Giendtsveen. "Verharde
wegen waren er enkele jaren na
de oorlog nog niet in de Peel."
Herman was de buurjongen
van het werkadres van Toos en
er werd wederzijds meer dan
alleen een blik geworpen. Het
gevolg was dat Toos op zondag
in Griendtsveen ging dansen, tot
groot genoegen van Herman. En
naar een paar weken begon er
'schot' in te komen. Na de gebrui
kelijke verkeringstijd werd er in
1958 getrouwd. Het jonge stel
nestelde zich in de Peel, voor Toos
allang geen onbekend gebied
meer. Herman's moeder woonde
onder hetzelfde dak, destijds meer
regel dan uitzondering. Hun beide
kinderen Petra en Bert werden er
geboren,
VENRAYNAAR
Herman werkte in Helmond
bij katoenfabriek Vlisco waar hij
dertien jaar zou blijven. De eerste
jaren dagelijks op de flets naar
het zeventien kilometer verderop
gelegen Helmond. Later werd van
uit het bedrijf busvervoer gere
geld.
In 1963 namen ze een cafeta
ria over in America, wat ze samen
vijf jaar runden. Herman werd
PTT'er in de technische dienst en
mede doordat een vaste aanstel
ling lonkte, verhuisde het gezin in
1968 naar de Pettenmakerstraat in
Venray. De kinderen die in Ameri
ca nog wel de communie hadden
gedaan, burgerden het snelste in
en voelden zich al gauw Venray
naar.
Naast het gezin en zijn werk
was de voetbalsport Herman's
grote passie. Hij voetbalde actief
bij Griendtsveen en America en
werd later trainer bij Evertsoord,
BW'27, America, TOP'27 en DIS.
Maar vooral bij Melderslo waar hij
drie jaar de selectie en zeven sei
zoenen de lagere elftallen onder
zijn hoede had. Een prachtige
voetballitho met een inscriptie
van Melderslo siert hun huiska
mer.
Toos ging ook altijd mee in de
dertien jaar dat Herman scheids
rechter was. Hij bracht het tot
de derde en vierde klasse van de
KNVB en floot ook soms ook nog
in de tweede klasse. Hij is al 33
jaar lid van de scheidsrechtersver-
eniging Horst-Venray en hanteer
de zes jaar de voorzittershamer.
Als echt 'voetbaldier' bezoekt hij
nog iedere zondag een amateur
voetbalwedstrijd, meestal SV Ven
ray. Doch ook zijn oude clubs, en
dan vooral Melderslo waar hij tot
het inventaris behoort, worden op
zijn tijd bezocht. "Wij hebben veel
vrienden aan het voetballen over
gehouden", zegt Toos die zelf ook
actief was bij Melderslo. Zoals een
sinterklaasmiddag organiseren
voor de jeugdafdeling of de kof
fie in de kantine verzorgen. "Nee,
ze zijn ons in Melderslo nooit ver
geten. Zolang ik Herman ken ga ik
's zondags mee met de kinderen
naar de wedstrijd. Als het regende
zaten we soms wel eens in de
dugout."
Bij een verlies van Herman's elf
tal leed' ze mee. "En dan mopper
de ik ook wel eens", vertelt Toos
die buitenshuis werkzaam was op
het Schuttersveld. En ze is werk
ster van het eerste uur bij Thuyls-
hof, het huidige Intratuin. "Toon
Poels was een fijne baas. Met
bloemen werken is echt iets voor
mij. Alsof de zon gaat schijnen."
Tegenwoordig vermaakt ze zich
met handwerken, naaien, breien
en haken. Ze is echt creatief zoals
ook bij het kaarten maken. En veel
fietsen. Samen ieder jaar naar de
Veluwe en in juni gaan ze er een
weekje op uit in het Drentse Bor
ger. "Ja, ik geniet van iedere dag en
kijk weinig tv. Ik ben veel liever
bezig."
Op vrijdag 9 mei wordt in zaal
Roelanzia in Ysselsteyn het glas
geheven. Zeker van 19-30 tot
21.00 uur tijdens de receptie.
Daarna wordt in familiekring het
feest voortgezet met de kinderen
en de kleinkinderen Sanne, Jan,
Linda en Bert.
FAUNALAND
VAN GROOTEL
contactlenzen
Noorderhof 20
Venray 0478-550630
In Luxor Venray draait op
dinsdag 6 en woensdag 7 mei
de bijzondere dodumentaire
'Blindsight' met in de hoofd
rollen Venraynaar Paul Kro
nenberg, zijn blinde vriendin
Sabriye Tenberken en vooral
zes blinde Tibetaanse kinde
ren die de berg 'Lhakpa Ri'
bedwingen. Aanvang: 20.00
uur.
Erik Weihenmayer schreef in
2001 geschiedenis. Hij was de eer
ste blinde mens die de Mount Eve
rest, de hoogste berg (8848 meter)
ter wereld in Tibet, bedwong. De
sinds haar twaalfde blinde Duitse
Sabriye Tenberken Paul Kronen
berg zijn de oprichters van 'Braille
zonder Grenzen'. In de afgelo
pen tien jaar hebben zij, met veel
daadkracht en doorzettingsvermo
gen, verschillende projecten voor
blinden in Tibet opgezet, zoals de
eerste school voor blinde kinde
ren, een brailleboekdrukkerij, een
medische massageopleiding en
een boerderij waar blinde leer
lingen verschillende beroepsop
leidingen kunnen volgen. Boven
dien zijn zij de oprichters van een
opleidingsinstituut in Trivandrum
in het zuiden van India. Daar
worden vanaf 2009 blinde volwas
senen uit de hele wereld opgeleid
tijdens een eenjarige intensieve
training in onder meer manage
ment, pr, fondsenwerving en com
municatie, vakken die ze in staat
stellen om eigen sociale projecten
in eigen land op te zetten.
BEKLIMMING
De in hun project in Lhasa,
de hoofdstad van Tibet, opgeno
men blinde kinderen leren op de
'Braille zonder Grenzen-school'
behalve Tibetaans, Engels en Chi
nees spreken, ook deze talen in
braille lezen en schrijven. Omdat
hun school niet ver van de Mount
Everest ligt, waren de kinderen
vanzelfsprekend geïnteresseerd
Lions Club Venray houdt op
zaterdag 6 september het tweede
ProminentenKunst Gala in The
Zenith in Venray. Iedere twee jaar
laat Lions Club Venray twaalf pro
minente Nederlanders een schil
derij maken. Die kunstwerken
worden tijdens een groots opge
zet gala met uitgeserveerd diner
en entertainment geveild ten
behoeve van kinderen die lijden
aan spierdystrofie. In Peel en Maas
de komende maanden wekelijks
een impressie geven van de voor
bereidingen, waarbij vele Neder
landse prominenten de revue zul
len passeren. Deze week: Fatima
Moreira de Melo.
Als 58 jarige gelegenheidsredac
teur van Peel en Maas mocht Frans
Linssen onlangs de droomvrouw
van veel jonge mannen bezoeken:
Fatima Moreira de Melo. De Ven-
rayse kunstenares Anne Haeyen
gaat dan altijd mee om de promi
nent te begeleiden met de pro
ductie van zijn of haar kunstwerk.
Bij voorkeur heeft de prominent
dan ook weinig of geen ervaring
met het maken van een schilderij
en kan hij of zij hier en daar wat
aanwijzingen van een professio
nal goed gebruiken. Om acht uur
haalde ik Anne op om samen naar
Rotterdam te rijden, waar Fatima
Moreira de Melo een schilderij
voor de stichting zou maken. De
attractieve Fatima Moreira de
Melo werd in Rotterdam geboren
als dochter van een in Nederland
gevestigde Portugese diplomaat
die haar vernoemde naar het
rooms-katholieke bedevaartsoord
Fatima. Inmiddels een bijzon
der veelzijdige en getalenteerde
jonge vrouw. Goed gebekt, mooi
en vooral ook sportief. Ze valt op
door haar rol in de Nederlandse
hockeyploeg, waarvoor ze inmid
dels meer dan 225 officiële inter
lands speelde waarin ze zo'n 35
doelpunten scoorde. Naast haar
carrière als hockeyster studeerde
Moreira de Melo rechten, bracht
ze een cd uit en presenteerde ze
voor Talpa het programma 't Man
netje. Ze heeft ook nog reclame
gemaakt voor Smart auto's. Vanaf
december 2006 is ze het gezicht
van de Rabobank, als opvolger van
het personage Jochem de Bruin.
Via Macha van der Vaart (direc
teur Spieren voor Spieren en ex-
hockeyinternational) kreeg Lions
Club Venray de toezegging van
Fatima dat ze een schilderij zou
maken voor het P&K project.
In Rotterdam aangekomen
blijkt ze in een flat achter het
naambordje van Raemon Sluiter te
wonen. De tennisser die onlangs
op hetABN-AMRO tennistoernooi
inAlioy zijn tenniscarrière afsloot.
De rolluiken op de galerij waren
in het verhaal van Erik Weihen
mayer. Toen Sabriye en Paul in een
mailtje aan Erik vertelden dat de
kinderen op hun blindenschool
zo onder de indruk waren over
zijn behaalde succes, reageerde hij
erg enthousiast en reisde hij met
zijn ervaren team bergbeklimmers
en een Amerikaanse filmploeg
voor de realisatie van de clim
bing blind expeditie' naar Lhasa.
Het doel van deze expeditie was
de beklimming van de 'Lhakpa
Ri', een 7100 meter hoge 'buur'
van de Mount Everest. De film die
over deze expeditie gemaakt is, is
op dinsdag 6 en woensdag 7 mei
in Venray in de bioscoop te zien.
De documentaire 'Blindsight' laat
zien hoe Erik Weihenmayer zes
blinde Tibetaanse kinderen inspi
reerde om ook zijn weg te volgen.
Een betere inspiratiebron voor
'hun' kinderen konden Sabriye
en Paul zich niet voorstellen, en
dus wilden zij graag samen met
deze Amerikaanse bergbeklimmer
en enkele van hun kinderen een
'bergwandeling' maken. In plaats
van een bergwandeling werd het
echter een heus klimproject. De
bedoeling van deze tocht was de
kinderen een gevoel van eigen
waarde, zelfvertrouwen en trots
bij te brengen en de samenleving
te laten zien dat fysiek gehandi
capten geenszins uitgerangeerd
zijn. In Tibet zijn veel kinderen
opgevoed in bittere armoede en
hebben behalve lichamelijke ook
veel sociale moeilijkheden onder
vonden door hun blindheid. Blind
heid of gehandicapt zijn wordt in
het boeddhistische geloof gezien
als een straf. In het vorige leven
heeft de betreffende persoon iets
verkeerd gedaan en wordt daarom
nu 'gestraft' met blindheid of een
handicap.
ZES TIENERS
De zes tieners Kyila, Sonam
Bhumtso, Tashi Pasang, Gyenshen,
Dachung enTenzin, die in de docu-
nog dicht en het duurde even
voor de deur reageerde op de
bel. Daar stond ze dan: Een klein
ding op blote voeten in noncha
lante sportieve-net-uit-bed-outfit.
Ze liep ons voor, over sporttassen
en sportschoenen stappend, naar
de huiskamer waar geschilderd
zou worden. We sleepten de kis
ten verf en materialen naar bin
nen en Anne maakte een aanvang
met het opzetten van de ezel en
maakte voortvarend het kleurpa-
let gereed. Fatima serveerde thee
met stroopwafels en uw redacteur
nestelde zich met camera op de
grote canvas bank, van waaruit hij
een prima zicht had op de dames
en het doek.
Fatima bleek er zin in te heb
ben en had weinig voorbereiding
nodig, want ze wist al wat ze zou
gaan maken. Met felle kleuren zou
ze abstract de liefde gaan uitbeel
den. De jonge vrouw was duidelijk
in een fase van grote verliefdheid
en begon met de kleur rood. In de
drie uurtjes die volgden werd het
felle rood steeds rozer en daarbij
ook rugleuningen van canvas stoe
len en -ondanks ons plastic zeiltje-
delen van tapijt. Daar deed onze
Fatima niet moeilijk over en ook
de later binnengekomen Raemon
Sluiter vond dat absoluut geen
punt. Ze zouden toch gaan ver
huizen en die stoelen vond Fatima
mentaire worden gevolgd, hebben
door 'Braille zonder Grenzen' een
nieuwe toekomst gekregen. Het
filmteam heeft deze kinderen voor
de start van de expeditie thuis
bezocht en het is boeiend om te
zien hoe zij, na een lange periode,
weer met hun families in contact
komen.
Het is adembenemend om mee
te beleven hoe deze zes jonge
mensen de 'Lhakpa Ri' proberen
te bedwingen en hoe de wereld
al klimmend voor hun opengaat.
Sabriye en Paul vinden het belang
rijk dat de kinderen hun eigen
leefwereld leren kennen. Het zijn
tenslotte kinderen van de bergen,
van de Himalaya, en ze moeten
daarom ook met hun omgeving
leren omgaan.
Met hun grote voorbeeld Erik
Weihenmayer, Sabriye en Paul
begonnen de kinderen aan deze
spectaculaire reis. In de film wordt
het leven van deze kinderen aan
de kijkers voorgelegd en wordt
het duidelijk wat deze boeiende
trekking voor hen heeft betekend.
De film is op vier belangrijke inter
nationale filmfestivals beloond
met de publieksprijs: Berlinale,
AFI Los Angeles, Palm Springs en
het internationale filmfestival in
Gent. Heeft u de film al gezien
en/of wilt u meer weten over de
ontstaansgeschiedenis, de rol van
het filmteam tijdens de beklim
ming en meer over de Braille zon
der Grenzen-projecten, dan is het
aan te raden Sabriyes boek 'Met
andere Ogen' te lezen.
Luxor Venray: dinsdag 6 en
woensdag 7 mei. Inloop vanaf
19.30 uur. Start film om 20.00
uur. Prijs: 7,50 euro, inclusief één
kopje koffie bij binnenkomst. Per
verkocht kaartje gaat 2,50 euro
naar Braille zonder Grenzen. U
kunt kosteloos reserveren: www.
luxorvenray.nl of telefonisch:
0478-513890.
Schilderes Anne Haeyen bege
leidt Fatima Moreira de Melo bij
het tot uitdrukking brengen van
haar emoties op doek.
lelijk. Kwam dat even goed uit.
Ze plakte prachtig op de foto's
die in overvloed gemaakt wer
den en het schilderij was zeker
de moeite waard. Een schitterend
doek van 80x80 waarop zij zich
duidelijk hartstochtelijk heeft uit
geleefd. Ook haar geliefde Raemon
Sluiter vond het prachtig en her
kende duidelijk de emotie die hun
zo bindt. Fatima hoopt met het
Nederlands dames hockeyteam tij
dens de Olympische Spelen 2008
de finale te halen en uiteindelijk
te winnen. Dat is daags voor het
gala op 6 september waarop haar
schilderij geveild gaat worden.
Helemaal zeker is het dus nog niet
of ze in de gelegenheid zal zijn om
ook persoonlijk met haar Raemon
Sluiter het gala bij te wonen.
Lions Club Venray is haar in
ieder geval dankbaar en hoopt
voor de kinderen die lijden aan
spierdystrofie dat het schilderij
van Fatima een flink bedrag zal
opbrengen tijdens de veiling. Tij
dens de Olympische Spelen zijn
hoofdsponsor Rabobank en de
Lions leden haar supporter aan de
buis. Meer info op: www.promi-
nentenkunst.nl
Mooi Functioneel High-tech Comfortabel
"We hebben de eerste twin
tig jaar nog geen hulp nodig."
Uiteraard een kwinkslag van
Ben Hendriks, maar toch een
tje met een gefundeerde ach
tergrond. Gezien hij en zijn
echtgenote Truus - beiden zijn
75 jaar - nog geheel zelfstan
dig hun huishouden voeren.
Op donderdag 1 mei herden
ken zijn hun vijftigste huwe
lijksdag. Jan Leijsten had een
gesprek met het gouden paar.
Ben 'unne échte Venroadse jong'
zag in 1932 het levenslicht aan de
Merseloseweg. Hij komt uit een
gezin van zeven kinderen waarvan
nog drie oudere zussen leven in
Den Haag. Ben was drie jaar toen
het gezin Hendriks naar de Over-
loonseweg verhuisde. Hij kan zich
de oorlogsjaren en zeker de eva
cuatietijd nog goed voor de geest
halen. Eerst naar hotel Erica in Mill
en van daaruit naar het Brabantse
Helvoirt. In januari 1945 vond het
gezin bij terugkomst hun huis vol
ledig in puin geschoten terug.
De wieg van Truus Verbruggen
stond in Oeffeit, waar haar vader
met hard werken als 'keuterboer-
ke' zijn gezin van de kost voorzag.
Na de lagere school leerde Truus
bij de nonnen naaien, voorname
lijk verstelwerk waarin ze zich
bekwaamde. Ook de gouden
bruid kan de oorlogstijd nog goed
herinneren. "Die angstige momen
ten in de schuilkelder. Onze eva
cuatie naar Boxtel en Haps, waar
het voedsel heel schaars was. En
als twaalfjarige heb je van nature
nogal honger." Na schooltijd was
het eerste meewerken op de boer
derij en daarna spelen. Met de ker
mis kwam de familie op bezoek. In
1953 verhuisde het gezin Verbrug
gen naar Venray waar haar ouders
aan de Leunseweg een café uit
baatten, het huidige cafetaria Old
Dutch.
Truus was eerst werkzaam in
Boxmeer maar ze vond al snel
emplooi in Venray bij St. Anna. Na
al wat jaartjes verkering wilde het
tweetal wel eens op eigen benen
staan. Echter de woonruimtes
waren schaars. Het duo stuurde
een brief naar koningin Juliana
en kreeg een op 5 maart 1958
gedateerde brief terug die Truus,
als ware het een relikwie, altijd
heeft bewaard. De tekst luidde:
'In opdracht van hare majes
teit de koningin deel ik u mede
dat de koningin uw brief heeft
ontvangen, en deze in handen
heeft gesteld van de minister van
maatschappelijk werk. Namens
de secretaris van het kabinet der
koningin. Deze brief was verzon
den aan mej.T.Verbruggen'.
Zes weken later werd hun een
bovenwoning aan de Bosweg toe
gewezen. Dat was supersnel voor
die tijd waar vijf jaar of nog langer
wachten op een woning meer
regel dan uitzondering was. Er
werd getrouwd in de Paterskerk.
Via een flatje aan de Zuidsingel
toog het paar naar de Kastanje
straat waar 31 jaar met plezier
gewoond werd met de vier kin
deren José, Marcel, Susan en John.
Ze hebben nu zeven kleinkinde
ren: een meisje (Emmely) en zes
jongens. Merkwaardig is wel dat
drie van hun kleinkinderen in
één nacht werden geboren. Eerst
Meivin in Landweert bij John en
Mariet en enkele uren later in
Engeland bij Marcel en Karin, de
tweeling Joshua en Sebastian.
In 1963 kreeg Ben Hendriks
een vaste betrekking bij St. Ser-
vatius. Hij werd aangesteld bij
de arbeidstherapie waarna hij de
creatieve kant opging."Daarin heb
ik me altijd thuis gevoeld met de
bewoners. Boekbinden, zeefdruk
ken, kaarsen maken, noem maar
op. Het was een goede werkgever
waarbij ik in 1993 met pensioen
ging." Ook bij visclub 'tTöpke was
hij met patiënten actief. Voetbal
len was ook een passie van Ben.
Liefst 24 jaar was hij jeugdleider
bij SV Venray. Tijdens een training,
toen nog op het Servaas-terrein,
stierf zijn 'assistent' kapelaan Heij-
mans plotseling. Dit liet een grote
indruk na bij de hele SW-familie.
De laatste jaren gaat hij niet meer
naar het voetballen. Wel volgt hij
SV Venray nauwgezet in Peel en
Maas waarop de Hendriksen al vijf
tig jaar geabonneerd zijn. Vervelen
is er voor het levenslustige paar
niet bij. Ze zijn lid van de KBO
en maken vakanties naar dochter
Susan in Zwitersland. En ook naar
het Middenoosten zijn ze geweest
waar zoon Marcel voor zijn werk
in Dubai woonde.
Het gouden paar wandelt veel,
wel vijf keer per week. Truus
maakt sierpoppen. Het zijn juweel
tjes die in een vitrinekast de ruime
woonkamer opsieren. In de perio
de van 1974 tot 1991 heeft zij als
bejaardenhelpster met veel gezin
nen kennis gemaakt. Nu amuseert
Truus zich met de tv, stukjes uit de
krant en het huishouden. Zij doen
veel samen. Truus kookt maar
afwassen en poetsen doen ze
samen. Ben wast de grote ramen.
Alhoewel 1 mei de grote dag is,
wordt het gouden feest in augus
tus in familiekring gevierd. Want
dan kunnen ook de kinderen die
in het buitenland verblijven er
allemaal bij zijn.
Bel (0478) 52 62 62
proteion
thuiszorg noord-limburg
Dinsdag 29 april 2008 - Pagina 5
DIERENSPECIAALZAAK
VENRAY-HORST
Bezoek onze showroom:
Heidseweg 33, Venray-Heide T 0478 533000 deC0MF0RTA™
www.comfortabel-wonen.com wonen wnpak
huishoudelijke en persoonlijke verzorging
verpleging gespec. thuisbegeleiding
zorgboerderijen dagvoorzieningen zorg tv
consultatie voor senioren zorgalarmering
'tijd voor mensen'
www.thuiszorgnoordlimburg.nl tijd voor wensen
