Peter
Nell en
Parkeertarieven
stijgen later
mSPORT2000
SPOTPRIJSFINALE
OP=0P!
Koester uw Monument
Wim Buys overleden
HONDERDEN GELABELDE ARTIKELEN
OM DE DAG EEN HOGERE KORTING,
MAAR... nnl
VENRAY GROTESTRAAT 49
HELMOND VEESTRAAT 16 C
KORTING
KORTING
pastes pNilk!-
pumn) Sim*X5SL<^s
Laat u zich in een sfeervolle
ambiance inspireren door
een bijzondere combinatie
van eigentijdse kunst en de
meest stijlvolle interieurs. Zie
hier de aankondiging op de
uitnodiging van de Venrayse
kunstenaressen Liesbeth Rut
ten (54 jaar) en Anne Haeyen
(58) die samen vanaf zondag
25 november respectievelijk
bronzen beelden en schilder
kunst exposeren bij Thomas
sen Interieurs aan de Wilhel-
minastraat 6 in Venray. De
tentoonstelling wordt zondag
om 12.00 uur geopend en
duurt tot medio februari 2008.
Tijdens de opening zullen
beide kunstenaressen aanwe
zig zijn. Peel en Maas stelt ze
aan de hand van een aantal
vragen voor.
Zat kunst er altijd al in bij
jullie?
Liesbeth Rutten: "Als kind was ik
altijd al bezig om van natuurlijke
producten iets te maken. Dingen
uit de natuur, bloemen, zaden, bla
deren, spelenderwijs onderzocht
ik alle materie en probeerde ik
daar iets 'moois' mee te maken.
Van kleins af aan was ik ook met
zand bezig. De geur van moeder
aarde had toen al iets aparts voor
mij. Ik vond het gewoon ontzet
tend leuk om met zand en materi
alen te spelen."
Anne Haeyen: "Op de lagere
school deed ik niets liever dan
tekenen. Ik had er altijd een negen
voor en nam in de klas een uitzon
deringspositie in. En als ik thuis
kwam van school ging ik weer
verder met tekenen. Iedere dag
opnieuw. Het lijnenspel fascineer
de me al als klein kind. Dat zat er
echt in.
Hoe word je later een 'echte
kunstenaar'?
Rutten"Dat brengt ons eerst tot
de vraag wat je onder 'een echte
kunstenaar' verstaat, dat is voor
iedereen verschillend. Ik heb de
opleiding aan de Academie voor
Beeldende Vorming in Amersfoort
genoten. In een breed kader wer
den daar alle materialen behan
deld. Na mijn studie had ik de
bevoegdheid M.O. handvaardig
heid. Ik heb een aantal jaren les
gegeven aan Jerusalem in Venray,
maar daarin kon ik niet tot mijn
eigen expressie komen. Toen
heb ik van de schuur m'n atelier
gemaakt en dat was de start".
Haeyen: "Zoals ik al zei, ben ik
altijd met tekenen en schilderen
bezig geweest. Ik was werkzaam
als creatief therapeute en gaf les
op de toenmalige Vrije Academie.
Toen ben ik naar de Academie der
schone Kunsten in België gegaan;
dit is een zevenjarige deeltijdop
leiding voor volwassen. Daar kon
ik me verdiepen in de ambachte
lijke mogelijkheden van het schil
deren en heb zo mijn richting
bepaald.
Welke kunstrichting gingen
jullie uit?
Rutten: "Ik ben begonnen met
keramiek. Het nadeel is dat je dan
altijd tegen de zwaartekracht van
het materiaal moet "vechten".Na
een aantal jaren wilde ik "de lucht
in" en dat kon ik met brons (boet-
seerwas); dan hoef je niet met die
zwaartekracht te stoeien en kun
nen andere technieken aan bod
komen. Bovendien kun je in brons
allerlei fragiele dingen uitvoeren
die in klei onmogelijk zijn, kwets
baarheden verbeelden,dat is heel
mooi vind ik.
Haeyen: "Tot ik naar de aca
demie in België ging, werkte ik
vooral met acryl op groot doek.
Tijdens de studie ging ik met olie
verf werken om me de technieken
eigen te maken. In tegenstelling
tot acryl op groot doek werkte
ik met olieverf juist heel verfijnd
en "en-détail". Door me de tech
nieken aan te leren, ben ik ook
een eigen visie gaan ontwikkelen.
De Academie was daarvoor een
goede basis.
Waar halen jullie de creatie
ve ideeën vandaan?
Rutten: "Ideeën worden meestal
geboren als ik bezig ben. Dat ligt
ook aan mijn emotionele gesteld
heid. Ieder mens is nooit twee
dagen hetzelfde, ik tenminste
niet. Die gewaarwording verbeeld
ik. Een dag ben je een piekerend
mens, de andere ben je uitgedost
voor de catwalk. Die gesteldheid
van het individu geef ik vooral
weer in mijn solitaire vrouwfigu
ren. De dubbelfiguren verbeelden
meestal een vorm van verbonden
heid. Een relatie of vriendschap
tussen twee mensen. Tederheid
is voor mij een item. Dan maak
ik ook nog abstracte beelden die
meestal alleen een heel subtiel
gevoel, ontroering, over iets ver
beelden.
Haeyen: "Ik kijk vooral hoe men
sen om me heen zijn. Dat raakt
me, ontroert me. Ik kan geraakt
worden door de blik van iemand.
Ik observeer mensen heel erg; ik
heb meestal meteen mijn verhaal
bij iemand klaar. Dat verhaal zit 'm
niet in de werkelijkheid maar in
de interpretatie ervan;verbeelding
van een emotionaliteit van de
mens in zijn vertederde persoon
lijkheid.
Wat doet kunst met jullie?
Rutten: "Het is een bezigheid
die ik niet kan missen. Het is net
als eten en drinken een levensbe
hoefte. Ik spreek een beeldtaal,
het is een manier van uitdrukken
voor mij."
Haeyen: "Het is een deel van
je leven. Ik kan er zelfs vaker 's
nachts niet van slapen. Dan ben ik
in mijn gedachten nog met schil
deren bezig."
Liesbeth Rutten (r) en Anne
Haeyen.
Het is dus voor jullie meer
dan een vrijetijdsbesteding?
Rutten: "Zeker, mijn werk hangt
in een aantal vaste galerieën
(www.liesbethrutten.nl) en iedere
twee jaar exposeer ik in elke gale
rie mijn laatste werk; zomers staat
mijn werk in hun beeldentuinen.
In Venray heb ik al meerdere grote
buitenbeelden in opdracht mogen
plaatsen; in de kerk van Oostrum,
het ziekenhuis en in bijna alle
huisartsenpraktijken staat of hangt
werk van mij. Ik heb al veel werk
in opdracht mogen maken, het is
heel mooi als je dat vertrouwen
krijgt.
Haeyen: "Nee, vrijetijdsbeste
ding kun je het amper noemen,
daarvoor is het een te intensieve
bezigheid. Een dag niet geschil
derd is een dag niet geleefd. Ik
verkoop vanuit mijn atelier (www.
annehaeyen.nl), werk vrij en in
opdracht.
Ten slotte, exposeren in
Venray. Heeft dat voor jullie
een speciale betekenis?
Rutten: "Ik vind het ontzettend
leuk om mijn werk in Venray te
kunnen laten zien want meestal
staat mijn werk elders in het land.
Tenslotte ben ik een echt "Ven-
rods megje."
Haeyen: "Daar kan ik me hele
maal bij aansluiten, al ben ik niet
echt een Venrays meisje, maar ik
woon hier al zo lang. Het is heel
bijzonder om in je woonplaats je
werk te kunnen laten zien."
Voor het eerst sinds zes jaar
gaan vanaf 1 januari 2008 de
parkeertarieven niet omhoog.
Na de grote inhaalslag van
2002 - toen de tarieven ineens
met 50 procent stegen - werd
een parkeerkaartje jaarlijks 5
procent duurder. De gemeen
teraad heeft onlangs, door
het aannemen van een PvdA-
motie, een halt toegeroepen
aan de sterke prijsstijgingen.
Vanaf 2008 zullen de parkeer
tarieven slechts met 2,5 procent
omhoog gaan. Omdat de meeste
bedragen rond 1 euro per uur lig
gen - en de tarieven worden afge
rond op 5 cent - zal de prijsverho
ging in 2008 pas later in het jaar
(op 1 juli of 1 oktober) ingaan.
Het parkeren op de grote ter
reinen aan de Raadhuisstraat en
op Blekersveld kost nu 1 euro per
uur. Per 1 oktober 2008 gaat het
tarief omhoog naar 1,10 euro. Het
stallen van de auto op ondermeer
het Mgr. Goumansplein, Eindstraat,
Heuvelstraat en Langstraat wordt
vanaf 1 juli 5 cent duurder naar
1,05 euro. Het parkeren in woon
straten, zoals de Oranjebuurt
en Julianasingel, gaat per 1 juli
omhoog van 1,30 naar 1,35 euro.
Alleen de Dr. Poelsstraat en de
parallelweg van de Paterslaan vor
men een uitzondering. Op deze
twee plekken gaat het tarief per
1 januari omhoog van 1,60 naar
1,65 euro.
Het onverharde parkeerterrein
aan de Hoenderstraat, bestemd
voor langparkeerders, doet hele
maal niet mee aan de prijsverho
ging. Het goedkope tarief blijft 1
euro per dag.
De kosten van een bewoners
vergunning gaat omhoog van 102
naar 105 euro per jaar. De pakeer-
boete stijgt van 48 naar 49 euro.
Afgelopen maandag is vrij plot
seling op 78-jarige leeftijd Wim
Buys overleden. Buijs was met
name bekend als dirigent/oprich
ter van de Zangers van St. Frans,
maar was ook politiek actief.
De geboren en getogen Hage
naar Buys kwam in 1959 naar
Venray toe als onderwijzer van de
St. Fransiscusschool maar kreeg
van de paters Fransiscaners van
de Paterskerk ook de opdracht
om een kerkkoor op te richten.
Daarmee was de geboorte van de
Zangers van St. Frans een feit. Het
jongenskoor groeide in die jaren
vrij snel naar een koor met onge
veer 100 leden. Elke zonder werd
de hoogmis in de Paterskerk opge
luisterd. Daarnaast werden ook
regelmatig concerten opgeluisterd
en maakte het koor uitstapjes naar
binnen- en buitenland. In 1967
stond Buys aan de wieg van de
Pueri Cantores in Nederland. Deze
internationale organisatie, aange
stuurd vanuit Rome, stimuleert
en helpt aangesloten koren bij de
muzikale en culturele vorming van
hun leden. Ook de instandhouding
van koren zoals de Zangers van St.
Frans behoort tot een van die doe
len. Vanuit de Nederlandse organi
satie kwam Wim Buys ook in het
internationale bestuur terecht
en is hij ook jarenlang voorzit
ter geweest van deze organisatie.
Onder zijn voorzitterschap werd
onder andere ook toenadering
gezocht tot de Orthodoxe Kerk.
Zijn Zangers van St. Frans was een
van de dertig koren die in Neder
land zijn aangesloten bij de Pueri
Cantores. Met het koor maakte
hij dan ook vele concertreizen
over de gehele wereld. Daarnaast
was Wim Buys ook politiek geën
gageerd. Jarenlang was hij lid van
de WD Venray en had hij zitting
in tal van raadscommissies. Op
zaterdag 24 november is er om
11.30 uur een uitvaartdienst in
'zijn' Paterskerk, waarna Wim Buys
wordt gecremeerd.
FLEECE SWEATERS FITNESSKLEDING JACKS TRAININGSPAKKEN TRAININGSBROEKEN
RACKETS SCHOENEN EN NOG VEEL MEER, JUNIOR EN SENIOR!
WOENSDAG 21 NOVEMBER
DONDERDAG 22 NOVEMBER
VRIJDAG 23 NOVEMBER
ZATERDAG 24 NOVEMBER
ZONDAG 25 NOVEMBER
KORTING OP DE ADVIESPRIJS ALLEEN OP GELABELDE ARTIKELEN
WWW.SPORT2000.nl
Honderdachtentwintigste jaargang - week 47 - donderdag 22 november 2007
Dubbelexpositie Liesbeth Rutten en Anne Haeyen
Deze week een wegkruis aan
de Deputé Petersstraat-Spoorlijn
in Oirlo. Dit zeer oude kruis waar
van met de stichtingsdata niet
weet, staat in Oirlo. De vroegste
vermelding is van 1619- Het tegen
woordige kruis bestaat uit een
drie meter hoog kruishout met
in de top het plaatje INRI. Het is
afgewerkt met een baldakijn. Het
corpus is van kunststof (uit Keve-
laer meegebracht). Het geheel ligt
fraai aan de spoorlijn voor een
lindeboom. Vroeger was het cor
pus van hout en het stamde uit
ongeveer 1600. In 1978 heeft men
het corpus geheel opgeknapt en
in oude staat hersteld. Het oude
corpus was zo mooi geworden
dat, dat de pastoor van Oirlo voor
stelde om het beeld in de kerk op
te hangen. Maar omdat het al men
senlevens lang aan dit kruis had
gehangen, besloot men het toch
terug te plaatsen. Lang heeft het
kruis er niet gestaan. In de nazo
mer van 1978 heeft men kruis en
corpus gestolen. Wel is het kruis
later teruggevonden maar het
corpus niet meer. Men heeft een
corpus van kunststof opgehangen.
In vroegere tijden, tot ongeveer
1930, ging men vanuit de Meierij
in processie naar Kevelaer. Bij dit
kruis stopte men dan om te bid
den. Daarna ging men te voet ver
der richting bedevaartsoord. Koes
ter uw Monument.
Bron; Stichting Kruisen Kapel
len Venray. Reageren op deze
wekelijkse rubriek kan via e-mail
koesteruwmonument@kpnplanet.
nl., SVM p.a. Jerusalem 7,5801 ML
in Venray.
Boerderijstijl
De Hulst 9a 5807 EW Oostrum (Venray)
Tel. 0478 - 569328 www.peternellenkeukens.nl
your professional sportshop
EL EN MAAS
Kunst als emotionele passie
