Herdenking op
oorlogskerkhof
Feestelijke opening
De Nissehoff
Gouden bruidspaar in Venray
Koester uw
Monument
"Ik zoek altijd
nieuwe uitdagingen"
NEWPORT BLUE
Cote Nord en Newport Blue
De nieuwbouw van antro
posofisch kindercentrum
De Nissehoff aan de Bosweg
48 in Venray wordt op zater
dag 22 september om 11.00
uur officieel geopend. Verder
wordt op deze feestelijke dag
van 13.00 tot 16.00 uur een
open dag voor genodigden en
belangstellenden gehouden.
Kabouter Plop en Kwebbel zijn
aanwezig, evenals een springkus
sen, een wafelkraam en een sui
kerspin- en popcornkraam. Het
appelvrouwtje loopt rond en de
kinderen kunnen seizoenknutsels
maken.
Onlangs bepaalde de Raad van
State in Den Haag dat het kinder
centrum niemand in de weg zit
op industrieterrein Smakterheide
en dat het kinderdagverblijf met
dienstwoning mag blijven aan
de Bosweg. Daarmee kwam een
eind aan de jarenlange juridische
strijd waarin het kindercentrum
van Anita en Bert Achten was ver
wikkeld met de eigenaar van een
nabijgelegen betoncentrale. De
laatste jaren is De Nissehoff uit
zijn jasje gegroeid en de nieuw
bouw was hard nodig om de groei
van het aantal kinderen het hoofd
De nieuwbouw van kindercen
trum De Nissehoff aan de Bos
weg in Venray wordt zaterdag
feestelijk geopend.
te kunnen bieden. Momenteel
biedt De Nissehoff aan ruim 120
kinderen in de leeftijd van 0-13
jaar dagopvang en buitenschoolse
opvang. Meer informatie: www.
nissehoff.nl.
Men and Womenswear
Nu: merkenweken, 10% korting op de
nieuwe herfst en wintercollectie van
Wil 1 relminastraat lc, Venray, 0478 - 513845
Honderdachtentwintigste jaargang - week 38 - donderdag 20 september 2007
Op het Engelse oorlogskerkhof
in Venray werd zondag de tradi
tionele herdenking gehouden.
De muzikale omlijsting werd ver
zorgd door MMSK Petrus' Ban
den en onder meer bijgewoond
door locoburgemeester Mathieu
Emonts, die de zieke burgemees
ter Waals verving. De herdenkings
dienst vindt sinds 1984 op het
oorlogskerkhof in Venray plaats.
Natuurlijk wordt de groep Britse
veteranen steeds kleiner, maar
de animo om aan de herdenking
deel te nemen, blijft onveranderd
groot.
Gedurende een veertiental
dagen worden de Engelse vetera
nen tijdens verschillende excur
sies begeleid door leden van de
Bond van Wapenbroeders.
Guus en Miep Wilmsen-Billekens vijftig jaar getrouwd
Jesse Jacobs nieuwe aanwinst Theater op Bezoek
Belevingstheater
Theater de Tiendschuur in Horst
presenteert zondag 30 september
een heel bijzondere voorstelling.
Leden van de belevingstheater
groep Theater-Actief-Centrum spe
len dan een voorstelling met als
thema In het Wilde Westen. Het
belevingstheater is onderdeel van
hetVincentiushuis in Venray.
De groep bestaat uit ongeveer
veertien bewoners met een ver
standelijke beperking. Daarom is
er gekozen voor beleving, zodat
iedereen mee kan doen. Een van
de belangrijke elementen in het
belevingstheater is het prikkelen
van de zintuiglijke waarnemingen
zoals ruiken, proeven, zien, horen
en voelen. Dit geheel speelt zich
af tussen het publiek wat met de
spelersgroep op reis gaat. De spe
lers gaan graag met de kijkers naar
het Wilde Westen, waar je bijvoor
beeld de indianen en cowboys
ontmoet. De voorstelling vindt
plaats in de Kasteelboerderij,
begint om 15.00 en duurt onge
veer 45 minuten.
"Daar heb ik mijn netwerk in dit
wereldje. Kennen ze me. Waarom
zou ik dat weggooien? Voor repeti
ties en voorstellingen van Theater
op Bezoek kom ik naar Venray."
Het is voor het eerst dat hij
samen met zijn moeder samen
werkt. Lynn Steverink is opgeto
gen over de samenwerking met
haar zoon. "We staan nu voor het
vijfde seizoen van Theater op
Bezoek. Dan kan het geen kwaad
dat er van tijd tot tijd nieuwe
mensen bijkomen die ook nieuwe
ideeën hebben. Voor de show is
hij met zijn danstalent een echte
aanwinst." Ze voelen zich artistie
ke soulmates, zonder dat ze ooit
samen aan een grotere productie
werkten. In de nieuwe dinner-
show zingt Lynn Steverink een
nummer, terwijl Jesse Jacobs danst.
"Het is ontzettend leuk om met
mijn moeder te werken. We voe
len precies aan wat werk en wat
niet werkt. Dat is een gevoel dat
je samen hebt.'Theater op Bezoek
is beslist niet zijn eindstation. Hij
volgt inmiddels via de LOI een
studie professioneel sportmasseur.
Met een internationaal erkend
diploma wil hij actief zijn in de
danswereld.'Tn al die jaren bouw
je een enorme praktijkkennis op.
Ik ben zelf ook vaker geblesseerd
geweest. Ik weet waar de spieren
zitten, wat de oorzaken zijn. Wat
je het beste kunt doen. Die erva
ringen wil ik volop gebruiken
wanneer ik als sportmasseur met
dansers aan de slag ga.
Over een aantal jaren ga ik
samen met Brooke (zijn vrien
din die nu nog danst voor het
Koninklijk Ballet van Vlaande
ren, red.) naar haar geboorteland
Australië. We hebben daar goede
contacten waar we aan de slag
kunnen." Maar of hij daar zijn rust
vindt
De liefde tussen Guus Wilm-
sen (75) en Miep Billekens (71)
begon op een koude dag, ruim
vijftig jaar geleden. Hij was
zeventien jaar, zij dertien jaar,
en het vroor dat het kraakte in
Venray. Toen Miep Billekens
bezig was haar botjes onder
de schoenen te binden, schoot
Guus Wilmsen haar op het ijs
in natuurgebied Rouwkuilen
te hulp. Gelukkig maar, want
na die eerste ontmoeting op
het ijs lieten de twee elkaar
nooit meer los. Op vrijdag 28
september 2007 is het precies
vijftig jaar geleden dat Guus
Wilmsen en Miep Billekens
samen in het huwelijksbootje
stapten. Peel en Maas ging aan
tafel zitten met een echtpaar
dat vooral dankbaar is voor
het feit dat ze hun gouden
bruiloft mogen vieren.
Mogen vieren, ja. Zo zeggen
Guus en Miep het echt. Want wie
kan er tegenwoordig nog zeggen
dat ze vijftig jaar getrouwd zijn?
Dat is toch iets om dankbaar voor
te zijn? En dat zijn de in Venray
geboren en getogen en Guus en
Miep dan ook. Want hun leven
had heel anders kunnen lopen als
Guus' oogje op die koude winter
dag niet op Miep was gevallen. En
dat terwijl de twee op een steen
worp afstand van elkaar geboren
zijn. Want Guus groeide op in een
huis aan de Westsingel, terwijl
Miep in een woning aan de Pater-
slaan ter wereld kwam. "Maar ik
had Miep echt nog nooit gezien",
zegt Guus lachend. "Op het ijs heb
ik haar eigenlijk pas leren ken
nen." Wat begon als een flirt op
het ijs, kreeg een paar jaar later
een serieuze ondertoon. Want
op 24 september 1957 trouwen
Guus en Miep voor de wet en vier
dagen later gaven ze elkaar het
jawoord in de Paterskerk in Venray.
Het pasgetrouwde echtpaar ging
wonen in een noodwoning aan
de Langstraat, het bekende witte
huis, waarin in die tijd ook de tex
tielzaak van de ouders van Miep
was gevestigd. Al is noodwoning
een groot woord, zo blijkt uit het
verhaal van Miep."We hadden een
kamer en een klein hokje waarin
we konden koken en we sliepen
in een opklapbed. Ja, je kunt er nu
om lachen, maar in die tijd waren
de woningen schaars. Wij waren al
lang blij dat we een woning had
den." Na twee jaar verhuisde het
echtpaar naar een ruimere nood
woning aan de Merseloseweg en
sinds 1964 wonen ze in een mooi
huurhuis aan de Julianastraat. "Dat
was wel even wennen, want dit
huis was toen spiksplinternieuw",
weet Guus nog goed. "We wonen
hier dus al meer dan veertig jaar
met veel plezier. Dicht bij het
centrum en toch in een rustige
buurt."
Guus en Miep hebben twee kin
deren, een dochter (Rini) en een
zoon (Peter), op wie ze bijzonder
trots zijn. En dat zijn ze ook op
hun partners en vier kleinkinde
ren. "Vier grote kleinkinderen",
corrigeert Miep, die er net als
Guus erg van geniet als hun naas
ten bij hen op bezoek komen.
WIELRENNEN
Guus werkte maar liefst 44 jaar
in de rijwielzaak van de familie
Poels. Eerst aan de Grotestraat,
later aan de Eindstraat. Hij heeft
in zijn leven dus heel wat fietsen
en vooral ook bromfietsen aan
zijn neus voorbij zien gaan. Met
vader Jan, zoon Jeu en de latere
eigenaar John van Nisselroij kon
hij altijd goed door een deur en
het repareren van fietsen en brom
fietsen was zijn lust en zijn leven.
Tijdens de viering van zijn veertig
jarig dienstverband in 1986 werd
Guus vanwege zijn trouwe dienst
zelfs benoemd tot lid in de Orde
van Oranje-Nassau. Maar dat is niet
de enige 'prijs' die hij in zijn leven
won. Want Guus Poels was in zijn
jongere jaren een talentvolle en
erg succesvolle wielrenner. Hij
won tal van kermiskoersen in het
Limburgse land en wist daarmee
ook aardig wat prijzengeld in de
wacht te slepen. "Miep, mijn moe
der en andere familieleden gingen
zondags altijd mee naar de koers.
In die tijd had zo'n beetje elk dorp
een eigen rit om de kerk.Tienray
en Oostrum bijvoorbeeld, maar
we fietsen ook wel in Roermond
en nog zuidelijker in de provincie.
Ik weet nog dat ik de Driedaagse
van Echt won en daarvoor 100
gulden kreeg. Dat was een aardig
bedrag in die tijd, maar niet te
vergelijken met de bedragen die
nu worden betaald in het wielren
nen. Ja, ik was graag profwielren
ner geworden, maar dat zagen ze
thuis niet zo zitten. 'Wielrennen is
geen vak', zei mijn moeder altijd."
FIETSEN
Fietsen hebben voor een groot
deel het leven van het bruidspaar
bepaald. En nog altijd, want Guus
is een van die trouwe vrijwilligers
van de fietsvierdaagse in Venray.
Als reparateur is hij tijdens het
populaire evenement al vijftien
jaar van de partij om deelnemers
te helpen die een euvel aan hun
fiets hebben. Een zadel omhoog
zetten, een band plakken, het
is voor Guus Wilmsen natuur
lijk gesneden koek. "We heb
ben de fietsvierdaagse maar één
keer samen gefietst", zegt Guus
lachend. "Ik doe het graag, het
is dankbaar werk. En Miep doet
al jaren met vriendinnen aan de
fietsvierdaagse mee."
Maar niet alleen fietsen is een
hobby van de twee, ook kaarten
ze graag en gaan ze geregeld op
vakantie. Twee jaar geleden maak
ten ze de reis van hun leven, naar
Zuid-Amerika, waar een broer van
Guus en Miep Wilmsen-Bille
kens vieren vrijdag 28 september
hun gouden bruiloft met familie,
vrienden en bekenden.
Miep, Sjaak Billekens, als missiona
ris werkt. Ze maakten samen met
hem een rondreis door landen
als Nicaraqua en Guatemala en
genoten met volle teugen van de
verhalen en het werk van de mis
sionaris. Zowel Guus als Miep, die
jarenlang in de thuiszorg werkte
toen de kinderen groter waren
en negen jaar voorzitter was van
de Venrayse Vrouwen Beweging
(WB), waarvan ze nog altijd lid
is, is blij dat de missionaris van de
partij is op hun vijftigjarig huwe
lijksfeest. En wat extra bijzonder
is, hij assisteert de pastoor tijdens
de heilige mis op vrijdag 28 sep
tember die speciaal voor hen
vanaf 15.00 uur in de Paterskerk
wordt gevierd. En voor mensen
die het gouden bruidspaar per
soonlijk willen feliciteren, is er 's
avonds van 19-30 tot 22.00 uur
een receptie in zalencomplex De
Witte Hoeve in Venray.
Enkele eeuwen geleden werd
het kruis aan de Zandhoek 12 in
Oirlo opgericht. Omstreeks 1900
werd het vervangen. Van ouds
her hoorde het bij de boerderij.
Oorspronkelijk moet er een hou
ten corpus aan het kruis hebben
gehangen. Het huidige corpus is
van keramiek en is na de Tweede
Wereldoorlog op het hout beves
tigd ter vervanging van het hou
ten, dat versleten was. Boven het
corpus een driehoek dak over de
uiteinden van het kruis. Drie zeer
oude lindebomen vormden de
entourage. Bij processies op de
Kruisdagen werd er vroeger nabij
het kruis een rustaltaar geplaatst.
Destijds was er ook een tekstbord,
waarop stond; "Hier offert men
voor de zielen in het vagevuur". In
2001 is het kruis honderd meter
verplaatst naar een plek onder
twee eikenbomen. Koester uw
Monument! bron: Stichting Krui
sen en Kapellen Venray. Reageren
op deze wekelijkse rubriek kan
via e-mail koesteruwmonument@
kpnplanet.nl., Jerusalem 7, 5801
ML in Venray.
Na jaren als danser in het
Koninklijk Ballet van Vlaan
deren, diverse (solo)projecten
op gebied van muziek en dans,
keert oud-Venraynaar Jesse
Jacobs terug op eigen bodem.
Het komende seizoen maakt
hij deel uit van Theater op
Bezoek, het theatergezelschap
van zijn moeder Lynn Steve
rink. Theater op Bezoek pre
senteert het komend seizoen
een gloednieuw programma
in Hotel Asteria in Venray. Op
zaterdag 29 september is de
première.
Om Jesse Jacobs (31 jaar) neer
te zetten, is niet makkelijk. Hij is
energiek, sympathiek, een gewel
dige danser, maar ook rusteloos,
wispelturig, vol artiestenbloed,
altijd op zoek naarJa, naar
wat eigenlijk? Hij staat in ieder
geval open voor nieuwe uitda
gingen. Zo had hij het hoofdstuk
Koninklijk Ballet van Vlaanderen
in zijn woonplaats Antwerpen
eigenlijk allang afgesloten, maar
toen William Forsythe hem vroeg
om terug te keren in het Belgi
sche gezelschap bedacht hij zich
geen moment. "Hij is een groot
meester in de moderne dans. Ik
vond het een enorme uitdaging
om onder hem te werken. Een
fantastische ervaring om twee jaar
onder de leiding van deze groot
heid te werken." Na twee jaar nam
hij zelf weer ontslag. Jesse Jacobs
ten voeten uit. Als hem iets aan
spreekt, stort hij zich vol overgave
in het avontuur. Maar als het vuur
gedoofd is en de nieuwe uitda
ging wacht, neemt hij impulsief
beslissingen. "Dat klopt, ik zoek
altijd nieuwe uitdagingen. Zoals
ik gedaan heb met het Konink
lijk Ballet van Vlaanderen, Intro-
dans, de Praga Khan show.Als het
maar te maken heeft met dans,
zang en muziek. Ik probeer me
als artiest steeds verder te ont
wikkelen. De Notenkraker heb
ik 200 keer gedanst, daar hoef je
niet meer mee aan te komen. Dat
is geweest."
Naast dans ging muziek maken
steeds meer zijn leven beheersen.
Jesse werd songwriter, schreef
zijn eigen nummers. "Ik heb
een album met twaalf nummers
geschreven, Between the lines.
Met popmuziek in de brede zin
van het woord. Een van de num
mers is uitgekozen om in het
najaar deel te nemen aan een USA
songwriter-contest. Verder is me
gevraagd om een nummer voor
de Paralympics in 2008 in Amster
dam te schrijven. Dat zijn nieuwe
dingen waar ik me op stort. Uit
dagingen waar ik voor kies en
andere dingen, zoals het Ballet van
Vlaanderen, laat vallen. Het hele
leven bestaat uit keuzes maken. Ik
doe daar niet zo moeilijk over.Als
ik iets nieuws wil doen, doe ik het.
Dat klinkt makkelijk, maar in mijn
beleving is dat ook zo."
SOULMATES
Voor het nieuwe programma
van Theater op Bezoek schreef
hij inmiddels enkele choreogra
fieën. De terugkeer naar Venray
bevalt hem uitstekend, al blijft
hij gewoon in Antwerpen wonen.
EL EN MAAS
I_u_