Herdenking op oorlogskerkhof Feestelijke opening De Nissehoff Gouden bruidspaar in Venray Koester uw Monument "Ik zoek altijd nieuwe uitdagingen" NEWPORT BLUE Cote Nord en Newport Blue De nieuwbouw van antro posofisch kindercentrum De Nissehoff aan de Bosweg 48 in Venray wordt op zater dag 22 september om 11.00 uur officieel geopend. Verder wordt op deze feestelijke dag van 13.00 tot 16.00 uur een open dag voor genodigden en belangstellenden gehouden. Kabouter Plop en Kwebbel zijn aanwezig, evenals een springkus sen, een wafelkraam en een sui kerspin- en popcornkraam. Het appelvrouwtje loopt rond en de kinderen kunnen seizoenknutsels maken. Onlangs bepaalde de Raad van State in Den Haag dat het kinder centrum niemand in de weg zit op industrieterrein Smakterheide en dat het kinderdagverblijf met dienstwoning mag blijven aan de Bosweg. Daarmee kwam een eind aan de jarenlange juridische strijd waarin het kindercentrum van Anita en Bert Achten was ver wikkeld met de eigenaar van een nabijgelegen betoncentrale. De laatste jaren is De Nissehoff uit zijn jasje gegroeid en de nieuw bouw was hard nodig om de groei van het aantal kinderen het hoofd De nieuwbouw van kindercen trum De Nissehoff aan de Bos weg in Venray wordt zaterdag feestelijk geopend. te kunnen bieden. Momenteel biedt De Nissehoff aan ruim 120 kinderen in de leeftijd van 0-13 jaar dagopvang en buitenschoolse opvang. Meer informatie: www. nissehoff.nl. Men and Womenswear Nu: merkenweken, 10% korting op de nieuwe herfst en wintercollectie van Wil 1 relminastraat lc, Venray, 0478 - 513845 Honderdachtentwintigste jaargang - week 38 - donderdag 20 september 2007 Op het Engelse oorlogskerkhof in Venray werd zondag de tradi tionele herdenking gehouden. De muzikale omlijsting werd ver zorgd door MMSK Petrus' Ban den en onder meer bijgewoond door locoburgemeester Mathieu Emonts, die de zieke burgemees ter Waals verving. De herdenkings dienst vindt sinds 1984 op het oorlogskerkhof in Venray plaats. Natuurlijk wordt de groep Britse veteranen steeds kleiner, maar de animo om aan de herdenking deel te nemen, blijft onveranderd groot. Gedurende een veertiental dagen worden de Engelse vetera nen tijdens verschillende excur sies begeleid door leden van de Bond van Wapenbroeders. Guus en Miep Wilmsen-Billekens vijftig jaar getrouwd Jesse Jacobs nieuwe aanwinst Theater op Bezoek Belevingstheater Theater de Tiendschuur in Horst presenteert zondag 30 september een heel bijzondere voorstelling. Leden van de belevingstheater groep Theater-Actief-Centrum spe len dan een voorstelling met als thema In het Wilde Westen. Het belevingstheater is onderdeel van hetVincentiushuis in Venray. De groep bestaat uit ongeveer veertien bewoners met een ver standelijke beperking. Daarom is er gekozen voor beleving, zodat iedereen mee kan doen. Een van de belangrijke elementen in het belevingstheater is het prikkelen van de zintuiglijke waarnemingen zoals ruiken, proeven, zien, horen en voelen. Dit geheel speelt zich af tussen het publiek wat met de spelersgroep op reis gaat. De spe lers gaan graag met de kijkers naar het Wilde Westen, waar je bijvoor beeld de indianen en cowboys ontmoet. De voorstelling vindt plaats in de Kasteelboerderij, begint om 15.00 en duurt onge veer 45 minuten. "Daar heb ik mijn netwerk in dit wereldje. Kennen ze me. Waarom zou ik dat weggooien? Voor repeti ties en voorstellingen van Theater op Bezoek kom ik naar Venray." Het is voor het eerst dat hij samen met zijn moeder samen werkt. Lynn Steverink is opgeto gen over de samenwerking met haar zoon. "We staan nu voor het vijfde seizoen van Theater op Bezoek. Dan kan het geen kwaad dat er van tijd tot tijd nieuwe mensen bijkomen die ook nieuwe ideeën hebben. Voor de show is hij met zijn danstalent een echte aanwinst." Ze voelen zich artistie ke soulmates, zonder dat ze ooit samen aan een grotere productie werkten. In de nieuwe dinner- show zingt Lynn Steverink een nummer, terwijl Jesse Jacobs danst. "Het is ontzettend leuk om met mijn moeder te werken. We voe len precies aan wat werk en wat niet werkt. Dat is een gevoel dat je samen hebt.'Theater op Bezoek is beslist niet zijn eindstation. Hij volgt inmiddels via de LOI een studie professioneel sportmasseur. Met een internationaal erkend diploma wil hij actief zijn in de danswereld.'Tn al die jaren bouw je een enorme praktijkkennis op. Ik ben zelf ook vaker geblesseerd geweest. Ik weet waar de spieren zitten, wat de oorzaken zijn. Wat je het beste kunt doen. Die erva ringen wil ik volop gebruiken wanneer ik als sportmasseur met dansers aan de slag ga. Over een aantal jaren ga ik samen met Brooke (zijn vrien din die nu nog danst voor het Koninklijk Ballet van Vlaande ren, red.) naar haar geboorteland Australië. We hebben daar goede contacten waar we aan de slag kunnen." Maar of hij daar zijn rust vindt De liefde tussen Guus Wilm- sen (75) en Miep Billekens (71) begon op een koude dag, ruim vijftig jaar geleden. Hij was zeventien jaar, zij dertien jaar, en het vroor dat het kraakte in Venray. Toen Miep Billekens bezig was haar botjes onder de schoenen te binden, schoot Guus Wilmsen haar op het ijs in natuurgebied Rouwkuilen te hulp. Gelukkig maar, want na die eerste ontmoeting op het ijs lieten de twee elkaar nooit meer los. Op vrijdag 28 september 2007 is het precies vijftig jaar geleden dat Guus Wilmsen en Miep Billekens samen in het huwelijksbootje stapten. Peel en Maas ging aan tafel zitten met een echtpaar dat vooral dankbaar is voor het feit dat ze hun gouden bruiloft mogen vieren. Mogen vieren, ja. Zo zeggen Guus en Miep het echt. Want wie kan er tegenwoordig nog zeggen dat ze vijftig jaar getrouwd zijn? Dat is toch iets om dankbaar voor te zijn? En dat zijn de in Venray geboren en getogen en Guus en Miep dan ook. Want hun leven had heel anders kunnen lopen als Guus' oogje op die koude winter dag niet op Miep was gevallen. En dat terwijl de twee op een steen worp afstand van elkaar geboren zijn. Want Guus groeide op in een huis aan de Westsingel, terwijl Miep in een woning aan de Pater- slaan ter wereld kwam. "Maar ik had Miep echt nog nooit gezien", zegt Guus lachend. "Op het ijs heb ik haar eigenlijk pas leren ken nen." Wat begon als een flirt op het ijs, kreeg een paar jaar later een serieuze ondertoon. Want op 24 september 1957 trouwen Guus en Miep voor de wet en vier dagen later gaven ze elkaar het jawoord in de Paterskerk in Venray. Het pasgetrouwde echtpaar ging wonen in een noodwoning aan de Langstraat, het bekende witte huis, waarin in die tijd ook de tex tielzaak van de ouders van Miep was gevestigd. Al is noodwoning een groot woord, zo blijkt uit het verhaal van Miep."We hadden een kamer en een klein hokje waarin we konden koken en we sliepen in een opklapbed. Ja, je kunt er nu om lachen, maar in die tijd waren de woningen schaars. Wij waren al lang blij dat we een woning had den." Na twee jaar verhuisde het echtpaar naar een ruimere nood woning aan de Merseloseweg en sinds 1964 wonen ze in een mooi huurhuis aan de Julianastraat. "Dat was wel even wennen, want dit huis was toen spiksplinternieuw", weet Guus nog goed. "We wonen hier dus al meer dan veertig jaar met veel plezier. Dicht bij het centrum en toch in een rustige buurt." Guus en Miep hebben twee kin deren, een dochter (Rini) en een zoon (Peter), op wie ze bijzonder trots zijn. En dat zijn ze ook op hun partners en vier kleinkinde ren. "Vier grote kleinkinderen", corrigeert Miep, die er net als Guus erg van geniet als hun naas ten bij hen op bezoek komen. WIELRENNEN Guus werkte maar liefst 44 jaar in de rijwielzaak van de familie Poels. Eerst aan de Grotestraat, later aan de Eindstraat. Hij heeft in zijn leven dus heel wat fietsen en vooral ook bromfietsen aan zijn neus voorbij zien gaan. Met vader Jan, zoon Jeu en de latere eigenaar John van Nisselroij kon hij altijd goed door een deur en het repareren van fietsen en brom fietsen was zijn lust en zijn leven. Tijdens de viering van zijn veertig jarig dienstverband in 1986 werd Guus vanwege zijn trouwe dienst zelfs benoemd tot lid in de Orde van Oranje-Nassau. Maar dat is niet de enige 'prijs' die hij in zijn leven won. Want Guus Poels was in zijn jongere jaren een talentvolle en erg succesvolle wielrenner. Hij won tal van kermiskoersen in het Limburgse land en wist daarmee ook aardig wat prijzengeld in de wacht te slepen. "Miep, mijn moe der en andere familieleden gingen zondags altijd mee naar de koers. In die tijd had zo'n beetje elk dorp een eigen rit om de kerk.Tienray en Oostrum bijvoorbeeld, maar we fietsen ook wel in Roermond en nog zuidelijker in de provincie. Ik weet nog dat ik de Driedaagse van Echt won en daarvoor 100 gulden kreeg. Dat was een aardig bedrag in die tijd, maar niet te vergelijken met de bedragen die nu worden betaald in het wielren nen. Ja, ik was graag profwielren ner geworden, maar dat zagen ze thuis niet zo zitten. 'Wielrennen is geen vak', zei mijn moeder altijd." FIETSEN Fietsen hebben voor een groot deel het leven van het bruidspaar bepaald. En nog altijd, want Guus is een van die trouwe vrijwilligers van de fietsvierdaagse in Venray. Als reparateur is hij tijdens het populaire evenement al vijftien jaar van de partij om deelnemers te helpen die een euvel aan hun fiets hebben. Een zadel omhoog zetten, een band plakken, het is voor Guus Wilmsen natuur lijk gesneden koek. "We heb ben de fietsvierdaagse maar één keer samen gefietst", zegt Guus lachend. "Ik doe het graag, het is dankbaar werk. En Miep doet al jaren met vriendinnen aan de fietsvierdaagse mee." Maar niet alleen fietsen is een hobby van de twee, ook kaarten ze graag en gaan ze geregeld op vakantie. Twee jaar geleden maak ten ze de reis van hun leven, naar Zuid-Amerika, waar een broer van Guus en Miep Wilmsen-Bille kens vieren vrijdag 28 september hun gouden bruiloft met familie, vrienden en bekenden. Miep, Sjaak Billekens, als missiona ris werkt. Ze maakten samen met hem een rondreis door landen als Nicaraqua en Guatemala en genoten met volle teugen van de verhalen en het werk van de mis sionaris. Zowel Guus als Miep, die jarenlang in de thuiszorg werkte toen de kinderen groter waren en negen jaar voorzitter was van de Venrayse Vrouwen Beweging (WB), waarvan ze nog altijd lid is, is blij dat de missionaris van de partij is op hun vijftigjarig huwe lijksfeest. En wat extra bijzonder is, hij assisteert de pastoor tijdens de heilige mis op vrijdag 28 sep tember die speciaal voor hen vanaf 15.00 uur in de Paterskerk wordt gevierd. En voor mensen die het gouden bruidspaar per soonlijk willen feliciteren, is er 's avonds van 19-30 tot 22.00 uur een receptie in zalencomplex De Witte Hoeve in Venray. Enkele eeuwen geleden werd het kruis aan de Zandhoek 12 in Oirlo opgericht. Omstreeks 1900 werd het vervangen. Van ouds her hoorde het bij de boerderij. Oorspronkelijk moet er een hou ten corpus aan het kruis hebben gehangen. Het huidige corpus is van keramiek en is na de Tweede Wereldoorlog op het hout beves tigd ter vervanging van het hou ten, dat versleten was. Boven het corpus een driehoek dak over de uiteinden van het kruis. Drie zeer oude lindebomen vormden de entourage. Bij processies op de Kruisdagen werd er vroeger nabij het kruis een rustaltaar geplaatst. Destijds was er ook een tekstbord, waarop stond; "Hier offert men voor de zielen in het vagevuur". In 2001 is het kruis honderd meter verplaatst naar een plek onder twee eikenbomen. Koester uw Monument! bron: Stichting Krui sen en Kapellen Venray. Reageren op deze wekelijkse rubriek kan via e-mail koesteruwmonument@ kpnplanet.nl., Jerusalem 7, 5801 ML in Venray. Na jaren als danser in het Koninklijk Ballet van Vlaan deren, diverse (solo)projecten op gebied van muziek en dans, keert oud-Venraynaar Jesse Jacobs terug op eigen bodem. Het komende seizoen maakt hij deel uit van Theater op Bezoek, het theatergezelschap van zijn moeder Lynn Steve rink. Theater op Bezoek pre senteert het komend seizoen een gloednieuw programma in Hotel Asteria in Venray. Op zaterdag 29 september is de première. Om Jesse Jacobs (31 jaar) neer te zetten, is niet makkelijk. Hij is energiek, sympathiek, een gewel dige danser, maar ook rusteloos, wispelturig, vol artiestenbloed, altijd op zoek naarJa, naar wat eigenlijk? Hij staat in ieder geval open voor nieuwe uitda gingen. Zo had hij het hoofdstuk Koninklijk Ballet van Vlaanderen in zijn woonplaats Antwerpen eigenlijk allang afgesloten, maar toen William Forsythe hem vroeg om terug te keren in het Belgi sche gezelschap bedacht hij zich geen moment. "Hij is een groot meester in de moderne dans. Ik vond het een enorme uitdaging om onder hem te werken. Een fantastische ervaring om twee jaar onder de leiding van deze groot heid te werken." Na twee jaar nam hij zelf weer ontslag. Jesse Jacobs ten voeten uit. Als hem iets aan spreekt, stort hij zich vol overgave in het avontuur. Maar als het vuur gedoofd is en de nieuwe uitda ging wacht, neemt hij impulsief beslissingen. "Dat klopt, ik zoek altijd nieuwe uitdagingen. Zoals ik gedaan heb met het Konink lijk Ballet van Vlaanderen, Intro- dans, de Praga Khan show.Als het maar te maken heeft met dans, zang en muziek. Ik probeer me als artiest steeds verder te ont wikkelen. De Notenkraker heb ik 200 keer gedanst, daar hoef je niet meer mee aan te komen. Dat is geweest." Naast dans ging muziek maken steeds meer zijn leven beheersen. Jesse werd songwriter, schreef zijn eigen nummers. "Ik heb een album met twaalf nummers geschreven, Between the lines. Met popmuziek in de brede zin van het woord. Een van de num mers is uitgekozen om in het najaar deel te nemen aan een USA songwriter-contest. Verder is me gevraagd om een nummer voor de Paralympics in 2008 in Amster dam te schrijven. Dat zijn nieuwe dingen waar ik me op stort. Uit dagingen waar ik voor kies en andere dingen, zoals het Ballet van Vlaanderen, laat vallen. Het hele leven bestaat uit keuzes maken. Ik doe daar niet zo moeilijk over.Als ik iets nieuws wil doen, doe ik het. Dat klinkt makkelijk, maar in mijn beleving is dat ook zo." SOULMATES Voor het nieuwe programma van Theater op Bezoek schreef hij inmiddels enkele choreogra fieën. De terugkeer naar Venray bevalt hem uitstekend, al blijft hij gewoon in Antwerpen wonen. EL EN MAAS I_u_

Peel en Maas | 2007 | | pagina 15