"Rien is gewoon een schat" Kies Techniek: carnaval centraal Winterfestival stijlvol afgesloten Koester uw monument Unieke prestatie Herman Strijbosch mm Honderdachtentwintigste jaargang - week 2 - donderdag 11 januari 2007 Diamanten bruidspaar Den Arend in Venray Hij verrast zijn vrouw nog altijd wekelijks met een mooie bos bloemen. Natuurlijk, want ook al is hij bijna zestig jaar met haar getrouwd, Rien den Arend (81) houdt nog altijd zielsveel van zijn vrouw Bep Brink (80). En die liefde is wederzijds, zo blijkt. Want ook Bep zou haar man 'geen secon de in haar leven hebben willen missen'. "Rien is gewoon een schat", zegt ze met een lachend gezicht. Rien en Bep den Arend-Brink vieren op zondag 14 januari samen met hun kin deren, kleinkinderen en ach terkleinkinderen hun diaman ten huwelijk in zorgcentrum Het Schuttersveld, waar het echtpaar al enkele jaren in een mooie aanleunwoning woont. Een dag later, op maandag 15 januari, de dag dat het exact zestig jaar geleden is dat ze samen in het huwelijksbootje stapten, komen alle vrienden en kennissen bij Bep en Rien op bezoek. Die trouwpartij op 15 januari 1947 vond echter niet in Venray plaats, dat is snel duidelijk. De tongval van zowel Bep als Rien ver raadt namelijk al snel dat beiden een stuk noordelijker zijn opge groeid. "Dat klopt", zegt Bep. "Ik ben geboren in Harderwijk, maar daar heb ik maar even gewoond. Mijn vader was messbeheerder bij het leger, ik heb als kind overal in Nederland gewoond en ben opge groeid in een echt militair gezin." Rien zag het levenslicht een stuk westelijker, in Rotterdam, waar zijn vader als klusjesman werkte. Rijk was de familie Den Arend allerminst en die financiële situ atie van het gezin werd er natuur lijk niet beter op toen de Duitsers Nederland binnenvielen, vertelt Rien. "Ik moest zelfs onderdui ken. De Duitsers waren namelijk op zoek naar jongens die voor ze konden werken. Ik heb als enige zoon uit een protestants gezin bij katholieke boeren in onder meer Drenthe ondergedoken gezeten. Nou, dat was wat hoor!" Een boer die hem had geholpen, werd door de NSB betrapt en doodgescho ten. Rien werd gevangengezet in kamp Ommen, maar wist later te ontsnappen. Hoe ouder Rien wordt, hoe meer hij aan die vrese lijke periode terug moet denken, vertelt hij. "Nee, vergeten kan ik die gebeurtenissen uit de oorlog echt niet." Vergeten is hij echter ook niet wanneer hij Bep voor het eerst zag. Na de inktzwarte oorlogs jaren ging in 1946 de zon weer een beetje schijnen in het leven van de jonge militair. Het was vlak na de oorlog, in een kerk in Apel doorn, waar het oog van Rien viel op Bep. Maar ook de vrouw des huizes had die knappe jongeman tussen al die andere jonge solda ten al lang gezien. "Want ik was in de kerk om de leukste militair eruit te zoeken", grapt Bep, wiens vader in die periode in Apeldoorn werkte. Het bleef niet bij wat eerste ver liefde blikken, want de twee beslo ten al snel om samen verder door het leven te gaan. Het was liefde op het eerste gezicht en op 15 januari 1947 gaven ze elkaar het jawoord in de Apeldoornse kerk. Ze verhuisden in hun getrouwde leven diverse keren. Want Rien ging aan de slag bij het leger en dus toog hij samen met zijn vrouw en drie kinderen door het hele land. Hun kinderen werden in Apeldoorn en Garderen gebo ren, maar het gezin Den Arend woonde ook een hele tijd in Ber gen op Zoom. "Jarenlang hebben we eigenlijk een soort van week endrelatie gehad", zegt Bep."Want Rien was doordeweeks eigenlijk altijd aan het werk. Eerst bij de Koninklijke Landmacht, later bij de Koninklijke Luchtmacht. Het leger was zijn leven. Zeker toen hij op vliegbasis Soesterberg werkte, was Rien vaak weg. Ach, ik kom uit een echt militair gezin, ik wist niet beter." GOLDEN WING Bij zijn vervroegde afscheid in 1980 werd Rien verrast met de bij zondere onderscheiding 'Golden Wing' van de Koninklijke Lucht macht. "Een bijzondere medaille", zegt zijn vrouw trots. "Want Rien werkte als burger op de afdeling personeelszaken op vliegbasis Soesterberg en die medaille werd eigenlijk alleen aan officieren uit gereikt. Nou, hij kreeg me toch een prachtig afscheidsfeest, het kon niet op!" Rien, die suikerpa tiënt is, vertelt graag over zijn tijd bij het leger. De ene na de andere anekdote rolt bedachtzaam over zijn lippen. Vooral als de vele offi ciersfeesten die hij meemaakte ter sprake komen, beginnen zijn ogen te glimmen. Want zelfs na zijn afscheid bleef hij die altijd gezellige jeneverclub van de offi cieren trouw bezoeken, terwijl hij het van de specialisten in verband met zijn gezondheid juist rustiger aan moest doen. Dat kon zo niet langer, besloot Bep, die natuurlijk graag nog een tijdje langer met Rien door het leven wilde. Samen gingen ze op zoek ging naar een andere woonplaats en ze kozen voor Venray. "In Venray woonde onze enige dochter met haar gezin. We zijn altijd hier geble ven. Onze dochter woont nu nog steeds in Venray." Na gewoond te hebben aan de Isabellahof en het Knopkruid ver toeven de twee nu al enkele jaren in een aanleunwoning van zorg centrum Het Schuttersveld. Vooral vanwege de gezondheid van haar echtgenoot, zegt Bep. "Want hier krijgt Rien alle zorg die hij als Het diamanten bruidspaar Rien en Bep den Arend-Brink uit Venray. diabeet nodig heeft. Hij krijgt vier spuiten op een dag. Ja, je merkt nu toch wel dat we allebei wat ouder en afhankelijker van anderen zijn worden." Lachend: "Ik houd nu eigenlijk de zaak bij en mag ein delijk eens de baas spelen." Door de ziekte van Rien zijn ze bei den de laatste jaren veel aan huis gekluisterd. Maar dat was in het verleden wel anders. Want met veel plezier denken Rien en Bep terug aan hun reizen met de cara van naar onder meer Duitsland, Oostenrijk, Italië en Zwitserland. "We genoten tijdens onze vakan ties altijd volop van de natuur en hebben met onze caravan heel wat kilometers door Europa gere den", vertelt Bep.Anno 2007 lezen de twee veel, onder meer Peel en Maas en De Telegraaf liggen bij het echtpaar regelmatig op tafel. En ook genieten ze volop van de bezoekjes van hun kinderen, klein kinderen en achterkleinkinderen. Hoe kijken ze terug op hun leven tot nu toe? Bep moet even naden ken. "We hebben een hoop leed gehad, maar ook een hoop plezier. Want we hebben het altijd goed met elkaar kunnen vinden, mijn Rien is gewoon een echte schat." Rien grinnikt, dat bloemetje heeft Bep deze week weer dikverdiend, lijkt hij te denken. De manifestatie Kies Tech niek 2007 vindt plaats op zaterdag 20 januari bij Nelipak Thermoforming in Venray. Nelipak is voor de vierde maal gastbedrijf van deze manifes tatie voor de jeugd uit Venray en omstreken. Dit jaar verbindt Kies Techniek zich nadrukkelijk met carnaval. Niet alleen de ontwerpwedstrijd Bouw een carnavalswagen, maar ook de jurering kent een carnaval stintje. Bovendien is jeugdcarna valsvereniging De Hazekeutel aan wezig tijdens de manifestatie. Kies Techniek staat dit jaar in het teken van carnaval met het thema Tech niek Kolderiek. Onderdeel hier van is uiteraard de ontwerpwed strijd voor basisscholen: Ontwerp je eigen carnavalswagen. Ruim 45 basisscholen in de regio, van Venray tot Gennep, van Overloon tot Bergen zijn inmiddels druk doende met het ontwerpen en bouwen van hun carnavalswagen. Op vrijdag 19 januari, de tweede Doedag, gaat een jury de ingezon den werken wederom deskundig beoordelen. De jury bestaat uit Martin Kus- ters (Syntens), Bram Hermans (Nelipak én Boerenbruidegom 2007) en Antoon van der Sterren (binnen CV De Piëlhaas verant woordelijk voor de bouw van de carnavalswagens). De Doeda- gen vormen de opmaat naar de manifestatie Kies Techniek. In de bedrijfsruimte aan de Spurkt 3 (industrieterrein Smakterheide) gaan alle deelnemende bedrijven zich middels een stand presente ren. Naast het pand staat een tent, die door middel van een luchtsluis is verbonden met het bedrijfspand van Nelipak. In deze tent vinden overigens ook de Doedagen plaats. Tijdens de manifestatie is er uiter aard van alles te doen zijn voor de veelal jonge bezoekers en hun ouders. Veel activiteiten hebben uiteraard betrekking op techniek in al zijn verschijningsvormen, maar zijn ook een link naar de naderende carnaval, kraanverhuur bedrijf Van Rattingen is aanwezig met een enorme kraan, waarmee kinderen onder begeleiding van een volwassene 'de lucht in kun nen'. Ruim 13.000 bezoekers Vergeven en Verzoenen De tentoonstelling Vergeven- Verzoenen komt tot en met zondag 4 februari naar het JOC Ysselsteyn bij de Duitse militaire begraafplaats in Ysselsteyn. De expositie geeft door middel van foto's en verhalen een indringend en persoonlijk beeld van verge ving en verzoening wereldwijd. De verhalen komen van men sen uit vele landen. Zij hebben zelf geweld doorgemaakt en ver schrikkingen overleefd. Ze voe len in zichzelf de noodzaak om te vergeven en zich met elkaar te verzoenen. Deze tentoonstelling is in Engeland ontwikkeld door The Forgiveness Project en is in de Nederlandse, Engelse en Duitse taal. Op zondag 14 januari houdt het JOC Ysselsteyn een gastspre kermiddag met verhalen over vergeven-verzoenen. Het bezoek aan de tentoonstelling is te com bineren met een rondleiding over de begraafplaats. Aanmelden kan bij het JOC Ysselsteyn via tel. (0478)541916 of email info@joc- ysselsteyn.com. De tentoonstel ling is geopend van maandag tot en met vrijdag van 9-00 tot 16.00 uur en op zaterdag en zondag van 11.00 tot 16.00 uur. Afgelopen zondag om 18.00 uur is er een eind gekomen aan het Winterfestival Venray. Met een waardige sluitingsceremonie, omlijst met kleurige fakkels en vuurwerk, werden de activiteiten afgesloten. De afgelopen weken hebben ruim 13.000 bezoekers de weg naar het Winterfestival weten te vinden. Om te schaatsen of om een van de vele andere activitei ten bij te wonen. Ook in het hele slotweekend was het op en om de baan nog een drukte van belang en namen veel bezoekers de kans nog waar om van de ijsbaan te genieten. In zijn sluitingsrede benadrukte wethouder van den Broeck nogmaals de betekenis van het Winterfestival voor hetVenray- se publiek en de centrumfunctie van Venray. Niet alleen ruim 2200 schoolkinderen hebben de afge lopen weken gebruikgemaakt van het Winterfestival, maar ook veel bezoekers van buiten de gemeen te Venray werden gelokt door een kwalitatief uitstekend Winterfes tival. Directeur Jan Vinkenvleu- gel van hoofdsponsor Rabobank onderstreepte het maatschappelijk belang van het Winterfestival voor een breed publiek, een belangrij ke voorwaarde voor de Rabobank om zich als sponsor aan dit evene ment te verbinden. De bij de slui ting aanwezige sponsoren gaven over het algemeen aan tevreden te zijn over deze editie van het Win terfestival. Daarbij zijn met name de professionele horecapaviljoens vanuit het perspectief van de sponsoren een belangrijke verbe tering gebleken. De komende tijd maakt de Stichting Winterfestival de balans op en wordt bekeken of een volgende editie van het Win terfestival mogelijk is en onder welke omstandigheden en con dities. Uiteraard zal de Stichting Winterfestival het publiek en haar sponsoren over de voortgang blij ven informeren. Maar u kunt u het hele jaar op de hoogte houden via www.winterfestival.nl. Een bedrijfsgebouw aan het Kei- zersveld 54 in Venray. Gebouwd en ontworpen door het architecten bureau G. Mevissen (J. Hermkes) in 1998. Dit bedrijfsgebouw is een elegante en eenvoudige doos van aluminium, hout en glas waar twee elementen uitschieten: Het opgetilde lessenaarsdak dat door glas is omgeven. De glazen hoek geeft het gebouw twee voorzijden waarmee het doeltreffend inspeelt op de locatie. Een open hoek van het bedrijventerrein. De construc tie van het dak en de detaillering van de erker getuigen van een verfijning. Deze is doorgaans heel schaars op bedrijventerreinen. Koester uw monument! Kent u ook zo n bijzondere plek in Venray of een van de kerk dorpen? Reacties via het secretari aat Stichting Venray Monumentaal, p/a Groene Hart 7, 5801 SX in Venray, email venraymonumen- taal@kpnplanet.nl. Herman Strijbosch van Klein- dieren Sportfokkers Vereniging Venray e.o. is voor de vijfde keer op de kleindierenshow in Waal wijk algeheel kampioen gewor den met zijn sierduiven. Strijbosch behaalde met zijn sierduiven uitmuntende beoordelingen met ontelbare keren het predikaat uit muntend, fraai en zeer goed. De bijbehorende punten varieerden van 97 tot 93- MAAS EL EN

Peel en Maas | 2007 | | pagina 15