f
Dansen tijdens het kersenfeest
"Ik ga ontzettend genieten"
Ma
M/jM
Koester uw
monument
Stekker uit
tienerdisco
Meerlo
Opbrengst Roparun
voor het goede doel
Honderdzevenentwintigste jaargang - week 20 - donderdag 18 mei 2006
Leo en Cisca Marcelis 50 jaar getrouwd
Leo Marcelis en Cisca Marce-
lis-Pruijn wonen al 32 jaar in
Merselo, eerst aan het Groot
dorp en sinds 1986 net iets
buiten de bebouwde kom, aan
het Kleindorp. Daar wonen
ze tussen hun bloemen en de
paarden en ze zijn van plan
om dat nog heel lang te doen.
Leo Marcelis werd in 1929
geboren in Eist en Cisca Pruijn in
1931 in Doornenburg bij Panner-
den. 'Gelderse mensen' dus met
inmiddels duidelijke wortels in
het Noord-Limburgse landschap
en de Merselose gemeenschap.
Cisca groeide op in een gezin met
vijf meiden en vijf jongens, Leo
deed dat met zeven broers. Ter
wijl Cisca na de lagere school, de
nijverheidsschool en wat cursus
sen thuis in het fruitbedrijf hielp,
ging Leo na de tuinbouwschool
direct het gemengde bedrijf van
zijn ouders in: "Het was eigenlijk
hoofdzakelijk een fruitteeltbedrijf
en ik heb altijd bij mijn ouders
gewerkt." Gelukkig kende het
plaatsje Gendt, zowel dicht bij Eist
als bij Doornenburg, een jaarlijks
kersenfeest met een hele grote
danstent, want hoe hadden Leo en
Cisca elkaar anders moeten leren
kennen. De vonk sloeg over in
1952 en dat resulteerde in vier jaar
verkering. Cisca:"Eerst was dat een
poosje een beetje stiekeme verke
ring, je durfde het thuis nog niet
te zeggen. Dat ging zo in die tijd."
Gelukkig werd het al snel officieel
en op 23 mei 1956 stapten ze in
het huwelijksbootje. Ze startten
met een tuinbouwbedrijf in Eist
met voornamelijk klein fruit zoals
aardbeien, kersen, kruisbessen en
dergelijke. Het was hard werken
want niet alleen het bedrijf moest
worden opgebouwd, er werden
ook nog eens vier kleine Marce-
lisjes geboren. De beloning voor
het harde werken kwam ook al
snel, want in I960 kregen ze de
'Gouden Plak' voor de beste kwe
ker van klein fruit uitgereikt door
directeurTaminiau van de regiona
le conservenfabriek. Het gezinne
tje met drie jongens en een meisje
woonde en werkte zestien jaar in
Eist, maar omdat het bedrijf in een
toekomstige uitbreidingszone van
het dorp zat, mochten ze zelf niet
meer uitbreiden.
In 1970 hakte de gemeente Eist
de knoop door en besloot tot aan
koop van het bedrijf en de grond
van de familie Marcelis. Dat werd
zoeken naar een nieuwe locatie
en dankzij het blad Boer &
Tuinder kwamen ze aan het Groot
dorp in Merselo terecht. Leo: "We
zijn begonnen als varkensbedrijf,
maar later kwamen daar snijbloe
men en buitenbloemen bij. Op
een gegeven moment kweekten
we twintig soorten." Gelukkig
hielden ze altijd wel ruimte om
af en toe op pad te gaan. Behalve
een aantal vakantiereisjes naar
Oostenrijk met de auto, een keer
Egypte of de Canarische Eilan
den, was dat ook een keer naar
Israël. "Dat is de reis van
ons leven geweest", vertelt Cisca
nog steeds enthousiast. "Het was
een beetje zakelijk omdat het
vanuit de veiling werd georgani
seerd, maar het was daar werkelijk
geweldig." De laatste jaren kwam
het er door allerlei beslommerin
gen niet van om langere reizen te
doen, maar uitstapjes naar familie
en zo bleven ze altijd doen. Na
zestien jaar aan het Grootdorp
kochten ze een stuk grond aan
het Kleindorp, bouwden daar een
nieuw huis en gingen daar met
alleen het bloemenbedrijf verder.
Cisca:"Na zestien jaar Eist en zes
tien jaar Grootdorp zouden we
dus eigenlijk na zestien jaar Klein
dorp weer moeten verhuizen,
maar dat doen we niet. We willen
hier niet meer weg." Na de pen
sionering zijn er altijd bloemen
gebleven, veel bloemen zelfs, en
Cisca werkt nog altijd heel graag
in haar grote tuin. Tegenwoordig
moet Leo daar wel wat mee hel
pen, "dat is nu eenmaal zo als je
ouder wordt", maar toch houdt
hij nog tijd genoeg over voor zijn
grote hobby, de paarden. Behalve
drie grote maat Shetlanders, staan
er vijf KWPN-ers in zijn stallen,
waaronder een stermerrie. Cisca is
verder al jaren actief bij het volks
dansen en de gym in het dorp. Op
donderdag 25 mei begint de fees
telijke dag met een tocht met de
kinderen naar de mis, vanaf twee
uur 's middags vieren ze hun feest
met vrienden en familie met een
receptie in Merselo in zaal 't Anker.
Vijfentwintig jaar geleden stond
er ineens iemand met een 'cadeau
schaap' op de stoep, wie weet wat
voor verrassing de familie dit jaar
voor Leo en Cisca Marcelis-Pruijn
in petto heeft.
Sies Liebrand voor het eerst deelnemer Roparun
Een mens heeft van tijd
tot tijd een nieuwe uitdaging
nodig. Venraynaar Sies Lie
brand vond die in deelname
aan de Roparun 2006, een
estafetteloop van 530 kilome
ter van Parijs naar Rotterdam.
Met een team van acht lopers
van Running Nijmegen gaat
hij begin juni de omstandighe
den trotseren om de loop met
goed succes te voltooien. De
drijfveer voor Sies Liebrand?
Hardlopen is zijn passie en de
Roparun steunt voor de vijf
tiende keer het goede doel (zie
ook het bijgaand stuk over de
Roparun).
"Hier, lees die verhalen van men
sen maar eens. Ze zijn prachtig."
Sies Liebrand laat folders van en
over de Roparun zien. Doodzieke
mensen die hun verhaal vertellen
over hun (waarschijnlijk) laatste
vakantie met familie, vrienden of
bekenden in een van de Roparun
vakantiebungalows. De verhalen
zijn inderdaad mooi, ontroerend,
maar ook dankbaar voor de vele
vrijwilligers en deelnemers die
de jaarlijkse Roparun tot een suc
ces maken. "Mijn zus Janien heeft
vorig jaar voor het eerst meege
daan aan de Roparun. Ze was met
een verkocht. Zo is het balletje
gaan rollen en heb ik besloten om
dit jaar ook mee te doen", legt Lie
brand uit waarom hij aan de derde
lustrumeditie van de estafetteloop
meedoet. De 55-jarige Venraynaar
overhandigt een pak papieren
over wat de Roparun is, hoe de
organisatie in elkaar steekt, wat de
goede doelen zijn. "Het is een per
fecte organisatie met alleen maar
vrijwilligers. Het mooie is dan
ook dat echt iedere eurocent die
wordt gesponsord naar het goede
doel gaat." De teams betalen een
inschrijfgeld van 2250 euro. de
atleten verkopen ieder Roparunlo-
ten en werven kilometersponsors.
Zo loopt het bedrag dat aan het
einde onder de streep staat flink
op. Liebrand laat trots het lijstje
zien met de sponsorbedragen:
van 45.000 euro in het eerste jaar
1995, tot bijna twee miljoen euro
in 2000 en 2,4 miljoen euro in het
laatste jaar. Liebrand:"Het is toch
fantastisch dat zoveel vrijwilligers
en atleten hun vrije tijd steken in
een dergelijk evenement voor het
goede doel."
GEEN PRETJE
Vanaf een terrein van het Parijse
vliegveld Le Bourget starten zater
dag 3 juni 203 teams richting Rot
terdam. Op maandag 5 juni komen
de teams in een tijdsbestek van
enkele uren aan op de Coolsin-
gel in de havenstad. De atleten en
hun begeleidingsteams hebben er
dan een mammoettocht opzitten.
"Een team bestaat uit acht lopers
die elkaar afwisselen", verklaart
Liebrand de opzet van de Ropa
run. "Iedere loper legt dan ook
zo'n 70 kilometer af." Voor een
goedgetrainde atleet is 70 kilo
meter beslist te doen, maar de
afwisseling van lopen, rust, eten
en drinken in een aaneengesloten
tijdsbestek van 44 uur, het streven
van het Running Nijmegen om de
finish in Rotterdam te halen, legt
toch een wissel op de atleten. "Er
zijn ontzettend zware stukken in
het parcours. Vooral de nachtrou
te door het havengebied in Ant
werpen is ontzettend zwaar. Niet
alleen lichamelijk, maar vooral
geestelijk. In april hebben we dit
stuk getraind en ik kan je verzeke
ren, het is geen pretje. De voetgan
gerstunnel onder de Schelde, de
aangesloten rijen containers van
immense hoogte, dat maakt enor
me indruk. Zeker omdat je op dat
moment twee nachten niet hebt
geslapen. Je kunt je dan voorstel
len dat iedereen er helemaal door
heen zit en chagrijnig is."
PASSIE
Maar waarom toch deze vorm
van zelfpijniging? "Van de ene
kant om het goede doel te steu
nen, van de andere kant is het
een echte uitdaging om zo'n eve
nement mee te maken en uit te
lopen. Dat is de drijfveer om mee
te doen." Sies Liebrand is dan ook
geen doorsnee atleet die rondjes
om de kerk loopt om zijn conditie
op peil te houden. Verschillende
marathons (New York, Amster
dam, Rotterdam, Parijs en Berlijn)
prijken op zijn palmares, evenals
hardloopwedstrijden in binnen-
en buitenland. "Lopen is al vanaf
mijn zestiende mijn passie. Ik vind
het heerlijk om een stuk stress van
me af te lopen. Om gee stelijk
helemaal te herstellen en van tijd
tot tijd het bloed en de hartslag
lekker op te jagen. Al is het voor
naamste om altijd naar je lichaam
te luisteren. Dat is les nummer een
bij het lange afstandslopen."
Liebrand rent ongeveer dertig
kilometer per week. "Vroeger
voelde ik de verplichting om iede
re dag te lopen. Die drive heb ik
nu niet meer. Ik train gemiddeld
drie keer per week. In Venray heb
ik drie prachtige routes uitgestip
peld.Als ik die loop geniet ik echt.
Maar dat zal tijdens de Roparun
niet anders zijn. Dat wordt een
grote happening waar ik ontzet
tend van ga genieten."
De gevel van de schouwburg op
Sint Anna, inmiddels omgedoopt
tot Parktheater Sint Anna, wordt
opgesierd door een monumen
taal hoogreliëf bestaande uit twee
meisjesfiguren die hun armen uit
strekken naar een groepje vogels
hoog in de lucht. Kleurige bloe-
menguirlandes completeren het
geheel. Het keramische kunstwerk
is geglazuurd in verschillende
kleuren blauw, zwart, geel en rood
en beslaat een oppervlak van 5 bij
8 meter. De maker van het werk
is de Arnhemse kunstenaar A. Man
che. Een geschenk van de Venrayse
bevolking. De onthulling van het
monument vond plaats op maan
dag 2 september 1963- Het was
een geschenk van het Venrayse
gemeentebestuur en de Venrayse
burgerij ter gelegenheid van het
gouden jubileum van Sint Anna
dat in 1961 werd gevierd en bij
welke gelegenheid de aanbieding
van dit geschenk werd aangekon
digd. Het zou echter nog twee jaar
duren alvorens het zover was, de
aanvulling van het benodigde geld
is bij elkaar gekregen mede dank
zij giften van familieleden van
patiënten. En zoals te doen gebrui
kelijk ging de onthulling gepaard
met de nodige toespraken. De
toenmalige geneesheer-directeur,
bracht dank aan het organiserend
comité voor hun werk "dat door
de gehele gemeenschap van Sint
Anna "hoogdelijk" werd gewaar
deerd" Nadat het kunstwerk was
onthuld droeg burgervader Cus-
ters het Venrayse huldeblijk over
aan Sint Anna daarbij de hoop uit
sprekend "dat het tot in lengte van
dagen zou mogen getuigen van de
innige verbondenheid tussen de
Venrayse gemeenschap en Huize
Sint Anna", aldus Peel en Maas van
6 september 1963- De kunstenaar,
die als opdracht had meegekregen
"iets feestelijks en iets blij ste
maken, noemde zijn werk "Lente
bode".
Op het prachtige SintAnnapark
is thans de lente overal voelbaar
en zichtbaar en een wandeling
over dit mooie landgoed is een
waar genot.(info T.van Els). Koes
ter uw monument.
Kentu in Venray of een van zijn
kerkdorpen een bijzondere plek?
U kunt dit sturen naar Stichting
Venray Monumentaal, p/a Groene
Hart 7 5801 SX Venray, e-mail ven-
raymonumentaal@kpnplanet.nl.
In sport- en feestzalencomplex
't Brugeind in Meerlo worden geen
tienerdisco's meer gehouden.Van
wege de geringe belangstelling
hebben de exploitanten Twan en
Gertie Kleeven besloten te stop
pen met het organiseren van fees
ten voor de jeugd. In december
2005 vond de eerste tienerdisco
in Meerlo plaats.
"We hebben de afgelopen maan
den allerlei formules geprobeerd,
maar blijkbaar heeft de jeugd
toch geen behoefte aan een eigen
disco", vertelt Twan Kleeven. "Het
is jammer, maar eigenlijk heeft de
disco vanaf het begin niet goed
gedraaid. We hebben het enke
le maanden aangekeken, maar
onlangs toch maar besloten om de
stekker eruit te trekken. Er kwa
men gewoon te weinig bezoekers
op de feesten af." Kleeven keek
in december vol enthousiasme
en vertrouwen uit naar de eerste
disco in 't Brugeind. Het begin van
de avond was gereserveerd voor
een alcoholvrije disco voor de
jeugd van twaalf tot vijftien jaar,
wat later konden jongeren in de
leeftijd van vijftien tot achttien
jaar in de grote zaal genieten van
een eigen avondje uit. De Meer-
lose ondernemer had gehoopt te
kunnen profiteren van het feit dat
in megadiscotheek The Zenith in
Venray jeugd van zestien tot acht
tien jaar niet welkom is. "Maar
er was te weinig animo voor de
disco. Ik heb geen idee waar het
aan heeft gelegen, want wij heb
ben er echt alles aan gedaan om
het de jongeren naar de zin te
maken." 't Brugeind wil zich in de
toekomst nog meer gaan richten
op themafeesten.
Verkeersongeval
De politie onderzoekt de pre
cieze toedracht van een verkeers
ongeval dat dinsdagmiddag plaats
vond op de Timmermannsweg in
Ysselsteyn. Daarbij is een 24-jarige
automobiliste uit Griendtsveen
gewond geraakt. De vrouw is per
traumahelikopter overgebracht
naar het ziekenhuis in Nijmegen.
Het ongeval gebeurde omstreeks
half zes toen het slachtoffer over
de Timmermannsweg richting
Griendtsveen reed en tegen een
boom botste. Het is nog niet dui
delijk wat daar de oorzaak van is.
Ze raakte bekneld en is door de
brandweer bevrijd. De vrouw is
met been- en armletsel opgeno
men in het ziekenhuis.
Illegaal
De politie heeft dinsdag een 25-
jarige man uit Turkije aangehou
den die illegaal in Nederland ver
bleef. Hij verbleef in een woning
aan de Langstraat en is overge
bracht naar het politiebureau. De
man was uitgeprocedeerd en is
overgedragen aan de Vreemdelin
genpolitie. Hij is in vreemdelin
genbewaring gesteld.
Rookverbod in
natuurgebieden
De brandweerkorpsen in
Noord- en Midden-Limburg heb
ben de gemeenten geadviseerd
om een rook- en stookverbod in te
stellen in de bos-, heide-, veen- en
natuurgebieden in hun gemeen
te. Belangrijkste reden voor dit
advies is de droge toestand van
de gewassen. Het gevaar voor
het ontstaan van natuurbranden
is daardoor reëel waardoor het
nemen van extra maatregelen
noodzakelijk is. De situatie in de
natuurgebieden is op dit moment
niet direct gevaarlijk maar gepas
te oplettendheid is wel op zijn
plaats. De droge toestand van de
natuurgebieden wordt veroor
zaakt door een tweetal factoren.
Ten eerste heeft het de afgelo
pen tijd weinig tot niet geregend.
Daarnaast is de verdamping van
water door grond en gewas de
afgelopen dagen behoorlijk hoog
geweest door een combinatie van
zonnig weer met een behoorlijke
wind. Metingen aan sprokkelhout
en observaties van specialisten
bevestigen dit beeld.
De Roparun is de langste non
stop estafetteloop ter wereld. Het
is een unieke hardloopwedstrijd
met een uniek doek'trachten leven
toe te voegen aan de dagen, waar
geen dagen meer kunnen worden
toegevoegd aan het leven'.
In 1992 werd de RO(tterdam)
PA(rijs) Run geboren uit een wed
denschap. Die eerste keer namen
er dertien teams deel en was de
opbrengst 100.000 gulden. De
laatste editie in 2005 ging met
176 teams van start die ruim 2,4
miljoen euro bijeen brachten. Ook
dit jaar steunt de Roparun weer
verschillende goede doelen zoals
onder andere het kenniscentrum
palliatieve zorg Rotterdam, Stich
ting Poppentheater Kameleon,
de palliade van zorgcentrum De
Molenburg, Maxima Medisch Cen
trum Eindhoven, het Emma Kin
derziekenhuis Amsterdam en de
Stichting Kom op tegen Kanker.
Daarnaast gaat een deel van de
opbrengst naar de exploitatie van
zes Roparun vakantiebungalows
die de stichting in eigen beheer
heeft. "Het mooie van de loop
is dat de hele opbrengst naar de
goede doelen gaat. Alle deelne
mers nemen de kosten voor deel
name voor hun eigen rekening. De
organisatie werkt daarnaast met
ruim 250 vrijwilligers, van wie
een vaste kern van vijftig perso
nen het hele jaar bezig is en veel
tijd en energie steekt in de orga
nisatie van dit evenement", aldus
een enthousiaste Sies Liebrand.
Van alle lopers wordt daarnaast
verwacht dat ze sponsors werven.
Een rondgang met Roparunloten
van 2,50 euro bij de gemeente
Venray, waar Liebrand werkzaam
is, leverde louter positieve reacties
op van collega's. Daarnaast kan
iedereen de Venraynaar steunen
met een bijdrage voor iedere kilo
meter die hij loopt. "Nieuwe spon
sors zijn nog altijd welkom zodat
de bijdrage die ik kan leveren aan
het goede doel nog hoger wordt."
Voor tien eurocent per kilometer
kunt ook u Sies Liebrand en de
Roparun 2006 steunen. "Ik loop
zo'n zeventig kilometer dus voor
een bedrag van zeven euro zijn de
mensen sponsor van de Roparun.
Een klein bedrag, maar hoe meer
sponsors hoe hoger het uiteinde
lijke sponsorbedrag wordt dat we
kunnen overmaken naar Ropa
run."
Wilt u de Roparun 2006 steu
nen? Maak dan een bedrag
over naar rekeningnummer
16.78.07.498 ten name van Stich
ting Running Nijmegen o.v.v. Sies.
EL EN MAAS
