I'm dreaming of a white Christmas Dankbare gasten aan de kerstdis Koester uw Monument Nieuwjaarsconcert Euterpe CDA ray Honderdzesentwintigste jaargang - week 52 - donderdag 29 december 2005 EEL EN MAAS arjo Jenniskens viert Kerstmis in Nepal (1) Marjo Jenniskens uit selsteyn is na een jaar als ijwilliger sinds enkele maan- n als beroepskracht werk- lam voor Child Welfare :heme (CWS) in Nepal. Ze lördineert de projecten van WS die vooral gericht zijn op opvang en schoUng van insarme jongeren,Veelal aatkinderen. Jongeren die t slachtoffer zijn van kinder- ndel en mishandeling, of rstoten zijn door familie, eisjes in de prostitutie, maar k jongeren die gevlucht zijn nwege de politieke situatie hun land. In een tweeluik ar belevenissen en hoe :rstmis in Nepal wordt vierd. In deel 1: het harfestival. 'I am dreaming of a white iristmas. Dan kan ik lang dro- :n denk ik. Alhoewelals ik n flinke klim zou maken de ber il in, dan heb ik toch wel een garandeerde witte kerst. Maar e, Het is dan wel sneeuw, ijs, it en koud, maar helaas geen rstbomen met gezellige lichtjes gekleurde ballen. Da's wel zellig nu in Nederland. Met z'n e onder de kerstboom in een rwarmde kamer of bij de open ard. Nee, ik heb hier helemaal en benul van Kerstmis. Het is 20 aden overdag, echt heerlijk, rak blauwe lucht, fantastisch uit- :ht. Maar 's nachts is het wel vre- lijk koud met vijf graden en en verwarming). Lekker met z'n e onder de dekens in de 'woon- mer' of rond het vuur buiten, ok heel gezellig hoor. En nou 'nken jullie misschien die kit- rherige kerstversieringen kennen daar natuurlijk ook niet. Dus el. Ik heb met het Tiharfestival igin november eigenlijk mijn irst al gehad. Tihar is het mooi- e festival in Nepal. Ook op dit stival worden de nodige slachl- artijen weer gehouden, arme gei- :n. Maar verder is het een gewel feest. Met dus ook irstversieringen, echt waar. s' vonds is de hele stad verlicht et kaarslicht en gekleurde, knip pende kerstverlichting. Ik heb zelfs een gezien met een uziekje. Jingle bells of zo.... niet geloven. Chinees fabrikaat ituurlijk. Het is een genot om )or de straten te banjeren. Elk üs heeft voor de 'ramen', op de ïranda, op muurtjes kaarsen randen. De tweede dag van Tihar de dag van Laxmi, de God van jkdom, Door middel van deze aarsjes proberen ze Laxmi in hun uis te lokken. Hoe dan ook. Het et er super gezellig uit. Ik zou 'el naar binnen gaan bij al deze tiizen als ik Laxmi was. Overdag e je overal zingende kinderen op t, Baylo, vergelijkbaar met St, arten. Met groepjes gaan ze gs de huizen, restaurants, tels in de hoop wat geld bij r te sparen voor een picknick z'n allen. Behalve mijn straat- ndje, die niet kan praten. Hij in z'n uppie Van huis tot huis en deed een fantastisch dansje, echt super. Hij was nog succesvol ook. Trots kwam hij z'n opgehaal de geld laten zien. Het is zo'n schatje, alleen voor hem geen picknick helaas. Het uitje voor een Nepalifamilie, een vriendengroep, een vereniging of wat dan ook is een picknick. Hier kijken ze echt weken naar uit, zoals kinderen in Nederland als ze naar de Efteling gaan of zo denk ik. November tot half december is een perfecte picknicktijd. Op een zaterdag in deze periode (zaterdag is de vrije dag, Nepali werken zes dagen per week) zie je overal waar ook maar een vlak stukje gras te vinden is grote groepen mensen picknic ken. Megagrote pannen, bergen hout, groente, rijst, kruiden alles op de rug mee. Lekker in de open lucht koken. En wat denk je dat ze gaan koken. Jawel, Dal Bhat, smul len hoor. De derde dag van Tihar is de belangrijkste dag, Bhai-tika. Op deze dag geven de zussen de broers tika en allerlei lekkernijen. Ik was weer van de partij en moest een hoop mooie zeven kleuren tika's schilderen op mijn broers voorhoofden. Klinkt mis schien een beetje raar dit, maar het is een hele speciale dag. Dit jaar hebben we ook uitgebreid Bhai Tika gevierd in ons contact centrum, dagopvang voor straat kinderen, echt super. Wel 60 kids kwamen hier op af. Onze staf heeft heerlijk voor ze gekookt en iedereen een tika gegeven. Fantastisch dat deze kinderen zon der familie toch een dag effe een familiegevoel hebben gehad, een speciale Dal Bhat en lekkere celro ti. Een speciale festivalsnack. Lijkt een beetje op een oliebol, maar dan een slinger in een ronde vorm. Het is in ieder geval wel lek ker. Met Dasain en Tihar zijn alle Nepali vrij. Ik heb, met uitzonde ring van de belangrijkste dagen van dit festival, gewoon doorge werkt. Maar daarna, toen iedereen weer temg was ben ik er tussenuit geknepen. Mijn eerste echte vakantie sinds ik in Nepal woon, alhoewel maar vijf dagen. Maar, het was fantastisch. Met Rene (mijn beste vriend hier) naar Siklis en Hogo. Op mijn verjaardag zaten we in Hogo, wat een plek. Twee dagen lopen van Pokhara, in niemandsland, echt waar. Het was een van mijn. mooiste verjaarda gen ooit. Hogo ligt in een gletsjer- vallei en is een nederzetting van Nepalinomaden. Er waren nu drie families die daar vijf tot zes maan den verblijven tijdens de winter maanden en daarna weer door trekken naar de hoger gelegen gebieden. Buffalo's, geiten en kip pen, daar leven ze van. Ze koken, eten, slapen in de Buffalostal. Lekker warm, ja dit is primitief leven. En ze maakten allemaal lek kere dingen, kaas van de buffalo- melk, niet vergelijkbaar wat we in Nederland op een beschuitje eten, maar je kon het toch wel kaas noe men. Ook yoghurt, daar kan Campina iets van leren, en sukuti, gedroogd vlees. Je weet niet wat je proeft, de smaken zo recht uit de bergen zijn echt verrukkelijk. Vorige week vrijdag werd in navolging van het succesvolle initiatief van vorig jaar door de leden van de Lions Club Venray opnieuw een kerstdi ner gehouden. Het diner was georganiseerd voor een aantal Venrayse bewoners die door allerlei omstandigheden aan gewezen zijn op een eenzame en sobere Kerst. Het idee werd vorig jaar gebo ren tijdens een van de contacten die de club heeft met Synthese. Jaarlijks werd Kerstmis gevierd met eigen leden maar een kerst avond voor anderen organiseren zou ongetwijfeld meer voldoe ning geven. De Lions zagen er ook dit jaar weer een uitdaging in om de avond compleet zelf te ver zorgen. Om de kookkwaliteiten te garanderen werd samenwerking gezocht met CoCuVe, Conferie Culinair Venray. Dit zijn kook- vrienden die lekker koken als hobby hebben en deze hobby maandelijks beoefenen. Binnen de Lions Club werd bovendien een selectie gemaakt tussen de leden met verstand van koken en de overigen die verantwoordelijk waren voor de entertainment en het gastheerschap. Deze kerst avond werd een onvergetelijke belevenis voor de 60 gasten. De gasten waren uitgenodigd op aangeven van onder andere ouderverenigingen, parochie Petrus Banden, Synthese en parti culieren. De gasten werden door Lions, keurig in smoking, thuis opgehaald en naar 't Anker in Merselo gebracht. De kookploeg was hier al vanaf 11.00 uur 's och tends in de weer om een gewel dig zesgangendiner te bereiden.'t Anker is de thuisbasis van de Lions en eigenaar Frank Weiten stelde spontaan zijn keuken en zaal beschikbaar voor dit mooie initiatief. De avond werd, behalve culinair, gevuld met het gezamen lijk zingen van kerstliederen, een optreden van Lotte Weerts, een kerstverhaal van vader en dochter Weys en een spontaan optreden van Bert, een van de gasten die heel knap zonder te haperen een lang gedicht voordroeg. Aan het einde van de avond tevreden en ontroerde gezichten maar vooral veel dankbaarheid. Voor de orga nisatoren staat vast dat dit hier een traditie is geboren. Het was geweldig. Dit ruilen ze voor rijst en groenten (minimaal een dag lopen). Meer hebben ze niet nodig. In de verste verte geen dorp, niets..De sterrenhemel 's nachts was onbeschrijflijk mooi. Wij zijn daar twee nachten geble ven en wilden eigenlijk niet meer weg. Ik kan alleen over deze plek en mijn geVoel'daar wel een boek schrijven, zo ontzettend puur! Op de terugweg kwamen we langs Siklis, een prachtig Gurungdorp, waar Nepalivrienden van me wonen. We werden warm ontvangen, de mensen zijn hier zoooo ontzettend gastvrij. We werden niet alleen door mijn vrienden ontvangen, maar ook door andere vrienden, de Maoisten). Normaal als je ze onderweg ontmoet als blanke, vra gen ze je geld, 1200 NRs of zo. Dit moet je betalen, je krijgt een recuutje, echt waar, een blaadje met daarop geschreven dat je betaald hebt en dan kun je gewoon weer doorlopen. De vol gende keer als je ze weer tegen komt kun je dit recuutje laten zien en hoef je niet meer te betalen. Da's toch aardig. Het recuutje is onder de toeristen een waar col lectors item geworden. Afijn, wij hebben een babbeltje gemaakt met de districtcommander en hoefden helemaal niets te betalen, mazzelaars. Het was echter niet helemaal tof waarom we ze daar tegen kwamen. De dag van ons vertrek, was een grote bijeen komst in Siklis gepland. Tientallen mannen uit de verre omgeving moesten naar Siklis komen. Je kunt het al raden, een indoctrina tielezing. Maar toch is er een sprankje hoop op dit moment. Sinds september is er een staakt- het-vuren van de Maoisten kant. Zeven partijen in Nepal, waaron der de Maoisten, hebben een twaalf punten overeenkomst opgesteld, waarin herstel van democratie en vrede de belang rijkste zijn. Deze punten zijn inmiddels voorgelegd aan de koning, om hier op te 'reageren'. Om hem de kans te geven met een goed overdacht antwoord te komen vanuit de regering, hebben de Maoisten hun staakt-het-vuren met nog een maand verlengd. Erg loyaal van ze en op deze manier hebben ze inmiddels vele harten van de bevolking gewonnen. De afgelopen weken zijn er vele mas sademonstraties in het land geweest. Honderden, duizenden mensen zijn de straat opgegaan om deze twaalf punten overeen komst te steunen. En er staan nog een aantal van deze demonstraties gepland. Laten we duimen dat de koning verstandig gaat reageren. Ik heb mijn twijfels, maar hoop doet leven. Wat zou het toch gaaf zijn als er een einde zou komen aan deze al tien jaar durende bur geroorlog. Wat zou het gaaf zijn als dit prachtige land, deze fantas tische mensen weer in vrede zou den kunnen leven. Duimen, dui men en nogmaals duimen dat dit het begin van het einde van deze ellende betekend." Het bedrijfsgebouw aan het Keizersveld 61 in Venray is indus trieel erfgoed. Dit bijzondere door architect B. Keijsers in 1998 ontworpen bedrijfsgebouw reageert met zijn kloeke vormge ving op de nabijgelegen groot schalige elementen als de auto weg en de hoogspanningsmasten. Het gebouw heeft een vierkante plattegrond. Door de ritmisch aangebrachte zeer kleine raam openingen maken de wanden een gesloten indruk. De bekro ning bestaat uit een opvallende stevige daklijst, die in een van de hoeken sterk opkrult en hierdoor de glazen entreepartij accentu eert. Aan deze punt en de opval lend rode kleur ontleent dit gebouw zijn pregnante aanwezig heid. Wie wil reageren of een (digita le) foto ter beschikking wil stel len kan deze sturen naar het secretariaat van Stichting Venray Monumentaal, p/a Groene Hart 7, 5801 SX Venray, e-mail venray- monumentaaI@hccnet.nl. Op zondag 8 januari houdt De Koninklijke Harmonie Euterpe uit Venray houdt op zondag 8 januari haar traditionele nieuwjaarscon cert. Euterpe wil hiermee haar vrienden en begunstigers bedan ken voor de support in het afgelo pen jaar en de Venrayse gemeen schap een muzikale nieuwjaarsgroet brengen. Men kan genieten van optredens van het Opleidingsorkest en het Groot Orkest van de harmonie, beide onder leiding van interim dirigent Eric Swiggers. Het oplei dingsorkest heeft een verrassend programma in petto. Zij spelen de Kinderen voor kinderen medley, de K3 medley, The Cream of Clapton en Disco lives. Na de pauze gaat het Groot Orkest ver der met het programma. Ook dat is rijkelijk gevarieerd, zoals klas sieke stukken als Largo uit Xerxes en het Ave Maria, beide gezongen door Anita Bijvoet en begeleid door de harmonie. Daarnaast speelt de harmonie Huntingdon Celebration van Philip Sparke en Granada van Lara Agustin. Deze twee werken zijn heel toeganke lijk om naar te luisteren. Uiteraard ontbreekt ook de stemmige Weense muziek niet. Het concert wordt gehouden in de theaterzaal van de Venrayse schouwburg en begint om 11.30 uur. Euterpe begint na het nieuwjaarsconcert met Mare Koninkx als nieuwe dirigent. Mare Koninkx is afkom stig uit Maasbracht, hij studeerde directie in Maastricht en heeft directielessen gevolgd. Samen met Koninkx gaat Euterpe toe werken naar de Proms welke gepland staat op 14 oktober in de Wetteling en naar een muziekcon cours in 2007 waar het niveau van Euterpe beoordeeld gaat worden. Ook binnen het bestuur van Euterpe is de samenstelling veran derd. Sinds een half jaar wordt Euterpe geleid door voorzitter, Paul Spronken. Wij wensen u een voorspoedig 2006! Het i brengt u alvast in de juiste stemming! Wil jij meewerken aan die voorspoed? Word ACTIEF in het CDA! Dan kun je uiting geven aan jouw maatschappelijke betrokkenheid en in samenwerking met anderen duidelijke standpunten uitdragen! Voor informatie en reacties kun je terecht op www.cdavenray.nl of bij Jan Loonen, tel.: 06-53389032 Als lid, raadslid en commissielid kun jij jouw stem laten gelden!

Peel en Maas | 2005 | | pagina 19