Veiligheid in
en om de school
THIiiEn
"Kinderen zijn blij met een
bal of een oud voetbalshirt"
Koester uw
monument
Fietsvierdaagse Venray
steunt de Zonnebloem
Gambia
Deze week een rijksmonu
ment,de Mathiaskerk in
Castenray. De Castenrayse St.
Mathiaskerk heeft een lange
geschiedenis achter de rug. Uit
oude geschriften blijkt dat op 23
januari 1434 in het Luikse diocees
een gewijd altaar gesticht werd
ter ere van de H. Mathias die al
eeuwenlang in Castenray vereerd
wordt. Het huidige priesterkoor
werd in 1483 tegen de toenmalige
kapel gebouwd een laat gotisch
koor met driezijdige sluiting, een
preekstoel uit 1724 en een hou
ten beeld van de H. Mathias uit de
16de eeuw. Deze kapel werd
jaren lang door Venray en Oirlo
bediend. Pas in 1922 werd
Castenray een rectoraat, en bij de
kerk werd ook een rectoraatswo
ning gebouwd. In dat jaar werd
de parochie zelfstandig. Het inwo
nersaantal groeide en daarom
werd in 1933 begonnen met de
uitbreiding van de kerk. Er kwam
een vierde travee, zijbeuken met
biechtstoelen, een kinderkapel,
een doopkapel en een sacristie.
De kerk kreeg een hoge toren met
daarnaast een traptorentje dat
naar het oksaal leidde. In 1944
werd de kerk bijna geheel ver
woest maar het historische pries
terkoor is bewaard gebleven. Men
slaagde erin om de kerk met een
vijfde gewelfvak op te bouwen en
te vergroten. De Castenrayse
toren was de eerste toren in
Limburg die na de oorlog weer
overeind stond. In 2004 heeft de
kerk een grote zeer intensieve res
tauratie ondergaan. Nieuwe dak
leien, dakgoten,en restauratie van
de drie gebrandschilderde ramen
vervaardigd dor de kunstenaar
Charles Eijck in 1951. In prachti
ge warme kleuren worden
o.a.het lijden en de dood van
Jezus Christus uitgebeeld Het
oude 15de eeuwse priesterkoor
kreeg een nieuw dak en scheuren
in muren werden hersteld. Een
prachtig kerkgebouw' dat de tand
des tijds weer voor een lange
periode kan doorstaan. Kent u
ook zo'n beeldbepalende, monu
mentale plek in Venray of een van
zijn kerkdorpen? Wilt u reageren
of wilt u een (digitale) foto ter
beschikking stellen? Die kunt u
sturen naar het secretariaat van
Stichting Venray-Monumentaal,
p/a Groene Hart 7, 5801 SX
Venray. E-mail: venraymonumen-
taal@hccnet.nl
De politie werkt samen met
gemeentes, openbaar minis
terie, bureau Halt en niet in
de laatste plaats met de mid
delbare scholen aan de veilig
heid in en om de school. Met
een groot aantal scholen zijn
de afspraken hierover vastge
legd in een convenant.
Uit een evaluatieonderzoek is
gebleken dat de invulling van de
convenanten niet overal op
dezelde manier plaatsvindt. Ook
blijkt dat de samenwerking op
een aantal scholen goed en op
andere scholen maar beperkt van
de grond is gekomen.
Aandachtspunten bij het oppak
ken van de collectieve verant
woordelijkheid van de verschil
lende partijen zijn dat elke
partner een visie dient te ontwik
kelen op de eigen rol en taken in
het kader van schoolveiligheid
en dat partners concrete afspra
ken moeten maken en elkaar aan
spreken op het nakomen ervan.
Dit komt naar voren uit het rap
port Samenscholing gewenst:
Evaluatie van de werkingsprak
tijk van convenanten veilige
school in Noord- en Midden
Limburg, geschreven door IVA-
onderzoeker J. van Haaf.
Onderzoekers van de universiteit
van Tilburg spraken op vijftien
scholen voor voortgezet onder
wijs met de schoolveiligheids-
coördinator en de contactper
soon bij de politie. Van Haaf
constateert dat in vijf gevallen
sprake is van goede, vijf keer van
voldoende en vijf keer van
beperkte samenwerking tussen
school en politie.
Goede samenwerking wordt
gekenmerkt door openheid van
de school over incidenten, een
registratie van schoolveiligheids-
incidenten en de afhandeling
hiervan en structureel onderling
contact. Scholen die een goede
samenwerkingsrelatie met de
politie onderhouden, gebruiken
htm contactpersoon soms ook als
'sparringpartner' om mogelijke
oplossingen te verzinnen voor
zorgwekkende tendensen, zoals
bijvoorbeeld polarisering tussen
groepen jongeren. Scholen die
beperkt met de politie samen
werken, geven aan niet alle inci
denten bij de politie te melden.
Hiervoor worden verschillende
redenen genoemd: de ingeslepen
zelfredzaamheid van het scholen
veld, onvrede over eerdere con
tacten met de politie, angst voor
negatieve publiciteit of het feit
dat ouders en/of school het 'niet
zo hoog op willen nemen'.
Er zijn geen harde cijfers die
aantonen dat scholen die beperkt
samenwerken met de politie
onveiliger zouden zijn dan scho
len die een goede samenwer
kingsrelatie met de politie onder
houden. Voor ouders, leerlingen
en personeel geeft het echter
wel een veilig gevoel als de
school de politie inschakelt wan
neer er een overtreding of mis
drijf gepleegd wordt. Een tweede
reden waarom openheid van
zaken goed zou zijn, is de tacti
sche en strategische bruikbaar
heid van informatie. In de huidi-,
ge praktijk wordt de registratie
van schoolveiligheidsincidenten
vaak alleen gebruikt voor dossie-
ropbouw over individuele leer
lingen. Indien consistent en met
eensluidende criteria geregis
treerd zou worden, kunnen
trends en ontwikkelingen in de
(lokale) jeugdproblematiek gesig
naleerd worden.
VERANTWOORDELIJKHEID
Naast school en politie delen
meerdere andere organisaties in
de collectieve verantwoordelijk
heid voor schoolveiligheid. In
het onderzoek is in individuele
en groepsgesprekken aandacht
besteed aan de rol van gemeen
ten, provincie, bureaus Halt,
bureaus Jeugdzorg en het
Openbaar Ministerie. Gemeenten
zijn verantwoordelijk voor open
bare orde en veiligheid alsmede
voor het gemeentelijke zorg- en
welzijnsbeleid. Er ligt een onmis
kenbare aanleiding voor gemeen
ten om in het kader van school
veiligheid de regie te voeren op
een gerichte aanpak van anti
sociaal gedrag, het stimuleren
van sociale cohesie en zelfred
zaamheid en het bevorderen van
integrale samenwerkingsverban
den, aldus de onderzoeker.
Een aantal opvallende constate
ringen uit het onderzoek is ver
der dat in een aantal gevallen
medewerkers van dezelfde orga
nisatie een verschillende opvat
ting hebben van of invulling
geven aan de taken en verant
woordelijkheden die zij in het
kader van schoolveiligheid heb
ben; de taken die convenants
partners voor zichzelf en elkaar
zien weggelegd voor een belang
rijk deel complementair zijn en
hoewel er een grote mate van
overlap is tussen wat door ande
ren verwacht wordt en de eigen
taak- en verantwoordelijkheids
opvatting van een organisatie, er
in de dagelijkse samenwerking-
spraktijk knelpunten worden
ervaren. Aandachtspunten bij de
toekomstige gezamenlijke zorg
voor schoolveiligheid zijn dan
ook visieontwikkeling en afstem
ming op handelingsniveau. De
visie van de politie op schoolvei
ligheid is gereed en wordt bin
nenkort door middel van een
brief aan de partners kenbaar
gemaakt. Andere betrokken par
tijen worden opgeroepen ook
met een visie op schoolveiligheid
te komen.
VEILIG KLIMAAT
In Noord- en Midden Limburg
is het onderwerp schoolveilig
heid al vroegtijdig opgepakt. De
eerste convenanten Veilige
School zijn in 1996 getekend. Iri
de convenanten komen school,
gemeente, politie, Openbaar
Ministerie en bureau Halt over
een gezamenlijk een veilig kli
maat in en om school te creëren.
Airconditioning?
INSTALLATIETECHNIEK
Venlo, (077) 4677000
Honderdzesentwintigste jaargang - week 36 - donderdag 8 september 2005
L EN-MAAS
studente Evelien Poels zet jeugdproject op in Gambia
Voorzitter Jan Kreutz van de
Fietsvierdaagse Venray overhan
digde dinsdag in wijkcentrum
D'n Hoender op een ludieke
manier een cheque ter waarde
van 3433,70 euro aan voorzitster
Nelly van Bakel van de afdeling
de Burggraaf van de
Zonnebloem. Het goede doel is
een initiatief van de Stichting
Fietsvierdaagse. Een vereniging
of stichting kan tijdens de popu
laire fietsvierdaagse geld inzame
len via het rad van avontuur en
tal van andere activiteiten. Dit
jaar was de Venrayse afdeling van
de Zonnebloem het goede doel
dat door de fietsvierdaagse werd
gesteund. De cheque werd over
handigd in het bijzijn van een
groot aantal gasten van de
Zonnebloem. Een deel van het
geld wordt gebruikt voor de aan
schaf van een nieuwe boot.
SPONSOREN
Verder zijn de studenten bezig
nog meer sponsoren te vinden,
zo een duurzaam project te
nnen realiseren voor de kinde-
"Er moeten daar nog «allerlei
ortterreinen en gelegenheden
rden gebouwd en aangelegd.
Oor de kinderen in deze arme lan
en is sport heel erg belangrijk,
deren die niet veel hebben, zijn
ontzettend gelukkig met een bal of
een oud voetbalshirt", aldus
Evelien Poels. De twee meiden zijn
al een keer op vakantie geweest in
Gambia en hebben toen ook het
sportcomplex bezocht. Wat
Evelien toen geweldig heeft aange
sproken, is de. solidariteit van de
kinderen onderling. "Een van de
jongetjes had een paar voetbal
schoenen gekregen. Hij was niet
eigenwijs maar deelde de schoe
nen met zijn vriendje. De ene had
de linkerschoen, de andere de
rechterschoen en de andere voet
natuurlijk bloot. Fanatiek zijn deze
twee vriendjes aan het voetballen
gegaan", aldus Evelien. Hoewel er
al veel is ingezameld, hopen de
twee studenten nog meer sportma-
terialen te kunnen inzamelen, zoals
korven, pionnen, hesjes, honkbal
knuppel, hoepels, ballen enz.
Lezers die denken het project te
kunnen helpen, kunnen mailen
met: evelienpoels@hotmail.com
Evelien en Elles gaan ter plaatse
kijken of het huidige sportpro
gramma uitgebreid kan worden en
of hun project aan een school
gekoppeld kan worden, om zo kin
deren een soort van gymles aan te
bieden. Dit is een vak dat op de
scholen niet gegeven word. Het
communiceren met deze kinderen
gaat in het Engels. De kinderen krij
gen op school ook alle vakken in
het Engels. Verder werken de twee
studentes met tekeningen en picto
grammen, vooral voor de analfabe
ten. Ze werken daarbij samen met
twee grotere organisaties, die zijn
bekend zijn met de educatieve ont
wikkeling in Afrika en de omgang
met analfabetisme,
"Onze verwachting van het pro
ject is hoog", vertelt Evelien Poels.
"We hebben namelijk een reëel
beeld op de werkelijkheid in
Gambia. Het leven en de manier
van leven is heel anders dan in
westerse landen. Daar is de instel
ling meer van: 'komt 't vandaag
niet dan morgen wel!'. Hierdoor
zal het soms flink aanpoten zijn om
dingen gedaan te krijgen, maar de
Gambianen waarderen het werk
van buitenlanders in hun land en
staan daar ook voor open. We ver
wachten dat we de volle medewer
king van de mensen daar krijgen,
en van de trainers die het team van
de stichting in Gambia versterken.
Zij kennen de kinderen, weten hoe
je met hen moet omgaan en zullen
ons ook steunen en inwerken. De
trainers hebben we afgelopen
februari ontmoet toen we op
vakantie waren in Gambia. We
hebben ze opgezocht bij het pro
ject op een militair terrein."
Ze hebben ook kennisgemaakt
met de buurt New Jeswang, waar
de kinderen en trainers leven.
Studenten van de Fontys
portacademie Tilburg gaan de
omende jaren in Gambia een
portproject opzetten en de
okale sportleiders training
even in management. De stu-
enten hopen dat het een duur-
aam project wordt dat tot in
ngte van dagen blijft bestaan,
e bedoeling is dat veel arme
deren door de deelname
n de sportprojecten een bete
re toekomst krijgen.
Evelien Poels (23) uit Meerlo ver
trekt over twee maanden met haar
mendin en studiegenoot Elles van
de Heijden (Erp) naar Gambia, om
precies te zijn naar het stadje
Serrukunda. Daar is de
Amsterdamse stichting 'Unity For
Kids' van oprichtster Anneke
Meijer al actief om kinderen via
voetbal een betere toekomst te
jgeven. "En ze blijft op zoek naar
Uitbreiding om haar doelen te
bereiken. Vandaar dat ons idee, om
meerdere sporten te realiseren,
met open armen is ontvangen",
vertelt de enthousiaste Evelien
Poels. Het voetbalproject is al uit
gebreid met een basketbal- en vol-
eybalproject, in het bijzonder ook
voor meisjes. "Want voor meisjes is
er in ieder geval niet veel aan sport
te vinden in die regio. Ondertussen
zijn er al ruim 350 kinderen lid van
de stichting en die gaan ieder
weekend met heel veel plezier lek
ker sporten."
Na groen licht te hebben gekre
gen van school, konden de twee
studentes aan het werk en de reis
en het verblijf in Gambia regelen.
'Bovendien zijn de twee studenten
momenteel sponsors aan het zoe
ten en sportmaterialen aan het
inzamelen. Dit heeft nu al zijn
'nichten afgeworpen, want
Evelien en Elles hebben al vele
Sportmaterialen mogen ontvangen,
zoals ballen, schoenen, teamshirts,
hockeysticks, tennisballen en nog
veel meer. Bovendien zijn er al
enkele inzamelingsacties gestart.
)e studentenvereniging CILG van
de Tilburgse school heeft al een bij
drage van ruim 200 euro geleverd,
(eld dat de studenten hebben inge
zameld tijdens de introductie.
Verder gaan de twee sportstuden-
fen nog een feest organiseren, in
samenwerking met deze studen
tenvereniging. En in het Brabantse
|Erp gaat Jan de Kim van de plaatse
lijk cafetaria in oktober een actie
louden. Bovendien hebben de
twee meiden via Bongartz Sport
2000 in Cuijk een groot aantal
^sportartikelen gekregen. "De acties
open als een trein. Alle sportmate-
ialen en het geld komen ten goede
aan ons sportproject", zeggen
ivelien en Elles in koor.
Evelien Poels (derde van
rechts) in Gambia. De
Afrikaanse sporters dragen T-
shirts van onder meer Feestcafé
De Koets (Venray/Deume).
Tijdens hun reis zijn ze wat beken
der geworden met de leefomge
ving waarin ze terechtkomen. Eén
conclusie hebben de twee studen
ten al getrokken: dat ze het zeker
niet op de westerse manier moeten
gaan proberen, want die werkwij
ze werkt in Gambia niet.
"Daarvoor is de eigen cultuur te
belangrijk", weet Evelien Poels.
Helaas overheerst het gebrek aan
management in Gambia, waardoor
vele projecten op de klippen
lopen. Via het stageproject hopen
de twee studenten daarom ook een
beetje management in te kunnen
brengen in het sportproject, om zo
toch duurzaamheid op te bouwen.
"Zodat we over vijf jaar daar terug
kunnen komen en kunnen zeggen:
'Kijk, dat hebben wij nou opge
zet!', dat zou erg gaaf zijn.
We willen in de komende jaren
het project ook gebruiken om
andere stagiaires naar Gambia te
halen, die dan weer nieuwe impul
sen kunnen geven aan het project.
Onze taak zal dan het coördineren
worden. Maar dat is iets voor de
toekomst!"
Gambia is een land in
Afrika dat grenst aan Senegal
en de Atlantische Oceaan. Het
is de kleinste staat van Afrika.
Het dwergstaatje is een van de
armste landen Van het zwarte
contingent. Het land bestaat
uit een tamelijk smalle strook
langs de Gambia-rivier (250
kilometer). Gambia is 11.300
km2 (Nederland is ruim drie
keer groter met 40,844 km2)
en er wonen 1,5 miljoen men
sen. Negentig procent is isla
miet, negen procent christen.
Gambia heeft geen minerale -
of ander natuurlijke rijkdommen.
Vijfenzeventig procent van de
bevolking leeft van landbouw en
veeteelt. Daarnaast is er wat klei
ne industrie - hoofdzakelijk het
verwerken van pinda's, vis en
huiden. Het toerisme neemt snel
in belang toe. Naast toeristen die
voor zon, zee -de mooiste stran
den van Afrika!- en seks komen,
reizen vogelaars naar Gambia, en
verder Amerikanen die afstam
men van Afrikaanse slaven en die
in het land hun afkomst komen
zoeken. De werkloosheid is erg
hoog.
