wordt tijd voor een groot feestje" Versterkt Oostrum kijkt iiaar boven Sportspecial '05-'06 "Piet Philipsen is de beste Ven ray se voetballer ooit" Tom Theeuwen (17) vertrekt, Tim Klemans (18) terug Paspoort vrouwen SV Meerlo Paspoort vrouwen Oostrum Donderdag 1 september 2005 - Pagina 27 giniEX KM MAAS Voetbalsters Meerlo willen eindelijk weer eens promoveren Na afloop van iedere wed- trijd bouwen de voetbalsters an SV Meerlo een klein feest- Maar leidster Angelique usters-van Dijck wacht al iren op een groot feestje. "We rjllen dit seizoen eindelijk Ens promoveren. Na vier jaar iet niet' moet het dit seizoen iet wel' worden." Meerlo is En^ aan de vierde klasse, al fordt die missie in de n -rfabantse poule extra lastig. Brabantse teams zijn fysiek '{erker. Daar hebben we moei- renimee." lege* jaar geleden degradeerde SV voorLrlo uit de vierde klasse, waar- t hel. vier seizoenen volgden waarin entojj voetbalsters voortdurend in de zoujp drie eindigden. Maar telkens s votfeg een andere ploeg met de titel ronton de haal. En dat is Meerlo llénjgenlijk wel beu: dit seizoen 'e8 dfoet het kampioenschap worden izoeilnnengehaald. Maar dan zal eelsijeerlo ook tegen de 'kleintjes' de fijinten moeten pakken. "Vorig htar Werd Quick Boys kampioen, een^ij wonnen thuis van Quick en mij Srloren het uitduel. Maar Quick werd kampioen omdat die kujoeg amper punten verspeelde in ste 1^ overige wedstrijden, en wij %l. Of we verloren onnodig en g$pt, of we bleven steken op een hteilyijkspel. Als we kampioen wil- i wejn worden, dan zullen we niet 's tejeen van de topploegen, maar el b$k van de mindere goden moe- - grc^i winnen. Kwalitatief gezien de %en we in de vierde klasse -n vjois." II Angelique Custers-van Dijck ■5) kan de krachtsverhoudingen i de poule van Meerlo nog moei- k inschatten. "We zijn dit sei- >en ingedeeld in een Brabantse |ule. Dat betekent fysiek sterke genstanders. Voor de teams die •:wél ken, hoeven we niet onder ats ifdoen." SV Meerlo is nagenoeg intact reis i- gebleven. Eén speelster is gestopt, één speelster kan komend seizoen haar werk niet combineren met het voetballen. "En we hebben er een linkspoot bij. Verder is het team hetzelfde gebleven." Nieuw is trainer Peter Ernst uit Sevenum. "Hij heeft eerder de voetbalsters van RKDEV en Sparta getraind, dus hij heeft de nodige ervaring met vrouwenvoetbal. Dat is een belangrijk pluspunt." STREEKTEAM Angelique Custers-van Dijck stopte zeven jaar geleden vanwe ge een heupblessure met voetbal len. Sindsdien is ze begeleidster van het vrouwenteam. "We begon nen tien jaar geleden met hoofdza kelijk meisjes en vrouwen uit Meerlo. Nu voetballen er negen speelsters uit Meerlo en negen speelster uit de omliggende kerk dorpen. Door de jaren heen zijn er speelsters van andere teams en uit andere dorpen naar Meerlo over gestapt. Bij ons voetballen vrou wen die eerder voor SSS en Venray uitkwamen, en vrouwen die onder meer in Tienray, Swolgen en Geysteren wonen. Wij hebben een streekteam met een sterk Meerlose inbreng." Zorgpunt is de moeizame aan was van jeugdige speelsters. Custers-van Dijck heeft haar hoop gevestigd op de fusie van Meerlo en Wanssum. "De voetbalclubs zijn opgegaan in een nieuwe ver eniging. Wellicht dat er meisjes en vrouwen in Wanssum zijn die er iets voor voelen om te gaan voet ballen. Want per slot van rekening is het nu één vereniging gewor den. Ze zijn in ieder geval van harte welkom. Wij willen graag hogerop en het vrouwenvoetbal verder uitbouwen en verbeteren." Angelique Custers-van Dijck begeleidt de dames al zeven jaar. Niveau: vijfde klasse Doelstelling: promotie Trainer: Peter Ernst Selectie: Milou Christians, Wilmie van Dijck, Lonneke van Eist, Patty Ewalds, Iris Gielen, Nienke Gooren, Kim Gruntjens, Tessa Hendrix, Jessie Jacobs, EUie Janssen-Sijmons, Anouk Kleeven, Nicole Mooren, Eef Pingen, Sanne van Rijswick, Marieke Rongen, Sonja Verlinden-Dings, Jolijn Wagemans, Sylvia van de Water. *jpren Cremers hoopt over twee jaar samen met haar dochter Seray te voetballen Amd mm Bij Venray grossierde Caren remers in het eerste deel in haar voetballeven in :els, promoties, bekerwinst l toernooizeges. In de herfst in haar carrière staat ze met voetbalsters van Oostrum zeven seizoenen met lege inden. Geen kampioen- hap, geen promotie, geen ijs. Maar wel veel plezier en {spanning. Caren Cremers 6b) hoopt over drie seizoe- te stoppen als een lang- [koesterde wens in vervul- is gegaan: samen met r dochter Seray (13) in de Mdmacht van Oostrum lethallen. Of dat in de laag er klasse zal zijn, is de vraag, nt Oostrum heeft zich ver- ^rkt met Jessie Pelzer en onne Verhoeven, twee :elsters die van Venray ferkwamen. "We zijn niet psloos voor een plek in de [venste helft van de rang- Garen Cremers is net terug een oefenwedstrijd. Tegen St. Jozef uit Deurne won itrum met 5-2. Cremers speci als keeper.... De doelvrouw Oostrum liet verstek gaan en imers had er geen problemen om onder de lat te staan. Te :r omdat ze doorgaans hoog- maar één helft voetbalt. ben niet meer de jongste", nlacht ze. "Ik merk aan mijn dat ik meer rust nodig heb en een hele wedstrijd niet meer iioud. Ik ben erg blessurege- -lig, maar dankzij mijn per- mlijke verzorger ben ik nog :ds aan het voetballen. We an dit seizoen twee keer per ïek trainen. Ik denk dat ik door jn werk om de week maar één er extra kan meetrainen, en vind ik jammer. Want juist extra trainingen zijn goed or mij: dan kom ik beter in het me en word ik conditioneel uelijk sterker en minder bles- egevoelig. Met één training n plT week kan ik geen hele wed- jd meer spelen." 11 en RESERVEPOULE in 1 laren Cremers speelt al zeven Nai zoenen met Oostrum in de i, M de klasse, het laagste niveau. Lil) dat was even wennen voor kelfli mers, die bij Venray tien jaar Nilldg de successen aan elkaar 7 Kutg. Dat ze bij Oostrum ging irliefetballen, achtte ze lange tijd Iml gesloten. "Toen ik naar Loe strum verhuisde, was ik topt met voetballen. Ik had l drie kleine kindjes die veel ener gie opslokten, en zeker de ver plichtingen die met voetbal samenhangen was ik beu. Mijn werk liet het ook niet toe om regelmatig te trainen en te voet ballen. Toch stond Oostrum al vrij snel op de stoep: of ik geen zin had om te komen voetballen bij die club. In eerste instantie wees ik dat verzoek af: ik wilde de zondag vrijhouden. Toen Oostrum na een paar jaar trainen begon met competitie spelen, bleek al snel dat er een tekort aan speelsters was. Dat vond ik erg sneu, waarna ik vervolgens een aantal keren heb'uitgeholpen'. Ik belandde in de reservepoule: als de ploeg te weinig speelsters had, mocht Oostrum me bellen. Maar ik merkte dat ik steeds meer plezier kreeg in de keren dat ik voetbalde. Ik baalde als het team met genoeg speelsters was waardoor ik niet mee hoefde te spelen. Uiteindelijk ben ik vol waardig lid geworden waardoor ik iedere wedstrijd mee mag voetballen, als het kan." MENTALE VLAK Dat Oostrum nog steeds in de vijfde klasse bivakkeert, heeft volgens Caren Cremers voor een belangrijk deel te maken met de krappe selectie. "We beginnen ieder seizoen met zeventien, achttien speelsters. Dat lijkt vol doende, maar de praktijk wijst uit dat we gaandeweg het sei- Harrie Tonen: zestig jaar clubliefde Jonge talenten krijgen kans bij SV United Caren (r) en Seray Cremers: voetbalsters in hart en nieren. altijd. Die ambitie wordt mede gevoed door een langgekoester de wens: samen met dochter Seray in de hoofdmacht van Oostrum voetballen. "Seray is 13 jaar en speelt in de D-jeugd. Over twee jaar mag ze met de dames mee voetballen. Dat lijkt me geweldig. Dan hoop ik nog een seizoen met haar samen te kun nen voetballen en vervolgens zet ik er een punt achter. Een mooi moment om te stoppen." Niveau: vijfde klasse Doelstelling: bovenin mee draaien Trainer: Gerrit Broeren Selectie: Petra Arts, Caren Cremers, Brandy van Dijck, Susan Frederix, Loes Heidens, Geertje de Kleijn, Anneke Langenkamp, Elke Einders, Petra Litjens, Jacomijn Megens, Chantal Mülders, Jessie Pelzer, Judith Poels, Ruby Pothoven, Kim Theeuwen, Yvonne Verhoeven, Stephanie v/d Wijst. Precies 126 leden telde SV Venray na de oprichting in 1945. Zestig jaar later is Harrie Tonen (77) hoogstwaarschijn lijk het enige lid van het aller eerste uur dat nog in leven is. Onlangs bij het zestigjarig jubileumfeest werd het erelid gehuldigd omdat hij zich al die jaren heeft ingezet als vrijwil liger. Er zijn weinig taken bin nen de vereniging die de club man niét heeft gedaan. Als zijn gezondheid het toelaat, staat hij ook komend seizoen weer bij de entree op sportpark De Wieën. Op de kleine werkkamer in zijn woning aan de Prins Bernhardstraat prijkt hét clubar chief van SV Venray. Ontelbare uren besteedde Harrie Tonen aan het knippen en inplakken van dui zenden artikelen. In 1968, hij was toen elftalleider van Venray 1, begon hij aan zijn 'levenswerk'. Tot 2002 ontsnapte geen enkel krantenbericht over SV Venray aan zijn aandacht. Keurig inge plakt in bijna honderd zwarte ringbanden is over een periode van 34 jaar de complete clubhisto rie vastgelegd. Toch is hij van huis uit geen archivaris of boekhou der. "Nee, ik ben stucadoor van beroep. Ik heb 35 jaar bij de tech nische dienst van St. Anna gewerkt." Maar hij heeft nog véél meer. Hij staat op en pakt een fotoboek van de plank. Honderden foto's uit de prehistorie van voetballend Venray heeft hij verzameld. De vele zwartwitte teamfoto's uit het begin van de vorige eeuw zijn vrij wel allemaal voorzien van namen. "Veel foto's heb ik in de loop der jaren gekregen. Het heeft me heel wat tijd gekost om alle namen te achterhalen." Het zijn unieke documenten van vergeten voetbalclubs als DAW, VW, Albatros, DSO, De Valk en Servatius uit de eerste helft van de vorige eeuw. Uit de laatste twee clubs is op 26 maart 1945 SV Venray ontstaan. In de oorlogsjaren vochten De Valk en Servatius, die beide uit kwamen in de derde klasse, heel wat verbeten derby's uit. De twee voorlopers van SV Venray gaven elkaar weinig of niets toe. "Er kwam ontzettend veel publiek op af. Het ging er altijd hard aan toe. Servatius beschikte op het insti tuut over een prachtig veld. Het terrein van De Valk was verschrik kelijk slecht. Vooral als er paarden overheen gelopen hadden, was er bijna niet op te voetballen." VOLKSJONGEN Als echte Venrayse jongen werd Harrie Tonen lid van De Valk, dé Venrayse volksclub. Servatius bestond aanvankelijk uit werknemers van het instituut. Maar de club werd steeds meer een vreémdelingenlegioen. "We noemden ze de 'shagboys'. Want voor een paar pakjes shag werden spelers omgekocht om bij Servatius te komen voetballen. Rookwaar was vlak na de oorlog bijna niet te krijgen. Maar op Servaas hadden ze alles. Die had den 'gerei zat'", weet Tonen nog. Het fijnere voetbal werd door Servatius gespeeld. Terwijl De zoen telkens in personele proble men komen door blessures. Aan het eind van de competitie zijn we blij als we nog een volledig team op de been kunnen bren gen. Dat kost ons ieder seizoen punten." Ook nu begint Oostrum met een selectie van zeventien speel sters aan de competitie. De ploeg kent twee nieuwe gezichten: Jessie Pelzer en Yvonne Verhoeven. Twee goede voetbal sters die afkomstig zijn van Venray. "Een flinke versterking voor ons", beaamt Cremers. "Ze brengen routine en kwaliteit mee. En ze zijn ook op het men tale vlak belangrijk voor ons. Dat hebben we dit seizoen wel nodig. We zijn in de Brabantse poule ingedeeld en dat betekent dat we een fysiek pittig seizoen krijgen. Dat vergt ook mentaal veel van de groep en daarin kun nen Jessie en Yvonne een belang rijke meerwaarde hebben." De komst van het tweetal van Venray sterkt Caren Cremers in de opvatting dat er voor Oostrum meer inzit dan een anonieme plek in de middenmoot. "We kunnen bovenin meedraaien. Daar hebben we de kwaliteit en de ambitie voor." WENS Ambitie om, ondanks haar leef tijd, verder te gaan met voetbal len, heeft Caren Cremers nog De jeugdafdelingen van Meerlo en Wanssum gaan onder de vlag van SV United hun zesde gezamenlijke sei zoen in. In de eerste selectie van trainer Hans Winkelhag hebben al een handvol voet baltalenten een plek verwor ven. Tom Theeuwen (17) uit Wanssum zou er ook zeker bij hebben gezeten, maar hij koos voor Volharding Al. Meerlonaar Tim Klemans (18) keert daarentegen terug na een eenjarig avontuur in Venray Al. Tom Theeuwen was afgelopen seizoen dé ontdekking in Wanssum 1Als B-speler draaide hij er moeiteloos mee en groeide in korte tijd zelfs uit tot een van de uitblinkers. Aan het eind van het seizoen werd hij benaderd door Volharding. Het Al-elftal was kampioen geworden en gepromoveerd naar de landelijke tweede divisie. "Ze hebben me gebeld en ik heb er een paar keer meegetraind", zegt Theeuwen. "Het is me er goed bevallen, want ik kende er al een paar spelers. Ik mag nog twee jaar in de jeugd voetballen en krijg nu de kans op een hoger niveau te gaan spelen." De talentvolle Wanssummer weet dat Volharding Al het heel lastig gaat krijgen op een hoger plan. Van het kampioensteam gingen negen spelers over naar de senioren. "Er zijn er nog vijf overgebleven van de Al van vorig jaar. Er is nog een jongen uit Siebengewald bij gekomen en de rest komt uit de BI. Het zal zwaar worden in de tweede divi sie. Als we erin blijven hebben we het heel knap gedaan." Tom Theeuwen weet nog niet waar straks zijn voetbaltoekomst ligt. "Ik wil de komende twee jaar in de A-jeugd volmaken en dan zie ik wel waar ik in de seni oren ga spelen." Tim Klemans brak twee jaar geleden als zestienjarige door in het eerste elftal van Meerlo. Na zijn debuutjaar werd hij gevraagd door SV Venray voor de Al dat in de derde divisie uitkomt. "Het is me eerlijk gezegd tegengevallen in Venray. Als spits heb ik niet veel gescoord en ik heb ook een blessure gehad", zegt Klemans die al vroeg wist dat hij na één jaar zou terugkeren. "Vooral omdat SV United er nu is. In de jeugd heb ik ook met jongens uit Wanssum samen gevoetbald. Zoals Stef Francken, Freddy van den Munckhof en Björn Poels. Het is leuk dat we nu samen bij het eerste elftal zitten." Tim Klemans behaalde onlangs zijn gymnasiumdiploma op het Raayland College. Hij gaat inter national business studeren in Tilburg. "Ik heb er al een kamer, maar ik kom één keer per week op en neer om te trainen. Ik ben blij dat ik weer terug ben. Alhoewel er in de derde divisie technisch beter gespeeld wordt. Bij de senioren is het vooral fysiek zwaarder." Op 12 mei 1968 wordt Venray kampioen in de derde klasse. Staand v.l.n.r.: Harrie Tonen (verzorger), Pierre Lenssen vlaggerHarrie Coppus, Toon Janssen, Fun Coppus, Sjang Siebers, Broer van Bergen, Ton Arts, Marcel Schwachöfer, Paul Schmeitz, Jan Verbakei, Joep Arts, Cor van de Molengraft (trainer) en Nol Verberkt (leider). Zittend v.l.n.r.: Wim Peters, Leo Clephas, Wiel Peeters, Piet Vollenberg en Joop de Klerk. Beerendonk en Ruud Wouters. Het kampioenschap in de hoofd klasse in 1989 is ook voor hem hét hoogtepunt. "Toen stonden er nog meer dan tweeduizend men sen langs de lijn. Nu zijn er soms nog maar vijftig betalende toe schouwers. Daar we moeten we dan een hele middag voor aan de kassa staan. Vroeger kwam die binnen vijf minuten voorbij." Hij ziet de laatste tijd alleen nog maar de thuiswedstrijden. "Toen ik nog een auto had, reed ik Venray overal achterna. Ik ging zelfs naar Halsteren en Vlissingen." Harrie Tonen betreurt het dat hij vanwege zijn gezondheid een paar jaar geleden zijn archiefwerk moest neerleggen. "Ik kreeg te horen dat ik kanker had. Het secuur uitknippen en inplakken ging me steeds moeilijker af. Het is jammer dat niemand het werk voortzet. Wat ik later met al die boeken doe? Eigenlijk horen ze bij SV Venray thuis. Maar toch zal ik ze daar niet neerzetten. Want dan weet ik wel hoe het gaat. Mensen nemen er foto's uit en binnen de kortste keren is er niets meer van over. Nee, ik denk dat het bij het gemeentearchief het beste op zijn plaats is." Praten over het wel en wee van SV Venray doet hij graag. Maar er zijn nog weinig leeftijdgenoten met wie hij zijn voetbalkennis en nostalgische gevoelens kan delen. "De meeste generatiegenoten zie je nooit meer. Of ze zijn overle den of ze komen niet meer op het voetbalveld. Bij de jaarvergade ring moet ik naar een stoel zoe ken waar ik nog wat oude beken den tref. Als ik over het voetbal van vroeger begin, dan haken de meesten af. Ook bijna niemand heeft iets bewaard. En als ze iets bewaard hebben, dan is het niet meer dan 'knommel'. En bij de jeugd hoef je helemaal niet met verhalen uit de begintijd aan te komen. Dat mis ik best wel. Dat er bijna niemand meer is waar mee je oude herinneringen kunt ophalen." Valk met Schellen, Van den Heuvel, Arts en Philipsen het meer van strijd en inzet moest hebben. Die botsende speelstijlen zorgden voor amusante derby's. De Valk speelde zijn thuiswed strijden aan de Leunseweg. Naast de Paterskerk tegenover het hui dige politiebureau. De oorlog dreef de rivalen in eikaars armen. Volgens Harrie Tonen is na de oprichting van SV Venray de rivaliteit snel verdwe nen. In het allereerste jaar in 1946 greep Venray de titel in de derde klasse. Tonen zoekt de kam pioensfoto op en weet nog van iedere speler of hij van Servatius of van De Valk kwam. "Het was ongeveer gelijk verdeeld. Vanaf het begin heeft het onderling goed geklikt. Maar er was in die tijd ook helemaal niets." Zo speel de Venray in de eerste jaren niet eens in het rood. Het shirt was wit omdat iedereen wel een wit hemd in de kast had liggen. JEUGDAFDELING Toen Harrie Tonen op zijn vijf tiende ging voetballen bij De Valk had de club nog geen jeugdafde ling. Hij kwam in een lager senio renelftal terecht. "Dan moesten we met de fiets naar Ysselsteyn of Griendtsveen. Zwart van de mod der stapten we na de wedstrijd van het veld. We moesten zo weer naar huis, want kleedlokalen waren er toen nog niet." Al snel werd hij actief binnen de club. Hij behaalde in 1964 een trainersdiploma en trainde jaren lang de lagere elftallen. Ook heeft hij met zijn echtgenote Antoinette vele jaren de kantine gerund. "Het begon in een noodgebouw bij Jep Kersten aan de Oostsingel. Later kwam de kantine op het Servaas terrein. En we hebben ook nog de verhuizing in 1977 naar De Boggerd meegemaakt." Hij was trainer, jeugdleider, grens rechter, elftalleider en materialen- man. "Samen met Wim van Tits heb ik jarenlang alle voetbal schoenen van de selectiespelers gepoetst. Dat was in de jaren zeventig. Dr. Sonneville van St. Anna was bestuurslid en hij vond dat wij als materialenbeheerders dat moesten doen. Zondag na de wedstrijd lieten de spelers hun schoenen in het kleedlokaal ach ter en dan moesten we ze alle maal schoonmaken. Nee, leuk werk was het zeker niet. Maar het werd je opgedragen." BESTE VOETBALLER "Piet Philipsen is de beste Venrayse voetballer ooit", vindt Tonen. "Piet kon met iedereen omgaan en was zowel tactisch als technisch heel sterk." Als beste trainers noemt hij Leo Harrie Tonen praatgraag over het heden en verleden van SV Venray.

Peel en Maas | 2005 | | pagina 27