Wnt
Koester uw
monument
[(inderen lopen voor kinderen op Kiribati
'Op zondag zijn we altijd thuis, dan
tomen de kinderen"
'i
w
m
Woningbrandje
PagirJ
Honderdzesentwintigste jaargang - week 24 - donderdag 16 juni 2005
EL EN-MAAS
o o
ouden bruidspaar Piet en Laura Deters
vHË*T
urv5
'iet en Laura Deters-Koppens uit
iteyn vieren op woensdag 22 juni
feit dat zij op de kop af precies vijf
jaar geleden in het huwelijksbootje
ipten. Om 15.00 uur is er een heilige
in de Odakerk, van 17.30 tot 19-00
een receptie in zaal Roelanzia en
iluitend een besloten feest voor
ie en vrienden,
iet Deters (77 jaar) uit Ysselsteyn en
Koppens (73) uit Zeilberg leerden
ir kennen tijdens een bruiloft in
Isteyn. Een zus van Laura trouwde met
van Asten en tijdens de feestelijkhe-
specldq Piet Deters, zoals hij later zo
zou doen, in een orkestje op accor-
"De vonk sprong meteen over", lacht
a, Maar de tijden in de jaren vijftig
:n niet te vergelijken met nu. Waar nu
jongen van vijftien jaar rustig met zijn
iendinnetje binnen komt stappen, was
destijds voor veel ouders taboe. ""Ik
is toen zestien, de jongste van negen
cisjes", zegt Laura, "en mijn ouders waren
g streng. Piet kwam niet bij ons binnen."
er jaar lang was het Vredeskapelletje in
lurne de geheime ontmoetingsplaats van
it verliefde stelletje. Een jaar voordat ze
eindelijk zouden gaan trouwen, liep de
rkering spaak. "Misschien lag het er wel
n dat we alles stiekem moesten doen",
rklaart Piet de stukgelopen relatie. Maar
hte liefde roest niet, dus ook niet bij
ura en Piet. Toen zij elkaar op de kermis
in Ysselsteyn opnieuw ontmoetten, sloeg
de vlam opnieuw over. Nu voorgoed. Een
jaar later, op 22 juni 1953, de verjaardag
van de bruid, trouwden zij uiteindelijk.
Niet lang na de bruiloft trokken ze in hun
nieuwbouwwoning aan de Ysselsteynse-
weg, het huis waar ze nu nog steeds lief en
leed delen. "Maar het zag er toen heel
anders uit", lacht Piet, "Hier stonden enkele
huizen, de rest was een groot weiland. Er
was zelfs geen verharde weg. Ysselsteyn
was destijds nog maar een gatPiet en
Laura kregen al snel kinderen. Het werden
er uiteindelijk vier, Riekie, Ger, Maria en
Jean. Ze zijn inmiddels ook trotse grootou
ders van acht kleinkinderen, zeven jongens
en meisjes en eerlijk verdeeld over hun vier
kinderen.
Piet Deters was loonwerker, maar begon
in 1953 bij de Boerenbond in Ysselsteyn.
Daar werkte hij 37 jaar voordat hij op 60-
jarige leeftijd in de VUT ging. Zijn vrouw
Laura zorgde voor de opvoeding van de
kinderen, maar had daarnaast een naaiate
lier aan huis. "Ik heb heel wat bruidsjurken
genaaid. Soms was ik nachtenlang aan het
werk. Maar van de ene op de andere dag
hield ik het voor gezien. Ik was er helemaal
op afgeknapt en ben gestopt. Om toch iets
om handen te hebben, ben champignons
gaan plukken."
Piet Deters was een bedrijvig baasje in de
Ysselsteynse gemeenschap. Muziek was en
is nog steeds zijn leven. En dan vooral zijn
lievelingsinstrument, de accordeon. Hij
speelde, alleen of in een orkest, in de kerk,
tijdens bruiloften en partijen. Nu begeleidt
hij nog steeds het ouderenkoor in
Ysselsteyn/Vredepeel en maakt hij deel uit
van De Smelebrothers, waarvan de jongste
muzikant 65 jaar is en de oudste 85. De
band presenteerde rond de kerstdagen van
2004 zelfs, nog een nieuwe cd. "Dat is zo
leüfe^Het is fantastisch om mCns«Hnct
muzieK&p te beuren. Zo speel ik éenkeer
per maand in verpleeghuis De Elzenhorst in
Horst. Het is prachtig om te zien hoe de
mensen dan genieten bij het rolstoeldan-
sen." De Hollandse meezingers zoals De
Wijde Molen, De Witte Duif, Of de Klokken
van Arnemuiden behoren tot zijn favorie
ten, maar ook nummers van deze tijd, zoals
Geneet van het laeve, hebben zijn attentie.
Hij maakte maar liefst 53 jaar deel uit van
fanfare De Peelklank, 39 jaar van De
Smeleblaozers en 30 jaar van het kinder
koor. Voor zijn verdiensten op muzikaal
gebied werd hij koninklijk onderscheiden
en kreeg hij de waarderingstrofee van de
plaatselijke carnavalsvereniging, de
Reuzekluut. "Mijn vrouw heeft altijd voor
100 procent achter mij gestaan. Anders had
ik dat nooit kunnen doen. Ze heeft altijd de
-
MUZIEK zorg gehad over onze kinderen." "En ze zijn
allemaal groot geworden", vult een stralen
de echtgenote aan.
GENIETEN
Toch waren er ook mindere tijden. Zo
kreeg Laura Deters zes jaar geleden een
hartinfarct, haar man kreeg afgelopen win
ter een nieuwe hartklep. "Maar we zijn er
allebei heel goed bovenop gekomen", ziet
Laura Deters de zonnige zijde van het leven
in. Ze proberen dan ook zoveel mogelijk
van het leven te genieten. De vrouw des
huiaes.kfift zich uit in haar hobby's kaarten
ïSSkWen wandelen. Zo loopt ze iedere
morgen de ringweg van 3,5 kilometer.
Manlief blijft intussen actief in de muziek.
Een hobby delen ze fanatiek. De achter het
huis gelegen tuin. Een tijdrovend juweeltje.
"Het eerste wat ik 's morgens doe, is door
de tuin en de kas lopen. Dan haal ik links
en rechts wat bloemetjes of onkruid weg.
Ik geniet met volle teugen als de vogeltjes
hier broeden. Ik volg ze dan ook altijd om
te kijken waar ze naar toe vliegen. Dat vind
ik prachtig."
De familieband is hecht. Of het nu vader
dag is, of moederdag, of verjaardagen, alle
kinderen komen dan op bezoek. Zoals ze
ook iedere zondag even binnen komen
wippen. "Als ze komen, met of zonder
kleinkinderen, genieten we. Iedere keer
opnieuw", klinkt het bijna in koor. "Op
zondag zijn we dan ook altijd thuis."
Deze week de St. Antonius-
kapel, in de volksmond de
Veltumse kapel genoemd. Een
rijksmonument aan de Hoebert-
weg in Venray omgeven door
boerderijen, woonhuizen en oude
bomen. Deze kapel heeft een rijke
historie die teruggaat tot de fran-
kische tijd waar de naam Veltum
in 1239 in de geschreven
geschiedenis voorkomt. In 1625
bouwde men op het binnenplein
temidden van de toen aanwezige
tientallen grote en kleine boerde
rijen een kapel. Eerst het kleine
halfronde koor uit ijzer oersteen
en later, in 1681, het bredere
schip dat opgetrokken werd uit
baksteen. In de muurankers ziet u
het nog het jaartal. De mooie half
ronde ramen met glas en lood en
het mestelwerk met een stenen
fries en ingemetselde versieringen
boven de rondingen van de
ramen. Het dak bedekt met lei
steen en een mooi torentje met
klok. De kapel werd toegewijd
aan St. Antonius Abt, patroonheili
ge tegen veeziekten. Vroeger wer
den er op 17 januari varkenskop
pen bij opbod verkocht. Deze
traditie is er nog in de dorpen
Ayen en St. Anthonis. Tot het
kapelinterieur behoorde ook een
staande St. Anna ten Drièen,
prachtige uitgevoerde misboeken
en koperwerk. Uit veiligheids
overweging worden al deze voor
werpen elders bewaard. Lange
tijd heeft de zolder van de kapel
dienst gedaan als korenzolder
voor de boeren. Bij de eerste res
tauratie in 1900 werd de zolder
verdieping weggebroken. In de
westzijde van de kapel is het zol
derluik nog zichtbaar. Tijdens de
bezetting namen de Duitsers het
60 kg zwaarwegende klokje mee.
Deze werd in 1948 vervangen
door een kleiner exemplaar van
32 kilo.De kapel werd in 1958
weer grondig gerestaureerd en
werden er wekelijks missen opge
dragen. In de zestiger jaren is men
w-" t-i) tuvaai vjv_ nA-inua ui uai UUU1L tvlilil
hemaweek op basisschool Maria in Oirlo in teken koraaleiland
hiermee gestopt en veel later
heeft de kapel in dienst gestaan
voor de Hervormde gemeen
schap. Enkele jaren geleden heeft
de gemeente de kapel weer over
genomen. Nu wordt deze weer
gebruikt voor het sluiten van ker
kelijke huwelijken, waarmee een
nieuwe bestemming is gevonden
voor deze prachtige kapel, dat al
eeuwenlang het geestelijk middel
punt was van het oorspronkelijke
Veltum, een waardevol, en duide
lijk herkenbare plek. Ook deze
keer weer 'geloven in monumen
ten' in het religieus erfgoed.
Kent u ook zo'n beeldbepalen
de, monumentale plek in Venray
of een van haar kerkdorpen? Wilt
u reageren of wilt u een (digitale)
foto ter beschikking stellen? Die
kunt u sturen naar het secretari
aat,van Stichting Venray
Monumentaal, p/a Groene Hart 7,
5801 SX Venray. E-mail:
venraymonimientaal@hccnet.nl
»0p basisschool Maria in
ioüö werd het lesrooster deze
ttk ingekleurd met projec-
n over de cultuur en natuur
)Q Kiribati (uitspreken als:
flbass). Directrice Paulien
i *gers van basisschool Maria
'samen met haar man een
I ntal weken ontwikkelings
lij gaan verrichten op het
koraaleiland in de Stille
Oceaan. Met de sponsorloop
als afsluiting van de projec-
tweek zullen kinderen don
derdag al rennend geld inza
melen voor de kinderen van
Kiribati. Het geld zal worden
gebruikt om de leraren op een
school voor gehandicapte kin
deren op Kiribati een week
lang cursus te geven over het
onderwerp 'lange termijn les
geven'.
Een oude wens gaat in vervul
ling als drieëneenhalf jaar geleden
directrice Paulien Hagers en haar
man als ontwikkelingswerker
worden uitgezonden door het
Volunteer Services Overseas
(VSO). Beiden werken anderhalf
jaar op het maanvormige koraalei
land Kiribati, waar de blanke
mens een uitzondering vormt.
"Het was een enorme stap, maar
hét juiste moment in ons leven.
De kinderen waren uit huis, we
zaten in rustig vaarwater, dus we
durfden de sprong in het diepe
wel aan. Ik ben zelf gaan werken
als directrice van een school voor
gehandicapte kinderen. De gel
den voor zo'n school komen uit
particuliere initiatieven en vooral
via het buitenland. De leraren zijn
bijna allemaal vrijwilligers zonder
opleiding, die vaak voortborduren
op hun eigen levenservaringen
met gehandicapte kinderen. Het
opzetten van lesmateriaal was één
van de doelen. Ook brachten we
in kaart hoe we het al aanwezige
materiaal konden gebruiken. De
beroepsbagage uit Nederland was
een enorme meerwaarde. De
mensen op het eiland willen heel
graag iets toevoegen, maar heb
ben moeite om de westerse mens
als aanjager te accepteren.
Daarom hebben we een andere
aanpak oftewel een andere
insteek moeten bedenken. De toe
gankelijkheid naar de leraren heb
ben we gezocht, en we zijn meer
uitgegaan van de mogelijkheden
van de' mensen. Zij leven bij de
dag, bijna bij de minuut, dus we
hebben eerst ingangen via deze
weg gezocht en zijn zo stapje
voor stapje verder gegaan. De vol
doening en de tevredenheid die je
vervolgens van de mensen krijgt,
ga je dan zelf voelen en dat is
geweldig. Het contact met de lera
ren hebben we gehouden. Het
contact verloopt via e-mail naar
een persoon die dit weer aanle
vert aan de leraren op school. Zij
schrijven hun antwoord in brief
vorm. De contactpersoon zorgt er
dan weer voor dat wij het via e-
mail krijgen. Een half jaar geleden
ontstond het idee om terug te
gaan. Het balletje begint dan te
rollen en de projectweek met
sponsorloop op school is het
eindresultaat,"
HARTVERWARMEND
De projectweek begon maan
dag met een dansopvoering uit de
streken van het koraaleiland.
"Hartverwarmend en ontroerend
om de kinderen zo enthousiast te
zien. Ik denk dat doordat ik zelf
aan de dansopvoering heb deelge
nomen, het voor de kinderen nog
meer gaat leven. Ze weten dat ik
daar al ben geweest en dat ik in
december terugga voor het geven
van de cursus. De dansvoorstel
ling was een opwarmertje. Het
liet zien dat dans een manier is
om samen dingen te vieren en
hoe mensen op Kiribati hun dank
baarheid tonen."
De maandagmiddag stond in
het teken van een diavoorstelling
over het leven op het eiland.
Vooral onderwerpen als school,
ouders, natuur en de problemen
die kinderen daar tegenkomen,
kwamen ter sprake. De man van
Paulien Hagers heeft een CD-rom
gemaakt met foto's en informatie
over de cultuur en natuur van het
eiland. Op de computer kunnen
de kinderen van basisschool Maria
met zoekopdrachten veel te
weten komen over het leven van
kinderen op Kiribati. Met knutse-
lopdrachten met natuurlijke mate
rialen, die ook te krijgen zijn op
het koraaleiland, om zelf stukjes
te maken. Op donderdagmiddag
was er een quiz voor de kinderen
als toetsingmoment om te kijken
wat ze allemaal hebben geleerd.
De afsluiting is de sponsorloop
met start- en eindpunt basisschool
Maria, georganiseerd door de
scouting. De kinderen hebben
met hun sponsorkaarten hun
rondjes kunnen verkopen. "De
kaartverkoop verliep uitstekend,
kinderen hadden extra sponsor
kaarten nodig."
Donderdag 16 juni om 18.00
uur beginnen de kleuters met de
sponsorloop, de kinderen vanaf
groep 3 starten omstreeks 18.20
uur. De speelplaats zal fungeren
als rustpunt met een expositie
van het leven op het koraaleiland
Kiribati.
EIGEN INITIATIEF
Paulien Hagers en haar man
vliegen in december na vier jaar
weg te zijn geweest, weer terug
naar 'hun eiland'. Dit keer op
eigen initiatief. We hebben ont
wikkelingsorganisatie VSO wel op
de hoogte gesteld, maar deze keer
gaan we onder de vlag van basis
school Maria. Het is de bedoeling
dat we daar een cursus gaan
geven aan leraren, met als doel
stelling 'hoe ga je om met lesge
ven op lange termijn?' Dit wordt
uitgewerkt in modules van plan
ning en nieuw lesmateriaal. De
leraren volgen deze cursus in htm
vakantie, dat onderstreept hun
enthousiasme."
Meer informatie over Kiribati is
te vinden op de genoemde CD-
rom. De CD-rom is een uitgave
van de Dutch Kiribati Friendship
Society en kan worden besteld
door 18,50 over te maken op
16.78.87.297. t.n.v. A. Pollmann,
Nijmegen. Vermeld wel uw post
adres. De CD-rom is ook verkrijg
baar in de boekhandel. ISBN: 90-
9018680-8. De opbrengst gaat
naar het genoemde project.
Meer informatie:
www.kiribati.nl
De politie onderzoekt een
brandje in een woning aan de
Tolstraat, dat ontstond via de brie
venbus. Tussen 02.30 en 08.30
uur in de vroege zaterdagmorgen
werd door onbekenden via de
brievenbus het gordijn van de
voordeur in brand gestoken.
Omdat het brandje vanzelf doof
de, ontstond slechts schade aan
de voordeur en kozijn, terwijl de
hal en overloop van de woning
veel rookschade opliepen. De
bewoners die op de bovenverdie
ping lagen te slapen hebben niets
van de brand gemerkt. Het gezins
lid dat 's morgens om 08.30 uur
thuiskwam, ontdekte de brand.
De bewoners deden aangifte van
de brandstichting en de politie
heeft in omgeving buurtonder
zoek gehouden. Dit heeft tot nu
toe niets opgeleverd. De politie
verzoekt mensen die iets hebben
gezien of gehoord dat met dit
gebeuren verband houdt, contact
met haar op te nemen aan het
bureau in Venray of via telefoon
0900-8844.
VADERDAG TIP
Geef je vader
een staatslot cadeau!
JACKPOT
€6 MILJOEN
zomerspaarkaart
EXTRA KANS
Porsch 911 Cabriolet
SIGARENHUIS JANSEN
Grote Markt 22, Venray
