"Ik geniet iedere keer opnieuw"
"We hebben altijd
van het leven genoten"
Koester uw
Monument(en)
Henri^-amps
M.CAST \o\ a
Eind 1999 behaalde André
van Maarschalkerwaard uit
Maashees zijn brevet als bal-
jonvaarder. Daarmee ging een
droom een vervulling die hij
verder gestalte gaf door een
feigen bedrijfje op te starten:
JVltocumulus Ballooning.
Inmiddels is zijn fraai gekleur
de ballon een vertrouwd
gezicht in Venray en de regio.
Een interview met Van
Maarschalkerwaard over de
fascinatie van ballonvaren,
het gevaar, de kosten en wat
iemand tot een goede ballon-
gaarder maakt.
Het begon in 1783 met de eer
ste bemande ballonvaart, de
gebroeders Montgolfier schreven
geschiedenis door als eersten de
strijd met de zwaartekracht aan te
gaan.
Sedertdien hebben ballonnen
altijd de fascinatie van de mens
vast kunnen houden, en zullen
dat nog vele jaren doen.
Ballonvaren is een adembene
mend avontuur, een onvergetelij
ke ervaring. André van
Maarschalkerwaard draait al heel
wat jaartjes mee in dit 'circus'.
Meer dan tien jaar maakte hij deel
uit van de volgploeg van zijn oom
Ton, een ballonvaarder met meer
dan 30 jaar ervaring, die hem de
fijne kneepjes van het vak in de
praktijk leerde.
Toen hij van zijn oom een keer
zelf mocht varen, was hij defini
tief besmet met het virus. "Dat
was eind 1997 op het
Alpenfestival in Oostenrijk, een
internationale meeting van ballon-
vaarders. Een Duitse, vrouwelijke
piloot die in opdracht van mijn
oom moest varen, was aan de late
kant. Ik heb toen alle voorberei
dingen voor de ballonvaart getrof
fen en uiteindelijk ook zelf geva
ren. Dat was wel grappig. Die
vrouw was in de veronderstelling
dat ik lessen had gehad, terwijl ik
misschien een kwartiertje erva
ring had. Na afloop vroeg ze mij
hoeveel uren ervaring ik had. Ik
zei toen 'na vandaag twee uur
tjes'. Je kunt je denk ik wel iets
voorstellen bij haar verbaasde
gezicht."
André van Maarschalkerwaard
volgde eerst een theoretische
opleiding tot ballonvaarder om
vervolgens ook met glans te sla
gen voor het praktijkexamen. "De
theoretische kennis is onontbeer
lijk, maar het echte ballonvaren
Ramen Deuren Serres
Horsterweg 10A - Leunen - Tel. 0478-531144 - info@alcast.nl
Ballonvaarder André van Maarschalkerwaard
JUWELIER
Grotestraat 50 - Venray - Tel. 0478-581261
ga; Honderdvijfentwintigste jaargang - week 31 - donderdag 29 juli 2004
EL EN MAAS
leer je toch in de praktijk. Een bal-
lonvaarder leert het vak bij een
ballonvaarder. Door ervaring op
te doen, door vlieguren te
maken."
Nadat hij het rijkserkend diplo
ma in handen had, ging hij in
opdracht van andere ballonvaar-
ders aan de slag. "Ik heb een jaar
voor anderen gewerkt, voordat ik
in 2000 van start ben gegaan met
Altocumulus. Ik huurde een bal
lon en ben zelf ballonvluchten
gaan doen." Die stap om op eigen
benen te gaan staan, werd mede
ingegeven door zijn drang naar
perfectie. "Ik heb het liefste de
hele organisatie zelf in handen.
Het is een kwalijke zaak als din
gen verkeerd gaan door slecht
materiaal of een organisatie die
niet klopt. Door voor mezelf te
beginnen, kon ik die zaken in
eigen hand nemen."
GENIETEN
De tweede stap in de verdere
professionalisering van zijn
bedrijf was de aanschaf van een
eigen luchtballon. Hij kocht een
gebruikte ballon in Duitsland met
het ons nietszeggende opschrift
Ottobock.
"De naam van een kunststofver-
werkend bedrijf. Bleek het later te
gaan om een firma die kunststof
armen en benen fabriceert", lacht
hij. "Ik heb er twee jaar mee geva
ren, totdat het doek te verouderd
was en niet meer door de jaarlijk
se keuring kwam." Hij realiseerde
vervolgens een nieuwe droom:
een spiksplinternieuwe ballon.
Kosten 40.000 euro, compleet
inclusief alle noodzakelijke attri
buten.
Een ballon die plaats biedt aan
vijf passagiers en opvallend door
de kleurstelling. De vakjes van het
doek hebben allerlei kleuren,
groen, geel, paars, zilver, blauw,
oranje. En, zonder reclame-
opdruk. "Het is natuurlijk een aar
dige investering, zeker als je er
van uit kunt gaan dat een ballon
slechts een beperkte levensduur
heeft. Afhankelijk van het aantal
Frits en Annie Janssen 50 jaar getrouwd
PEEL EN MAAS
een abonnement waard
vluchten vijf, zes tot tien jaar. Ik
heb de ballon met eigen middelen
aangeschaft, waardoor ik geen
verplichtingen richting sponsoren
heb. Een neutraal uiterlijk vind ik
ook het mooiste."
André van Maarschalkerwaard
werkt vier dagen per week bij
Colt, een bedrijf in industriële kli
maatbeheersing in Cuyk. Van don
derdag tot en met zondag heeft
Altocumulus Ballooning in het sei
zoen, van april tot en met eind
september, zijn volledige aan
dacht.
Na al die jaren is zijn fascinatie
voor het ballonvaren nog steeds
onverminderd groot. "Geld ver
dienen is natuurlijk mooi. want de
investering is groot. Maar het
mooiste blijft het varen op zich.
Ook ik geniet iedere keer
opnieuw, het is en blijft een fan
tastische ervaring. Iedere vaart is
ook weer anders. Het verveelt
nooit. Het is genieten geblazen als
de ballon gewichtloos wordt en
het luchtruim kiest."
De finesses om een ballon goed
te besturen, is ook iedere keer
weer een nieuwe uitdaging. "Het
bedienen van de brander is het
moeilijkste. In combinatie met de
wind bepaal je met de brander de
hoogte, de snelheid, de richting.
Een spel tussen mens en ballon
dat telkens anders is. Dat is van
dag tot dag verschillend. Als bal
lonvaarder wordt je verwacht ook
iets van het weer te weten, zodat
je kunt bepalen of een ballon-
vlucht wel of niet doorgaat. Ik
heb dit seizoen al mensen voor de
negende keer ingepland voor een
vlucht. Dat kan gebeuren, wrant
het weer heb je niet in de hand."
UNIEK
André van Maarschalkerwaard
verzorgt ballonvluchten voor
groepen tot maximaal vijf perso
nen. Afhankelijk van het aantal
personen ligt de prijs op 175 tot
195 euro per persoon.
Particulieren en bedrijven geven
een ballonvlucht vooral als
cadeau bij jubilea of andere bij
zondere aangelegenheden. "Een
ballonvaart blijft mensen hun hele
leven bij.
Het is een unieke gebeurtenis
die ook tien jaar later in je geheu
gen staat gegrift. De kosten zijn
natuurlijk aanzienlijk, maar daar
krijg je een ervaring voor terug
die de meesten slechts in keer in
hun leven meemaken."
Altocumulus Ballooning wil dan
ook verder gaan dan een stan
daard ballonvaart. "Ik heb bewust
gekozen voor een kleinere ballon.
Het contact met de passagiers is
dan veel persoonlijker. Ik vertel
tijdens de vlucht ook waar we
over heen komen.
Daarnaast krijgen de passagiers
een officiële luchtdoop, compleet
met champagne. En na afloop is
er voor iedereen een officieel
luchtdoopcertificaat. Er worden
bij iedere vlucht digitale foto's
gemaakt die een dag later al op
onze website staan. Het is abso
luut een fantastische belevenis:
van een tot anderhalfuur."
"Of een ballonvaart gevaarlijk'
is? Absoluut niet, niemand hoeft'
zich zorgen te maken. De ballon
is een gemoedelijk gevaarte datj
niet zo maar naar beneden kan,
vallen. In de hele Nederlandse bal
lonvaart is er pas een keer eem
dodelijk ongeluk gebeurt, een jaan
of tien geleden. Ballonvaren is:
een veilige tak", aldus Van'
Maarschalkerwaard.
Voor meer informatie over de'
ballonvaarten kunt u terecht op',
de volgende websites: www.alto-,
cumulus.nl, www.balloonadven-
tures.nl ofwww.ballonzuil.nl
stulpje aan de Gebr. van
Doornelaan in Horst. Het werk in
de kolenmijn betekende voor
Frits vroeg uit de veren, reizen en
lange dagen maken. Hij verkaste
dan ook eerst naar Globe in
Belfeld en vervolgens naar het
legermagazijn. "Voor 48 gulden
per week, dat was geen vetpot.
Toen Annie voor de eerste keer
in verwachting was, ben ik in de
bouw gaan werken. Via mijn
broer belandde ik bij Goossens in
Blerick, Daar verdiende ik 75 gul
den per week." Na een kort uit
stapje naar de Deutsche
Bundesbahn, een tijdelijke terug
keer bij Goossens, belandde Frits
Janssen uiteindelijk op de bouw
in Duitsland. Daar hield hij het elf
jaar vol om vervolgens te verkas
sen naar Verhoeven in Venray.
Het zware werk eiste vervolgens
zijn tol. "In 1979 werd ik afge
keurd en belandde ik met een ver
sleten rug in de wao."
WANDELEN
In oktober ging het echtpaar
inwonen bij de ouders van Annie,
aan de Maasheseweg in Venray.
Annie nam de zorg van de vader
op zich en zorgde daarnaast voor
een extra zakcentje door asperges
te steken, aardbeien te plukken
en op verschillende plaatsen te
poetsen.
Ook had zij de zorg over de vier
kinderen, waarvan er twee helaas
veel te vroeg zijn overleden. Later
verhuisden ze naar de
Kruidenlaan, De Omloop en sinds
1990 wonen ze in hun huidige
appartement aan de Merselose-
weg. "Ik ben geboren in De Bleek
en na al die jaren weer hier terug
gekomen", zegt Annie. In al die
jaren genoten ze volop van het
leven. "We zijn altijd op vakantie
geweest met de kinderen. De eer
ste keer met het vliegtuig naar
Spanje, later met de auto vooral
naar Italië en Oostenrijk."
Genieten deden ze vooral van
eikaars aanwezigheid. Het vereni
gingsleven was aan hen niet
besteed, liever gingen ze samen
wandelen of fietsen. "Heerlijk met
zijn tweetjes. Een kopje koffie
drinken, picknicken, we hebben
wat op het bankje aan de
Middenpeelweg gezeten."
De laatste jaren sukkelt Annie
met haar knie. Lopen. Iaat staan
fietsen, gaat moeilijk. In novem
ber krijgt ze dan ook een kunst
knie. "Ik hoop dat ik dan weer
een beetje normaal kan lopen."
"In de kelder staat een bijna nieu
we fiets", vult haar man aan, "Dan
kunnen we hopelijk weer samen
gaan fietsen." Nu houdt Annie
zich vooral bezig met televisie kij
ken en lezen. Frits puzzelt veel.
"Maar de avonden zijn zo wel heel
lang. Gelukkig gaan we geregeld
met de kinderen uit eten en heb
ben we hele fijne buren. Twee
paren hier op de galerij zijn ook al
vijftig jaar getrouwd."
Stichting Venray Monumentaal
Frits (79 jaar) en Annie
Janssen (76) uit Venray zijn op
yrijdag 6 augustus precies 50
jaar getrouwd. Een feestje
wordt dan echter nog niet
gevierd. Dat gebeurt pas in
mei van het volgend jaar als
de kerkelijke inzegening vdn
hun huwelijk zich een half
eeuw eerder (op 4 mei 1955)
heeft voltrokken. "We gaan
dan een lekker lang weekend
met de kinderen weg. Heel
gezellig", klinkt het in koor.
Ze genieten nog iedere dag,
kamen met hun zoon Peter,
dochter Wennie en hun vier
kleinkinderen.
r Vraag een gouden bruidspaar
van de huidige generatie waar ze
elkaar ontmoet hebben, dan luidt
in negen van de tien keer het ant
woord 'op de kermis'. Zo niet bij
Frits en Annie Janssen. Hun eerste
kennismaking vond plaats tijdens
een plezierreisje van de Zuid-
Limburgse kolenmijn Oranje Drie,
waar Horstenaar Frits destijds
"erkzaam was. naar Keulen.
Omdat de bus niet vol was.
mochten er ook nog andere men
sen mee. Annie was een van hen.
Zij stapte in Venray op, ik in
Horst.
j In de bus zaten we naast elkaar
en vervolgens hebben we twee
fantastische dagen gehad Hun
lot was bezegeld, want na afloop
van het reisje, zei Frits heel mon
ter 'tot morgen' tegen Annie. "Ze
jgeloofde me niet, maar een dag
later ontmoetten we elkaar
ophieuw op de Grote Markt."
Ongeveer een jaar later stapten ze
In het huwelijksbootje
I Ze gingen inwonen bij mensen
Jn Horst, op twee kamers voor
£.50 gulden per maand. Het kost
te in die tijd ontzettend veel moei
te om een eigen woning te krij
gen. Frits had er op een gegeven
moment zo genoeg van dat hij
brutaal op de Horster burgemees
ter afstapte met de vraag wanneer
ze nu in aanmerking kwamen
voor een woning. Niet lang daar-
ha trokken ze in hun eerste eigen
Deze week: Kruisgang
Oostrum, een rijksmonument.
Het kerkhof in Oostrum is begin
20e eeuw aangelegd en heet
Trans Cedron. Deze naam staat
groot in het originele gietijzeren
hekwerk die de ingang vormt van
deze begraafplaats. Een letterlijke
vertaling van de naam is over de
Cedron. In het oude testament is
beschreven dat het Joodse volk,
nadat zij uit ballingschap kwam,
de rivier de Cedron moest over
steken om het beloofde land te
bereiken. Dit is als beeldspraak
gebruikt voor de entrée van de
doden naar de hemel. Het is niet
zeker of deze naam mede is inge
geven door het feit dat de begraaf
plaats is aangelegd aan de over
kant van de Oostrumse beek. Na
het passeren van de poort begint
het kruiswegpark. Dit park was
een element van de bedevaart
plaats Oostrum. Het is een gras
veld met elf kapellen en één grot.
Elke kapel biedt onderdak aan een
statie en in en bij de grot zijn de
12e. 13e en 14e statie afgebeeld.
Bij de 12e statie sterft Jesus aan
het kruis. De 13e statie, Jezus ligt
in de moederschoot, is een repli
ca van de Piëta van Michelangelo
waarvan het origineel zich
bevindt in de St. Pieter Basiliek in
Rome. De 14e statie staat in de
grot. Hier wordt Jezus in het graf
gelegd. Het graf wordt bewaakt
door engelen. Deze engelen zijn
zeer recentelijk gerestaureerd.
De elf kapellen zijn omstreeks
1913 gebouwd en geschonken
door particulieren en instanties.
De kapellen hebben een gotische
bouwstijl en zijn aan de buiten
kant opgetrokken met rode bak
steen en aan de binnenkant met
gele bakstenen. De penanten zijn
afgedekt met sluitstenen van
zandsteen en de daken zijn met
leien gedekt. Binnen staat een gip
sen afbeelding centraal van de sta
tie. Onder de afbeeldingen staan
plateau's met gedecoreerde bloe-
mentegels in een groenachtige
kleur. De kapellen worden afge
sloten door een laag hekwerk van
smeedijzer met een grote roos in
het midden. Achter het kruisweg-
park ligt de begraafplaats. Het
was in die tijd gebruikelijk dat
kerkhoven gesitueerd waren
dichtbij de kerk, in het hof van de
kerk. Voor een bedevaartplaats als
Oostrum was dit anders omdat er
mede voor de pelgrims processies
werden gehouden van de kerk
naar het kruiswegpark. Hier werd
dan een heilige mis opgedragen
op de grot om daarna in een pro-
cessie terug te keren naar de kerk.
Een bijzondere monumentale;
plek in een van de kerkdorpen.
Kent u ook zo'n beeldbepalen
de monumentale plek in Venray
of een van haar kerkdorpen? Wilt
u reageren? Wilt u ons een goede
(digitale )foto opsturen? Het adres
is: secretariaat Stichting Venray
Monumentaal, Groene Hart 7,.
5801 SX Venray. E-mail: venray-.'
monumentaal@hccnet.nl
