Een wereld van verschil r Stagiaire met een hart voor dieren Meerlo-Wanssum Ovivo ondersteunt wandelaars Wereldfestival Meerlo-Wanssum Motormuseum in Blitterswijck €18,so* Service rubriek na 8 PEEL EN MAAS Donderdag 22 juli 2004 - Pagina 9 Tienrayse werkte twee jaar als au pair in New York Ja, het is weer even wennen. Aan de taal, de omgeving, de andere levensstijl. Aan de kleine auto's, de kleine glazen cola en de kleine supermarkten waar ze kleine pakken melk verkopen. Ze zegt het met een brede glim lach op haar gezicht, de Tien rayse Debby de Jong (28), die blij is terug te zijn op vertrouw de grond. Terug bij haar familie en vrienden in Tienray, terug van een tweejarig verblijf als au pair in New York. De stap van een metropool van ruim zeven miljoen inwoners naar een kerkdorp van net duizend inwo ners is groot. Wat het grootste verschil is tussen de VS en Nederland? Debby hoeft niet lang na te denken. "In Amerika is alles 'big'. De auto's zijn groot, de bekers cola zijn groot en de supermarkten zijn groot. Ik zag hier bijvoorbeeld een Smart rondrijden. Om zo'n klein autootje zouden ze in de VS hard moeten lachen." Het is duidelijk: Debby de Jong heeft de tijd van haar leven gehad. Ze straalt als ze vertelt over haar werk als au pair bij de familie Theu- nissen en haar leven in de Verenig de Staten. Aanvankelijk zou ze maar voor een jaar als au pair gaan wer ken, maar uiteindelijk bleef ze nog twaalf maanden extra in de 'States'. Vorige week kwam ze terug uit New York, wereldstad bij uitstek. Door de Amerikanen vaak het eco nomisch en cultureel centrum van de wereld genoemd. 'The Big Apple'; bekend van het Vrijheids beeld, de aanslagen van 11 septem ber, de haven, Broadway, Times Square, Empire State Building, Cen tral Park, Nasdaq en het wereldbe roemde Metropolitan Museum of Art. Tja, het is even wat anders dan het nietige Tienray. Debby de Jong is blij dat ze terug is in het dorp waarin ze opgroeide. "Er is niet veel veranderd in Tien ray. Ja, soms moet ik even naden ken als ik iemand tegenkom. Wie is dat ook alweer? En ook het pinnen lukte niet meer. Ik was mijn pinco de namelijk vergeten en moest een nieuwe aanvragen. Maar voor de rest ben ik alweer aardig gewend aan het leventje hier. Al kijk ik met erg veel plezier terug op mijn tijd in Amerika." Mede dankzij de familie Theunissen, vertelt ze er snel bij. Want lang niet alle au pairs komen zo goed terecht als zij, weet ze uit eigen ervaring. Sommige meiden worden onderbetaald, andere wor den als sloofje gebruikt. Zij niet, ze kreeg alle vrijheid van haar 'gastou ders'. Hij werkt bij de Verenigde Naties, zij op een pr-bureau. Van 's morgens vroeg tot 's avond laat. En dus stond de Tienrayse er de hele dag alleen voor. De oudste kinde ren Jerom en Isabel wegbrengen naar school en crèche, luiers ver schonen. Toen zij arriveerde moest de jongste zoon Gielles nog gebo ren komen. En de kinderen namen ook deel aan tal van buitenschoolse activiteiten. "Zwemles, ballet, gym les, tennis; ja, ik had een behoorlijk volle agenda, heb me absoluut niet verveeld." STEDENBEZOEK De Tienrayse, die in het huis een - w - kamer met onder meer een eigen televisie, computer en stereo bewoonde en de badkamer samen met de kinderen deelde, werkte van maandag tot en met vrijdag, in het weekend en met Amerikaanse feest dagen had ze vrij. "En in de Verenig de Staten heb je erg veel feestda gen. Ik ben er dan ook regelmatig op uit geweest." Ze somt de plaatsen op die ze bezocht. Boston, Miami, Las Vegas, Washington DC, San Diego, Chica go. Vaak ging ze met vrienden en bekenden, zoals andere au pairs die ze tijdens haar verblijf ontmoette "In New York zijn au pairs heel gewoon. Ik schat dat 60 procent van de mensen een au pair of een 'nanny' in huis hebben die zorgen voor de kinderen. In het dorp waar ik woonde, waren bijvoorbeeld nog drie andere au pairs uit Nederland aan het werk. En in New York nog twee. Ja, die regio wordt niet voor niets het Hollywood van de oost kust genoemd, er wonen erg veel rijke mensen." De familie woont in een voor stadje- in grootte vergelijkbaar met Venray- van New York. "Twintig minuten rijden met de auto, een halfuurtje met de trein", weet De Jong precies. "Het is een rustig stad je, vlak aan zee. Bij pooi weer nam ik de kinderen regelmatig mee naar het strand." Maar hoe kwam ze in hemels naam met de familie Theunissen in contact? Via via, zo blijkt. "Ik was na mijn middelbare schooltijd op het Boschveld College (het huidige Raayland College, red.) gaan wer ken, maar was op zoek naar iets anders. Een oud-collega vertelde me over deze baan, ik solliciteerde en mocht op gesprek komen." De eer ste kennismaking vond plaats op Schiphol, waar de man des huizes - werkzaam bij de VN- twee uurtjes vrij had om de sollicitanten onder de loep te nemen. "De familie heeft tien jaar in Hong Kong gewoond. Daar zijn ook de twee jongste kin deren geboren. Ik ben samen met mijn moeder naar Schiphol gegaan en een week later hoorde ik dat ik was aangenomen." En dus stapte de Tienrayse op het vliegtuig naar New York, het avon tuur tegemoet. "Ja, ik moest wel even slikken en enkele traantjes wegpinken. Je weet absoluut niet waar je aan begint en wat je te wachten staat. Maar ik ben fantas tisch door de familie opgevangen. De eerste week had ik alle vrijheid en mocht ik gebruikmaken van hun Volvo en de Landrover om de omgeving te leren kennen. Ook hebben ze me alles verteld over de stad en het leven in Amerika. Maar het meeste moet je toch zelf ont dekken." En dat lukte haar uitstekend. In een mum van tijd had Debby de Jong haar draai gevonden in haar nieuwe omgeving. "Het klikte meteen met de familie. En al snel had ik een vrienden- en kennissen kring opgebouwd." En die bestond niet alleen uit au pairs, maar bij voorbeeld ook uit een groep volley ballers die ze ontmoette op het strand "Ik heb vroeger gevolleybald en ben tijdens een beachvolleybal- wedstrijd gaan kijken. Dat team bestond uit mensen uit Colombia, Brazilië, de Verenigde Staten en een wit meisje uit Nederland, ik dus. In de zomermaanden deden we mee aan een competitie op het strand, in de wintermaanden speelden we binnen. Ja, daar heb ik hele leuke contacten aan overgehouden." SNIKHEET Al snel was de Tienrayse echter niet zo wit meer. Want in de zomer kan het in New York ontzettend warm zijn. Of beter gezegd: snik heet. "Vorig jaar was het tegen de veertig graden, toen was het zelfs af en toe te warm om naar het strand te gaan met de kinderen. Ik heb toen mijn moeder gebeld en gezegd; 'als het nog lang zo warm is, kom ik naar huis'." Dat was overigens niet het enige moment waarop de Tienrayse het even moeilijk had. Af en toe had ze wel heimwee, erkent ze. "Zeker toen ik jarig was. Ik had een etentje met vrienden en bekenden, maar moest toch wel even denken aan mijn familie. Maar toen ik 'thuis' was, ging de deur open en stond mijn moeder voor mijn neus, samen met een peettante. Die zijn toen Debby de Jong bekijkt de foto's van haar verblijf in Neiv York. Tivee jaar werkte ze als au pair bij een Nederlandse familie toen vijf dagen in New York geble ven." Moeder De Jong kwam nog drie keer over om haar dochter te zien, vader twee keer. En ook enkele vrienden en bekenden maakten de oversteek naar de VS. En Debby kwam in die twee jaar tijd twee keer naar Nederland. Voor de brui loft van haar zus en rond de kerstda gen in 2003. "In totaal ben ik zeven tien dagen in Nederland geweest. Heel weinig eigenlijk. Maar dat is inderdaad een teken dat ik het goed naar mijn zin heb gehad. Anders was ik ook niet een jaartje langer gebleven en al veel eerder naar huis gekomen." De Tienrayse vertelt vol enthou siasme verder. Over de typisch Amerikaanse manier van Kerstmis vieren, over de Nederlandse winkel Kaas en Co die ze regelmatig bezocht om hagelslag en kaas te kopen, over het samen met de Nederlandse enclave bekijken van het nieuws rondom de geboorte van prinses Amalia. En ook de ver richtingen van Oranje tijdens het EK Voetbal in Portugal werden door de Nederlanders op de voet gevolgd, natuurlijk onder het genot van een flinke portie oer-Hollandse bitterballen. Het is vreemd, maar in den verre voelde zich af en toe trots om Nederlander te zijn. "Je gaat toch bepaalde typisch Nederlandse dingen missen. "Zoals een boter ham met stroop en kaas." Lachend: "Toen ik thuis was heb ik ook meteen een frikadel gegeten." En wat nu? Debby de Jong zucht. "Ja, ik zal nu op zoek moeten naar een echte baan. Want ik heb dit nooit als een echte baan gezien, zóveel plezier heb ik in Amerika gehad. Ik ga nu eerst eens even een vakantiebaan zoeken en daarna kijk ik wel verder. Wellicht dat ik in oktober naar Barcelona ga, om Engelse les te geven aan buitenlan ders. Maar precies weet ik het nog niet, ik ben niet zo'n planner." Blitterswijckse Joyce van Lier start inzamelingsactie voor zeehonden Alle dieren zijn haar even lief. Honden, katten, paarden, varkens en/of vogels. Toch kijkt Joyce van Lier al uit naar haar stage die ze begin sep tember gaat doen. De Blitters wijckse gaat namelijk aan de slag in Zeehondencrèche Pie terburen. Tien weken lang is de leerlinge van de afdeling dierenverzorging van het AOC in Horst in de weer met zieke of moederloze zeehonden (huilers, red.) die in het zee hondenziekenhuis door een deskundig team aan medewer kers worden opgevangen. Joyce van Lier heeft aan haar stageperiode een goed doel gekoppeld. Ze wil door het inzamelen van oude cartridges namelijk veel geld inzamelen voor de bekende zeehonden- creche van oprichtster Leny 't Hart. Nee, zelf wil ze eigenlijk liever niet in de krant. En al helemaal niet met een foto. Joyce van Lier wil zich met alle plezier inzetten voor het welzijn van dieren in het algemeen, maar doet dat zeker niet om daar zelf mee in de pictu re te komen. De Blitterswijckse wil vooral aandacht voor haar actie. De zeehondencreche in Pie- terburen krijgt namelijk een bij drage van 1,82 euro per ingelever de cartridge van het cartridge-recyclingbedrijf Future Green uit Mijdrecht. "Uiteraard wordt dit geld gebruikt voor de zieke zeehondjes. Vanaf 6 septem ber ga ik tien weken stage lopen bij de zeehondencreche. Ook na mijn stageperiode blijf ik de car tridges inzamelen." De Blitterswijckse moest voor haar opleiding op zoek naar een stageplaats. Ze werkte eerder onder meer in een hondenpen sion, een vogelhandel en een die renwinkel. "Maar het leek me ook wel leuk om met andere, niet zo gewone dieren te werken. In de zeehondencreche kan ik erg veel leren dat me later van pas kan komen." En dus greep ze de telefoon en vulde ze een"inschrijfformulier in. Tot haar grote vreugde mocht ze op gesprek komen in Pieterburen en ook dat onderhoud verliep positief: Joyce van Lier was aange nomen! Na de vakantie gaat ze begin nen. "Het is best spannend", vindt de Blitterswijckse.Ik ga de zieke dieren verzorgen, maar zal bij voorbeeld ook de hokken moeten schoonmaken. Maar dat vind ik helemaal niet erg, ik heb er zin in. De stage duurt tien weken, in die periode woon ik in een verblijf voor stagiaires. Of ik in de week enden naar huis kom? Ach, dat zie ik nog wel..." ZEEHOND De zeehond leeft al eeuwenlang in de Waddenzee. Maar het aantal zeehonden is op dit moment nog maar een fractie van wat er vroe ger leefde. De Waddenzee is helaas al lang geen 'ongerept natuurlijk gebied' meer. Vervui ling van bodem en water vormt een ernstige bedreiging voor het leven in de Waddenzee. Onder zoek heeft aangetoond dat het afweersysteem van zeehonden slecht functioneert door de vele gifstoffen in hun leefomgeving. Door menselijke activiteiten als toerisme en visserij kunnen de zeehonden in paniek raken. De dieren vluchten dan alle kanten op en worden door de sterke stro ming meegenomen. Vaak kan een zeehondenmoeder daarna haar jong niet meer terugvinden. Zo'n moederloos jong wordt 'huiler' genoemd. Als het diertje niet wordt gevonden, gaat het dood. OPVANG ZEEHONDEN hi 1972 begon Lenie 't Hart met een kleine opvang in haar achter tuin. Dat is in de loop der jaren uitgegroeid tot een echt zeehon denziekenhuis met alle benodigde faciliteiten. Er zijn quarantaine ruimtes, bassins, dierenartsen en gespecialiseerde verzorgsters. Met opvang, voorlichting, onder- Joyce van Lier gaat na de vakantie aan de slag in Zeehon dencrèche Pieterburen zoek, internationale samenwer king en bijvoorbeeld de inzame ling van in zee drijvende stukken visnet waarin dieren verstrikt kun nen raken, beschermt Zeehon dencrèche Pieterburen de zee hond en zijn milieu. Wilt u een steentje bijdragen aan Zeehondencrèche Pieterbu ren? Lever dan uw oude cartrid ges in bij Joyce van Lier, Nieuw- straat 7 in Blitterswijck. Meer informatie over de zee hondencreche is te vinden op internet: www.zeehondencre- che.nl. Informatie over de inzame ling van de cartridges: www.futu- regreen.com. leé&ond&ncfècha handtekening: Verloskundigenpraktijk Horst en Maasdorpen. Gemeenten Horst aan de Maas en Meerlo-Wanssum. Margo Vermazeren, Almut Raaij- makers, Marie-Therese van Loon, Marlon Theunissen U kunt in alle gevallen bellen met tel.nr: 077-3981450 Voor het maken van afspraken kunt u het beste bellen op dinsdag, woensdagmorgen of donderdag. Huisartsenpraktijk Meerlo, Pas toor Janssenstraat 3, 5864 BL Meerlo, tel: 691367 Spoedgevallen: tel: 692300; tij dens de uren dat de praktijk geo pend is. Artsen: J.F.H. van Arens- bergen, F.J.P. van Arensbergen Spreekuren: uitsluitend op afspraak Apotheek Maasdorpen: Beatrixstraat la, 5864 AG Meer lo, tel: 530080 Openingstijdens ma-vrij van 8.30- 17.30 uur, za van 10.0042.00 uur en van 17.00 tot 18.00 uur, zo van 12.00-13 00 uur, spoedrecep- ten: Apotheek Antoniusveld, Sta tionsstraat 60d Venray. EHBO: Secr: Oude Heerweg 30, 5863 AE Blitterswijck, tel: 531346 Fysiotherapie: Praktijk voor fysiotherapie Meer lo-Wanssum, Constantijnstraat 7, 5864 BJ Meerlo, tel: 691726, fax: 692626, e-mail: fysiomeerlo@het- net.nl Psycholoog/ -therapeut: Mw A.G.M. van Mieghem-Smo- renburg, Legert 15, 5866 CG, Swolgen, tel: 692532, e-mkil: mieghem@worldonline.nI. Spreekuur: volgens afspraak. RIAGG: RIAGG Noord-Limburg. Hogeweg 99, Postbus 242, 5900 AE Venlo, tel: 077-3550222. Geopend: ma t/m vr 8.30-17.30 uur. In deze stichting zijn ondergebracht: kin- der- en jeugdzorg, volwassenen- zorg, ouderenzorg, preventie en dienstverlening. Praktijk voor psychotherapie en bewustzijn, mw D. Van Dijk, Mgr. Aertsstraat 51, 5866 BG Swolgen, tel: 077-4632297. Kruisvereniging: Het Groene Kruis Noord-Lim burg, Drie Decembersingel 48, Postbus 3165, 5902 RG Venlo. Bureau Klantenservice: bereik baar tijdens kantooruren (inclu sief ledenadministratie), tel: 077- 3209595. Rode Kruis: Nederlandse Rode Kruis, afdeling Meerlo Gebouw: Dorpbroekstraat 9a, 5864 CP Meerlo, tel: 692755. Secretaris: W. Baken, Hoofdstraat 40a, 5864 BG Meerlo. Tandartsen: S. H. Tan, De Kievit 8a, 5864 BX Meerlo, tel: 692231 Spreekuur: volgens afspraak. Hulpverlening: Kindertelefoon, tel: 0800-0432 (dagelijks bereikbaar van 14.00 tot 20.00 uur) SOS Telefonische Hulpdienst: 077-3548888 Buro Slachtofferhulp Noord- en Midden-Limburg, tel: 077-3548030 Buro Jeugdzorg, Noorderhof 14, 5804 BV Venray, tel: 517484 Advies- en Meldpunt Kindermis handeling, Postbus 219, 5913 ST Venlo, tel: 077-3875829. CAD Noord-Limburg, verslavings zorg, tel: 077-3548200. Ziekenvervoer: 077-3575757 Ongevallen: 112 Nationale Vereniging De Zonnebloem Afdeling De Driehoek Meerlo- Tienray-Swolgen, Secretaris: I.B.A. Arts, Generaal Dempsy- straat 21, 5866 BM Swolgen, Tel. 0478-692028. Voor bezoekwerk: tel. 04784592364 Synthese unit Horst Bemmelstraat 2, 5961 HN Horst, tel. 077-3978500, fax 077- 3978505, email: unithorst@synthese.nl. www.synthese.nl Ouderenadviseur voor infor matie, advies en bemiddeling. Voor tel. afspraak 077-3978500. Steunpunt voor Mantelzor- gers. Inloopbijeenkomst elke derde dinsdag van de maand van 10.00 - 12.00 uur. Tevens op die dag avondopenstelling van 19.30 - 21.30 uur. Algemeen Maatschappelijk Werk. Voor tel. afspraak 077- 3978500. Spreekuur op maandag t/m vrij dag van 09.00-10.00 uur. Vrijwilligerscentrale. Ope ningstijden: ma., di. en do. van 10.00-12.30 uur. Onder het motto: 'Trek jij de stoute (wandelschoenen aan', deed Ovivo Streekproducten uit Meerlo een oproep in het Meerlo's Klokje om namen door te geven van deelnemers aan de wandelvierdaagse in Nijmegen. De reden hiervoor was dat het bedrijf de vier daagse ziet als een erg grote uitdaging en Ovivo zelf ook wel van een uitdaging houdt! Spontaan kreeg het bedrijf de namen door van dertien enthou siaste lopers uit Meerlo, Tienray en Geysteren, waarvan er negen voor de eerste keer aan de start staan van het populaire evene ment. Donderdagavond 15 juli wer den zij uitgenodigd in de winkel van Ovivo. Onder het genot van een kopje koffie werd er gespro ken over de voorbereiding op het evenement en werden de nodige ervaringen uitgewisseld. Maar niet alleen dat: Marlies Janssen van Ovivo overhandigde de deel nemers ook een knapzak voor Dertien enthousiaste Vier- daagse-lopers uit de gemeente Meerlo-Wanssum ontvingen een knapzak van Ovivo onderweg. Namens Ovivo Streek producten wenste zij alle wande laars heel veel succes toe. In deze tot knapzak gebonden theedoek zat natuurlijk vers-ei pasta van Ovivo voor de benodigde koolhy draten. Verder lekkere koek en snoep, jam en een borreltje voor als de deelnemers het even niet meer ziet zitten. Nieuwe naam SOS-festival Meerlo Het bekende festival van de Stichting Ontwikkelingssa menwerking Meerlo-Wanssum krijgt een eigen naam: Wereld- festival Meerlo-Wanssum. Tot nog toe werden de derdewe reldfestivals in Meerlo ver noemd naar het land of de plaats waar de acties voor wer den gehouden. Zo organiseer de SOS Meerlo-Wanssum begin jaren negentig een grote RIO- dag (afsluiting acties voor de straatkinderen in Rio de Janei ro), volgde een AJFRIKA-dag (afsluiting acties voor onder andere een weeshuis Ethio pië), en een INDONESIE-dag (afsluiting acties boeren eb gehandicapten Sulawesi) en vorig jaar werd de manifesta tie Meerlo-Wanssum en de Derde Wereld gehouden bij gelegenheid van het tienjarig jubileum van deze vrijwilli gers organisatie. Om de herkenbaarheid in de regio en landelijk te vergroten hebben bestuur en vrijwilligers besloten om het festival voortaan Wereldfestival Meerlo-Wanssum te benoemen. Dat besluit is vorige week woensdag genomen in een heuse tipi. Een indianentent. Deze tipi staat in de bosrijke omgeving van het huis van SOS- vrijwilligster Diana Lenssen-Voes- ten in Swolgen. Omdat bestuur en vrijwilligers spraken over de manifestatie van volgend jaar, gepland op zondag 26 juni 2005. die geheel in het teken staat van Kinderen en Indianen en het Chi leense kinderproject werd beslo ten om de vergadering in de tipi te houden. Wiek Lenssen vertelde aan het begin van de vergadering over de tipi en de wijze waarop het rooksysteem in zo'n tent werkt. Tijdens het Wereldfestival Meerlo-Wanssum volgend jaar zal het publiek ruim worden geïnfor meerd over het indianenleven en zullen er ook heuse tip's op het festivalterrein staan. Stuur deze bon op naar Antwoordnummer 13, 5800 VB Venray (postzegel NIET nodig) In Blitterswijck vindt zon dag 25 juli de start plaats van een historische toertocht. Van start gaan motorfietsen met een bouwjaar van voor 1941. Tientallen hobbyisten zullen met hun trots aan de start ver schijnen. Een deskundige speaker geeft het publiek tekst en uitleg over de motoren en hun berijders. Rond 11.00 uur vertrekken de eerste motoren vanaf café-restau rant Tante Jet aan de Veerweg in Blitterswijck. Het is de bedoeling dat de rijders een tocht van onge veer 85 kilometer maken. Halverwege de rit houden de rijders een pauze van een uur bij restaurant 't Mouthuys in Baarlo. eindpunt. De toertocht wordt ver- Vervolgens wordt de toertocht reden onder de vlag van de lande- voortgezet met Blitterswijck als lijke Veteranen Motoren Club. Adres: Postcode -i- Woonplaats: Tevens machtig ik de administratie van Peet en Maas om een keer per jaar het abonnementsgeld L van mijn bank- of girorekening af te halen. «o Een jaarabonnement kost u slechts !k word tot wederopzegging abonnee van Peel en Maas en word zo wekelijks geïnformeerd over al het nieuws uit Venray en Meetlo-Wanssum.

Peel en Maas | 2004 | | pagina 9