f
!aterdag finale De Kans 2003
Modelfotografie is kunst'
"Ik zing over de
dingen die me raken"
"Fantastisch om zo te werken"
Honderdvierentwintigste jaargang - week 39 - donderdag 25 september 2003
EEL EN MAAS
Schouwburg Venray vindt
27 september de fina-
plaats van De Kans, de
.fltenjacht voor amateurar-
n uit de regio. Aan de
nemen deel Paulien van
:k (gitaar en zang), Fresh-
Five (a cappella groep),
jjnen&Co (theatershow), En
)C (blokfluitensemble),
ud Wilms (gitaar en zang)
Miel Verstappen (cabaret),
nvang 20.00 uur.
chouwburg Venray heeft ook
jaar aan lokale en regionale
ateurkunst artiesten de gele-
ïlieid geboden om hun acts te
senteren aan een groot
bliek, vakkundige juryleden en
pers. Vorig seizoen hebben
noorrondes plaatsgevonden,
elke voorronde zijn twee win-
irs door de vakjury gekozen,
tijdens de finale strijden om
vakprijs, de publieksprijs en de
rsprijs, De finale is hét hoogte-
it van deze bijzonder spannen-
voorrondes. De zes finalisten
:n deze avond zien wat ze in
is hebben aan een ongetwijfeld
verkochte schouwburg. Er zijn
ze avond drie prijzen te win-
Het publiek bepaalt de win-
r van de publieksprijs, de pers-
de winnaar van de persprijs
'de vakjury de winnaar van de
;prijs. De dansgroep Impuls,
ider leiding van Myrna v.d.
sch, zal tijdens de pauze een
werende dansact verzorgen.
)e leden van En Bloc, jong tot
oud, bespelen de blokfluit van
klein tot groot. Iedere woensdag
avond buigen ze zich over klassie
ke en moderne stukken, met de
nodige lol tussen door. In een
opwelling besloten ze aan de
Kans mee te doen, iets totaal
anders dan de concerten die ze
normaal geven. Naarmate de
avond van de derde voorronde
vorderde, voelden ze zich steeds
minder op de juiste plaats. Maar
tot hun eigen grote verbazing
mochten zij door naar de finale.
En Bloc was even 'en shock'
Schijnbaar is een blokfluit toch
niet zo oubollig als men soms
denkt
De tweede finalist is Krijnen
Co met muziektheater 'Alles wat
ik zeggen wil'. De bezetting
bestaat uit Bart Krijnen, Debbie
Ursem en Gerrit de Groot. Ze
brengen Nederlandstalige luister
liedjes en verder zijn ze nu bezig
om een avondvullend programma
te maken waarmee ze willen gaan
toeren. De voorstelling heet
'Alles wat ik zeggen wil'. Een pro
gramma met liedjes over wat er
speelt bij de mensen, oorlog, lief
de dood enz.
LIEDJES SCHRJJVEN
Maud Wilms is 20 jaar en komt
uit Maasbracht. Vanaf haar twaalf
de speelt ze gitaar en ze zingt
vanaf haar zesde. Maud: "Toén ik
begon met gitaar spelen, ontdekte
ik al gauw dat ik het heerlijk vond
om zelf liedjes te schrijven, in
plaats van liedjes uit het boek na
te spelen. Op mijn dertiende
schreef ik mijn eerste liedje en
sindsdien ben ik nooit meer
gestopt met muziek schrijven.
Maud heeft in enkele bands
gezongen en gespeeld, maar
helaas nooit gevonden wat ze
echt zocht. "Voor mij was het
daarom een logische stap om als
singer/songwriter eigen liedjes te
schrijven en op te treden. Zo heb
ik meegedaan aan verschillende
promsconcerten, festivals, maar
ook intiemere optredens in cafés
en theaters. In april en mei heb ik
stage gelopen in Minnesota, Ame
rika. Ook daar heb ik verschillen
de optredens gegeven. Het was
een enorme ervaring om ook in
de USA op het podium te staan."
Op dit moment repeteert ze
samen met een gitarist en percus
sionist, twee getalenteerde muzi
kanten. "We spelen mijn eigen
liedjes met veel plezier en aanko
mende december zal de try-out
plaatsvinden voor een reeks
theatervoorstellingen. Tot die tijd
zullen mijn gitaar en ik allerhande
optredens verzorgen en kansen
benutten. Wie weet leidt De Kans
tot mijn felbegeerde doorbraak."
In december 2001 komen vijf
zangers afkomstig uit Sittard,
Roermond, Susteren en Kessenich
bij elkaar om samen te zingen.
Het klikt meteen en Freshmen
Five is geboren. De zangers van
de groep kennen elkaar al van
andere a capella groepen waarin
ze actief waren en ze beschikken
dan ook allemaal - naast een
goede stem - over ruime podiu
mervaring. Met Freshman worden
trouwens in Amerika de eerste
jaars studenten aan een universi
teit bedoeld. Freshmen Five is nu
wel al iets meer dan een jaar
bezig, maar aan 'versheid' hebben
deze mannen nog niets ingeboet
getuige hun performance. Ook is
de naam Freshmen Five een echo
van de in de jaren veertig actieve
a capella groep The Four Fresh
men die bekend stond om zijn
magnifieke sound. Wat repertoire
betreft is Freshmen Five echter
een heel ander verhaal. Het reper
toire van Freshmen Five kan het
beste omschreven worden als 'pit
tige a capella pop' en bestaat uit
covers van o.a. The Bobs, The
Magnets, M-Pact, maar ook uit
eigen arrangementen van o.a.
Queen, Venice en diverse R&B
nummers. Het repertoire beslaat
zo een periode van de jaren 50 tot
nu. De arrangementen die op het
repertoire staan zijn soms
bekend, soms onbekend, maar
altijd meeslepend en mooi om te
horen.
Naar aanleiding van hun optre
den in Leunen in december 2002
(uitverkocht huis en een dave
rend enthousiast publiek) kregen
ze prompt een uitnodiging om
deel te nemen aan de talentenpre
sentatie de Kans. Freshmen Five,
vijf ervaren mannenstemmen in
een relatief nieuwe bezetting,
samenkomend in een mix van ver
frissend repertoire, een vitale
sound en een enthousiaste pre
sentatie. Kortom: lichte muziek in
een ander jasje.
Miel Verstappen maakte vijfjaar
lang deel uit van duo Miel Ik. Zij
maakten in de periode 1996-2002
drie avondvullende programma's
en belandden tweemaal op het
podium van het LCF. Vanaf 2003
is Miel zijn eigen weg gegaan. Tij
dens de afgelopen editie van het
LCF strandde hij in de halve fina
le. Onder begeleiding van pianist
Mare Damen gaat Happy Miel
vanaf oktober van dit jaar in een
aantal kleine theaters in den lande
draaien. Het is een persoonlijke
en licht geëngageerde voorstel
ling waarin zin en onzin elkaar
afwisselen en er regelmatig ruim
te is voor muzikale intermezzo's.
Bij Miel Verstappen, die met
'Happy Miel' een optreden heeft
gemaakt dat knap in elkaar zit,
komen elementen komen steeds
terug en maken zijn optreden tot
een doordacht samenhangend
geheel, met een goede mix van
humor, ernst, liedjes, autobiogra
fie en engagement.
De laatste finaliste is Paulien
van Dijck uit Venray. Een inter
view met de zangeres/gitariste
staat elders op deze pagina.
Kaartjes voor De Kans zijn bij
de kassa van de Schouwburg Ven
ray verkrijgbaar van maandag t/m
vrijdag 10.00-15 00 uur, telefoon
0478 530999. Email
kassa@schouwburgvenray.nl Ook
is de kassa is vanaf één uur voor
aanvang van elke voorstelling geo
pend.
lijna dertig amateurfotogra-
verzamelden zich onlangs
het Odapark in Venray voor
jaarlijkse modelfotografie
g van de Fotobond afdeling
nburg. Voor amateurfoto-
fen uit Limburg en de Duit
grensstreek de ideale moge-
m iheid om te
perimenteren in dit facet
hun hobby. 'Modelfoto-
ie is een vorm van kunst'.
lp een fraaie zondagochtend
■elkomt Jan Nabuurs van de
liserende Fotobond afdeling
)urg de deelnemers aan de
Op de parkeerplaats bij het
irk hebben zich zo'n kleine
tig fotografen en evenzoveel
teurmodellen verzameld.
t uit wat de bedoeling
de dag is: "We willen vrij-
dsfotografen de gelegenheid
en kennis te maken of erva-
g op te doen met modelfoto-
fie. De resultaten van deze dag
inen ze eventueel gebruiken
)r fotowedstrijden of exposi-
Door een mixture van begin-
s en meer ervaren fotografen
modellen kunnen de deelne-
rs veel van elkaar leren."
fa het inleidend woordje van
buurs gaan de deelnemers aan
in het mooie Venrayse
rk. fed Bom werkt al langer
SaarBloemers als model. De
jarige Venraynaar kent Saar uit
kennissenkring en beiden
ten precies wat ze aan elkaar
)ben. "Bij modelfotografie
et er toch een bepaalde ver-
idenheid zijn tussen model en
graaf. Het moet gewoon klik-
Zij weet wat voor type foto's
naak en daar kan ze zich uitste-
nd in vinden." Born omschrijft
i fotowerk als heel breed. Maar
neigt wel naar de creatieve
tóng. "Als je fotografie
•mikt als registratie ben je snel
gepraat. Daarom fotografeer ik
t te direct. Ik maak foto's voor
toeschouwer, zodat die er zijn
en verhaal aan kan verbinden,
deze prachtige ambiance van
Odapark zoek ik ook een
dere sfeer door met onscherpte
werken. Dus met een model
met direct zichtbaar is."
aar Bloemers voelt zich in het
apark als een vis in het water,
straalt het natuurlijke talent
leen model uit. De 21-jarige
nrayse wil echter niet alleen
ar 'mooi zitten'. "Het geheel
een foto vind ik ontzettend
Niet alleen de persoon
bet plaatje. Stil zitten en mooi
1 Dat is geen modelfotografie,
jn beetje gek doen, met veel
7e£ing, geen alledaagse foto."
kan het dan ook prima vinden
Bom: "We denken een beetje
dfde over fotografie. Ook
Ted wil meer in een foto leggen.
We willen dat iedereen iets voor
zichzelf uit de foto haaltHet lief
ste zou de vierdejaars studente
Sociaal Pedagogische Hulpverle
ning in Eindhoven zelf achter de
camera staan. "Ik vind fotografe
ren heel interessant. Gebruik
maken van technieken om iets
moois te creëren. Maar als model
vind ik het ook goed. Het is heel
leuk om te doen en je houdt er
ontzettend mooie foto's aan
over."
Jaap Kaan is al meer dan dertig
jaar lid van de Rank Xerox Foto
club. Samen met de clubleden
Will Reijnders en Wim Manders
neemt hij deel aan de fotodag. Als
secretaris wil hij toch wel even de
schijnwerper richten op zijn ver
eniging: "We komen iedere twee
weken bij elkaar in De Clockert.
Dan gaat het vooral om het tonen
en bespreken van eigen werk.
Regelmatig hebben we daarnaast
ook gastsprekers en andere activi
teiten." Voor de 65-jarige Kaan is
fotograferen al meer dan 40 jaar
een hobby. "Mijn vader was al lid
van de fotoclub. Toen heb ik ook
voor het eerst kennis gemaakt
met fotografie. Ik vond het zo
enerverend dat ik door ben
gegaan." Modelfotografie is vol
gens Kaan slechts een facet van
zijn hobby. "Ik ben een 'alleseter'.
Landschappen, architectuur,
modelfotografie, in principe
maakt het me niet zo veel uit." Hij
noemt zichzelf een fotograaf van
de oude stempel. Digitale fotogra
fie is vooralsnog niet aan hem
besteed. "Zwart/wit blijft het
mooiste. Ik zie fotografie ook als
een vorm van kunst."
Janine Wetjens (22 jaar) uit
Venray poseert voor de leden van
de Rank Xerox Fotoclub. Zij ziet
voor zichzelf geen toekomst in de
modellenwereld weggelegd. Dat
hoeft voor haar ook niet. Poseren
is voor haar pure hobby. "Ik heb
Een compositie van fotografen en modellen met van links naar
rechts Ted Bom, Saar Bloemers, fenny Venhorst, Janine Wetjens en
Jan Nabuurs
al verschillende keren model
gestaan voor de leden van de foto
club. Het is gezellig, je kunt de
fotografen verder helpen met hun
hobby en je houdt er hele mooie
foto's aan over. Reden genoeg om
model te zijn. Zeker ook omdat
het voor hobbyfotografen moei
lijk is om modellen te vinden."
Toch is het niet alleen geinig.
Voor de Venrayse, die zojuist haar
MBO-opleiding media en enter-
tainmentmanagement heeft afge
rond, heeft model staan ook een
diepere betekenis. "Het fascineert
me hoe fotografen werken met
belichting, achtergronden en
technieken. Dat komt ook op de
foto's tot uiting. Je ziet de vele
kanten van jezelf. 'Hé, ben ik dat',
denk ik wel eens als ik een foto
van me zie. Fotografen weten
vaak de verschillende persoonlijk
heden van iemand vast te leggen.
Dat vind ik heel knap."
Voor Jenny Venhorst uit Steyl is
de meeting in het Odapark haar
eerste ervaring als amateurmodel.
Ze geniet met volle teugen. "Ik
vind het ontzettend leuk om te
doen." De 19-jarige is in Neder
land geboren, maar heeft het
grootste gedeelte van haar jeugd
in Duitsland gewoond. Sinds
enige tijd is ze weer terug in
Nederland. Ze werd door haar
buurman gevraagd om als model
mee te gaan naar Venray. "Ik wist
eigenlijk niet goed wat ik me voor
moest stellen. Maar nu het zover
is, ben ik blij dat ik het gedaan
heb. Het is toch een hele nieuwe
ervaring." Ze is reuze benieuwd
naar het uiteindelijke resultaat. "Ik
heb geen idee hoe de foto's er uit
komen te zien. Dat vind ik juist zo
leuk. Je poseert en krijgt pas later
te zien hoe je op de foto's naar
voren komt." Ook Jenny ziet zich
niet terug als glamourmodel of in
erotisch getinte bladen als Play
boy of Penthouse. Alhoewel?
Toch enige twijfel? Voor 20.000
euro? "Dan zou ik me toch nog
een keer bedenken. Dat is veel
geld", zegt ze veelbetekend.
Paulien van Dijck finaliste in De Kans
De finale van de regionale
talentenjacht De Kans op
zaterdag 27 september in de
Schouwburg Venray is voor
Paulien van Dijck uit Venray
letterlijk en figuurlijk een
kans. De 29-jarige
zangeres/gitariste lijdt al meer
dan tien jaar aan ME, een
chronisch vermoeidheids-
en/of pijnsyndroom, als
gevolg van een ongelukkige
val op 13-jarige leeftijd tijdens
een turnles op school. Zingen
en gitaar spelen is nu haar uit
laatklep en passie. En stro
halm om het leven positief te
blijven bekijken.
Op haar elfde nam Paulien van
Dijck voor het eerst gitaarles op
de Muziekschool Venray. Venray
naar Ad Weiten, op dit moment
vooral bekend van de band Cash
on Delivery, is nog steeds haar
muziekleraar en grote voorbeeld.
"Ik ben er heel trots op dat ik van
Ad gitaarles krijg. Hij heeft me in
al die jaren de kneepjes van het
vak geleerd. Ik speelde eerst klas
siek, maar moest een tijdje vanwe
ge mijn gezondheid stoppen met
gitaar spelen. Nadat ik weer ben
begonnen, stimuleerde Ad me om
ook moderne muziek te gaan spe
len."
Paulien van Dijck is in haar
jeugd een sportieve meid. Ze doet
aan atletiek, vooral de lpopnum-
mers. Ze is fanatiek, atletiek is
haar passie. Totdat ze tijdens een
gymles op school ongelukkig valt.
Ze is dan dertien jaar. Vanaf die
tijd heeft ze last van chronische
pijnen en is ze steeds vermoeid.
De ziekte verergert als ze voor
haar studie culturele antropologie
Paulien van Dijck ivil zater
dag alleen maar genieten in de
finale van De Kans
in Mexico stage loopt. "Ik ben
daar op bezoek geweest bij de
Maya-indianen. De hygiëne was
natuurlijk een stuk minder dan
hier. Dat is niet bevorderlijk
geweest voor mijn ziekte. Inte
gendeel, het verslechterde alleen
maar." Dat is ruim acht jaar gele
den. Nadat ze terugkomt in
Nederland wacht haar een zware
tijd. De pijnen worden erger, de
vermoeidheid steeds frequenter.
Ze vertelt het allemaal heel
luchtig. Samen met haar man Bart
Lamberts woont ze in een fraaie,
aangepaste nieuwbouwwoning in
Antoniusveld. Paulien is vriende
lijk, lacht vaak en hartelijk, lijkt
niet gebukt te gaan onder haar
chronische ziekte. Toch heeft ze
ook moeilijke tijden gekend.
"Maar ik ben positief ingesteld.
Probeer er het beste van te
maken. Je ervaart wel dat de
wereld om je heen kleiner wordt.
Muziek maken is voor mij dan ook
iets waar ik me helemaal in kan
uitleven."
DROMEN
Paulien van Dijck speelt in eer
ste instantie alleen gitaar Ad Wei
ten geeft haar het beslissende
duwtje om ook haar zangtalenten
verder te ontwikkelen. Ze is
gecharmeerd van vooral Ameri
kaanse muziek, country, blues,
sing a songwriter, dat soort werk.
Sinds kort schrijft ze ook haar
eigen muziek en teksten. "Ik
schreef al langer Engelstalige
gedichten en vond het een uitda
ging om er ook muziek bij te
schrijven." Haar teksten zijn veelal
autobiografisch, beschrijven de
alledaagse dingen van het leven.
De film The Bridges of Madison
County was een belangrijke inspi
ratiebron voor haar teksten. "Dat
is zo'n pure film, een melancho
lisch verhaal. Die film raakt me
echt. Ik schrijf alle teksten vanuit
mijn gevoel, over de dingen die
me raken. De liefde, over dromen,
over de dingen die ik nog wel
kan. Maar ook over mensen die
het niet zo goed met me voor heb
ben."
Ze volgt nog om de andere
week gitaar- en zanglessen. De
laatste weken gaat het echter niet
goed met Paulien. Het grootste
deel van de dag ligt ze in de
modern ingerichte woonkamer
op bed. De pijnen zijn vaak heftig.
Nadat ze in mei in de laatste voor
ronde van De Kans indruk heeft
gemaakt, is zaterdag de finale van
de talentenjacht haar droom. Die
laat ze niet uit elkaar spatten. "Ik
verheug me al sinds mei op de
finale. Die laat ik ook niet schie
ten. In principe speel ik vier of
vijf nummers. Maar als het echt
niet gaat, blijft het bij een num
mer. Maar ik ben er wel. Die fina
le laat ik me niet ontgaan."
De Venrayse vindt het leuk om
aan De Kans mee te doen. Ze was
ook verrast dat ze de finale bereik
te. Zaterdag wil ze dan ook alleen
maar genieten in de schouwburg.
Aan een eerste plaats denkt ze
niet. Haar favoriet is ook een zan
geres/gitariste. "Ja, Maud Wilms.
Tijdens haar optreden in de voor
ronde kreeg ik kippenvel. Zij raak
te mij echt. Dus voor mij is ze
favoriet."
Jenniskens_^^
installatie
verwarming elektro
ventilatie sanitair
airconditioning
Oude Kerkstraat 3 5861 BM Wanssum
Tel. 0478-532441, fax 0478-532645
Email: Jenniskensinstallatie@Jewa.nl
Venrayse dansgroep naar Nederlandse Dansdagen
In het weekend van 3 tot en
met 5 oktober vinden in Cen
tra Ceramique in Maastricht
de Nederlandse Dansdagen
plaats. Tien leerlingen van bal
letlerares Myrna van den
Bosch uit Venray zijn ook uit
genodigd om dit evenement
deel te nemen. Ze brengen op
zaterdag 4. oktober twee keer
een choreografie van Conny
Janssen op de planken. Afge
lopen weekend waren Myrna
en haar leerlingen te gast in
de Rotterdamse dansstudio
om zich te 'onderwerpen' aan
de eerste repetitie.
De Nederlandse Dansdagen
presenteren voor de zesde keer in
het eerste weekend van oktober
de hoogtepunten uit het afgelo
pen theaterseizoen 2002/2003-
Uit meer dan 130 nieuwe chore
ografieën koos een selectiecom
missie dertien voostellingen die
op verschillende podia in Maast
richt te zien zijn. Daaronder
gerenommeerde namen als dans
groep Krisztina de Chatel, Het
Nationale Ballet, het Nederlands
Danstheater en het Scapino Ballet.
Myrna van den Bosch werd door
het Centrum voor Amateurkun
sten Limburg benaderd om deel te
nemen aan het worksshopproject
Nederlandse Dansdagen. De Ven
rayse groep, negen meiden en
een jongen, werd gevraagd om
een choregrafie van Conny Jans
sen in te studeren en tijdens de
dansdagen op te voeren. Afgelo
pen zaterdag waren de talentvolle
danseressen en dansers te gast in
Rotterdam. Onder leiding van
Martha Reig Torres, ex-danseres
van Het Nationale Ballet, werd de
choreografie van Conny Janssen
voor het eerst ingestudeerd. "En
het was me wel het dagje", kijkt
Myrna van den Bosch terug op de
eerste repetitiedag. "We zijn rond
12.00 uur met de repetities
begonnen en met uitzondering
van een korte pauze heeft de
groep tot na vijven gerepeteerd.
Het was een vermoeiende dag
waar de nodige flesjes water er
doorheen zijn gegaan."
Voor Myrna en haar leerlingen
ging in Rotterdam een hele nieu
we wereld open. De Venrayse
groep werd door repetitor Martha
Reig Torres op een professionele
manier benaderd en behandeld.
"De meiden werden door haar op
de plaats gezet. Ze kregen heel
veel persoonlijke aandacht, maar
werden ook heel kritisch aange
pakt. Dat was wel even wennen
want per slot van rekening zijn
wij maar gewoon amateurdansers.
Van de andere kant was het voor
iedereen een geweldige beleving.
De meiden vonden het fantastisch
om met haar te werken. Die pro
fessionele benadering, haar oog
voor detail. Het was niet zo maar
een gezellig uitstapje, maar een
dag keihard werken waar ieder
een met volle teugen van heeft
genoten."
Binnen de Nederlandse danswe-
reld is Conny Janssen een begrip.
Instinct en intuïtie zijn belangrij
ke woorden voor de Rotterdamse
choreografe. Ze gaat het liefst
zonder vastomlijnd plan de studio
in en werkt ze verschillende
gedachten uit. Met haar groep
Conny Janssen Danst neemt ze
een aparte plaats in. Het gezel
schap is op weg in dansend
Nederland een instituut te wor
den en het aantal dansers dat met
haar wil werken neemt met iede
re voorstelling toe. Wat ze ook
maakt, ze raakt een snaar bij jong
en oud. Zo ook bij Mvma van den
Bosch: "We hebben kennis
gemaakt met een geheel nieuwe
bewegingsstijl. Het dansgevoel
komt helemaal van binnen uit.
Organisch, met 'stroperige bewe-
gingen'. Geen strakke accenten.
Dit alles op een beetje zweverige
muziek." Het tiental werd flink
afgepeigerd door Reig Torres,
repetitor van Conny Janssen. Tijd
voor social talk was er nauwelijks.
"Toch straalde bij Martha het ple
zier van haar werk af. Wat een uit
straling. wat een klasse. Vooral
ook naar de dansers toe. Ze sprak
geen woord Nederlands. Het
Engels was voertaal, voor de rest
wist ze met haar expressie precies
uit te leggen wat ze bedoelde. Ze
lette vooral ook dat de dansers
vooral,vanuit hun centrum wer
ken. Met veel aandacht voor de
ademhaling. Vooral niet laten
merken dat het dansen inspan
ning vereist. Het was een dagje
afzien, maar meer dan de moeite
waard. Ook de spierpijn die ieder
een er aan over gehouden heeft.
Met als uiteindelijke beloning^de
deelname aan de Nederlandse
Dansdagen."
De tien leerlingen van Myrna
van den Bosch dansen in het eer
ste weekend van oktober tijdens
de Nederlandse Dansdagen